Η οικονομική ανάπτυξη προϋποθέτει πολύπλευρη εξωτερική πολιτική

Όσοι διατηρούν την (οικονομική)ελευθερία τους, οφείλουν τούτο εις την δυναμίν τους. (Θουκυδίδης)

Ένας από τους καγκελάριους της Γερμανίας, ο Kurt Georg Kiesinger, είχε δηλώσει ότι στην εξωτερική πολιτική έχουμε να κάνουμε με συμφέροντα. Η διαπίστωση αυτή δεν αφορά συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, αλλά αποτελεί διαχρονική πραγματικότητα σε ό,τι αφορά στις διεθνείς σχέσεις. Χώρες, οι οποίες δεν το κατανοούν αυτό, είναι καταδικασμένες να γίνονται όργανα προώθησης ξένων συμφερόντων στα εδάφη τους χωρίς μάλιστα κάποιο αντάλλαγμα. Σ’ αυτήν την κατηγορία ανήκει μέχρι στιγμής το ελληνικό κράτος, κάτι που όμως δεν είναι και τόσο δύσκολο να αλλάξει, όσο κι αν αυτό φαντάζει απίθανο σε μερικούς λόγω της απολύτως κατανοητής απογοήτευσής τους από τη σημερινή κατάσταση.

 

Η γεωγραφική θέση της χώρας (Αφροευρασία), ο ομοιογενής πληθυσμός της, οι ισχυρές ένοπλες δυνάμεις οφείλουν να ληφθούν υπόψη ως μεγάλα στρατηγικά πλεονεκτήματα. Άξιο αναφοράς είναι ότι στις διεθνείς σχέσεις υπάρχει σημαντικός ρόλος για τα μικρά κράτη, αφού κανείς δεν ανησυχεί, αν πιστωθούν μία επιτυχία στη ρύθμιση ενός διεθνούς προβλήματος. Φτάνει μόνο να τολμήσουν. Αυτό απαιτεί πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και διπλωματία βάσει της αρχής των αμοιβαίων συμφερόντων. Δεν ανήκομεν ούτε εις την Δύσην ούτε εις την Ανατολήν. Η έννοια της Ελλάδας είναι οικουμενική και αυτό από μόνο του ανοίγει δρόμους για άσκηση πολύπλευρης διπλωματίας και σύναψη νέων συμμαχιών, χωρίς να παρακαμφθούν οι παλιές. Η επίμονη προσκόλληση στη Δύση γεννά αντίθετα μια ασπόνδυλη εξωτερική πολιτική χωρίς όραμα.

Ορισμένες απαραίτητες κινήσεις από πλευράς Ελλάδας:

• Περιορισμός της επεκτατικής βουλιμιάς των νέο-οθωμανιστών της Άγκυρας. Κατανόηση ότι Αθήνα και Άγκυρα είναι αποκλίνουσες γεωπολιτικές οντότητες. Αντιμετώπιση ισλαμοποίησης που γίνεται με χορηγό την Τουρκία. Περιορισμός τουρκικού προξενείου Θράκης.
• Κήρυξη ΑΟΖ, κάτι που επιτρέπει το νομικό πλαίσιο μα και η πολιτική, οικονομική και διπλωματική συγκυρία. Η έννοια της   υφαλοκρηπίδας ξεπεράστηκε σύμφωνα με το νέο Δίκαιο της Θάλασσας (1982). Άρα τα επιχειρήματα της Τουρκίας περί υφαλοκρηπίδας του χερσαίου χώρου της εξαλείφθηκαν. 
• Στενή συνεργασία με εβραϊκό και αρμενικό λόμπυ στις ΗΠΑ, αντεπίθεση σε ξένες προπαγάνδες.
• Δημιουργία ανεξάρτητων ερευνητικών ιδρυμάτων (think tanks).
• «Στρατολόγηση» επιστημονικού δυναμικού.
• Προσέγγιση Κίνας αλλά και ορθόδοξης Ρωσίας, των οποίων οι ηγεσίες θεωρούν την Ελλάδα «χώρα-κλειδί» για τα γεωπολιτικά σχέδια τους. Σύναψη συμφωνιών βάσει της αρχής των αμοιβαίων συμφερόντων. Προσέλκυση ωφέλιμων επενδύσεων.
• Ανάδειξη εξωστρέφειας του Πολεμικού και Εμπορικού Ναυτικού με αποστολές ύψιστης σημασίας για το διεθνές εμπόριο, αλλά και συμβολή στη διασφάλιση θαλάσσιων εμπορικών οδών.
• Εκμετάλλευση δυνατοτήτων και επιρροών του Ελληνισμού απανταχού. Ελληνικά debates μέσω πανεθνικών συναντήσεων, εθνικών γιορτών, οικονομικών forum κ.ο.κ. 
• Πολιτισμική διπλωματία, ανάδειξη ιστορίας και πολιτισμού: γεωπολιτικά και οικονομικά οφέλη (προσέγγιση λαών, υποστήριξη ελληνικών δικαίων, διασυνοριακές οικονομικές συμφωνίες, αύξηση κύρους, αυξημένη έλευση τουριστών) 
• Στενότατη συνεργασία με Κύπρο και γεωπολιτική ωρίμανση του νησιού, ως αντίβαρο στις τουρκικές επιδιώξεις πρωτοκαθεδρίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκμετάλλευση συγκυρίας ερντογανό-ισραηλινής διαφωνίας, όσο αυτή ακόμα υφίσταται.

