Δια ταύτα

Κύριε υπουργέ και κύριε βουλευτά της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ ή οποιουδήποτε άλλου κόμματος: εσύ τώρα είσαι πολιτικός, ο επώνυμος κύριος υπουργός ή βουλευτής και εγώ παραμένω ο ανώνυμος ψηφοφόρος πολίτης.

Ενώ και οι δύο λέξεις έχουν βάση την πόλη και οι δυό μας ζούμε μέσα σ' αυτή κι' απ' αυτή, και ενώ εσύ εκλέγεσαι από μένα τον πολίτη και σε κάνω εκπρόσωπό των συμφερόντων μου, εσύ κατάντησες δυνάστης μου.

Εσύ υποτίθεται με το μισθό που σου δίνω, έχεις την δυνατότητα να στέλνεις το παιδί σου στα καλλίτερα Πανεπιστήμια του κόσμου, εκεί που οι μαθητές σέβονται το χώρο στον οποίο φοιτούν και δεν τολμούν να τον βεβηλώσουν. Εάν δε δεν περάσουν κάποιο μάθημα, δεν το κουβαλάνε μέχρι το πτυχιακό τους, αλλά μένουν στο ίδιο έτος και αν δεν το περάσουν και πάλι στη δεύτερη εξέταση, αποβάλλονται ως ανεπίδεκτοι.

Στα δικά μας Πανεπιστήμια συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο και αν διαμαρτυρηθώ για την κατάντια τους και την διεθνή υποβάθμισή τους, μου απαντάς πως εδώ έχουμε ελευθερία και έτσι κουκουλώνεις τη δική σου ανικανότητα να επιβάλλεις την ευταξία.

Με ευχέρεια μετονομάζεις την ασυδοσία σε ελευθερία, γιατί έτσι σε βολεύει να έχεις το δικό μου τα παιδί οπαδό σου, να σου κρατάει τα πανό στις κομματικές σου συγκεντρώσεις, με την προσδοκία να το βάλεις να δουλέψει στο δημόσιο ή στις ΔΕΚΟ, τις περισσότερες φορές με αργομισθία.

Το κρατάς όμηρο στα δικά σου συμφέροντα και εγώ ο βλάκας σε πίστεψα πως είναι και το δικό μου συμφέρον.

Το προσωπικό συμφέρον το αγιοποιήσαμε τα τελευταία σαράντα χρόνια και δες που καταντήσαμε. Εσύ έπαψες να με σέβεσαι και εγώ έπαψα να έχω πλέον εκτίμηση στο πολιτικό σύστημα που εκπροσωπείς.

Έχει πάψει η μεταξύ μας εμπιστοσύνη, τρέμεις την οργή μου μετά από όλα αυτά που έχεις κάνει εις βάρος μου, γι' αυτό βάζεις τα δικά μου παιδιά να σε προστατεύουν από την εκδίκησή μου. Τα κρατάς κι' αυτά ομήρους γιατί τα έβαλες να ορκιστούν πίστη στην πατρίδα και σεβασμό στους νόμους της που εσύ δολίως έχεις ψηφίσει για την προστασία σου.

Στις διαδηλώσεις τα βάζεις στο δίλημμα, να διαλέξουν τους νόμους της πατρίδας που πρέπει να είναι πάνω απ' όλα, ή με την μάνα και τον πατέρα του που μείνανε άνεργοι και στέκονται στις ουρές του ξεπεσμού και των συσσιτίων για να επιβιώσουν.

Για να τα ξεγελάσεις τους διδάσκεις μόνο τον Πλάτωνα που περιγράφει την καρτερικότητα και την πίστη του Σωκράτη στους νόμους της Πατρίδας, έστω και αν οι νόμοι αυτοί τον οδηγούσαν στο θάνατο.

Δεν τους διδάσκεις όμως τον Ισοκράτη γιατί τον φοβάσαι παρ' ότι βρίσκεται στον τάφο εδώ και δυόμιση χιλιάδες χρόνια, αλλά είναι ζωντανά όλα όσα είχε πει για την τότε δημοκρατία

"(Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.)"

Εκεί είχαν καταφέρει να φτάσουν την αξιοθαύμαστη Αθηναϊκή δημοκρατία.

Τον τρίτο αιώνα όμως ήρθαν οι Ρωμαίοι, την κατέλυσαν και έκτοτε βρισκόμαστε συνεχώς υπό την κατοχή των Τευτόνων του Βορρά.

Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα...

Θεόφιλος Αιγινήτης 

Ζωγράφος - Συγγραφέας
Πηγή: theofilouerga.gr