Telegraph: Η Ελλάδα θα σωθεί μόνο εκτός ευρώ!

Εικόνες... αποκάλυψης, προβλέπει η Telegraph σε κείμενό της αν όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ εκλεγεί και βγάλει τη χώρα από το ευρώ. Αντίθετα θεωρεί ότι μια συντεταγμένη έξοδος από την ευρωζώνη, θα ήταν η ενδεδειγμένη λύση. 

Μάλιστα, η αγγλική εφημερίδα, τονίζει ότι σε περίπτωση που η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές μετά από αποτυχία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, το δημοσκοπικό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ θα χαθεί μπροστά στον κίνδυνο που θα φανεί στον ορίζοντα.

Ολόκληρο το κείμενο του αρθρογράφου της Telegraph:

"Μια εκλογή ΣΥΡΙΖΑ απειλεί με χρεοκοπία και άτακτη έξοδο από το ευρώ την Ελλάδα. Αυτό θα ήταν καταστροφή για όλους. Όμως, αν γίνει σωστά η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα μέσα στην Ευρωζώνη, μπορεί να φέρει μια λαμπρή επανεκκίνηση.

Από όλες τις αστάθειες που προβληματίζουν τους διεθνείς επενδυτές –από την τιμή του πετρελαίου, το ρούβλι που καταρρέει και την επιβραδυνόμενη οικονομία της Κίνας, που γρήγορα μετατρέπεται σε συστημική κρίση για τις αναδυόμενες αγορές- η Ελλάδα είναι αυτή που τους απασχολεί λιγότερη.

Αν βέβαια αυτός είναι Έλληνας, ή έχει στην κατοχή του ελληνικά ομόλογα, τότε τα τελευταία γεγονότα έχουν ιδιαίτερη σημασία, όμως για τον έξω κόσμο φαίνεται μικρότερου μεγέθους πρόβλημα, πολύ μικρότερο από την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας μεταξύ 2011 και 2012, η οποία έφερε ολόκληρη την Ευρωζώνη κοντά στην καταστροφή.

Αυτή όμως είναι χθεσινή ιστορία, που σήμερα επισκιάζεται από την μεγαλύτερη απειλή της λιτότητας στις αναδυόμενες αγορές, που επηρεάζονται από το δολάριο. Τα πράγματα έχουν προχωρήσει πολύ από τότε, ή τουλάχιστον, οι ευρωπαίοι ηγέτες της Ευρωζώνης έχουν πείσει γι αυτό τον εαυτό τους. Το τραπεζικό σύστημα είναι πιο ισχυρό και οι μηχανισμοί είναι σε θέση να αποτρέψουν την ευρύτερη μετάδοση των επιπτώσεων από μια ελληνική χρεοκοπία ή έξοδο.

Παραδόξως, κάποιοι θα καλωσόριζαν μια τέτοια εξέλιξη, η οποία θεωρούν ότι θα λειτουργούσε σαν προειδοποίηση για άλλους, επανενεργοποιώντας μεταρρυθμιστικά προγράμματα που βρέθηκαν σε αδιέξοδο. Είναι ένα πειστικό σενάριο, αλλά και μια υπερβολικά αισιόδοξη οπτική, αυτή που υποτιμά την ικανότητα των γεγονότων να ξεφύγουν από κάθε έλεγχο. Όταν μια αλυσιδωτή αντίδραση ξεκινήσει, είναι δύσκολο να σταματήσει. Για ένα εγγενώς ασταθές κατασκεύασμα όπως το κοινό νόμισμα, μπορεί να είναι σχεδόν αδύνατο, ακόμα και με τις πλάτες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να ανταπεξέλθει. Η πολιτική φύση, της ανανεωμένης κρίσης στην Ελλάδα, μπορεί να κάνει την κατάσταση ακόμα πιο απρόβλεπτη.

Σε τελική ανάλυση η Ελλάδα και μια σειρά από άλλες χώρες της ευρωζώνης, πρέπει άμεσα να φύγουν από το ευρώ – αλλά όχι με το πολιτικό χάος που θα προκύψει αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές. Το να ωθηθεί η χώρα εκτός ευρώ μετά από μια μονομερή χρεοκοπία, θα είναι μια καταστροφική έκβαση.

Δεν είμαστε βέβαια ακόμα, σε αυτό το στάδιο και η αίσθησή μου είναι ότι δεν θα φτάσουμε εκεί. Αν προκύψουν εκλογές, το δημοσκοπικό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ θα υποχωρήσει όταν οι Έλληνες έρθουν αντιμέτωποι με το «όπλο» (σ.σ. της χρεοκοπίας) και σκεφτούν τις επιπτώσεις του να τραβήξουν τη σκανδάλη.

Αλλά ας υποθέσουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, εκλέγεται, μετά τι; Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα οι υπόλοιποι της Ευρωζώνης να συμφωνήσουν σε αναδιάταξη του χρέους και καμία περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ να σοβαρολογεί σχετικά με την υπόλοιπη πολιτική του «ατζέντα», συμπεριλαμβανομένης της επαναφοράς μισθών και συντάξεων, δομικών αλλαγών και άλλων.

Ο κ. Τσίπρας, παρόλα αυτά, φαίνεται να πιστεύει ότι μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμά του εκβιάζοντας με ανατίναξη του ευρώ. Έχει δουλέψει στο παρελθόν, και μπορεί να δουλέψει και πάλι, θεωρεί. Κάνει λάθος. Αν η υπόλοιπη Ευρωζώνη πιστεύει ότι είναι καλά προετοιμασμένη για μια ελληνική χρεοκοπία, χωρίς τον φόβο για κάποιο ατύχημα, τότε η μπλόφα του δεν θα περάσει. Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει τότε να κάνει το χειρότερο ή να εκτεθεί σαν αχυράνθρωπος.

