Πολλοί Έλληνες δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα πως η έννοια του Έλληνα, μέσα στην ίδια την δημοκρατική και «Ευρωπαϊκή» Ελλάδα, δεν είναι πλέον τόσο αυτονόητη όσο ήταν κατά το παρελθόν.
Τα ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα που εισβάλλουν εδώ και δεκαετίες μέσα στην Ελληνική κοινωνία, η παγκοσμιοποίηση που αντιμετωπίζει σαν θανάσιμο εχθρό κάθε έννοια εθνικού κράτους, η μετακίνηση τεράστιων πληθυσμών από προβληματικές περιοχές του πλανήτη (Αφρική, Ασία, Μέση Ανατολή) προς την Ευρώπη με την Ελλάδα να αποτελεί από τις πλέον σημαντικές «πύλες εισόδου», η καλοπέραση με δανεικά χρήματα από αδίστακτους τοκογλύφους που επέβαλε στη χώρα μια διεφθαρμένη πολιτική ελίτ για ολόκληρες δεκαετίες, το πελατειακό κράτος χτισμένο πάνω στα σάπια θεμέλια της διαπλοκής και της μίζας, ο συνδικαλισμός που αντί να προστατέψει τους εργαζόμενους και την εργασία τους μετατράπηκε σε γωνιακό μαγαζί προσωπικών και κομματικών συμφερόντων, η διαχρονική υποκατάσταση της αξιοκρατίας από το «μέσον», - όλα αυτά (και πολλά άλλα) δημιούργησαν την σημερινή Ελλάδα, η οποία μέσα στα μεγάλα αστικά κέντρα υποφέρει, αιμορραγεί και προσπαθεί απεγνωσμένα να σταθεί στα πόδια της.
Ευτυχώς σε μεγάλα τμήματα της περιφέρειας και ιδιαίτερα στις τεράστιες τουριστικές ζώνες η έννοια της οικονομικής κρίσης που βιώνει η Ελλάδα των αστικών κέντρων από το έτος 2009 είναι πολύ λιγότερο αισθητή – σε μερικές μάλιστα, καθόλου.
Μέσα στα παραπάνω πλαίσια οι πολίτες της χώρας, καλούνται στις κάλπες να εκλέξουν αυτούς που θα τους εκπροσωπήσουν στις τοπικές κοινωνίες και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε λίγες μέρες.
Αν όμως «ψάξουμε» λίγο μεταξύ αυτών που ζητούν την ψήφο μας, είναι πολύ πιθανό να νοιώσουμε ένα κράμα λύπης, οργής και κατάθλιψης για την ποιότητα κάποιων από αυτούς που θα καταφέρουν όμως να μας εκπροσωπήσουν!
Έτσι θεωρείται από πολύ πιθανό έως βέβαιο πως μεταξύ αυτών που θα «αναδειχτούν» την Κυριακή, θα περιλαμβάνονται και άνθρωποι που παριστάνουν τους «προοδευτικούς» βρίζοντας με τον χειρότερο τρόπο την Ελλάδα σε διεθνή βήματα χάριν της πλουσιοπάροχης αμοιβής τους από αδιαφανείς και ύποπτες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, γνωστά και διάσημα όργανα του τουρκικού και του σκοπιανού ιμπεριαλισμού οι οποίοι αυτοχαρακτηρίζονται «Τούρκοι» ή ψευτο-«Μακεδόνες» απολαμβάνοντας τα πλούσια ελέη του Χακάν Φιντάν ή του Τζώρτζ Σόρος, ανιστόρητοι καθηγητές που βλέπουν μέσα στην Ελληνική Θράκη ένα «ενιαίο τουρκικό πράμα» και ραγίζει η καρδιά τους για τα «μεγάλα προβλήματα» που αντιμετωπίζει, άνθρωποι που ακόμα και στον 21ο αιώνα εξακολουθούν να θεωρούν «πρότυπα» του τύπου Κιμ Γιονγκ Ιλ ή Κιμ Γιονγκ ουν σαν ενδεδειγμένο δρόμο ευημερίας της Ελλάδας και της Ευρώπης, εμπνευσμένοι πολιτικοί που δεν θέλουν διαχωρισμό των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών σε «νόμιμους» και «παράνομους» έτσι ώστε να πλημμυρίσει η Ευρώπη και η Ελλάδα με «νομιμοποιημένους» δυστυχισμένους και επικίνδυνους ανθρώπους οι οποίοι όμως είναι «ταξικά αδέλφια» μας που θα πρέπει να έχουν μια αξιοπρεπή διαβίωση ακόμα και αν δεν την απολαμβάνουν ούτε οι «γηγενείς» Έλληνες, αποφυλακισμένοι «αστέρες» με ένα τόνο «ιστορικό» σε νυχτερινά κέντρα, παράνομα στοιχήματα, στήσιμο ποδοσφαιρικών αγώνων που αξιοποιούν αριστοτεχνικά την αγάπη των ψηφοφόρων για την ομάδα τους κ.α.π.
Συμπέρασμα: Κατά την ταπεινή μας γνώμη, όλοι οι «εγγεγραμμένοι στους καταλόγους» πρέπει να ψηφίζουν, πρέπει να εκφράζουν τη γνώμη τους.
Η «αποχή» δεν είναι λύση, δεν είναι απάντηση στον θυμό ή στην οργή για τα πολύ σοβαρά προβλήματα μας, γιατί απλά στρώνουμε το δρόμο σε κάποιους άλλους, που ίσως να μην θέλουν και το καλό μας, να αποφασίζουν για δικό μας λογαριασμό.
Πρέπει επίσης, να μην ψηφίζουμε επιπόλαια ή κατόπιν «συστάσεων».
Να μην ακούμε μόνο την οικογένεια, τους φίλους, το κόμμα που προτιμάμε ή την αγαπημένη μας αθλητική ομάδα.
Ας ψάξουμε λίγο, ας διαβάσουμε ένα βιογραφικό των υποψηφίων Δημάρχων, των Περιφερειαρχών ή των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που σκεπτόμαστε να ψηφίσουμε στις Ευρωεκλογές. Ας μελετήσουμε την δραστηριότητα και την προσωπικότητα τους. Τις σπουδές και τις επιδόσεις τους στα θρανία και στη ζωή. Την εντιμότητα και την τιμιότητα τους.
Με τον τρόπο αυτό ίσως σταματήσουμε να ρίχνουμε στην κάλπη αβασάνιστες επιλογές χωρίς κάποια στοιχειώδη μελέτη.
Με τον τρόπο αυτό ίσως καταφέρουμε να βελτιώσουμε την ποιότητα της εκπροσώπησης μας σε τοπικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Με τον τρόπο αυτό ίσως καταφέρουμε να παραμείνουμε Έλληνες μέχρι να παραδώσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας την χώρα αυτή, όπως την παραλάβαμε από τους γονείς και τους παππούδες μας. Με την ίδια ακριβώς υπερηφάνεια και αγάπη για τον τόπο μας και για την ιστορία του στην οποία υποκλίνεται διαχρονικά σύσσωμη η παγκόσμια πνευματική κοινότητα με θαυμασμό και μεγάλο σεβασμό!
Λ. Κουμάκης
http://koumakis.analyst.gr
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.