Η πυρκαγιά στην Ευρώπη, σαν αποτέλεσμα των συνεχών εμπρηστικών επιθέσεων των Η.Π.Α. (με τη βοήθεια των εταιρειών αξιολόγησης, των hedge funds, των διεθνών οικονομολόγων κλπ.), με πρόσφατη την αρνητική αναθεώρηση των προοπτικών της Γερμανίας, της Ολλανδίας και του Λουξεμβούργου από την Moody’s, έχει επεκταθεί από την περιφέρεια στον πυρήνα της.
Δυστυχώς, η Γερμανία χρησιμοποιεί κηροζίνη για να τη σβήσει – το μεγαλύτερο μέρος της οποίας κατευθύνεται στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να αναζωπυρώνονται διαρκώς οι συνεχώς αυξανόμενες εστίες πυρκαγιάς στην πατρίδα μας.
Εν τούτοις είναι αδύνατον να μη γνωρίζει η Γερμανία ότι, τουλάχιστον για εκείνο το χρονικό διάστημα, εντός του οποίου το τείχος προστασίας της Ευρωζώνης από την πυρκαγιά, από τις αγορές δηλαδή, δεν έχει ακόμη κατασκευαστεί, δεν υφίσταται η «πολυτέλεια» να εγκαταλειφθεί η Ελλάδα – γεγονός που σημαίνει μεταξύ άλλων πως οι πρόσφατες απειλές της Τρόικας είναι βραχυπρόθεσμα κενές περιεχομένου, οπότε η επόμενη δόση δεν κινδυνεύει.
Απλούστερα, δεν μπορεί η ΕΚΤ να αναγκάσει τη χώρα μας να χρεοκοπήσει και να εξέλθει εθελούσια, σταματώντας εντελώς τη χρηματοδότηση της, εάν προηγουμένως δεν έχει εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα της ζώνης του Ευρώ – κάτι που όμως θα μπορούσε να συμβεί μετά από έξι μήνες, στις αρχές του 2013 λοιπόν, όπου λογικά τοποθετείται η ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή (πιθανόν με την ανοχή, εάν όχι με τη συνενοχή, της παρούσας διακυβέρνησης).
Κάτι τέτοιο προϋποθέτει βέβαια τη διάσωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, αφού διαφορετικά θα δημιουργούταν τεράστια προβλήματα στην Α. Ευρώπη, στην οποία ευτυχώς οι τράπεζες μας έχουν σημαντική παρουσία – με κίνδυνο να επεκταθεί το πρόβλημα στην Αυστρία (η έκθεση των τραπεζών της στην Α. Ευρώπη υπολογίζεται στο 100% του ΑΕΠ της) και από εκεί στον πυρήνα της Ευρωζώνης (Γερμανία, Γαλλία).
Το τείχος προστασίας τώρα που προσπαθεί να κατασκευάσει η Ευρωζώνη, το οποίο καθυστερεί επικίνδυνα από την αναποφασιστικότητα, το δογματισμό, τις συνεχείς παλινδρομήσεις και τις «ύποπτες» υπαναχωρήσεις της καγκελαρίου, αντιμετωπίζει ένα καινούργιο μεγάλο πρόβλημα: τις περιφέρειες της Ισπανίας.
Τέλη του 2011 η Καταλονία ήταν χρεωμένη με περισσότερα από 41 δις € - ποσόν που αντιστοιχεί στο 20,7% του ΑΕΠ που παράγεται στην περιοχή. Η Βαλένθια χρωστάει 20 δις € ή το 19,9% του ΑΕΠ της, ενώ όλες μαζί οι περιφέρειες υπολογίζεται ότι οφείλουν 140 δις €, με 4-5 από αυτές να απειλούνται με στάση πληρωμών – όπου σε μερικές είναι ήδη γεγονός, αφού χρωστούν αναδρομικά από τον Ιανουάριο διάφορες «παροχές» στο προσωπικό τους.
Εάν στο ποσόν αυτό προσθέσει κανείς τα 250 δις € που υπολογίζεται ότι τελικά θα χρειαστούν οι τράπεζες και διάφορα άλλα, θα φτάσει σε ένα «μέγεθος» που ίσως ξεπερνάει το 40% του ΑΕΠ της Ισπανίας (1,49 δις $ το 2011).
Είναι προφανές λοιπόν ότι η Ισπανία, στα ίχνη της Ελλάδας, θα χρειαστεί ένα δεύτερο πακέτο στήριξης, αμέσως μόλις εγκριθεί το πρώτο – αφού τα επιτόκια δανεισμού της ξεπέρασαν το 7,3% (ακολουθεί η ιταλική τραγωδία).
Πόσο μάλλον όταν η εισβολή του ΔΝΤ θα αναδείξει και άλλες εστίες πυρκαγιάς στο εσωτερικό της, έτσι ώστε να αυξηθεί «τεχνητά» το δημόσιο χρέος και να υποχρεωθούν οι Πολίτες της να αποδεχθούν αδιαμαρτύρητα τη λεηλασία και την εξαθλίωση τους - όπως συνέβη στη χώρα μας, όπου «ως δια μαγείας» εκτινάχθηκε στο 160%, από 120% προηγουμένως.
Τρίτη, 24 Ιουλίου 2012
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.