Ὁ καπετάνιος ἐγκαταλείπει τελευταῖος τὸ πλοῖο!

Ποιός καπετάνιος ὅμως;

Ὁ καπετάνιος ποὺ ἔχει ἦθος, συναίσθησι, εὐθύνη!

Ὁ καπετάνιος καπετάνιος καὶ ὄχι ὁ καπετάνιος κουδουνίστρα!

Διάβαζα τὰ σχόλια  τοῦ φίλου Νίκου καὶ δάκρυσα.

Γράφει ὁ Νίκος γιὰ τὴν σύνταξί του τῶν 500 εὐρῶ. Αὐτὴν τὴν σύνταξι ποὺ δὲν ξέρει πῶς καὶ ποῦ νὰ πρωτοχρησιμοποιήσῃ.

Τί νά κάνῃ; Νά φάῃ; Νά πιῆ; Νά ντυθῇ; Νά ζεσταθῇ; Νά ἀγοράσῃ φάρμακα; Νά πληρώσῃ ἰατρούς;

Τίποτα δὲν θὰ κάνῃ ὁ Νίκος. Τὸ πολὺ πολὺ νὰ σβήσῃ κάτω ἀπὸ κάποιο ὑπόστεγο ἢ σὲ κάποιαν πλατεία. Διότι κι αὐτὰ τὰ παγκάκια οἱ μπουταμίνηδες τὰ ἐξαφανίζουν, γιὰ νὰ μὴν χαλοῦν τὴν εἰκόνα τῆς πόλεως. Ἔτσι ἀντιλαμβάνονται αὐτοὶ τὴ πολυπολιτισμικότητα.

Μία συμμορία ἀληταράδων ποὺ νοιάζονται μόνον γιὰ τὴν ἁρπακτή τους. Μόνον γιὰ τὴν βολή τους.

Μία συμμορία ποὺ οὐδόλως ἐνδιαφέρεται νὰ φέρῃ ἀνάπτυξι ἢ καλλίτερες συνθῆκες διαβιώσεως.

Μία συμμορία ποὺ ὑπάρχει μόνον γιὰ νὰ ξεπουλήσῃ τὰ πάντα.

Ἀπὸ 10.000 εὐρόπουλα ὁ μισθός τῶν βο(υ)λευτάδων. Λὲς καὶ πληρώνουμε τοὺς φωστῆρες κι ὄχι τοὺς ξεπουλητᾶδες μας.

Ἀπὸ 1.000 εὐρόπουλα τὴν ἡμέρα ἡ γλάστρα!!! Γιὰ νὰ τὸ βάζῃ στὰ πόδια ὅταν βλέπῃ παρέλασι!

Κι ἀπὸ κάτι χιλιάρικα ἐπίσης κάθε καρυδιᾶς καρύδι ποὺ αὐτοποκαλεῖται δήμαρχος.

Ὁ καπετάνιος, ἰδίως ὁ καλὸς καπετάνιος, ἔχει μίαν και μόνη μέριμνα.

Νὰ διασώσῃ πρῶτα κάθε ἐπιβάτη, μετὰ ὅσο τὸ δυνατὸν μεγαλύτερον τμῆμα τοῦ πληρώματος, καὶ τέλος, ἐὰν ὑπάρξῃ διαθέσιμος λέμβος, τότε μόνον ἐξετάζει τὸ ἐνδεχόμενον τῆς δικῆς του διασώσεως καὶ τοῦ ἀνωτέρου πληρώματος.

Ὁ καπετάνιος ὅμως! Ὄχι τὰ κουδουνισμένα ποὺ κατέλαβαν μὲ δόλο τὴν ἐξουσία καὶ τὸ παίζουν καπετάνιοι.

Οἱ γεροὶ καπεταναῖοι στὴν φουρτούνα φαίνονται γιὰ τὰ κότσια τους καὶ τὶς γνώσεις τους.

Κι αὐτὰ τὰ κουδουνισμένα καταρρίπτουν κάθε μῦθο γιὰ τοὺς καπεταναίους μόνον μὲ τὴν παρουσία τους. Ἀκόμη καὶ στὴν μπουνάτσα βρίσκουν ξέρα γιὰ νὰ ῥίξουν ἐπάνω της τὸ καράβι.

Τὸ πλοῖο μπάζει νερά! Ἀπὸ παντοῦ!

