Το αμερικανικό δράμα – Analyst.gr

Έχουμε κάθε δικαίωμα να καταστρέψουμε ένα σύστημα, το οποίο επιδιώκει να μας καταστρέψει - αυτό είναι το σύνθημα των εξεγερμένων στη χώρα που αδυνατεί να κατανοήσει ότι, ο νεοφιλελευθερισμός οδηγεί νομοτελειακά στο απόλυτο χάος

Η οικονομία δεν μπορεί πλέον ούτε να προβλεφθεί, αλλά ούτε και να κυβερνηθεί - δεν ελέγχεται δηλαδή καθόλου, λόγω της μεγαλύτερης χειραγώγησης όλων των εποχών που εξελίσσεται. Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της καταγράφεται από τους NYT, ο σχολιαστής των οποίων θέτει ένα ερώτημα που είναι ταυτόχρονα απλοϊκό, καθώς επίσης «προβοκατόρικο» - το εξής δηλαδή:

"Ας υποθέσουμε πως αναφέρετε σε έναν οικονομολόγο τα ακόλουθα γεγονότα: τα μακροπρόθεσμα επιτόκια έχουν καταρρεύσει μέσα σε λίγους μήνες, οι τιμές του πετρελαίου, καθώς επίσης των άλλων εμπορευμάτων ευρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, λόγω της χαμηλής ζήτησης, ενώ οι αγορές προβλέπουν πως ο πληθωρισμός θα διατηρηθεί σε χαμηλά επίπεδα για πολλά χρόνια. Τι θα σας απαντούσε;"

Πολύ απλά θα συμπέραινε πως, με βάση αυτές τις διαπιστώσεις, η χώρα, στην οποία συμβαίνουν όλα αυτά, ευρίσκεται σε πορεία ύφεσης - εάν όχι αποπληθωρισμού. Το κράτος βέβαια αυτό δεν είναι άλλο σήμερα από τις Η.Π.Α., στις οποίες παρατηρούνται όλα τα παραπάνω. Ένα δεύτερο ερώτημα του σχολιαστή είναι το εξής:

"Ας υποθέσουμε πως αμέσως μετά θέτετε τα παρακάτω υπ' όψιν του ίδιου οικονομολόγου: το χρηματιστήριο ενός κράτους εγγράφει συνεχώς νέα ρεκόρ, οι επιχειρήσεις κερδίζουν όλο και περισσότερα χρήματα, ο τζίρος τους ανεβαίνει διαρκώς, ενώ τα κέρδη τόσο των τραπεζών, όσο και των επενδυτικών εταιριών, εκτοξεύονται στα ύψη ".

Ο οικονομολόγος θα απαντούσε αμέσως πως η χώρα που περιγράφετε έχει εντυπωσιακά ισχυρές προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης. Το συγκεκριμένο κράτος είναι βέβαια το ίδιο και σε αυτήν την περίπτωση: οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, για τις οποίες στην πρώτη περίπτωση συμπεραίνεται ύφεση, ενώ στη δεύτερη, ταυτόχρονα, ανάπτυξη.

Το συμπέρασμα του αρθρογράφου, μετά από όλα αυτά, διατυπώνεται με το εξής ερώτημα: "Μήπως η αντίφαση αυτή αποτελεί ένα δείγμα του ότι, η οικονομία μας δεν είναι τόσο υγιής, όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά; Μήπως η κατάσταση της είναι κατά πολύ χειρότερη, από αυτήν που σηματοδοτείται, μέσω των συμβατικών μετρήσεων;"

Συνεχίζοντας, το εξαίρετο «διανοητικό παιχνίδι» του σχολιαστή των NYT μας λέει ουσιαστικά τα παρακάτω:

(α) Έχει προηγηθεί μία μαζική παρέμβαση των κεντρικών τραπεζών στην κυκλοφορία του χρήματος, καθώς επίσης μία τεραστίων διαστάσεων χειραγώγηση των επιτοκίων. Επί πλέον, οι ισοτιμίες των νομισμάτων, καθώς επίσης οι τιμές των εμπορευμάτων, μέσω της απίστευτης κερδοσκοπίας των τραπεζών, δεν επιτρέπουν πια καμία αξιόπιστη εκτίμηση των αγορών.

