Τότε ήταν σε καλύτερη κατάσταση και της έπιασα την συζήτηση. Προσπάθησα να την κάνω να μου μιλήσει για τα προβλήματα της μήπως και μπορούσα να την βοηθήσω κάπως. Μου ανέφερε ότι ήθελε να μπει σε πρόγραμμα απεξάρτησης. Συζητήσαμε για κάμποσα ώρα, της ευχήθηκα ότι καλύτερο και της έδωσα και κάποια ψιλά.
Παρόλο που οι περισσότεροι μου λένε να μην δίνω, τις περισσότερες φορές αψηφώ αυτή τη συμβουλή. Νιώθω ότι υπάρχουν περιπτώσεις που το καλύτερο που μπορείς να κάνεις για κάποιον είναι να του δώσεις ακριβώς αυτό που σου ζητάει γιατί παρατηρώντας το πρόσωπο του συνειδητοποιείς ότι ένας από τους λόγους που έφτασε σε αυτή την κατάσταση είναι ακριβώς αυτό: μια σειρά από "όχι" και απορρίψεις που εισέπραξε στη ζωή του τη στιγμή που τόσο, μα τόσο πολύ είχε ανάγκη ένα "ναι", μια εκπληρωμένη επιθυμία, μια αποδοχή.
Άλλες φορές όταν μου ζητούν ψιλά για να αγοράσουν μια τυρόπιτα, αντί για χρήματα τους ρωτάω τί θα ήθελαν πραγματικά να τους αγοράσω να φάνε. Και προθυμοποιούμαι να πάω μαζί τους να τους το αγοράσω. Οι περισσότεροι δέχονται γιατί όντως πεινούν.
Πως είναι δυνατόν να είναι κάποιος υπουργός ή πρωθυπουργός μιας χώρας, να έχει τόση εξουσία και διασυνδέσεις και να μην κάνει πρώτο του μέλημα την επίλυση του προβλήματος των αστέγων και αστέγων εξαρτημένων ατόμων; Δεν το χώρα ο νους μου. Όπως επίσης, πως είναι δυνατόν να κυκλοφορεί καθημερινά στο Κολωνάκι η κοπέλα που συνάντησα τις προάλλες και να μην έχει ενδιαφερθεί σοβαρά κάποιος μέχρι τώρα; Δεν λέω ότι στο Κολωνάκι ζουν μόνο άτομα με οικονομική επιφάνεια. Τώρα πια υπάρχουν και πολλοί Κολωνακιώτες που πιέζονται πάρα πολύ. Αλλά υπάρχουν αρκετοί άλλοι που δεν έχουν πρόβλημα επιβίωσης και σίγουρα κάποιοι που τους ευνοεί ιδιαίτερα το κατοχικό μας καθεστώς. Τί στο καλό κουβαλούν όλοι αυτοί μέσα στο στήθος τους; Πως μπορούν να βλέπουν μια κοπέλα σε τόσο εξαθλιωμένη κατάσταση και να μην επιμείνουν να την βοηθήσουν;
Ούτε λέω ότι είναι εύκολο. Κι εγώ που έκατσα πριν λίγες μέρες και της έπιασα συζήτηση και προσφέρθηκα να επικοινωνήσω με άτομα που πιθανώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα βρήκα σκούρα μαζί της. Δεν έδειχνε πολύ ανοιχτή σε βοήθεια. Αλλά αυτό είναι απόρροια του φόβου και της απελπισίας της.
Μου είπε ότι είναι και οροθετική και πιστεύει ότι αργά η γρήγορα θα πεθάνει από αυτό. Της είπα ότι αφού δεν έχει νοσήσει δεν χρειάζεται να φοβάται τόσο κάτι τέτοιο.
Τη ρώτησα που κοιμάται, στην αρχή δεν ήθελε να μου πει, τελικά μου έδωσε μια διεύθυνση. Μου είπε ότι κοιμάται εκεί, έξω από μια πολυκατοικία. Αν μου λέει την αλήθεια, είναι το μόνο στοιχείο που έχω μαζί με το όνομα της.
Όταν ζήτησα τηλέφωνο μου είπε ότι δεν έχει- λογικό- κι όταν της ζήτησα να μου δώσει τον αριθμό κάποιου ατόμου που την ξέρει που θα μπορούσε να με φέρει σε επαφή μαζί της μου είπε ότι τέτοιος άνθρωπος δεν υπάρχει.
