Έως εδώ! Σπίτι τους οι εθνοσωτήρες μιας χρήσης!

Γράφει ο Στέφανος Αγιάσογλου

Δέστε τα πρωτοσέλιδα του πουλημένου ως το μεδούλι Τύπου, πως...κραύγαζε για τις προθέσεις του Γιώργου Παπανδρέου! Ολα αυτά λίγους μόλις μήνες πρίν το Μνημόνιο! Ολα αυτά λίγες μόνο μέρες πριν την Εθνική Καταστροφή!

Θαυμάστε πρωτοσέλιδα:

"Διπλασιάζει τις Αγροτικές Συντάξεις ο Γιώργος", κραύγαζε η...ποιά; μα η μία και μοναδική ΑΥΡΙΑΝΗ, που λίγους μήνες αργότερα όχι μόνο τον έθαβε το Γιωργάκη, αλλα ίδρυσε και το...κανάλι του ΛΑΟΥ, το περίφημο πλέον ΚΟΝΤΡΑ CHANNEL!

"Aυξήσεις-στήριγμα για τους Συνταξιούχους", μας...παραπληροφορούσε το ΕΘΝΟΣ με συμπόνια!
"Σούπερ-σχολεία με θέατρο, γκαράζ, καφέ και ίντερνετ", μας δηλωναν βαρύγδουπα τα ΝΕΑ του ...(πίσω-πόρτα) Ψυχάρη, προτού ασφαλώς η μαντάμ Διαμαντοπούλου μας πληροφορήσει πως ..."τα βιβλία δεν είναι κι απαραίτητα! Κατεβάστε τα αν θέλετε απ το ίντερνετ"! Πάλι καλά που δεν μας είπαν οτι θα είχαν και...σούπερ-βιβλιοθήκες!

Και μετά...όλες μαζί ΕΚΡΑΖΑΝ τον άχρηστο ΓΑΠ που οι ίδιοι ΕΠΕΒΑΛΑΝ!
Τέτοια ξετσιπωσιά, δεν έχει ματαγίνει σε καμμία χώρα όχι του ανεπτυγμένου, αλλά ούτε κάν του υπανάπτυκτου κόσμου!

Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑΒΛΙ πάνω στις πλάτες μας! Ως πότε όμως; Γιατί νομίζω πως το τέλος τους είναι ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ! Αυτή η ληστοσυμμορία ΕΚΔΟΤΩΝ και ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΚΕΝΤΡΩΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, γνωστή και ως "Μεταπολίτευση" πεθαίνει, αφού ισοπέδωσε μια και καλή τη χώρα κι έναν ολόκληρο λαό!

Η «θαυμαστή» λοιπόν παράσταση της μεταπολίτευσης, μας τελείωσε. Η σημερινή παρωδία πολιτικής και η οικονομική τραγωδία που εξελίσσεται στη χώρα μας τα τελευταία δυο χρόνια, απόρροια μιας τραγικής Ελληνικής κυβέρνησης σε συνδυασμό με την τραγελαφική ηγεσία της Ευρώπης, έγραψαν και τους τίτλους τέλους αυτής της εποχής.

Μιας εποχής που ξεκίνησε με οράματα, συνεχίστηκε με την παραποίηση τους με σαθρό υπόβαθρο και κατέληξε σήμερα, στις τελευταίες ημέρες μιας Ελληνικής Πομπηίας, περιμένοντας την λάβα της λαϊκής αγανάκτησης για να καταγραφεί ως απολίθωμα άξιο μελέτης, στη μακραίωνη ιστορία της χώρας μας.

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει αυτή την εποχή, με χαρακτηριστικά που ανέδειξαν «Κουλούρηδες» και «Πάγκαλους» ως πολιτικούς «ηγέτες», έναν «ΓΑΠ» ως πρωθυπουργό, έναν Χρυσοχοΐδη επίδοξο αρχηγό ακίνητου κινήματος, έναν Παπακωνσταντίνου, τσαρο-ταφόπλακα της οικονομίας και πολλούς «επώνυμους» δημοσιογράφους-γιουσουφάκια της εξουσίας, ως λειτουργούς. Απέκτησε επίσης και τεχνοκράτες επίδοξους πολιτικούς άνδρες, που παρουσιάστηκαν ως εθνοσωτήρες μιας χρήσης και μάλιστα εισαγόμενης.