Κανένας δὲν ὑπάρχει ἀπὸ αὐτὴν τὴν κλίκα νὰ ἀναλάβῃ τὴν διακυβέρνησί του. Κανεῖς! Ὅλοι ἄχρηστοι, ἀνήθικοι καὶ ἀνίκανοι!

Πασχίζουν νὰ κρατήσουν μίαν ἐξουσία ποὺ πρὸ πολλοῦ ἔχει χαθεῖ.  Ὅλοι τὸ ἀντιλαμβάνονται ἐκτὸς ἀπὸ αὐτούς! Τόσο γελοῖοι καὶ μικρόνοες!

Εἴδατε κάπου κάποιον νά παραιτηθῇ ἀπό τά  κεκτημένα του; Νά «νομοθετήσῃ» εἰς βᾶρος τῆς τσέπης του;

Νά ψηφίσῃ μείωσι τῶν δικῶν του εἰσοδημάτων;

Εἴδατε κάπου τσίπα; Φιλότιμο; Ἀξιοπρέπεια;

Ἐγὼ δὲν εἶδα ποὐθενά! Σὲ κανέναν!

Ὅλοι νὰ ἁρπάξουν! Νὰ βολευτοῦν! Νὰ ἐξακολουθήσουν νὰ κλέβουν αὐτὰ ποὺ ἔκλεβαν!
Νομοθετοῦν (λένε) μὲ μοναδικὸν γνώμονα τὴν δική τους παραμονὴ στὴν ἐξουσία!

Τὸ πλοῖον γέρνει! Μπάζει νερὰ ἀπὸ παντοῦ! Εἶναι τόσο ἀνίκανοι ποὺ οὔτε κἂν αὐτὸ δὲν ἀντιλαμβάνονται!

Τί περιμένω;

Τὸ ἔχω δηλώσει πολλὲς φορές.

Δὲν θὰ πάω ἐγὼ νὰ βγάλω τὸ φίδι ἀπὸ τὴν τρύπα! Ἰδίως τέτοιου εἴδους φίδια.

Ἐγὼ περιμένω νὰ βγῇ ἀπὸ τὴν τρύπα του τὸ φίδι καὶ νὰ τὸ πυροβολήσω.

Δὲν θὰ κοπιάσω ἐγὼ περισσότερο γιὰ νὰ ἀποδείξω πὼς τὸ φίδι εἶναι φίδι.

Ὅταν ἐξέλθῃ, διότι θὰ ἐξέλθῃ, δὲν γίνεται νὰ κρύβεται διὰ παντός, τότε θὰ καταλάβῃ πὼς τὸ μόνον ποὺ τὸ περιμένει εἶναι θάνατος!

Πονάω γιὰ τοὺς «ἐπιβᾶτες» ποὺ ὑποφέρουν, ἀλλὰ πρέπει νὰ πληρώσῃ τὸ πλήρωμα αὐτοὺ τοῦ τρισαθλίου πλοίου μὲ τὸν πνιγμό του.

Σκέφτομαι καὶ ἀναλογίζομαι τὴν πίκρα τῶν ἐπιβατῶν ἀλλὰ ξέρω πὼς ὅσο τὸ τιμόνι τὸ κρατοῦν λαθραῖοι, τόσο χειρότερα θὰ διαβιοῦν. Ὅσο πιὸ γρήγορα βουλιάξῃ τὸ καράβι, τόσο καλλίτερα γιὰ ὅλους μας!

Τοὐλάχιστον, αὐτοὶ ποὺ ξέρουν κολύμπι θὰ σωθοῦν.

Δὲν θὰ σωθῇ κανένα νούμερο ἀπὸ αὐτὰ τὰ τρισάθλια ἀνθρωπάρια διότι θὰ τὰ καταπιῇ ἡ δίνη τοῦ ναυαγίου.

Ἡ χώρα-καράβι τελειώνει. Τοὐλάχιστον μὲ τὸν τρόπο ποὺ τὴν γνωρίζαμε.

Ἀπὸ τὸ ναυάγιο ὅσοι διασωθοῦν θὰ εἶναι ἐδῶ τὴν ἐπομένη ἡμέρα πρὸ κειμένου νὰ ξαναφτιάξουν τὸ πλοῖο ἀπὸ τὴν ἀρχή!

Κι αὐτὴν τὴν φορά θὰ εἶναι τὸ πλοῖο τῶν ἀρίστων κι ὄχι τῶν ἀπορριμάτων ποὺ θὰ μᾶς πάῃ στὸ Τέλος!

Φιλονόη.