Τὸ «σενάριον» εἶναι ΤΕΛΕΙΟΝ!!!

Εἶχα πάρα πολλὲς ἀπορίες κι ἀγωνίες γιὰ τὸ πῶς θὰ ἐξελιχθοῦν τὰ γεγονότα καὶ  γιὰ τὸν τρόπο ποὺ θὰ καταφέρναμε νὰ φθάσουμε στὸ ποθούμενον. Τὴν ἀπελευθέρωσι.

Ἔως τῆς στιγμῆς ποὺ ὁ GAP ζήτησε δημοψήφισμα.

Ἑκείνην τὴν στιγμὴ κατάλαβα.

Συνειδητοποίησα πὼς ἤδη ξεκίνησε ἡ συστηματικὴ ἀποδόμησις κάθε ἀλητάμπουρα, ποὺ ὅλες αὐτὲς τὶς δεκαετίες μᾶς ἐξουσίαζαν καὶ μᾶς ῥήμαζαν.

Συνειδητοποίησα ἐπίσης πὼς δὲν ὑπάρχει περίπτωσις κανένα τομάρι νὰ γλυτώσῃ ἀπὸ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν ἀποδόμησι.

Τέλος συνειδητοποίησα πὼς εἶναι πάρα πολὺ κοντὰ ἐκείνη ἡ ἡμέρα ποὺ θὰ ἀντίστρέψῃ τοὺς ῥόλους καὶ τὰ «ἀφεντικὰ» θὰ γενοῦν δοῦλοι. Πραγματικοί. Κάτι σὰν αὐτὸ ποὺ πασχίζουν νὰ μᾶς μετατρέψουν ἐδῶ καὶ αἰῶνες.

Νομίζω ὅμως πὼς αὐτὸ δὲν εἶναι μόνον ἀπὸ ἐμένα πλέον ὀρατό.

Μπορεῖ καὶ τὸ διακρίνῃ  ὁ καθεῖς ποὺ λαχταρᾶ ἐλεύθερη Ἑλλάδα.

Τὸ «σενάριο» πλέον ἐξελίσεται τέλεια! Μόνοι τους φροντίζουν νὰ ἀποδομήσουν τὰ πάντα.

Ἐμεῖς ἁπλῶς παρατηροῦμε. Θὰ δράσουμε ὅταν θὰ φθάσῃ ἡ κατάλληλος στιγμή.

Αὐτὴν τὴν ὥρα καταγράφουμε καὶ γελᾶμε.

Προσέξτε τὸ μΠΑτΣΟΚ. Ἔχει τελειώσει ἤδη. Ἀλλὰ ἐπεὶ δὴ τὰ δικά του κομματόσκυλα φροντίζουν νὰ μᾶς παραπλανοῦν, τὸ σύστημα τους μᾶς δημιουργοῦσε «ἀντίπαλον» δέος μὲ τὴν ΝΔούλα. Κι ἀπὸ κοντὰ βέβαια ὁ ΛΑ.ΟΣ., τὸ ΚΚΕ, Ὁ τΣΥΡΙΖΑ, ἡ κάτι ἀριστερά, ἡ Ντορίτσα, ὁ Δημαρᾶς… Κάθε πικραμένος, ἀντιμνημονιακός, ἀντί κάτι τέλος πάντων, παρών.

Τί ἔγινε ὄμως τώρα;  Τὸ «σενάριον» ἔκαψε δύο ἀκόμη χαρτιά του. Τρίβουν βέβαια τὰ χέρια τους οἱ λοιποὶ ἀντιμνημονιακοί. (Ὑπ’  ὄψιν, ἀντιμνημονιακὸς ἦταν κι ὁ Ἀντωνάκης καὶ ἀντι-μεσοπροθεσμικὸς κατήντησε ὁ Καρατζαπαίρνης.) Μικραίνει ἡ πίττα. Διότι ποιός δεξιός ποὺ σέβεται τόν ἑαυτόν του θά στραφῇ στήν ἀριστερά γιά συμμαχία; Οὐδεῖς φυσικά…

Κι ἐδῶ εἶναι τὸ καλλίτερο. Ἀνοίγεται πεδίον δόξης λαμπρὸν γιὰ τὴν ἀριστερά. Ἔχει ὅλον τὸν χρόνο νὰ ἀνασυγκροτηθῇ. Νὰ στηθῇ στὰ πόδια της. Νὰ συσπειρωθῇ. Ἀλλὰ δὲν θὰ τὸ κάνῃ. Δὲν μπορεῖ νὰ τὸ κάνῃ. Διότι κι αὐτῆς οἱ προθέσεις εἶναι πολὺ μπερδεμένες. Δεκανίκι τοῦ ὑπάρχοντος κατεστημένου παραμένει. (Θυμηθεῖτε τὸ ΠΑΜΕ κι ΕΛΑ, τοὺς ἀναρχοκουκουλοφόρους ποὺ ὁ τΣΥΡΙζα ἔκανε ἡμερολόγιο πρὸ διετίας, ὅταν ἔκαιγαν τὴν Ἀθήνα καὶ διέλυαν τὴν οἰκονομία.)  Ἀλήθεια, ποιά ἦταν ἡ τελευταῖα φορά ποὺ ἀκούστηκε ἀπό τό στόμα κάποιου ἐκπροσώπου της ἡ λέξις Πατρίδα;

Ἀφῆστε ποὺ ἔχει ἄσχημα μπερδεμένα μέσα της τὰ θέματα τῶν ΛΑΘΡΟεποίκων μὲ τὰ δίκαια τοῦ ἐργάτου, τὰ διεθνῆ δίκαια καὶ τὶς συνδικαλιστικὲς ἁρπακτές. (Δὲν ξέρω πῶς τὰ καταφέρνουν, ἀλλὰ εἶναι εἰδικοί!)

Πῶς λοιπόν νὰ συσπειρώσῃς μίαν κοινωνία; Λέγοντάς της ψέμματα; Κι ἔως ποίου σημείου;

Ψέμματα; Μὰ ὅταν λές τὴν μισὴ ἀλήθεια, δὲν εἶναι ψέμμα; Ὅταν περιορίζῃς τὰ προβλήματα τοῦ τόπου στὰ τῆς οἰκονομίας, δέν εἶναι ψέμμα; Διότι δὲν ἀγνοεῖς. Περιφρονεῖς. Μόνον τὸ χρῆμα σὲ καίει. Συνεπῶς ἀπὸ αὐτὸ καὶ μόνον θὰ καῇς.

Δὲν ἀνησυχῶ λοιπόν. Ἤδη οἱ τρεῖς καραγκιόζηδες κάηκαν. Σειρὰ ἔχουν οἱ ἐπόμενοι τρεῖς, δεκατρεῖς, εἰκοσιτρεῖς! Ἔως τελευταίου θὰ καοῦν ΟΛΟΙ! Οὐδεῖς θὰ μείνῃ ὄρθιος. Τὸ «σενάριον» εἶναι τέλειον! Τελειότατον!

Θὰ φθάσουμε ἔως τέλους. Ἀλλὰ κάποιοι στὸ μεταξὺ ἂς ἑτοιμάζονται. Διότι σὲ λίγο θὰ πιάσουν σκούπα καὶ φαράσι πρὸ κειμένου νὰ ξεκινήσουν καθαριότητα. Ὀνόματα δὲν λέω ἀκόμη. Ἀλλὰ μπορεῖτε νὰ τοὺς διακρίνετε καὶ μόνοι σας. Ἐκεῖ, πρὸς κυβέρνησι μεριά.

Φιλονόη.