Κι όταν ρώτησα για τους δικούς της μου είπε ότι ο αδερφός της έχει πεθάνει από ναρκωτικά και οι γονείς της δεν την θέλουν στο σπίτι. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν έλεγε αλήθεια αλλά πραγματικά δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι να μπορέσουμε να τη βοηθήσουμε να βοηθήσει τον εαυτό της. Μου ανέφερε ότι είχε μπει σε πρόγραμμα στο παρελθόν( ίσως να ήταν η περίπτωση που μου είχε εκμυςτηρευτεί στην πρώτη μας συνάντηση) αλλά δεν την βόηθησε τελικά. Ίσως γιατί δεν είχε ένα καλό δίκτυο υποστήριξης όταν ήρθε η ώρα της επανένταξης στην κοινωνία.
Τα λίγα χρήματα που κατορθώνει και μαζεύει κάθε μέρα πανε κυρίως για τη δόση της. Ηρωίνη. Πόσο ακόμα θα αντέξει αυτή η κοπέλα;
Και πόσο θα αντέξετε εσείς όλοι που διαβάζετε αυτές τις γραμμές να βλέπετε τέτοια άτομα γύρω σας καθημερινά και να μην ασχολείστε; Φαντάζομαι υπάρχουν και εξαιρέσεις: κάποιοι που ήδη έχουν βοηθήσει με όλες τους τις δυνάμεις αγνώστους συνανθρώπους τους σε διάφορες παρόμοιες περιστάσεις. Ένα μεγάλο μπράβο σε όποιον ανήκει σε αυτή την κατηγορία, αν και είμαι σίγουρη ότι η επιβράβευση δεν ήταν το κίνητρο.
Παρόλο που οι περισσότεροι μου λένε να μην δίνω, τις περισσότερες φορές αψηφώ αυτή τη συμβουλή. Νιώθω ότι υπάρχουν περιπτώσεις που το καλύτερο που μπορείς να κάνεις για κάποιον είναι να του δώσεις ακριβώς αυτό που σου ζητάει γιατί παρατηρώντας το πρόσωπο του συνειδητοποιείς ότι ένας από τους λόγους που έφτασε σε αυτή την κατάσταση είναι ακριβώς αυτό: μια σειρά από "όχι" και απορρίψεις που εισέπραξε στη ζωή του τη στιγμή που τόσο, μα τόσο πολύ είχε ανάγκη ένα "ναι", μια εκπληρωμένη επιθυμία, μια αποδοχή.
Άλλες φορές όταν μου ζητούν ψιλά για να αγοράσουν μια τυρόπιτα, αντί για χρήματα τους ρωτάω τί θα ήθελαν πραγματικά να τους αγοράσω να φάνε. Και προθυμοποιούμαι να πάω μαζί τους να τους το αγοράσω. Οι περισσότεροι δέχονται γιατί όντως πεινούν.
Πως είναι δυνατόν να είναι κάποιος υπουργός ή πρωθυπουργός μιας χώρας, να έχει τόση εξουσία και διασυνδέσεις και να μην κάνει πρώτο του μέλημα την επίλυση του προβλήματος των αστέγων και αστέγων εξαρτημένων ατόμων; Δεν το χώρα ο νους μου. Όπως επίσης, πως είναι δυνατόν να κυκλοφορεί καθημερινά στο Κολωνάκι η κοπέλα που συνάντησα τις προάλλες και να μην έχει ενδιαφερθεί σοβαρά κάποιος μέχρι τώρα; Δεν λέω ότι στο Κολωνάκι ζουν μόνο άτομα με οικονομική επιφάνεια. Τώρα πια υπάρχουν και πολλοί Κολωνακιώτες που πιέζονται πάρα πολύ. Αλλά υπάρχουν αρκετοί άλλοι που δεν έχουν πρόβλημα επιβίωσης και σίγουρα κάποιοι που τους ευνοεί ιδιαίτερα το κατοχικό μας καθεστώς. Τί στο καλό κουβαλούν όλοι αυτοί μέσα στο στήθος τους; Πως μπορούν να βλέπουν μια κοπέλα σε τόσο εξαθλιωμένη κατάσταση και να μην επιμείνουν να την βοηθήσουν;
Ούτε λέω ότι είναι εύκολο. Κι εγώ που έκατσα πριν λίγες μέρες και της έπιασα συζήτηση και προσφέρθηκα να επικοινωνήσω με άτομα που πιθανώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα βρήκα σκούρα μαζί της. Δεν έδειχνε πολύ ανοιχτή σε βοήθεια. Αλλά αυτό είναι απόρροια του φόβου και της απελπισίας της.
Μου είπε ότι είναι και οροθετική και πιστεύει ότι αργά η γρήγορα θα πεθάνει από αυτό. Της είπα ότι αφού δεν έχει νοσήσει δεν χρειάζεται να φοβάται τόσο κάτι τέτοιο.
