PSI + ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ - Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Γράφει ο Κούρκουλος

Γιατί απλώς το παιχνίδι είναι βρώμικο

Όπως αποκάλυψαν οι N. York Times τον Νοέμβριο, η Γαλλική BNP PARIBAS εμπλέκεται στην υπόθεση της χρεοκοπίας και των CDS. H BNP PARIBAS προσελήφθη, από την ελληνική κυβέρνηση, για να πείσει τους κατόχους ομολόγων να συμμετάσχουν στο PSI, την ανταλλαγή παλαιών με νέα ομόλογα. Ως γνωστό οι έχοντες ομόλογα αγόρασαν και CDS, ασφάλιστρα έναντι κινδύνου χρεοκοπίας και δεν βλέπουν γιατί να προτιμήσουν τα ομόλογα 30ετούς λήξεως αντί αυτών. Σύμφωνα με τον ιστότοπό της ISDA (Διεθνής Ένωση Swaps και Παραγώγων) μείωση του επιτοκίου ή του ύψους του αρχικού κεφαλαίου (κούρεμα), αναστολή της πληρωμής των τόκων ή του κεφαλαίου (περιλαμβάνει παράταση της διάρκειας), μειωμένη εξασφάλιση της υποχρέωσης και αλλαγή της πληρωμής σε νόμισμα που δεν είναι νόμιμο σε μια από τις χώρες των G7, ενεργοποιούν τα CDS. Ήδη αυτά ισχύουν (πλήν του νομίσματος). Η BNP PARIBAS θα έχει μεγαλύτερη προμήθεια, εάν πείσει περισσότερους ομολογιούχους να πάρουν μέρος στο PSI. Σύμφωνα με τους N. York Times, οι τραπεζίτες της BNP, σε αντίθεση με όσα αναφέρει η ISDA, ενημερώνουν (απειλούν) τους επενδυτές ότι τα ασφάλιστρα κινδύνου που έχουν δεν θα καταβληθούν, γιατί αφού ολοκληρωθεί η αναδιάρθρωση, οι όροι του παλιού χρέους ενδέχεται να αλλάξουν. Οι προειδοποιήσεις της BNP PARIBAS έχουν ειδικό βάρος γιατί μια υπάλληλος της, η κ. Belle Yang, είναι μέλος και στην αρμόδια επιτροπή (Credit Derivatives Determinations Committee) της ISDA. Η κ. Yang θα συναποφασίσει εάν το κούρεμα συνιστά πιστωτικό γεγονός. Μεταξύ των 15 μελών της ISDA είναι: Bank of America, BNP Paribas, Goldman Sachs, BlackRock, και Pimco. Οι διαχειριστές κεφαλαίων που παραβρέθηκαν σε μια συνάντηση με την κ. Yang μίλησαν για σύγκρουση συμφερόντων.