Παράλληλα οι τιμές, αδιάφορο εάν αφορούν το πετρέλαιο, το χρυσό, την ισοτιμία του δολαρίου ή τα δανεικά χρήματα, δεν απεικονίζουν αυτά που πραγματικά συμβαίνουν στις αγορές - δεν διαμορφώνονται δηλαδή με κριτήριο τις δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς. Δεν είναι το αποτέλεσμα της ισορροπίας μεταξύ της ζήτησης και της προσφοράς, αλλά αποφασίζονται αφενός μεν από τους κεντρικούς διακινητές του χρήματος, αφετέρου από αυτούς που έχουν εσωτερική πληροφόρηση

(β) Υπάρχει ένας ανησυχητικός παραλληλισμός με το δεύτερο ήμισυ του 2007, λίγο πριν ακολουθήσει ο τυφώνας της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ο οποίος μετέτρεψε τον πλανήτη ακαριαία σε κόλαση. Τότε που υπήρχαν τα πρώτα δείγματα στις χρηματαγορές, στέλνοντας σήματα κινδύνου - όπου όμως η ύφεση ξεκίνησε αργότερα.

(γ) Η σύγχυση στις κεφαλαιουχικές αγορές σήμερα είναι ήδη τόσο μεγάλη, όπου οι κεντρικοί τραπεζίτες επιστρέφουν πανικοβλημένοι στους νομισματικούς κρουνούς, για να τους ανοίξουν ξανά διάπλατα - χωρίς να γνωρίζουν καν εάν θα μπορέσουν ποτέ να τους κλείσουν, πριν ακόμη πλημμυρίσει θανατηφόρα το σύστημα.

Την ίδια στιγμή οι καθιερωμένες, μεγάλες, σοβαρές και αξιόπιστες εφημερίδες, όπως οι NYT, διατυπώνουν ή ασχολούνται με θεωρίες συνωμοσίας, οι οποίες αποτελούν συνήθως το πεδίο των «εναλλακτικών» ενημερωτικών σελίδων του διαδικτύου - σελίδες που διαδίδουν χωρίς έλεγχο ή δεύτερη σκέψη οτιδήποτε, όσο παράδοξο ή υπερβολικό και αν είναι.

Περαιτέρω, όταν στην αγορά ομολόγων των Η.Π.Α., τα δεκαετή επιτόκια μειώνονται περισσότερο από 20% ενός των τελευταίων δώδεκα μηνών, γεγονός που σημαίνει πως αγοράστηκαν τεράστιες ποσότητες, δεν μπορεί παρά να συμπεράνει κανείς πως η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον έλεγχο - ακόμη καλύτερα, πως είναι αδύνατον να εξηγηθεί με τη βοήθεια της οικονομικής επιστήμης ή της κοινής λογικής.

Άλλωστε αυτό αποδεικνύεται και από τις δημοσκοπήσεις στις Η.Π.Α., όπου το 50% απαντάει πως προβλέπει κατάρρευση της Οικονομίας, ενώ το 46% ανάπτυξη και ευοίωνες προοπτικές. Το ίδιο χάος λοιπόν χαρακτηρίζει και τους καταναλωτές, οι οποίοι παρατηρούν εμβρόντητοι τις αγωνιώδεις προσπάθειες των κεντρικών τραπεζών, να ελέγξουν τα ανεξέλεγκτα.

Πλούσιοι και φτωχοί

Συνεχίζοντας στο σκηνικό του παραλόγου, εάν σταθεί κανείς σε ένα οποιοδήποτε σημείο της Wall Street, παρακολουθώντας τους χιλιάδες καλοντυμένους, πολυάσχολους αμερικανούς να κινούνται με τον αέρα του πλούτου και της σιγουριάς που τους διακρίνει, θα συμπεράνει πως πρόκειται για τη «γη της επαγγελίας».

Το ίδιο θα συμβεί εάν διαπιστώσει πόσα ελικόπτερα κυκλοφορούν στην πόλη ή πόσα ιδιωτικά αεροπλάνα απογειώνονται από το αεροδρόμιο, με πάμπλουτους επιχειρηματίες ή με στελέχη επιχειρήσεων που πετούν προς όλο τον κόσμο.

Από την άλλη πλευρά, εάν μετρήσει τα εγκλήματα που διενεργούνται καθημερινά στο Σικάγο (γράφημα), εάν ερευνήσει πόσοι άνθρωποι επιβιώνουν με τα κουπόνια διατροφής που τους παρέχει το κράτος, εάν μετρήσει τους αστέγους ή εάν παρατηρήσει τον αριθμό αυτών που μένουν στα υπόγεια τούνελ του Λας Βέγκας, θα συμπεράνει πως βρίσκεται σε μία «επί γης κόλαση».