Και όλες αυτές οι φιγούρες εξουσίας, μέσα από τρεις γενιές που τιμήθηκε η νοοτροπία της καριέρας ευκαιρίας, της κοινωνικής καταξίωσης του εταιροφωτισμού, της διαπλοκής και της προσκολλήσεως.

Οι τίτλοι τέλους αυτής της εποχής, έπεσαν με τον βίαιο τρόπο με τον οποίο οι ευρωπαίοι εταίροι, μας επέβαλαν την «υποτίμηση» της Ελληνικής κοινωνίας και μετά αυτή της οικονομίας, υλοποιώντας μια ολοκληρωτικά λανθασμένη ή «στημένη» πολιτική, εκμεταλλευόμενοι την προθυμία -στην καλύτερη περίπτωση- της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Η ίδια πολιτική που συνεχίζει να είναι ο «μονόδρομος» και για τον τεχνοκράτη δοτό πρωθυπουργό, αφού δεν κάνει τίποτε άλλο από το να εφαρμόζει τις εντολές που του υποδεικνύονται και πιστά υπακούει.

Άλλωστε, το θλιβερό θέαμα του Έλληνα πρωθυπουργού στο διάγγελμα του για τη νέα χρονιά, όπου με έναν άχρωμο, άοσμο και άγευστο τρόπο παρουσίαζε το τετριμμένο και χωρίς νόημα πια δίλημμα της χρεοκοπίας ή της επιβολής -και όπως έχει αποδειχτεί πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν- άσκοπων και χωρίς αποτέλεσμα νέων μέτρων, αποδεικνύει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι οι ηγέτες δεν διορίζονται αλλά αναδεικνύονται από τον λαό, τον εκφράζουν και τον εμπνέουν.

Οι «τεχνοκρατικές» αντιλήψεις αυτού του τύπου ηγεσίας, δεν τους επιτρέπουν να κατανοήσουν την σκληρή καθημερινότητα του λαού που κυβερνούν. Διότι, όταν επικαλούνται ωμά μια πραγματικότητα, για να στοχεύσουν σε νέες αναποτελεσματικές θυσίες, προκειμένου να μην χαθούν -όπως λένε- τα πάντα, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι μόνοι που μπορεί να έχουν τώρα πια να χάσουν κάτι, αποτελούν μονάχα την μικρή μειοψηφία που πρόθυμα αποδέχεται τους ίδιους και τα αφεντικά τους. Οι υπόλοιποι δεν έχουν τίποτα άλλο πια να χάσουν και έτσι δεν τους παρακολουθούν.

Ένα είναι βέβαιο και αδιαμφισβήτητο. Η οικονομία είναι κοινωνική επιστήμη και ως τέτοια, βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο ο λαός, στον οποίο εφαρμόζεται, αντιλαμβάνεται τις πολιτικές της και αντιδρά σ’ αυτές. Οπότε, χωρίς λαϊκή κατανόηση, ακόμα και οι καλύτερες πολιτικές αποτυγχάνουν. Πόσο δε μάλλον, όταν αυτές είναι άδικες, άσκοπες και αναποτελεσματικές, όπως το μνημόνιο και οι συνέχειές του που εφαρμόζονται στη χώρα μας.

Επιτακτική ανάγκη, η άμεση απομάκρυνση όλων όσων εξαφάνισαν τους αγώνες του Έλληνα, τις κοινωνικές του ισορροπίες και τα παρέδωσαν βορά στα δόντια των διεθνών κερδοσκόπων! Δεν πρέπει να υπάρξει ούτε μια μέρα καθυστέρησης, ούτε μια στιγμή δισταγμού!

Πηγή