Η κ. Yang, μέλος της ISDA και της BNP είπε στους επενδυτές ότι θα μπορούσε να υπάρξει εμπόδιο σε περίπτωση που η Ελλάδα αποφάσιζε να αλλάξει τους όρους των παλιών ομολόγων. Το 90% αυτών των ομολόγων διέπονται από το ελληνικό δίκαιο. Έτσι η ελληνική κυβέρνηση θεωρητικά θα μπορούσε να επαναπροσδιορίσει για παράδειγμα την αξία μιας έκδοσης από ένα δις δολλάρια σε 100 εκατ. $. Αυτό θα ανάγκαζε τους ομολογιούχους να παραδώσουν πολύ περισσότερα ομόλογα για να εισπράξουν το ποσό των ασφαλίστρων που νομίζουν ότι δικαιούνται. Η δημοσιογράφος της εφημερίδας που επικοινώνησε με αυτούς τους επενδυτές μεταφέρει τον προβληματισμό τους. Πιστεύουν ότι μπορεί το κίνητρο της BNP PARIBAS να είναι η προμήθεια που θα βγάλει από την ανταλλαγή των ομολόγων ή ότι η τράπεζα ανησυχεί για την δική της έκθεση στο ελληνικό χρέος. Αναρωτιούνται για παράδειγμα αν έχει πουλήσει πολλά CDS για το ελληνικό χρέος. Σε αυτήν την περίπτωση την συμφέρει η ανταλλαγή γιατί θα της κοστίσει λιγότερο από το να πληρώσει τα ασφάλιστρα κινδύνου. Όπως αναφέρει η Gretchen Morgenson, η πιθανότητα τα ασφάλιστρα να χάσουν την αξία τους θα έδιωχνε τους επενδυτές από την αγορά. Οι συζητήσεις με την BNP PARIBAS επιβεβαιώνουν την άποψη ορισμένων επενδυτών ότι τα CDS δεν συνιστούν στο παραμικρό ασφάλιση έναντι κινδύνου, αλλά τα μέσα που χρησιμοποιούν οι μεγάλες τράπεζες για να κερδίσουν. Αυτό για το οποίο δεν συζητούν στην Ελλάδα και γράφει η βραβευμένη με Pulitzer δημοσιογράφος είναι ότι με ένα διάταγμα μπορεί να αλλάξουν οι όροι του χρέους. Κάτι που γνωρίζει και η κ. Belle Yang, μέλος της ISDA και υπάλληλος της BNP PARIBAS. Οι υψηλόβαθμοι τεχνοκράτες στην κυβέρνηση που υπηρέτησαν σε διεθνείς οργανισμούς και τράπεζες δεν γίνεται να το αγνοούν.

Ποιον εξυπηρετεί η αποτυχία των διαπραγματεύσεων του PSI, εκτός από την Ελλάδα;

Όλα τελειώνουν με το PSI

Οι εντός Ελλάδος καταστροφολόγοι, που επιδιώκουν πάση θυσία να ολοκληρωθεί το PSI και το νέο δάνειο τρομοκρατούν τον κόσμο λέγοντας ανακρίβειες όπως:

Θα υπάρξει πιστωτικό γεγονός και ενεργοποίηση των CDS (των ασφαλιστήριων κινδύνου που κατέχουν όσοι στοιχημάτισαν στην χρεοκοπία της χώρας).

Όντως, σε περίπτωση που δεν θα ευοδωθεί το PSI θα ενεργοποιηθούν οι ρήτρες συλλογικής δράσης τα λεγόμενα CACs (Collective Action Clauses). Οι ρήτρες προβλέπουν ότι η πλειοψηφία των ομολογιούχων αποφασίζει τους όρους, τους οποίους υποχρεούται να αποδεχθεί η μειοψηφία. Έτσι η συμμετοχή στην ανταλλαγή των ομολόγων μετατρέπεται από εθελοντική σε υποχρεωτική, δηλ. έχουμε πιστωτικό γεγονός.

Τότε η ISDA, η Διεθνής Ένωση Swaps και Παραγώγων, με την πλειοψηφία 12 εκ των 15 μελών της επιτροπής της θα ανάψει το πράσινο φως για να πληρωθούν τα CDS. Και εμείς λέμε…Ε και!

Αυτοί που θα πληρώσουν το μάρμαρο -τα CDS, είναι η Goldman Sachs, η J P Morgan, η American Insurance Group, η AIG, οι Γαλλικές τράπεζες BNP Paribas, Societe Generale και κάποιες Γερμανικές όπως η Deutsche bank.

Κατά τον ίδιο τρόπο κάποια Hegde funds θα έχουν απώλειες. Όσοι επένδυσαν σε CDS, χωρίς να διαθέτουν και τα αντίστοιχα ομόλογα θα χάσουν.

Γιατί θα πρέπει να ανησυχούμε εμείς. Επειδή οι κάτοχοι CDS και οι φίλοι τους, θα χάσουν τα στοιχήματά τους; Οι παίκτες γνωρίζουν ότι δεν μπορούν πάντα να κερδίζουν.

