Ετσι καταστρέφεται ο δανειολήπτης που δεν έχει να πληρώσει

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος αγόρασε ένα διαμέρισμα εμπορικής αξίας 255.000 ευρώ το 2008, λαμβάνοντας στεγαστικό δάνειο ίσο με την αξία του ακινήτου.

Του Νίκου Σαμοΐλη

Αν ανατρέξει κανείς στα στοιχεία για την πορεία των τιμών των ακινήτων που ανακοίνωσε η ΤτΕ πριν δύο εβδομάδες, θα διαπιστώσει ότι επισήμως έχουν υποχωρήσει περίπου 30% από τα υψηλά του 2008. Στην πραγματικότητα η πτώση είναι μεγαλύτερη αλλά για οικονομία χώρου θα δεχθούμε αυτά τα στοιχεία ως πραγματικά. Αυτό σημαίνει ότι αυτός που αγόρασε το διαμέρισμα που αναφέραμε παραπάνω αν σήμερα αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα και δεν μπορεί να συνεχίσει να πληρώνει, ουσιαστικά έχει δύο επιλογές.
Οι συνέπειες

Η πρώτη είναι να περιμένει την τράπεζα να του το πάρει, αν τελικά απελευθερωθούν οι πλειστηριασμοί από τις αρχές του χρόνου και η δεύτερη είναι να το πουλήσει για να περισώσει ότι μπορεί και να επιστρέψει το ποσό που θα εισπράξει στην τράπεζα για να μειώσει το χρέος του. Όμως όποια και να είναι η εξέλιξη θα έχει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα. Ο αγοραστής του διαμερίσματος θα έχει πληρώσει ένα σκασμό λεφτά στην τράπεζα τα πέντε χρόνια που ήταν οικονομικά υγιής, θα έχει χάσει το σπίτι του και στην καλύτερη περίπτωση θα βρεθεί στο ενοίκιο, θα κινδυνεύει να χάσει και το πατρικό που του άφησε ο πατέρας του στο χωριό και δυστυχώς θα έχει διαταράξει την προσωπική και οικογενειακή του γαλήνη. Και το χειρότερο όλων; Θα συνεχίσει να χρωστάει πάρα πολλά λεφτά.

Οι αριθμοί λένε την αλήθεια
Και επειδή οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια, καλό είναι να τους δούμε αναλυτικά, προκειμένου να διαπιστώσουμε όλοι σε τι αδιέξοδο βρίσκονται χιλιάδες συμπολίτες μας. Αν το δάνειο των 255.000 ευρώ ήταν διάρκειας 30 ετών και με επιτόκιο 3,5%, πλήρωσε στην τράπεζα το συνολικό ποσό των 68.700 ευρώ στην πενταετία που μεσολάβησε. Από αυτά το κεφάλαιο ήταν 26.270 και οι τόκοι 42.430 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οφείλει στην τράπεζα το ποσό των 228.730 ευρώ. Εισπράττοντας τα 175.000 ευρώ από την πώληση θα συνεχίσει να χρωστάει στην τράπεζα το ποσό των 43.730 ευρώ. Αν έχει κάποιο άλλο ακίνητοι στη κατοχή του η τράπεζα θα μπορεί να το διεκδικήσει για να εξοφληθεί το ποσό που παρέμεινε ως χρέος . Κάτι ανάλογο θα συμβεί και στην περίπτωση που τελικά το σπίτι βγει σε πλειστηριασμό και βρεθεί πλειοδότης, με την διαφορά ότι θα έχει επωμιστεί και το κόστος της συγκεκριμένης δικαστικής διαδικασίας και των όποιων εξόδων για τον δικηγόρο που θα προσλάβει μήπως και καταφέρει να αποτρέψει μία τέτοια εξέλιξη. Τα περί Τειρεσία δεν τα συζητώ δεν ενδιαφέρουν κανέναν πλέον.

Η τράπεζα
Όμως έως τώρα έχουμε παραλείψει μια μικρή λεπτομέρεια. Για να χορηγήσει η τράπεζα το συγκεκριμένο δάνειο των 255.000 ευρώ, προχώρησε σε όλους τους σχετικούς ελέγχους τίτλων, έλεγξε τα εισοδήματα του δανειολήπτη και διαπίστωσε ότι μπορεί να ανταποκριθεί αλλά έκανε και κάτι άλλο. Έστειλε δικό της εκτιμητή προκειμένου να εκτιμήσει την αξία του ακινήτου για να μπορέσει να αξιολογήσει τον κίνδυνο που αναλαμβάνει χορηγώντας αυτό το δάνειο. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι σε όλη αυτή την διαδικασία, από τον έλεγχο των δεδομένων και τη χορήγηση του δανείου, έως την κατάσχεση και τον πλειστηριασμό, η τράπεζα πουθενά δεν φαίνεται να αναλαμβάνει την ευθύνη που τις αναλογεί. Μήπως ήρθε η ώρα;

fpress