Το ντέρμπι Τσίπρα - Βενιζέλου τελείωσε με το αναμενόμενο σκόρ: Αναγέννηση (αστικής) Δημοκρατίας - Δόξα Κλεπτοκρατίας 0-1....
Γράφει ο Μπαγασάκος
γιά τα Αληθινά Ψέματα
Παραπέμπεται ο Παπακωσταντίνου και μόνον στην "Προανακριτική Επιτροπή" της Βουλής. Στοχοποιείται και ο Διώτης ως κατηγορούμενος γιατί θα έπρεπε να προχωρήσει την έρευνα γιά την αποκάλυψη και παραπομπή των φοροδιαφευγόντων που θα προέκυπταν από την διαβόητη λιστα Λαγκάρντ.
120 λεπτά κόντρας Βενιζέλου - Τσίπρα και μιά δεκάωρη και πλέον διαδικασία είχαν μόνον δύο εύστοχα σημεία, δύο εύστοχες παρατηρήσεις, μία της Αλέκας και μία του Αλέξη, όλοι οι υπόλοιποι επιδίδονταν σε ρητορικές σοφιστείες και νοηματικά τεχνάσματα, όχι γιά την συλλογή περισσότερων ψήφων, αλλά για την αναπήδηση των κώλων επί του καναπέως, με τις συνοδευτικές κραυγές: "Πές τα ρε μεγάλε" ή "Άντε και απαυτώσου ρε γελοίε".
Την στιγμή λοιπόν που ο Σουλεϊμάν είχε ακροαματικότητα μεταμεσονυχτίου τηλεμάρκετινγκ, δύο ήταν τα δυνατά σημεία της διαδικασίας. Όταν η Αλέκα Παπαρήγα αναρωτήθηκε μήπως τα δύο κυρίως στοχοποιούμενα πρόσωπα "εκβιάζονται να παριστάνουν τους χαζούς", έτσι ώστε να συγκαλυφθούν οι ευθύνες των προϊσταμένων τους και φυσικά οι ίδιοι να "πέσουν στα μαλακά", πατώντας νομικά πάνω στους νόμους που έχει περάσει ο μέγας νομομαθής συνταγματολόγος με τον γενικό τίτλο "Πέφτοντας στα μαλακά".
Το δεύτερο σημείο του Αλέξη που θα έπρεπε να κάνει την μεγαλύτερη αίσθηση στην αίθουσα του κοινοβουλίου και να τύχει απάντησης από όλους τους αρχηγούς της τρόϊκας εσωτερικού είναι η επισήμανση του προηγούμενου γιά τις προεκτάσεις που θα αναδεικνύονταν από τα αρχεία της λίστας και θα ταύτιζαν καταθέσεις συνώνυμες και εμπλεκόμενες με υποθέσεις Siemens, "μίζενς", υποβρυχίων, σοδομημένων ομολόγων (πατρότητα του όρου Γιάννης Καλαϊτζής) και σκανδάλου Χρηματιστηρίου.
Το ρεζουμέ της όλης διαδικασίας εξαντλήθηκε με αυτές τις δύο παρατηρήσεις και όλα τα υπόλοιπα ήταν η "Βουλή του Θεάματος", για να θυμηθούμε τον Γκύ Ντεμπόρ.
Εδώ αναφωνεί κανείς: Ε, ρε κλωτσιές που πάνε χαμένες!
Η αξία των δύο αυτών παρατηρήσεων έγκειται στο ότι γίνονται από δύο ηγέτες της αντιπολίτευσης αλλά και της Αριστεράς, μέσα σε έναν κυκεώνα κοινοβουλευτικής υποκρισίας και αναλγησίας απέναντι στον χειμαζόμενο αλλά και αυτοχειριαζόμενο, λόγω της ψήφου του, Ελληνικό Λαό.
Η συλλογιστική που δεν ακούστηκε και ουσιαστικά απεκρύβη από την πλειοψηφία του τηλεοπτικού κοινού, χρεώνεται στον κ. Τσίπρα και είναι η εξής:
Πως είναι δυνατόν να μείνει ατιμώρητη η μη αξιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ ή η μή αξιοποίηση των πολυάριθμων λιστών που διατείνεται οτι έχει ο Βενιζέλος μέχρι τώρα, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα αποδεικτικά στοιχεία, κατά το πρότυπο των ευρωπαϊκών χωρών που αποκόμισαν στο σύνολο φορολογικά έσοδα δεκάδων δίς ευρώ, "εκβιάζοντας" τους φοροφυγάδες πολίτες τους με το τέχνασμα "δηλώστε τα αδήλωτα και θα φορολογηθείτε χωρίς πρόστιμα".
Πως είναι δυνατόν να μείνει ατιμώρητη η "αγορά χρόνου" που εκχωρήθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στους μεγαλο-φοροδιαφεύγοντες της ελληνικής και όχι μόνον επικράτειας, προκειμένου να "μαϊμουδέψουν" τις καταθέσεις των κερδών τους, έτσι ώστε να είναι πλέον στο απυρόβλητο και να πίνουν στην υγεία των κορόϊδων.
Πως ειναι δυνατόν να μείνει ατιμώρητη η αργή και βασανιστική εξόντωση των συνήθων φτωχών ανθρώπων με περικοπές συντάξεων και μισθών, επειδή ο Παπακωσταντίνου κατ' εντολήν των αφεντικών του "έθαψε" κάθε πιθανότητα εισροής, ανέλπιστων γιά την ελληνική οικονομία και πραγματικότητα, φορολογικών εσόδων, που θα προέρχονταν από φορολογούμενους που είχαν βρεί τον τρόπο να διαβιούνπολυτελώς, αόρατοι από τον έλεγχο τυχόν έντιμων και ακέραιων εφοριακών υπαλλήλων.
Όταν διατείνεται στο μνημόνιό του προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο ο Παπαδήμος οτι δεν είχε ενημερωθεί γιά καμμία λίστα Λαγκάρντ, όταν διατείνεται ο Βενιζέλος οτι η ηλεκτρονική μορφή της λίστας ήταν στα χέρια του και μόλις "έγινε βούκινο" το θέμα επί κυβέρνησης Σαμαρά και οι Γάλλοι έστελναν δεύτερο αντίγραφο, φιλοτιμήθηκε να την παραδώσει, σαν τον μπόμπιρα που δίνει πίσω το παιχνίδι που είχε πάρει από ένα άλλο παιδί, η απαίτηση να μήν θεωρηθούν αυτές ως αξιόποινες πράξεις, αποτελεί την απώτατη κουραδομαγκιά ενός παραφουσκωμένου εγώ, που χρησιμοποιεί την επίθεση ως άμυνα και θα ξεφουσκώσει πολύ πριν ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει την πλειοψηφία. Άρα δεν θα χρειαστεί τα αμυντικά απόρρητα που έχει στο συρτάρι του. Γιατί δεν θα χρειαστεί να κάνει κανένα πραξικόπημα. Αν ήταν έτσι θα το είχε κάνει ήδη ο Άκης.
Αυτό ήταν κ. Τσίπρα, το εξολοθρευτικό επιχείρημα που θα έπρεπε να είχε ακουστεί στην Βουλή. Το επιχείρημα που φυσικά δεν θα βούλωνε τα στόματα των λαλίστατων Βορίδηδων και Αδώνιδων, αλλά θα ερμήνευε και θα εξηγούσε στο τηλεοπτικό κοινό, με ποιό τρόπο έμειναν και πάλι αλώβητοι οι μεγαλόσχημοι, παρ' όλη την βαθιά πεποίθηση του κυρίου Σόϊμπλε και των τοκογλύφων δανειστών μας, οτι μέσω της σύλληψης της φοροδιαφυγής των προηγούμενων θα διασφάλιζαν την ομαλή και έγκαιρη εξυπηρέτηση του χρέους που δολίως και τεχνηέντως επιφύλαξαν γιά την χώρα μας και των από τους ίδιους παραδεδεγμένων τεράστιων κερδών που αποκομίζουν από μας.
Μην κουράζονται να αναφέρουν τα κουρέματα ως επιτυχίες, αυτά αφορούν οικονομίες μιας ζωής μικροομολογιούχων και αποθεματικών συνταξιοδοτικών ταμείων.
Διατυμπανίζουν τώρα όλοι τους, με κράχτη το ΔΝΤ, οτι αν δεν συλληφθεί η φοροδιαφυγή, η αποπληρωμή του χρέους δεν είναι εφικτή. Το πιάσαμε το υποννοούμενο. Περικοπές μισθών, συντάξεων και αυξήσεις τιμολογίων στα φωσόνερα, που λέει και ο λαός.
Κύριε Τσίπρα, μετά το ταξίδι σας στις ΗΠΑ, βγείτε και μιλήστε στο Λαό και στους ψηφοφόρους, όχι με την διαλεκτική των "νοικοκυραίων", αλλά με την διαλεκτική της ερμηνείας της στρατηγικής των δύο πόλων που αυτή την στιγμή επιβουλεύονται την ευημερία του Ελληνικού και όχι μόνον Λαού:
α) Του χρηματοπιστωτικού συστήματος που θέλει την φτηνή εργατική δύναμη και τον ορυκτό και επίγειο πλούτο των Ελλήνων, πειραματιζόμενο πάνω στο πιό εύκαιρο πειραματόζωο, καθοδηγώντας με μαεστρία τον ΣΥΡΙΖΑ σε βολικές γιά την κυριαρχία του θέσεις και πολιτικές.
β) Της αποχαλινωμένης και ακραία ιδιοτελούς εγχώριας οικονομικής ελίτ, που θα μετέλθει κάθε μέσου, κάθε ανάλγητης πολιτικής γιά να διατηρήσει τα καταδυναστευτικά ως προς την ευημερία του Λαού προνόμιά της.
Η συζήτηση γιά την "προανακριτική επιτροπή της Βουλής" (τα εισαγωγικά τα θεωρώ δεδομένα) ήταν μιά καλή ευκαιρία γιά να κατανοήσουμε την τάξη μεγέθους της απάτης που διενεργήθηκε σε βάρος των φορολογικών εσόδων που μονομερώς επωμίζεται ο απλός μισθωτός και συνταξιούχος Έλληνας Πολίτης.
Η επικοινωνιακή πολιτική του μοναδικού κόματος της αριστεράς που επίκειται να αναλάβει τα ηνία μιάς χώρας στην ευρωπαϊκή επικράτεια πρέπει να ενταθεί με προσοχή στις ακρότητες, που αποτελούν ευεπίφορα όπλα στα χέρια των εγχώριων υπαλλήλων της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής διακυβέρνησης.
γιά τα Αληθινά Ψέματα
Παραπέμπεται ο Παπακωσταντίνου και μόνον στην "Προανακριτική Επιτροπή" της Βουλής. Στοχοποιείται και ο Διώτης ως κατηγορούμενος γιατί θα έπρεπε να προχωρήσει την έρευνα γιά την αποκάλυψη και παραπομπή των φοροδιαφευγόντων που θα προέκυπταν από την διαβόητη λιστα Λαγκάρντ.
120 λεπτά κόντρας Βενιζέλου - Τσίπρα και μιά δεκάωρη και πλέον διαδικασία είχαν μόνον δύο εύστοχα σημεία, δύο εύστοχες παρατηρήσεις, μία της Αλέκας και μία του Αλέξη, όλοι οι υπόλοιποι επιδίδονταν σε ρητορικές σοφιστείες και νοηματικά τεχνάσματα, όχι γιά την συλλογή περισσότερων ψήφων, αλλά για την αναπήδηση των κώλων επί του καναπέως, με τις συνοδευτικές κραυγές: "Πές τα ρε μεγάλε" ή "Άντε και απαυτώσου ρε γελοίε".
Την στιγμή λοιπόν που ο Σουλεϊμάν είχε ακροαματικότητα μεταμεσονυχτίου τηλεμάρκετινγκ, δύο ήταν τα δυνατά σημεία της διαδικασίας. Όταν η Αλέκα Παπαρήγα αναρωτήθηκε μήπως τα δύο κυρίως στοχοποιούμενα πρόσωπα "εκβιάζονται να παριστάνουν τους χαζούς", έτσι ώστε να συγκαλυφθούν οι ευθύνες των προϊσταμένων τους και φυσικά οι ίδιοι να "πέσουν στα μαλακά", πατώντας νομικά πάνω στους νόμους που έχει περάσει ο μέγας νομομαθής συνταγματολόγος με τον γενικό τίτλο "Πέφτοντας στα μαλακά".
Το δεύτερο σημείο του Αλέξη που θα έπρεπε να κάνει την μεγαλύτερη αίσθηση στην αίθουσα του κοινοβουλίου και να τύχει απάντησης από όλους τους αρχηγούς της τρόϊκας εσωτερικού είναι η επισήμανση του προηγούμενου γιά τις προεκτάσεις που θα αναδεικνύονταν από τα αρχεία της λίστας και θα ταύτιζαν καταθέσεις συνώνυμες και εμπλεκόμενες με υποθέσεις Siemens, "μίζενς", υποβρυχίων, σοδομημένων ομολόγων (πατρότητα του όρου Γιάννης Καλαϊτζής) και σκανδάλου Χρηματιστηρίου.
Το ρεζουμέ της όλης διαδικασίας εξαντλήθηκε με αυτές τις δύο παρατηρήσεις και όλα τα υπόλοιπα ήταν η "Βουλή του Θεάματος", για να θυμηθούμε τον Γκύ Ντεμπόρ.
Εδώ αναφωνεί κανείς: Ε, ρε κλωτσιές που πάνε χαμένες!
Η αξία των δύο αυτών παρατηρήσεων έγκειται στο ότι γίνονται από δύο ηγέτες της αντιπολίτευσης αλλά και της Αριστεράς, μέσα σε έναν κυκεώνα κοινοβουλευτικής υποκρισίας και αναλγησίας απέναντι στον χειμαζόμενο αλλά και αυτοχειριαζόμενο, λόγω της ψήφου του, Ελληνικό Λαό.
Η συλλογιστική που δεν ακούστηκε και ουσιαστικά απεκρύβη από την πλειοψηφία του τηλεοπτικού κοινού, χρεώνεται στον κ. Τσίπρα και είναι η εξής:
Πως είναι δυνατόν να μείνει ατιμώρητη η μη αξιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ ή η μή αξιοποίηση των πολυάριθμων λιστών που διατείνεται οτι έχει ο Βενιζέλος μέχρι τώρα, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα αποδεικτικά στοιχεία, κατά το πρότυπο των ευρωπαϊκών χωρών που αποκόμισαν στο σύνολο φορολογικά έσοδα δεκάδων δίς ευρώ, "εκβιάζοντας" τους φοροφυγάδες πολίτες τους με το τέχνασμα "δηλώστε τα αδήλωτα και θα φορολογηθείτε χωρίς πρόστιμα".
Πως είναι δυνατόν να μείνει ατιμώρητη η "αγορά χρόνου" που εκχωρήθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στους μεγαλο-φοροδιαφεύγοντες της ελληνικής και όχι μόνον επικράτειας, προκειμένου να "μαϊμουδέψουν" τις καταθέσεις των κερδών τους, έτσι ώστε να είναι πλέον στο απυρόβλητο και να πίνουν στην υγεία των κορόϊδων.
Πως ειναι δυνατόν να μείνει ατιμώρητη η αργή και βασανιστική εξόντωση των συνήθων φτωχών ανθρώπων με περικοπές συντάξεων και μισθών, επειδή ο Παπακωσταντίνου κατ' εντολήν των αφεντικών του "έθαψε" κάθε πιθανότητα εισροής, ανέλπιστων γιά την ελληνική οικονομία και πραγματικότητα, φορολογικών εσόδων, που θα προέρχονταν από φορολογούμενους που είχαν βρεί τον τρόπο να διαβιούνπολυτελώς, αόρατοι από τον έλεγχο τυχόν έντιμων και ακέραιων εφοριακών υπαλλήλων.
Όταν διατείνεται στο μνημόνιό του προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο ο Παπαδήμος οτι δεν είχε ενημερωθεί γιά καμμία λίστα Λαγκάρντ, όταν διατείνεται ο Βενιζέλος οτι η ηλεκτρονική μορφή της λίστας ήταν στα χέρια του και μόλις "έγινε βούκινο" το θέμα επί κυβέρνησης Σαμαρά και οι Γάλλοι έστελναν δεύτερο αντίγραφο, φιλοτιμήθηκε να την παραδώσει, σαν τον μπόμπιρα που δίνει πίσω το παιχνίδι που είχε πάρει από ένα άλλο παιδί, η απαίτηση να μήν θεωρηθούν αυτές ως αξιόποινες πράξεις, αποτελεί την απώτατη κουραδομαγκιά ενός παραφουσκωμένου εγώ, που χρησιμοποιεί την επίθεση ως άμυνα και θα ξεφουσκώσει πολύ πριν ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει την πλειοψηφία. Άρα δεν θα χρειαστεί τα αμυντικά απόρρητα που έχει στο συρτάρι του. Γιατί δεν θα χρειαστεί να κάνει κανένα πραξικόπημα. Αν ήταν έτσι θα το είχε κάνει ήδη ο Άκης.
Αυτό ήταν κ. Τσίπρα, το εξολοθρευτικό επιχείρημα που θα έπρεπε να είχε ακουστεί στην Βουλή. Το επιχείρημα που φυσικά δεν θα βούλωνε τα στόματα των λαλίστατων Βορίδηδων και Αδώνιδων, αλλά θα ερμήνευε και θα εξηγούσε στο τηλεοπτικό κοινό, με ποιό τρόπο έμειναν και πάλι αλώβητοι οι μεγαλόσχημοι, παρ' όλη την βαθιά πεποίθηση του κυρίου Σόϊμπλε και των τοκογλύφων δανειστών μας, οτι μέσω της σύλληψης της φοροδιαφυγής των προηγούμενων θα διασφάλιζαν την ομαλή και έγκαιρη εξυπηρέτηση του χρέους που δολίως και τεχνηέντως επιφύλαξαν γιά την χώρα μας και των από τους ίδιους παραδεδεγμένων τεράστιων κερδών που αποκομίζουν από μας.
Μην κουράζονται να αναφέρουν τα κουρέματα ως επιτυχίες, αυτά αφορούν οικονομίες μιας ζωής μικροομολογιούχων και αποθεματικών συνταξιοδοτικών ταμείων.
Διατυμπανίζουν τώρα όλοι τους, με κράχτη το ΔΝΤ, οτι αν δεν συλληφθεί η φοροδιαφυγή, η αποπληρωμή του χρέους δεν είναι εφικτή. Το πιάσαμε το υποννοούμενο. Περικοπές μισθών, συντάξεων και αυξήσεις τιμολογίων στα φωσόνερα, που λέει και ο λαός.
Κύριε Τσίπρα, μετά το ταξίδι σας στις ΗΠΑ, βγείτε και μιλήστε στο Λαό και στους ψηφοφόρους, όχι με την διαλεκτική των "νοικοκυραίων", αλλά με την διαλεκτική της ερμηνείας της στρατηγικής των δύο πόλων που αυτή την στιγμή επιβουλεύονται την ευημερία του Ελληνικού και όχι μόνον Λαού:
α) Του χρηματοπιστωτικού συστήματος που θέλει την φτηνή εργατική δύναμη και τον ορυκτό και επίγειο πλούτο των Ελλήνων, πειραματιζόμενο πάνω στο πιό εύκαιρο πειραματόζωο, καθοδηγώντας με μαεστρία τον ΣΥΡΙΖΑ σε βολικές γιά την κυριαρχία του θέσεις και πολιτικές.
β) Της αποχαλινωμένης και ακραία ιδιοτελούς εγχώριας οικονομικής ελίτ, που θα μετέλθει κάθε μέσου, κάθε ανάλγητης πολιτικής γιά να διατηρήσει τα καταδυναστευτικά ως προς την ευημερία του Λαού προνόμιά της.
Η συζήτηση γιά την "προανακριτική επιτροπή της Βουλής" (τα εισαγωγικά τα θεωρώ δεδομένα) ήταν μιά καλή ευκαιρία γιά να κατανοήσουμε την τάξη μεγέθους της απάτης που διενεργήθηκε σε βάρος των φορολογικών εσόδων που μονομερώς επωμίζεται ο απλός μισθωτός και συνταξιούχος Έλληνας Πολίτης.
Η επικοινωνιακή πολιτική του μοναδικού κόματος της αριστεράς που επίκειται να αναλάβει τα ηνία μιάς χώρας στην ευρωπαϊκή επικράτεια πρέπει να ενταθεί με προσοχή στις ακρότητες, που αποτελούν ευεπίφορα όπλα στα χέρια των εγχώριων υπαλλήλων της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής διακυβέρνησης.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.