Από τότε που ενέσκηψε η μεγάλη ύφεση, επιστρατεύτηκε ακαριαία το δραστικό της αντίδοτο, η Ανάπτυξη. Μόνιμη στα χείλη ενδεών διεκπεραιωτών και πρώτη στις διαβεβαιώσεις ανηλεών δανειστών, η λέξη Ανάπτυξη περιφερόταν σαν ξόρκι και σαν ίαμα. Διασκέδαζε ανησυχίες, απωθούσε φόβους και συντηρούσε το λυχνάρι της ελπίδας. Ηταν και παραμένει το φετίχ τής σκληρής εποχής. Φευ! Αποδείχτηκε δυστυχών παρηγορία και προπαγανδιστών τέχνημα. Μια μαγική εικόνα...
Η Ανάπτυξη προϋποθέτει Σχέδιο. Και αυτό με τη σειρά του απαιτεί συγκεκριμένη αντίληψη για το «πώς» της παραγωγικής ανασυγκρότησης, βαθιά συναίσθηση του κατεπείγοντος, πολυμερή συνεργασία φορέων και παραγόντων, πολύμηνη μεθοδική και κοπιώδη μελέτη συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας, ξεκάθαρο φορολογικό πεδίο ώστε να γνωρίζουν ημέτεροι και ξένοι επενδυτές τα συν και τα πλην του επενδυτικού ρίσκου, και, βέβαια, εξασφάλιση της χρηματοδότησης.
Ουδεμία από τις προϋποθέσεις αυτές έχει στοιχειωδώς πληρωθεί. Αποσπασματικές εξαγγελίες, ηχηρές διαβεβαιώσεις, ευχολόγια και ρητορείες, οι οποίες συνδέουν την Ανάπτυξη είτε με την πρόοδο των εκποιητικών μεταρρυθμίσεων είτε με το καθιερωμένο όχημά τους, την οδοποιία... Τα ελάχιστα δείγματα παραγωγικής ανάπτυξης εντοπίζονται κυρίως στην ποιοτική γεωργία, η οποία -παρά τις προσπάθειες του αθόρυβου Τσαυτάρη- δεν εντάσσεται σε μελετημένο πλάνο μακρόπνοης προοπτικής, δεν συνδέεται δυναμικά με τον Τουρισμό ούτε τυγχάνει στοιχειώδους κεντρικής αρωγής. Βοήθεια εν προκειμένω δεν νοείται η άσκοπη επιδότηση -τεχνητή αναπνοή επί πολλά χρόνια- ούτε η χαριστική δανειοδότηση. Αρωγή σημαίνει κατευθυντήριες γραμμές και συμβουλευτική συμβολή από το κράτος, σημαίνει άρση γραφειοκρατικών εμποδίων και, φυσικά, συνεχής εγρήγορση στην υποβοήθηση των εξαγωγών.
Μιλώντας προσφάτως στο «Βήμα» (22.12.2013) ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος, ανάμεσα στις σκέψεις και τις προτάσεις του για τη διάσωση της χώρας εντάσσει και τη «διαπραγματευτική επιδίωξη και συμφωνία για ειδικές χρηματορροές». Οπως είπε: «Μιλώ για στοχευμένες χρηματοδοτήσεις παραγωγικών τομέων που διαθέτουν συγκριτικό πλεονέκτημα και δημιουργούν νέα παραγωγικά περιβάλλοντα. Οι διακηρύξεις και τα ευχολόγια περί ανάπτυξης θα παραμείνουν φληναφήματα χωρίς την εξασφάλιση των χρηματορροών αυτών».
Πριν από περίπου δύο μήνες, ο υπουργός Οικονομικών διαβεβαίωνε από την εκπομπή του Χατζηνικολάου στο «Star» ότι επίκειται η κατάθεση Σχεδίου για την Ανάπτυξη και την εν γένει παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με ορίζοντα εικοσαετίας. Παρέσχε, δε, και την κρίσιμη λεπτομέρεια περί στενής συνεργασίας με τον καθ' ύλην αρμόδιο υπουργό, τον κ. Χατζηδάκη... Εκτοτε, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Χειμέρια τα πράγματα όπως και πριν. Ασάλευτα στη νάρκη τους. Αν συνυπολογιστούν η ατέλεια των διοικητικών μηχανισμών, οι χαίνουσες πληγές του κρατικού μηχανισμού και η απουσία οιασδήποτε μέριμνας για το πόθεν των χρηματορροών, εύκολα συνάγεται το μελαγχολικό συμπέρασμα περί Σχεδίου και Ανάπτυξης: Πομφόλυγες...
