Η Ινδική Επανάσταση και ο Γκάντι.

Γράφει ο Στάθης Σουλιώτης Δικηγόρος Αθηνών.

Ο αέρας της ελευθερίας και ανεξαρτησίας που έπνευσε στην Ευρώπη από το τέλος του 19ου αιώνα, δεν άφησε ανεπηρέαστες τις Ασιατικές Χώρες μεταξύ αυτών και την Ινδία, που αγωνίσθηκε να αποτινάξει τα δεσμά της Αγγλικής αποικιοκρατίας.

Η επανάσταση της Ινδίας ήταν μια ιδιότυπη επανάσταση και έργο, κυρίως, ενός μεγάλου πολιτικού και κοινωνικού ηγέτη, φιλόσοφου, και μέγιστου διανοητή του Μαχάτμα Γκάντι. (1829-1948).

Ο Γκάντι, μετά τις νομικές σπουδές στην Αγγλία, αρχίζει τη πολιτική δράση του από τη Νότια Αφρική όπου στάλθηκε ως νομικός εκπρόσωπος κάποιας εταιρείας. Εκεί για είκοσι ολόκληρα χρόνια ο Γκάντι αγωνίσθηκε για τη μόρφωση και την καλυτέρευση της άθλιας θέσης των Ινδών εργατών που εργάζονταν εκεί. Αφού πέτυχε η Νοτιοαφρικανική βουλή να καταργήσει τους νόμους των φυλετικών διακρίσεων για τους Ινδούς εργάτες, επέστρεψε στην Ινδία όπου έγινε δεκτός σαν θριαμβευτής.

Με την επιστροφή του στην πατρίδα (1915) συνεργάστηκε με το κόμμα του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου και γρήγορα αναδείχθηκε η πιο εξέχουσα φυσιογνωμία του Εθνικού Απελευθερωτικού Κινήματος.

Ο Γκάντι εφάρμοσε την μέθοδο της «Παθητικής Άμυνας» η οποία συνίστατο στην με ειρηνικά μέσα, δημιουργία ευνοϊκών κοινωνικών και πολιτικών προϋποθέσεων για την επίτευξη της Ινδικής ανεξαρτησίας.

Βάση της μεθόδου του αποτέλεσε η «αρχή της αποφυγής βίας» η οποία εκδηλώθηκε με δύο μορφές.
Α) Την μη συνεργασία με τον κατακτητή:
Αυτή περιελάμβανε την άρνηση τίτλων και τιμών που δίνονταν από του Άγγλους, το μπουκοτάρισμα των κρατικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και την οργάνωση ειρηνικών διαδηλώσεων.
Β) Η δεύτερη μορφή ήταν η «πολιτική απειθαρχία».
Αυτή εκφραζόταν με την παραβίαση ορισμένων νόμων της αποικιακής διοίκησης, την οργάνωση πολιτικών απεργιών και σε ακραίες περιπτώσεις με την άρνηση πληρωμής των φόρων στους Άγγλους.

Έλεγε ο Γκάντι:
«Η μη βία είναι το πρώτο άρθρο της πίστης μου και το τελευταίο….. Η μη βία είναι η πιο μεγάλη δύναμη που διαθέτει η ανθρωπότητα… είναι πιο ισχυρή από το ισχυρότερο όπλο καταστροφής που επινόησε η ευφυΐα των ανθρώπων….. Η καταστροφή δεν είναι νόμος των ανθρώπων…»

Από το 1919 ο Γκάντι ηγείται του κόμματος του Εθνικού Κογκρέσου, επισκέπτεται τις πόλεις και επαρχίες της Ινδίας, αποκτά απέραντη δημοτικότητα και αγωνίζεται για την ισότητα 50.000.000 Ινδών που ζουν σαν παρίες, στο περιθώριο της ινδικής κοινωνίας.

Ο Γκάντι ήταν ευαίσθητος με μερικές δυτικές αξίες, όπως η ελευθερία και η ισότητα. Επειδή αγαπούσε και τους εχθρούς της πατρίδας του (τους Άγγλους) ο Στάλιν τον αποκάλεσε «σκλάβο του αγγλικού ιμπεριαλισμού».