Τη ρώτησα που κοιμάται, στην αρχή δεν ήθελε να μου πει, τελικά μου έδωσε μια διεύθυνση. Μου είπε ότι κοιμάται εκεί, έξω από μια πολυκατοικία. Αν μου λέει την αλήθεια, είναι το μόνο στοιχείο που έχω μαζί με το όνομα της.
Όταν ζήτησα τηλέφωνο μου είπε ότι δεν έχει- λογικό- κι όταν της ζήτησα να μου δώσει τον αριθμό κάποιου ατόμου που την ξέρει που θα μπορούσε να με φέρει σε επαφή μαζί της μου είπε ότι τέτοιος άνθρωπος δεν υπάρχει.
Κι όταν ρώτησα για τους δικούς της μου είπε ότι ο αδερφός της έχει πεθάνει από ναρκωτικά και οι γονείς της δεν την θέλουν στο σπίτι. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν έλεγε αλήθεια αλλά πραγματικά δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι να μπορέσουμε να τη βοηθήσουμε να βοηθήσει τον εαυτό της. Μου ανέφερε ότι είχε μπει σε πρόγραμμα στο παρελθόν( ίσως να ήταν η περίπτωση που μου είχε εκμυςτηρευτεί στην πρώτη μας συνάντηση) αλλά δεν την βόηθησε τελικά. Ίσως γιατί δεν είχε ένα καλό δίκτυο υποστήριξης όταν ήρθε η ώρα της επανένταξης στην κοινωνία.
Τα λίγα χρήματα που κατορθώνει και μαζεύει κάθε μέρα πανε κυρίως για τη δόση της. Ηρωίνη. Πόσο ακόμα θα αντέξει αυτή η κοπέλα;
Και πόσο θα αντέξετε εσείς όλοι που διαβάζετε αυτές τις γραμμές να βλέπετε τέτοια άτομα γύρω σας καθημερινά και να μην ασχολείστε; Φαντάζομαι υπάρχουν και εξαιρέσεις: κάποιοι που ήδη έχουν βοηθήσει με όλες τους τις δυνάμεις αγνώστους συνανθρώπους τους σε διάφορες παρόμοιες περιστάσεις. Ένα μεγάλο μπράβο σε όποιον ανήκει σε αυτή την κατηγορία, αν και είμαι σίγουρη ότι η επιβράβευση δεν ήταν το κίνητρο.
Έχω ήδη μιλήσει σε κάποιους γνωστούς μου για την περίπτωση της. Θα προσπαθήσουν να κάνουν κάτι αλλά κι αυτοί δεν είναι σίγουροι τί θα καταφέρουν. Δεν έχουν οι ίδιοι την οικονομική ευχέρεια να αναλάβουν να την περιθάλψουν μέσω ιδιωτικού φορέα. Ωστόσο θα το ψάξουν μου είπαν. Στο μεταξύ ένας από αυτούς θα λείψει στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους. Θα επιστρέψει σε μια βδομάδα.
Επειδή η κατάσταση της κοπέλας έχει κτυπήσει κόκκινο σκεφτόμουν απόψε ότι ίσως θα έπρεπε να γίνει κάτι πιο άμεσα.
Αν υπάρχει κάποιος που έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει στοχευμένα ή να μου δώσει πληροφορίες για το πως θα μπορούσα να κινηθώ τις επόμενες μέρες, ας μου στείλει ένα email στο diakrisis13@gmail.com
Θέλω να πιστεύω ότι μπορούμε όλοι μαζί ως ενεργοί πολίτες να δραστηριοποιηθούμε με τέτοιο τρόπο ώστε επιτέλους να κάνουμε αυτό που επιβάλλεται σε ανθρώπινο επίπεδο για όλα αυτά τα άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Και σε αυτά τα άτομα περιλαμβάνω όλους τους αστέγους που κοιμούνται σε πεζοδρόμια και παγκάκια, ανεξάρτητα από το αν είναι εθισμένοι σε ουσίες ή όχι.
www.logiosermis.net
Θέλω να πιστεύω ότι μπορούμε όλοι μαζί ως ενεργοί πολίτες να δραστηριοποιηθούμε με τέτοιο τρόπο ώστε επιτέλους να κάνουμε αυτό που επιβάλλεται σε ανθρώπινο επίπεδο για όλα αυτά τα άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Και σε αυτά τα άτομα περιλαμβάνω όλους τους αστέγους που κοιμούνται σε πεζοδρόμια και παγκάκια, ανεξάρτητα από το αν είναι εθισμένοι σε ουσίες ή όχι.
www.logiosermis.net
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.