Αν υπάρξει αποκήρυξη του χρέους, στην πρώτη ευκαιρία η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αρνηθεί να ανανεώσει τη βοήθεια για τη ρευστότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, αξίας περίπου 40 δις. Αυτό θα προκαλέσει σύντομα μια ακόμη κατάρρευση της παραγωγής αλλά και την άμεση αποχώρηση από το ευρώ, ώστε να επιτραπεί στην ελληνική κεντρική τράπεζα να ξεκινήσει να τυπώνει χρήμα για να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό και να πληρώσει τα χρέη της.

Το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί άμεσα, ο πληθωρισμός θα ανέβει και πολύ σύντομα οι Έλληνες θα πρέπει να βιώσουν από πρώτο χέρι σε πλήρη κλίμακα την απόλυτη έλλειψη χρήματος όπως περιγράφεται στο τρομακτικό βιβλίο του Άνταμ Φέργκιουσον για τον υπερ-πληθωρισμό την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης στη Γερμανία - «Όταν το χρήμα πεθαίνει».

Ο κ. Τσίπρας νομίζει ότι μπορεί και να χρεοκοπήσει και να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ, ότι μπορεί, για να το θέσω διαφορετικά να αποκηρύξει τα χρέη αλλά και να διατηρήσει την αξία των περιουσιακών στοιχείων της χώρας. Δυστυχώς δεν λειτουργεί έτσι. Τα δύο κινούνται παράλληλα.

Με όλα αυτά δεν προσπαθώ να πω ότι ο κ. Τσίπρας είναι λάθος όταν επιδιώκει περαιτέρω αναδιάρθρωση του χρέους. Δεν υπάρχει όμως καμία πιθανότητα, σε αυτή την περίπτωση, άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης να πληρώσουν το δικό τους χρέος.
Για την Ελλάδα, η κατάσταση θα παραμείνει ίδια με ή χωρίς την ανισόρροπη πολιτική ατζέντα του κ. Τσίπρα. Μόνο οι πιστώτριες χώρες του Βορρά αρνούνται να αναγνωρίσουν την πραγματικότητα. Η τρέχουσα κατάσταση είναι εντελώς μη βιώσιμη.

Νέα έρευνα από τη Standard & Poor’s αποδεικνύει αυτόν τον ισχυρισμό. Παρά το ότι βρισκόμαστε εδώ και πέντε χρόνια σε κρίση και μετά τις παρεμβάσεις, οι ανισορροπίες εντός της Ευρωζώνης έχουν χειροτερέψει και όχι το αντίθετο. Η Standard & Poor’s εκτιμά ότι η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία οι τέσσερις κορυφαίοι οφειλέτες της Ευρωζώνης, στο τέλος του 2014 θα χρωστούν συνολικά 1,8 τρις σε σύγκριση με τα 875 δις που ήταν 10 χρόνια πριν.

Τα συνολικά ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών ήταν ουσιαστικά κλειστό , αλλά εντός της ευρωζώνης , που επιμένουν σε σχετικά υψηλά επίπεδα , προκαλώντας μεταξύ χρέος να συνεχίσουν την αναρρίχηση

Σε κάθε περίπτωση, το ευρώ φαίνεται να μην προσφέρει σε αυτές τις χώρες αξιόπιστη διέξοδο από το χάος στο οποίο βρίσκονται. Όταν η Ελλάδα και άλλες τότε αναπτυσσόμενες χώρες μπήκαν με διαδικασίες fast track στην τότε ΕΟΚ, οι λόγοι ήταν ουσιαστικά πολιτικοί και στρατηγικοί, η ενίσχυση της δημοκρατίας, η μη επιθετικότητα, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, οι φιλελεύθερες αξίες.
Αυτές ήταν ευγενείς φιλοδοξίες. Η μεγάλη ειρωνία είναι ότι το ευρώ έχει φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που ήθελαν, η αστάθεια και ο κατακερματισμός έχουν αντικαταστήσει τη συναίνεση και τη συνεργασία.

Η πρόκληση για τους ηγέτες της Ευρώπης, είναι να αναγνωρίσουν τα λάθη τους, να σταματήσουν να φέρονται στο ευρώ σαν ενός είδους θεόσταλτο σύμβολο προόδου και νεωτερικότητας. Με τη διόρθωση των ανισορροπιών στο εμπόριο, το χρέος και την ανταγωνιστικότητα η κίνηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας παρέχει ένα φυσικό μηχανισμό που οι πολιτικοί φαίνονται ανίκανοι να επιτύχουν μέσω της διαπραγμάτευσης. Η νομισματική προσαρμογή βελτιστοποιεί αυτόματα κάθε αναγκαίο κούρεμα για τους πιστωτές.

Αυτό που χρειάζεται είναι η εμφάνιση ορθολογικών, κεντρώων πολιτικών έτοιμων να μιλήσουν για αυτές τις πραγματικότητες, αυτές που ο Κέυνς ονόμαζε περίοδο που «πρέπει να λέμε αδίστακτα την αλήθεια».

Τώρα που η Ελλάδα έχει επιστρέψει στα πλεονάσματα, και με ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, είναι ικανή να αυτοχρηματοδοτηθεί. Αν γίνει σωστά, με την υποστήριξη του ΔΝΤ, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, δεν χρειάζεται να είναι χαοτική όπως υπόσχεται μια εκλογή Τσίπρα, αλλά μια νέα αρχή για την οικονομία που οδηγήθηκε μέχρι το χείλος του γκρεμού.

Είναι αυτό μια ρεαλιστική πιθανότητα. Φοβάμαι, όχι άμεσα."