Στο χθεσινό της φύλλο η «Ε» φιλοξενούσε ένα «άσχημο μαντάτο» για τη βιομηχανία της χώρας μας: μειώθηκε κατά 9,3% ο κύκλος εργασιών και κατά 17,5% μειώθηκαν οι νέες παραγγελίες. Ζοφερό στοιχείο στο συνολικά μαύρο φόντο της ελληνικής οικονομίας... Δυστυχώς, κάθε χρόνο και χειρότερα. Το νέο έτος δείχνει από τώρα ότι θα αποτελέσει ακόμη ένα σβησμένο κερί... Και το χειρότερο: ούτε το ενδεχόμενο πολιτικής αλλαγής φαίνεται ικανό για τω όντι ριζοσπαστικές μεταβολές στο μείζον θέμα της Ανάπτυξης. Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναπαύεται στον βολονταριστικό του οίστρο και στο οραματικόν του ρεαλισμού του, αλλά Σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση δεν διαθέτει...
hassapis-peter
Η Ανάπτυξη προϋποθέτει Σχέδιο. Και αυτό με τη σειρά του απαιτεί συγκεκριμένη αντίληψη για το «πώς» της παραγωγικής ανασυγκρότησης, βαθιά συναίσθηση του κατεπείγοντος, πολυμερή συνεργασία φορέων και παραγόντων, πολύμηνη μεθοδική και κοπιώδη μελέτη συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας, ξεκάθαρο φορολογικό πεδίο ώστε να γνωρίζουν ημέτεροι και ξένοι επενδυτές τα συν και τα πλην του επενδυτικού ρίσκου, και, βέβαια, εξασφάλιση της χρηματοδότησης.
Ουδεμία από τις προϋποθέσεις αυτές έχει στοιχειωδώς πληρωθεί. Αποσπασματικές εξαγγελίες, ηχηρές διαβεβαιώσεις, ευχολόγια και ρητορείες, οι οποίες συνδέουν την Ανάπτυξη είτε με την πρόοδο των εκποιητικών μεταρρυθμίσεων είτε με το καθιερωμένο όχημά τους, την οδοποιία... Τα ελάχιστα δείγματα παραγωγικής ανάπτυξης εντοπίζονται κυρίως στην ποιοτική γεωργία, η οποία -παρά τις προσπάθειες του αθόρυβου Τσαυτάρη- δεν εντάσσεται σε μελετημένο πλάνο μακρόπνοης προοπτικής, δεν συνδέεται δυναμικά με τον Τουρισμό ούτε τυγχάνει στοιχειώδους κεντρικής αρωγής. Βοήθεια εν προκειμένω δεν νοείται η άσκοπη επιδότηση -τεχνητή αναπνοή επί πολλά χρόνια- ούτε η χαριστική δανειοδότηση. Αρωγή σημαίνει κατευθυντήριες γραμμές και συμβουλευτική συμβολή από το κράτος, σημαίνει άρση γραφειοκρατικών εμποδίων και, φυσικά, συνεχής εγρήγορση στην υποβοήθηση των εξαγωγών.
Μιλώντας προσφάτως στο «Βήμα» (22.12.2013) ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος, ανάμεσα στις σκέψεις και τις προτάσεις του για τη διάσωση της χώρας εντάσσει και τη «διαπραγματευτική επιδίωξη και συμφωνία για ειδικές χρηματορροές». Οπως είπε: «Μιλώ για στοχευμένες χρηματοδοτήσεις παραγωγικών τομέων που διαθέτουν συγκριτικό πλεονέκτημα και δημιουργούν νέα παραγωγικά περιβάλλοντα. Οι διακηρύξεις και τα ευχολόγια περί ανάπτυξης θα παραμείνουν φληναφήματα χωρίς την εξασφάλιση των χρηματορροών αυτών».
Πριν από περίπου δύο μήνες, ο υπουργός Οικονομικών διαβεβαίωνε από την εκπομπή του Χατζηνικολάου στο «Star» ότι επίκειται η κατάθεση Σχεδίου για την Ανάπτυξη και την εν γένει παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με ορίζοντα εικοσαετίας. Παρέσχε, δε, και την κρίσιμη λεπτομέρεια περί στενής συνεργασίας με τον καθ' ύλην αρμόδιο υπουργό, τον κ. Χατζηδάκη... Εκτοτε, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Χειμέρια τα πράγματα όπως και πριν. Ασάλευτα στη νάρκη τους. Αν συνυπολογιστούν η ατέλεια των διοικητικών μηχανισμών, οι χαίνουσες πληγές του κρατικού μηχανισμού και η απουσία οιασδήποτε μέριμνας για το πόθεν των χρηματορροών, εύκολα συνάγεται το μελαγχολικό συμπέρασμα περί Σχεδίου και Ανάπτυξης: Πομφόλυγες...
Στο χθεσινό της φύλλο η «Ε» φιλοξενούσε ένα «άσχημο μαντάτο» για τη βιομηχανία της χώρας μας: μειώθηκε κατά 9,3% ο κύκλος εργασιών και κατά 17,5% μειώθηκαν οι νέες παραγγελίες. Ζοφερό στοιχείο στο συνολικά μαύρο φόντο της ελληνικής οικονομίας... Δυστυχώς, κάθε χρόνο και χειρότερα. Το νέο έτος δείχνει από τώρα ότι θα αποτελέσει ακόμη ένα σβησμένο κερί... Και το χειρότερο: ούτε το ενδεχόμενο πολιτικής αλλαγής φαίνεται ικανό για τω όντι ριζοσπαστικές μεταβολές στο μείζον θέμα της Ανάπτυξης. Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναπαύεται στον βολονταριστικό του οίστρο και στο οραματικόν του ρεαλισμού του, αλλά Σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση δεν διαθέτει...
hassapis-peter
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.