Το μέλλον που μας έδωσαν οι 199 υπάλληλοι της διεθνούς τοκογλυφίας.

Ακόμα και αυτοί που είπαν όχι, ήταν για το μισθό τους ή τη σύνταξη. Για να μην "αδικούμε" προθέσεις.

Η παράδοση της Χώρας στο "Δίκαιο" της Βρετανικής αυτοκρατορίας πέρασε στα ψιλά απο τους κουκουλοφόρους με τις γραβάτες και τα μικρόφωνα.

Μπορούμε να το αλλάξουμε πολιτικά και νομικά;

Α) Κρίσιμη είναι η πολιτική απάντηση με μέτρο την ισχύ. Όπως προκύπτει από την εμπειρία η πολιτική είναι προσυνταγματικη έννοια και ως τέτοια τελικώς δεν δεσμεύετε, αλλά δεσμεύει την συνταγματική έκφραση της ισχύος. (Προσωπική υποψία μήπως για κάτι τέτοιο θα θελήσουν να το περάσουν και στο Σύνταγμα?)
Β) Από ότι γίνεται σήμερα δεκτό, και ιστορικως και λογικώς, προκύπτει ότι η κυριαρχία είναι (εξ ορισμού) αναπαλλοτρίωτη. Συνεπώς κάθε συμβατική μεταξύ κρατών απαλλοτρίωση της πρέπει να θεωρείται νομικώς άκυρη. Η όποια δέσμευση της κυριαρχίας είναι αποτέλεσμα της συντεταγμένης βουλήσεως του δεσμευόμενου κράτους. Δεν επιβάλλεται έξωθεν ούτε διαρκεί μετά την άρση της βουλήσεως του "δεσμευθεντως".

Η απάντηση λοιπόν είναι ΝΑΙ με μια μικρή επιφύλαξη:

Με μέτρο την ισχύ, ο ισχυρότερος, στη δική μας περίπτωση η διεθνής τοκογλυφία, μεσώ των 199 υπάλληλων της, μπορεί να εισβάλει επικαλούμενη αποφάσεις δικαστηρίων στα οποία παραδώσανε τη χωρά.

Με μέτρο την ισχύ λοιπόν, αν αντιδράσουμε, θα γίνουμε μια χώρα στόχος όπως το Ιράν, η Λιβύη, το Ιράκ...

ΟΙ "ΚΥΡΙΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΕΔΩΣΑΝ ΠΑΡΑΧΩΡΩΝΤΑΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ!!!

Isidor Alegro

 ramnousia