Εάν απορρίψουμε το PSI+, θα γλυτώσουμε από ένα δεύτερο επαχθέστερο μνημονιοδάνειο και κυρίως από τους όρους που επιβάλλονται μέσω του βρετανικού δικαίου που θα ισχύσει για το σύνολο σχεδόν του δανείου. Γιατί θα πρέπει εμείς να θυσιαστούμε για τις απώλειες τρίτων;

Το σήριαλ της καταστροφολογίας λέει επίσης ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας λόγω μη επίτευξης του PSI και του νέου δανείου είτε θα υποχρεωθούμε, είτε θα μας υποχρεώσουν να φύγουμε από την ευρωζώνη και κατά συνέπεια από την ΕΕ.

Απειλές, που λέγονται από όσους θέλουν να μας μετατρέψουν σε χώρα τύπου Κονγκό ιδιοκτησίας Λεοπόλδου Β΄. Σε ποια Ευρωπαϊκή Συνθήκη, σε ποιο κείμενο αναφέρεται ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Πουθενά. Ακόμη και στην περίπτωση που θα το επιχειρούσαν, μια αλλαγή των Συνθηκών θα απαιτούσε την σύμφωνη γνώμη των κρατών – μελών και είναι απίθανο χώρες που βρίσκονται σε θέση αντίστοιχη με την δική μας, όπως η Πορτογαλία που ετοιμάζεται για 2οπακέτο βοήθειας – να ψηφίσουν κάτι τέτοιο. Ακόμη και η Ιταλία ή η Ιρλανδία θα απέφευγαν να ανοίξουν την όρεξη όσων ονειρεύονται την έξοδο της περιφέρειας από την ευρωζώνη. Να μην αναφέρουμε τον αντίκτυπο στις αγορές και την κατάρρευση που θα ακολουθούσε.

Κατά τους άσπονδους φίλους μας, αποτυχία των διαπραγματεύσεων PSI σημαίνει ότι δεν θα μας δοθεί νέο δάνειο για την αποπληρωμή των δανειστών μας. Αθέτηση των δανειακών μας υποχρεώσεών σημαίνει ότι είμαστε «μπαταχτσήδες» και δεν θα μπορούμε να απευθυνθούμε σε ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ΕΕ, για ρευστό με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να εισάγουμε προϊόντα (φάρμακα, πετρέλαιο, ΙΧ, κινητά, τηλεοράσεις, ντομάτες Ολλανδίας, κλπ.).

Πρώτον δεν χρησιμοποιούμε πλέον συναλλαγματικά αποθέματα, όπως την εποχή της δραχμής. Οι επιχειρήσεις πληρώνουν σε ευρώ. Δεύτερον γιατί εταιρείες όπως τα ΕΛΠΕ ή η Motor Oil δεν θα μπορούν να αγοράζουν πετρέλαιο; Μήπως το κράτος αγοράζει προϊόντα για λογαριασμό της Famar ή της Watson Pharmaceuticals; Οι αντιπρόσωποι των αυτοκινητοβιομηχανιών ζητούν από την κυβέρνηση να τους χρηματοδοτήσει για να εισάγουν ΙΧ; Η αγορά των ανωτέρω εξαρτάται από το πορτοφόλι του καθενός. Από την στιγμή που ο πολίτης δεν έχει χρήματα δεν βάζει πετρέλαιο και είναι βέβαιο ότι ελάχιστοι έχουν πλέον την δυνατότητα για αγορά αυτοκινήτου, μιας και όποιος έχει ρευστό το κρατά για ώρα ανάγκης. Ο κόσμος θα έχει πρόβλημα στα νοσοκομεία, όχι στα φαρμακεία, διότι αντί να αγοράζονται τα απαραίτητα, τα Ευρώ θα πηγαίνουν στους δανειστές μας. Δηλαδή θα πάμε σε μια εταιρεία – προμηθευτή του εξωτερικού για μοσχεύματα να αγοράσουμε υλικά και θα μας πεί χρωστάτε σε κάποιους και δεν σας δίνω; Γελάσαμε. Εκείνο που θα γίνει και μας το ξεκαθάρισαν οι Γερμανοί, λέγοντας ότι θα έχουμε οικονομικό επίτροπο ή κάτι ανάλογο, είναι πως από τα έσοδα του κράτους θα αποπληρώνονται πρώτα τα δάνεια και αν δεν μένει κάτι για υγεία, παιδεία, μισθούς, συντάξεις that’s OK. Επίσης, η Άνγκελα Μέρκελ ήταν σαφής για το νέο πακέτο: «θα σας δώσουμε χρήματα μόνο για την αποπληρωμή των δανείων». Για τα υπόλοιπα εν΄ολίγοις κόψτε τον λαιμό σας.

Ουσιαστικά για τις αγορές είμαστε σε de facto χρεοκοπία. Απομένει το de jure. Αυτό το γνωρίζουν τόσο το IIF όσο και η και η ISDA.

Εκ των υστέρων τρόϊκα και οι λοιποί ευρωπαίοι ανακάλυψαν ότι πήραν λάθος πορεία στην αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσεως, εφ΄ όσον αποδεχθούμε ότι ως σύνολο τεχνοκρατών και κυβερνήσεων δεν έβλεπαν νωρίτερα ότι με αυτόν τον τρόπο η χώρα οδηγείται στην καταστροφή. Θα τους αδικούσαμε εάν δεχόμασταν ότι είναι κατώτεροι ενός μέσου νου. Αλήθεια ενδιαφέρονται οι επενδυτές για την ευρωστία της οικονομίας της Ελλάδος, η οποία θα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της, όταν το αποτέλεσμα των μέτρων λιτότητος είναι προδικασμένο από την πλειονότητα της οικονομικής σκέψης του πλανήτη;

Τώρα οι τροϊκακοί παρά το ότι διαπίστωσαν τα λάθη τους, σπεύδουν εκ νέου «να βοηθήσουν», επαναλαμβάνοντας την ίδια λανθασμένη συνταγή, PSI -δάνειο -μνημόνιο –μέτρα λιτότητος – επίτροπο. Πιστεύουν ότι θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους; Ναι υπό την προϋπόθεση ότι πρόκειται περί ηλιθίων. Αλλά δεν είναι. Σε τι προσβλέπουν λοιπόν;

Πως θα περάσουν το νέο μνημόνιο;

Η επιτυχής ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων του PSI είναι απαραίτητη για να επιτευχθεί συμφωνία για το δεύτερο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα, μας φωνάζουν οι διασώστες μας. Τα ΜΜΕ έχουν ανάγει την επιτυχία σε εθνικό στόχο. Ξαφνικά το PSI αποτελεί το σωσίβιο της σωτηρίας, τον καταλύτη για την εκταμίευση του νέου δανείου, τον λόγο ύπαρξης μας εντός της ευρωζώνης ή της ύπαρξης μας γενικώς. Εφ΄ όσον υλοποιηθεί το PSI θα ζήσουμε τον επόμενο θρίαμβο του νέου δανείου και την συνοδευτική σύμβαση – μνημόνιο. Το μόνο πρόβλημα είναι η γενική κατακραυγή του κόσμου που βρίσκεται στο όριο και εξ΄ αυτού ο φόβος της πολιτικής επιβίωσης ενός εκάστου από τις ασύνταχτες ομάδες των συγκυβερνώντων. Πως θα ψηφιστεί το νέο μνημόνιο; Το πως οδηγηθήκαμε στην ψήφισή του 1ου μνημονίου μας το υπενθύμισε ο αδιάβαστος κ. Χρυσοχοίδης. Ψηφίστηκε στην βουλή στις 6 Μαΐου του 2010. Ήταν η επομένη ημέρα από εκείνο το περίεργο περιστατικό στην MARFIN. Τα ΜΜΕ απεργούσαν, όπως συνηθίζουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο ελληνικός λαός ήταν έτοιμος να εισβάλει στην βουλή, όταν οι από το πουθενά δρώντες κουκουλοφόροι, δημιούργησαν τον καλύτερο αντιπερισπασμό. Πρέπει να διαβάζουν στρατηγικές πολέμου. Πυρπόλησαν την τράπεζα με τα γνωστά αποτελέσματα. Η είδηση της εν ψυχρώ δολοφονίας των τριών εργαζομένων στην τράπεζα πάγωσε το πλήθος, που ήταν έτοιμο να εισβάλει στην βουλή. Ο κόσμος έντρομος υπαναχώρησε. Οι περήφανοι εκπρόσωποι του έθνους μπορούσαν πλέον να ολοκληρώσουν το έργο τους. Η ανατροπή της καθεστηκυίας τάξεως απεφεύχθη, το μνημόνιο πέρασε, η χώρα βρέθηκε υπό ξένο ζυγό.