Ένοπλες δυνάμεις: Απαραίτητη είναι η γεωπολιτική αξιοποίηση των ενόπλων δυνάμεων, αφού η οικονομική ανάπτυξη προϋποθέτει περιβάλλον ασφάλειας.

Το κράτος οφείλει να εκσυγχρονίσει τη δομή και τα εξοπλιστικά προγράμματα των ενόπλων δυνάμεων, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ιδιαιτερότητες των αμυντικών αναγκών της χώρας, βάζοντας ταυτόχρονα τέρμα στις πολυδάπανες και αναποτελεσματικές επιλογές που υπαγορεύονται από τους σημερινούς ιθύνοντες, χωρίς να δικαιολογείται πάντα πειστικά η αναγκαιότητα τους.

Είναι απόλυτα αναγκαίο ο εξοπλισμός να εξυπηρετεί τις ιδιαιτερότητες της άμυνας με βάση τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις του συγκεκριμένου τομέα. Έτσι οι ένοπλες δυνάμεις, εξοπλισμένες με σύγχρονα ελαφρά και όχι πάντα ακριβά οπλικά συστήματα, θα υπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες την εθνικής άμυνας. Θα μπορούν να αποτρέψουν την όποια επίθεση και ταυτόχρονα θα είναι σε θέση να περάσουν στο καθοριστικό χτύπημα με άκρα μυστικότητα.

Η εικόνα «σύγχρονων» πεζοναυτών να βγαίνουν από σκουριασμένα αποβατικά του Β’ Παγκοσμίου πολέμου αντί να πηδούν από σύγχρονα ελικόπτερα, όπως φάνηκε πρόσφατα στη Σαμοθράκη κατά την διάρκεια της άσκησης ΑΙΓΙΑΛΟΣ, είναι τουλάχιστον θλιβερή (δείτε στη φωτογραφία).

 

Η αγορά ετοιμοπαράδοτων οπλικών συστημάτων οφείλει να συνδυαστεί με την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση τους, π.χ. Αξιοποίηση εξειδικευμένων κληρωτών, δημιουργία ευνοϊκών οικονομικών όρων για μακροχρόνια παραμονή τους στο στράτευμα ως ερευνητές-επιστήμονες (έρευνα πάνω σε οπλικά συστήματα).

Οικουμενικότητα Έλληνα: Το φιλαπόδημο πνεύμα του Έλληνα τον καθιστά πολίτη του κόσμου. «Ο γίγαντας που λέγεται απόδημος Ελληνισμός» πρέπει να αξιοποιηθεί. Έλληνας δεν είναι μόνο ο Ελλαδίτης. Πολλοί Έλληνες επιχειρηματίες του εξωτερικού ενδέχεται με τα ανάλογα κίνητρα να επενδύσουν στο κατακερματισμένο ελληνικό κράτος. Η διαμόρφωση μίας πανεθνικής στρατηγικής με τη βοήθεια, τις επιρροές, την οικονομική και πολιτική ισχύ του παγκόσμιου Ελληνισμού κρίνεται άκρως αναγκαία. Μία στρατηγική που κάθε χρόνο θα πρέπει να αξιολογείται με βάση τις εξελίξεις και τα νέα δεδομένα (όχι άλλα δόγματα εξωτερικής πολιτικής).

