Πούλαγαν ΕΛΛΑΔΑ με ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ !!!

Γράφει ο Stelios Lazarakis 

Έχω καιρό να γράψω μια σημείωση. Αναρωτιόμουν πώς να αρχίσω και πώς να τελειώσω. Χιλιάδες οι σκέψεις μου βασανιστικά τα ερωτήματα μέσα στο μυαλό που όλα πίεζαν επιτακτικά ζητώντας μια απάντηση.

Χιλιάδες λαθεμένες εικόνες από διάφορες συμπεριφορές των «μεν» των «δε» και όλων των άλλων «δεν», ανακατεμένες με τοποθεσίες, δρόμους, πλατείες, συνοικίες, που ξεθώριαζαν και ξαναφαίνονταν μέσα από τα ληγμένα χημικά και δακρυγόνα όταν αυτά καταλάγιαζαν στον ελληνικό αιθέρα, μέχρι την επόμενη ρίψη.

Φωνές, εκφράσεις, ατέλειωτες διακοπτόμενες προτάσεις από λογιών - λογιών στόματα, από ανθρώπους μορφωμένους, αμόρφωτους, βιοπαλαιστές, νέους και γέρους, φοιτητές, μετανάστες, αριστερούς, δεξιούς, αναρχικούς….


ΧΑΒΡΑ. ΧΑΒΡΑ που συνεπαίρνει το μυαλό μου και ζαλίζει τη συνείδηση-κοινωνό άλλων ιδεών από αυτές που μέχρι σήμερα αποδεχόμουν.

Πελαγοδρομώντας, βομβαρδιζόμενος κάθε στιγμή από ένα καθημερινό νέο σενάριο -τραγικά τερατώδες- αποκύημα διεστραμμένων εγκεφάλων, που εμπεριέχει μέτρα και  αποφάσεις, ανάκατα με προτάσεις αντιμετώπισης μιας κατάστασης η οποία πια δεν αντιμετωπίζεται.  ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Αντίκρισα και άκουσα ανθρώπους μετρημένους και υπεύθυνους που έπαψαν να έχουν τον έλεγχο της σκέψης τους και να οδηγούνται σε άλλα μονοπάτια από αυτά της κεντρικής τους ιδέας. Πιθανόν αυτό να μην ήταν δική τους επιλογή, αλλά εν αγνοία τους πράξη εσκεμμένα καθοδηγούμενη από ποιος ξέρει ποιους ....

Πολυφωνία κουραστική άνευ ουσίας και λόγου έτσι για να ακουγόμαστε δίνοντας με άνεση το πενιχρό μας στίγμα της ανέχειας και της καθημερινής μας δυστυχίας χωρίς ευθύνη για το τι λέμε και πως ακούγεται.

Προσπαθώντας να αιτιολογήσω την κατάσταση αναρωτιόμουν για το τι έφταιξε που μας οδήγησε σε τούτο δω το χάος. Και τα ερωτήματα όπως τα είχα ταξινομημένα στη δική μου σκέψη, προσαρμοσμένα στην κοινή κατάσταση, ξεπρόβαλαν κάθε στιγμή αναμένοντας από μέρους μου την απόφαση της διεξοδικής τους ανάλυσης και της καθώς πρέπει λύσης. Και εκεί που έβρισκα τη λύση και ήθελα να την καταγράψω, ξαφνικά μια άλλη σκέψη εξίσου ώριμη με αυτήν που με οδήγησε στην απάντηση, μου τα ανέτρεπε όλα.

Αντιλήφθηκα - μετά από μακροχρόνια παρατήρηση – ότι όπου και να κοίταζα αυτό που αντίκριζα ήταν ένα ΜΠΑΧΑΛΟ. Από την ιδιωτική μας ζωή ως τον Δημόσιο τομέα, από τον ανύπαρκτο κοινωνικό ιστό ως την ανύπαρκτη κοινωνική αλληλεγγύη, από την ανύπαρκτη δημόσια συμμετοχή μας σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου, ως την ανύπαρκτη λειτουργία του συστήματος κοινωνικής δικτύωσης.

ΜΠΑΧΑΛΟ. Αυτή είναι η απάντηση. ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε όλα μου τα ερωτήματα.

ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ. Και θα συνεχίσουμε να φταίμε.

Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάχτυλό μας. Μην περιμένουμε ότι με τις εκλογές κάτι θα αλλάξει. Τίποτα δεν θα αλλάξει. Τα πράγματα είναι δρομολογημένα. Όλα αυτά τα χρόνια οι πολιτικές ηγεσίες του τόπου μας πούλαγαν ΕΛΛΑΔΑ με τις ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ στα πωλητήρια όπως οι μεσίτες.

Αλλά η διαφορά είναι στο ότι δεν αρκέστηκαν στα μεσιτικά. ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΙΑ ΠΑΡΤΙ ΤΟΥΣ, ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΚΑ. Και συνεχίζουν να τον κοροϊδεύουν με ΕΚΛΟΓΕΣ και ΞΥΛΙΝΑ ΛΟΓΙΑ, ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑΣ και ειδικά μελετημένα τερτίπια που βασίζονται σε προσεκτικά μελετημένες αναλύσεις που αφορούν στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα πολίτη.

Τώρα ήρθε η ώρα που οι αγοραστές διεκδικούν αυτά που έχουν αγοράσει.

ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ. ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΓΙ ΑΥΤΟ.

ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ….

 facebook