Καλό πλάνο εργασίας. Ποιος θα είναι αυτήν την φορά ο από μηχανής θεός;

Σενάρια εκτροπής

Προκειμένου να ξεπεραστούν τα όποια προβλήματα, κάποιοι έχουν εμπνεύσεις. Το πιο ωραίο αφορά την ψήφιση του νέου μνημονίου. Φαίνεται πως συζητείται το εξής σενάριο: έχοντας επίγνωση ότι στις κοινοβουλευτικές ομάδες γίνεται ο σώζων εαυτόν σωθήτω και σκεπτόμενοι το τι τους περιμένει, εμπνεύστηκαν, άγνωστο πως, ο Λ. Παπαδήμος να περάσει το πακέτο των μέτρων του μνημονίου με νομοθετική ρύθμιση. Κατόπιν βουλευτές και υπουργοί, ως μωρές παρθένες, θα δηλώσουν όψιμα αντιμνημονιακοί και θα πάνε στις εκλογές, αποποιούμενοι τον τεχνοκράτη που θα έχει επιτελέσει την αποστολή του. Με σύνθημα την σωτηρία της Πατρίδος θα ζητήσουν από τους πανικόβλητους πολίτες να τους ψηφίσουν και πιθανότατα λόγω μιθριδατισμού αυτοί θα το πράξουν, κάνοντας ένα κλικ αριστερά του ΠΑΣΟΚ ή δεξιά της ΝΔ. Τότε, η όποια κυβέρνηση προκύψει, που πιθανότατα ως μη αυτοδύναμη θα χρησιμοποιήσει τα δεξιά και αριστερά δεκανίκια που δημιουργήθηκαν για αυτόν τον σκοπό, θα περάσει από την βουλή το μνημόνιο.

Εάν αυτό δεν αποτελεί πραξικοπηματική κατάργηση του Συντάγματος τότε τι; Πως αποκαλείται αυτό το πολίτευμα; Τον Μάϊο του 2010 το μνημόνιο, πέρασε ως νόμος. Και αυτό με σκοπιμότητα, γιατί το μνημόνιο ως διεθνής συνθήκη θα έπρεπε να ψηφιστεί με ενισχυμένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, διότι είναι υπεράνω του συντάγματος. Στην συνέχεια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να περάσει τα μέτρα που παραβιάζουν το Σύνταγμα ομολόγησε ότι το μνημόνιο είναι υπεράνω του συντάγματος. Γνώριζαν δηλ. εξ΄ αρχής ότι ενεργούσαν αντισυνταγματικά.

Για αυτόν τον λόγο τώρα η τρόϊκα απαιτεί εγγυήσεις: από τους τρεις συμμετέχοντες στην κυβέρνηση ότι θα τηρήσουν τα υπεσχημένα μετεκλογικά. Δηλ. ζητούν νομική δέσμευση ώστε όποιος εκλεγεί να μην αμφισβητήσει την εγκυρότητά της συνθήκης, όπως θα μπορούσε βάση του διεθνούς δικαίου.

Μέχρι στιγμής οι δανειστές μας έχουν στα χέρια τους ένα τίποτε. Με το PSI και το νέο δάνειο εμείς θα μείνουμε με τίποτε.

Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος για την «διάσωση» της Ελλάδος;