Και η Ελλάδα; Οι Έλληνες; Η Ελλάδα παρακολουθεί μουδιασμένη και μοιραία αδιάφορη. Σαν να είναι όλα αυτά ταινία πρώτης προβολής που σπεύδουν όλοι να παρακολουθήσουν. Η κυβέρνηση είναι ακριβώς η κυβέρνηση που μας εκπροσωπεί. Παρακολουθεί μουδιασμένα τις δραματικές εξελίξεις και απλώς περιμένει. Αυτό άλλωστε έκανε δύο χρόνια τώρα. Παρακολουθούσε... Η αξιωματική αντιπολίτευση κάθεται στα πρώτα καθίσματα της προβολής και κάνει κριτική καταμεσής της παράστασης, τα υπόλοιπα κόμματα κάθονται στη γαλαρία και γιουχάρουν.
Όλοι εμείς; Στο έργο ούτε καν θεατές. Μοιραίοι κι εμείς ανησυχούμε για την περικοπή του μισθού όταν αύριο μισθός δεν θα υπάρχει. Μόνη σκοτούρα οι μικροκαταθέσεις μας... Μόνη σκοτούρα μας τι θα γίνουν υπό καθεστώς χρεοκοπίας.... Ε, λοιπόν τίποτα δεν θα γίνουν εκεί θα είναι και λοιπόν; Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει αυτή τη στιγμή η χώρα πρέπει να την αντιμετωπίσει ενωμένη. Αυτή τη στιγμή πρέπει να εκπροσωπηθεί από μια κυβέρνηση ικανή να κρατήσει την κοινωνική συνοχή ,να μαζέψει τις όποιες εναπομείνασες ευκαιρίες και να αρχίσει αύριο τον αγώνα ανασυγκρότησης.
Δεν ξέρω αν αυτή θα είναι μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ή όπως αλλιώς θα την πουν, αλλά ουδεμία εμπιστοσύνη έχω στην σύμπραξη των δύο μεγάλων κομμάτων. Δεν είμαι επίσης , καθόλου σίγουρη ότι μια μονοκομματική κυβέρνηση όποια κι αν είναι αυτή μπορεί πλέον να συγκρατήσει την οργή των Ελλήνων όταν ξυπνήσουν... Αλλά όπως κι αν έχει ζητείται επειγόντως κυβέρνηση εθνικής ενότητας, οποιουδήποτε σχήματος. Μονοκομματικού πολυκομματικού, προσωπικοτήτων...
Από την άλλη φοβάμαι και τις εκλογές εν μέσω πανικού... όχι για το ποιο θα το αποτέλεσμα ,αλλά για ότι μπορεί αν προηγηθεί με έναν λαό να αλληλοσπαράσσεται ζητώντας ενόχους εν ώρα μάχης... Τώρα όσο είναι καιρός ας γίνει ένα εθνικό συμβούλιο. Όχι μόνο με τα πολιτικά κόμματα αλλά και προσωπικότητες απ όλους τους τομείς. Προσωπικότητες που θα μπορούν να εμπνεύσουν.
Καθοριστικής σημασίας να μετάσχουν και οι εκπρόσωποι των κοινωνικών φορέων και πλέον να πάρουν κι αυτοί το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί… Τουλάχιστον ας χρεοκοπήσουμε με τις δυνάμεις του έθνους συντεταγμένες. Αυτή είναι η μόνη ελπίδα πλέον. Να χρεοκοπήσουμε συντεταγμένα, χωρίς να πετάξουμε στα σκουπίδια και το τελευταίο μας όπλο που είναι η κοινωνική συνοχή και η κινητοποίηση των δυνάμεων της χώρας. Γιατί όπως κι αν έχει η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα με δυνάμεις και πλουτοπαραγωγικές πηγές που εγγυώνται την έξοδο της από την κρίση, αν επιτέλους σκεφτούμε σαν ώριμο Έθνος…
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.