ΗΠΑ, Ferguson – η αύξηση των ανθρωποκτονιών και της βίας, μετά το πρόσφατο συμβάν στο Ferguson (θανατηφόρος πυροβολισμός αστυνομικού κατά νεαρού Αμερικανού αφρικανικής καταγωγής).

Περαιτέρω, εάν αναρωτηθούμε τι κρύβεται πίσω από τις παναμερικανικές εξεγέρσεις που πυροδότησε ξανά το Ferguson (άρθρο), οι οποίες φυσικά ήταν η σπίθα, η αφορμή και όχι η αιτία, θα κατανοήσουμε πως οφείλονται στη φτώχεια και στην εξαθλίωση ενός μεγάλου μέρους των Αμερικανών - την οποία έχουμε περιγράψει σε παλαιότερη ανάλυση μας (Οι τρεις πληγές του πλανήτη).

Πρόκειται ουσιαστικά για το άνοιγμα της κατσαρόλας που βράζει για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στις Η.Π.Α. - όπου αφενός μεν οι «αποχαυνωμένοι» Πολίτες, αφετέρου η ελίτ που έχει αποθρασυνθεί «νεοφιλελευθερίζοντας» όσο σε καμία άλλη χώρα του πλανήτη, έχουν οδηγήσει την αμερικανική κοινωνία σε τρομακτικά αδιέξοδα (ανάλυση).

Όταν οι μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας φοροδιαφεύγουν σε τέτοιο βαθμό, όπως αποδεικνύεται από το γράφημα που ακολουθεί, ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού βιώνει συνεχώς μειώσεις των πραγματικών αμοιβών της, μεταξύ άλλων με τη βοήθεια των κεντρικών τραπεζών που μεταφέρουν τον πλούτο από κάτω προς τα επάνω, τότε η καταστροφή είναι προδιαγεγραμμένη - ενώ όσο περισσότερο καθυστερεί, τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται.

Από το προηγούμενο γράφημα φαίνεται πως 7 από τις 30 μεγαλύτερες επιχειρήσεις της υπερδύναμης άμειψαν τους διευθυντές τους με περισσότερα χρήματα, από αυτά που πλήρωσαν για φόρους - ενώ σχεδόν όλες παρουσιάζουν αρνητικό πραγματικό φορολογικό συντελεστή (προτελευταία στήλη), «δικαιούμενες» ουσιαστικά επιστροφή φόρων!

Επίλογος

Η υπερδύναμη είναι εκτεθειμένη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, προσπαθώντας να διατηρήσει την παγκόσμια ηγεμονία της. Συγκρούεται με τη Ρωσία (άρθρο), ανταγωνίζεται με τη Κίνα, προσπαθεί να μη χάσει το προτεκτοράτο της, την Ευρώπη υπό την ηγεσία του ύπατου αρμοστή της (Γερμανία), υπερασπίζει το δολάριο απέναντι στις επιθέσεις των BRICS, μάχεται για το πετροδολάριο, πολεμάει στη Μέση Ανατολή, εμπλέκεται στην Αφρική κοκ.

Επομένως, θα μπορούσε να υποθέσει κανείς πως είναι εύλογη η κατάρρευση της, με τόσα «ανοιχτά μέτωπα». Εν τούτοις, σχεδόν πάντοτε οι μεγάλες δυνάμεις καταστρέφονται από τον ίδιο τους τον εαυτό - από τις εξεγέρσεις στο εσωτερικό τους.

Με απλά λόγια, δεν προσπαθούν δυστυχώς να αντιμετωπίσουν τις αιτίες προληπτικά (τη φτώχεια εν προκειμένω, λόγω της εγκληματικής αναδιανομής των εισοδημάτων από τα κάτω προς τα επάνω), αλλά κατασταλτικά: με την υπερβολική αστυνόμευση των Πολιτών, με την κατάλυση του Κράτους Δικαίου, καθώς επίσης με μία απολυταρχική διακυβέρνηση. Ακόμη και με τα μη επανδρωμένα αεροπλάνα (Drones) που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό των Η.Π.Α. από το 2006, εναντίον των Αμερικανών Πολιτών.

Ας ελπίσουμε πως θα κατανοήσει το πρόβλημα η κυβέρνηση των Η.Π.Α., αλλάζοντας πορεία - πριν είναι ακόμη πολύ αργά και καταστραφεί η χώρα (η οποία έχει προσφέρει αρκετά στην υφήλιο), με ανυπολόγιστα αποτελέσματα για τον πλανήτη.

www.analyst.gr

Ειδικός συνεργάτης www.logiosermis.net © Copyright 2014 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών....