Το ΟΧΙ και ο Μεταξάς

Σε λίγες μέρες έχουμε την επέτειο της εθνικής μας γιορτής της 28ης Οκτωβρίου.

Πρωταγωνιστές η Ιταλική κυβέρνηση που εκπροσωπούσε ο υπουργός εξωτερικών Γκράτσι και η Ελληνική, που πρωθυπουργός της ήταν ο δικτάτορας Ι. Μεταξάς.

Το ΟΧΙ στην εισβολή τελικά ποιός το είπε, ο Μεταξάς ή ο ελληνικός λαός όπως υποστηρίζει όλη η αριστερή και αριστερίζουσα παράταξη;

"Η στιγμή που ο Μεταξάς αρνήθηκε να δεχτεί το ιταλικό τελεσίγραφο είναι αναμφισβήτητα ιστορική. Από τη στιγμή εκείνη ο παλιός γερμανόφιλος, ο

υπερσυντηριτικός, ο εχθρός της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού, ο θαυμαστής και μιμητής του Φασισμού και του Ναζισμού, γινόταν από τη φορά της ιστορίας, ηγέτης του αγώνα του Ελληνικού λαού για την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας του εναντίον του Άξονα"     

Αυτά τα λέει ο Σπύρος Λιναρδάτος ένας αριστερός που υπέστη σωρεία διώξεων και δοκιμασιών χωρίς την παραμικρή κομματική επένδυση και ήταν από τους πλέον ανιδιοτελείς και σεμνούς θιασώτες της αριστεράς, μας δίνει την απάντηση χωρίς να παγιδεύεται σε στείρα και δογματική άποψη εάν το ΟΧΙ το είπε ο λαός ή ο Μεταξάς .

Ήταν ο ΗΓΕΤΗΣ μας λέει ο Λιναρδάτος είτε αρέσει είτε δεν αρέσει.

Ηγέτης γίνεται όποιος παίρνει μεγάλες αποφάσεις σε κρίσιμες ώρες.

ΟΧΙ ήταν η απάντηση του Μεταξά στο Μουσολίνι και σε λίγο ακουγόταν το διάγγελμα του Πρωθυπουργού από το ραδιοφωνικό σταθμό των Αθηνών:

«Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, μη αναγνωρίζουσα, εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και μου ανεκοίνωσε, ότι προς κατάληψιν αυτών, η κίνησης των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα είς τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ'εαυτό και τον τρόπον με τον οποίο γίνεται τούτο ως κύρηξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλο το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας και τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο Αγών».

Παρ' όλο που ήταν γερμανοσπουδαγμένος και γερμανόφιλος και τον βόλευε ο φασισμός για να παραμείνει στην καρέκλα του, έβαλε πάνω απ' όλα την πατρίδα και δε δίστασε να έρθει αντιμέτωπος με τα πιστεύω του και τα συμφέροντά του.

Ενώ κατά τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη: «Και ως υπουργός των Εξωτερικών υπήρξε από τους καλύτερους που είδε στην εποχή μας η Ελλάς».  Ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε - μαζί με τον Ελευθέριο Βενιζέλο - η κορυφαία ηγετική προσωπικότητα του πρώτου μισού του 20ού αιώνος, με μέγιστο επίτευγμά του την δημιουργία του έπους του 1940-41, του οποίου υπήρξε ο βασικότερος συντελεστής. Υπήρξε επίσης τυχερός, διότι ο θάνατός του τον βρήκε κατά την διάρκεια της εποποιίας του '40.

Ήταν ο κατευθύνων νους του πολέμου εναντίον των Ιταλών. Ιδιοφυής, ιδεαλιστής, οργανωτικός, ευαίσθητος και με μεγάλα διοικητικά προσόντα, υπήρξε η προσωποποίηση αυτού που αποκαλούμε «διανοούμενος πολιτικός». Παρότι όμως υπήρξε - μαζί με τον Βενιζέλο - η σημαντικότερη πολιτική φυσιογνωμία της εποχής του και επιτυχημένος κυβερνήτης, δεν πέτυχε ως κοινοβουλευτικός αρχηγός. Και τούτο διότι σε εποχές οξύνσεως των παθών δεν επικρατούν παρά οι αδιάλλακτοι που τα συντηρούν. Αλλά και διότι δεν είχε το χάρισμα του δημαγωγού και λαοπλάνου.

Αναρωτηθείτε ποιός απ' όλους τους σημερινούς λεγόμενους δημοκράτες που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν είχε ή έχει ανάλογη συμπεριφορά με αυτήν του Μεταξά στα εθνικά θέματα και όχι μόνον; Παρεξηγήθηκε γιατί ήταν δικτάτορας σε λάθος μεριά!  

Θεόφιλος Αιγινήτης 

 Ζωγράφος-Συγγραφέας