Ο Γκάντι ήταν και βαθιά θρησκευόμενο άτομο και σαν τέτοιο έφερε στην Ινδία το μήνυμα του Χριστού και το νόημα της ουσίας του.

O Mαχάτμα Γκάντι (1869 - 1948) - - Φουλάν Ντέβι (1968 - 2001), Ινδία

Ο πράος διδάσκαλος και μεγάλη ψυχή της Ινδίας, Μαχάτμα Γκάντι και η θυγατέρα της οργής και ταπεινή του κόρη, βασίλισσα των ληστών Φουλάν Ντέβι.

Βοήθησε στην αναγέννηση της αγροτικής κοινότητας, της χειροτεχνίας (νηματουργίας και υφαντουργίας) τις οποίες έβλεπε και σαν τρόπο αποδέσμευσης της ινδικής οικονομίας από την Αγγλική κυριαρχία.

Αγωνίσθηκε εναντίον όλων των εκδηλώσεων της αγγλικής πολιτικής της γνωστής και ως «διαίρει και βασίλευε» και ενάντια στη υποδαύλιση της έχθρας μεταξύ των οπαδών του Ινδουισμού και του Μουσουλμανισμού, των κύριων θρησκειών της Ινδίας.

Το 1931 με την όξυνση της πολιτικής κατάστασης, ο Γκάντι, έδωσε το σύνθημα για πλήρη ανυπακοή στον ξένο κυρίαρχο, με την Παρασκευή αλατιού από θαλασσινό νερό, παρά την απαγόρευση που υπήρχε, καθ’ όσον η Αγγλία είχε το μονοπώλιο του αλατιού. Συνέπεια αυτού υπήρξαν πολλά θύματα από μέρους των Ινδών.

Για τον κατευνασμό των πνευμάτων η Αγγλία συγκάλεσε στο Λονδίνο συνδιάσκεψη που ονομάστηκε «Συνδιάσκεψη στρογγυλής τραπέζης» στην οποία πήρε μέρος και ο Γκάντι.

Ο Γκάντι μετά την αποτυχία της συνδιάσκεψης αυτής επέστρεψε στην Ινδία, ξανάρχισε τον αγώνα για την ανεξαρτησία με μεγαλύτερο πείσμα, ενώ παράλληλα αγωνιζόταν εναντίον της διαίρεσης των Ινδών σε Ινδουιστές και Μουσουλμάνους, που βρίσκονταν σε διαρκή σύγκρουση.

Το 1942 ο Γκάντι έδωσε ένα νέο σύνθημα: “Έξω από την Ινδία» με τον ισχυρισμό ότι μόνο μια ανεξάρτητη Ινδία θα μπορούσε να αντισταθεί στους Ιάπωνες επιδρομείς.

Για την όλη δράση του επανειλημμένα συνελήφθηκε από τους Άγγλους, φυλακίσθηκε και έκανε απεργία πείνας.

Η Ινδία κέρδισε τελικά την ανεξαρτησία της από τους Άγγλους το 1947 όμως η απέραντη αυτή χώρα δεν απόκτησε ούτε την ενότητά της ούτε την ειρήνη, γι αυτό και ο Γκάντι αρνήθηκε τον προσφερθέντα σ’ αυτόν τίτλο του «πατέρα της πατρίδας», και δολοφονήθηκε το 1948 στο Νέο Δελχί από έναν φανατικό Ινδό Εθνικιστή.

Ο Γκάντι υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες της παγκόσμιας ιστορίας, έβαλε την σφραγίδα της προσωπικότητάς του στην Ινδική επανάσταση, δημιούργησε ένα νέο τύπο απελευθερωτικού κινήματος, τιμήθηκε σαν εθνικός ήρωας της ανεξαρτησία με τον τίτλο Μαχάτμα (που σημαίνει μεγάλη ψυχή), για δε την ηθικότητά του οι Ινδοί τον κατέταξαν στη χωρία των Αγίων.

akarnania