Καθοριστικής σημασίας είναι:

• Η ρεαλιστική και ορθή διάγνωση των απειλών.
• Ο καθορισμός στόχων.
• Η αντικειμενική εκτίμηση της στρατηγικής του αντιπάλου και των  συμμάχων.
• Η σύναψη νέων συμμαχιών, χωρίς να παρακαμφθούν οι παλιές.

Τέλος σε κρίσιμα στρατηγικά ζητήματα πρέπει να ακολουθείται η φόρμουλα: Στρατηγικός σχεδιασμός – Συμμαχίες – Μυστικότητα (ας το πούμε λαϊκά, οι σωστές δουλειές γίνονται κάτω από το καπάκι). Η αξιοποίηση των πολιτικών συγκυριών απαιτεί γρήγορες αποφάσεις και αξιοποίηση του χρόνου.

Η χάραξη μακροχρόνιας πολιτικής και η δημιουργία μηχανισμών για την προώθηση των ελληνικών συμφερόντων αποτελούν το εισιτήριο για την πολυπόθητη ανάπτυξη. Κινούμενη ιδεοληπτικά, όμως, η Ελλάδα στοχεύει σε λάθος στόχους. Εξαντλεί την ενέργεια της προς άγονες κατευθύνσεις (Ο.Η.Ε., Κογκρέσο, Ευρωκοινοβούλιο) και όχι προς τα κέντρα εξουσίας (π.χ. Ουάσινγκτον, Μόσχα, Ευρωπαϊκό συμβούλιο, Πεκίνο), όπως κάνουν χώρες γεωπολιτικής οξυδέρκειας. Τονίζει δε, την ατλαντική προσκόλληση αγνοώντας τον οικουμενικό χαρακτήρα του Ελληνισμού, στοιχείο κλειδί για μια νέα πορεία. Η χώρα έχοντας γνώση των πραγματικών δεδομένων του πολυκεντρικού πλέον κόσμου, οφείλει να προωθήσει, πέραν των αναγκαίων οικονομικών μεταρρυθμίσεων στο εσωτερικό, μία πολυδιάστατη πολιτική γεωπολιτικής ανάκαμψης με όπλα τον πολιτικό ρεαλισμό, τη μέθοδο της «διπλωματικής τρίπλας», την αρχή των αμοιβαίων συμφερόντων και τις απεριόριστες δυνατότητες του Ελληνισμού. 

Κλείνοντας, ορισμένες γεωοικονομικές πραγματικότητες

• Χερσαία και θαλάσσια έκταση. Ο ελλαδικός χώρος εκτείνεται από την Αδριατική έως τις ακτές του Λιβάνου (λόγω Κύπρου)
• Γεωγραφική θέση (Αφροευρασία)
• 3 μεγάλα ναυπηγεία
• 2.400 δεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά (1^οι στον κόσμο), Κύπρος 1500 τεράστια τάνκερ (5^η στον κόσμο).
• 1^οι σε νικέλιο, λευκόλιθο, υδρομαγνησίτη, περλίτη, βωξίτη, χρωμίτη, ψευδάργυρο, αλουμίνιο. 2^οι σε μπετονίτη.
• 2^η καλύτερη πολεμική αεροπορία του ΝΑΤΟ, τούρκοι προτελευταίοι.
• 2^ο καλύτερο πολεμικό ναυτικό, τούρκοι τελευταίοι.
• Γεωπολιτικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ: Η αξία ελληνικού πετρελαίου και αερίου εκτιμάται στα 10 τρις δολάρια.
• 38 δις ευρώ ο χρυσός στη Θράκη.
• Όσμιο, Ουράνιο στη Θράκη και στο Αιγαίο.
• Εμπορικό δαιμόνιο Ελλήνων, παγκοσμίως αναγνωρισμένο – απελευθέρωση των πρωτοβουλιών του σ’ ένα «ορθο-οικονομικά» συμπεριφερόμενο κράτος. Προσέγγιση μέσω φορολογικών κινήτρων Ελλήνων επιχειρηματιών εκτός συνόρων.

Κίμων Γεωργακάκης για το Pygmi.gr