Ελευθερία : η πραγμάτωση του ανθρώπου

Από το σύγγραμμα του Ε.Π.Παπανούτσου  «Η ηθική συνείδηση και τα προβλήματά της» παραθέτω ένα  απόσπασμα ώστε να μας δώσει  την ευκαιρία η μελέτη του να μπορέσουμε να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη.

[…]Ελευθερία θα ειπεί: απόσειση του ζυγού μιας δουλείας.

Και τελείωση: υπερνίκηση της ατέλειας.

Εδώ ακριβώς  πλέκεται ολόκληρη η ανθρώπινη τραγωδία.

Τη δίψα της ελευθερίας, τον πόθο της τελειότητας  τον αισθάνεται και τον καταξιώνει μόνο ένα δραματικά προνομιούχο  ον  μέσα στον κόσμο: εκείνο που έχει επίγνωση της ατέλειας και της δουλείας του, αλλά επειδή δεν θέλει να συνθηκολογήσει και να υποταχθεί, κάνει νόημα και πρόγραμμα της πνευματικής ζωής την υπέρβαση της ατέλειας, την αποτίναξη της δουλείας.

Ιδού ο ορισμός του ανθρώπου:

Το ψεύδος είναι δουλεία, είναι ατέλεια.

Η ασκήμια είναι δουλεία, είναι ατέλεια.

Το κακό είναι δουλεία, είναι ατέλεια.

Όταν καταλύω το ψεύδος με την εύρεση και τη βεβαίωση της αλήθειας, όταν καταλύω την ασκήμια με την αποκάλυψη του ωραίου σε όλες τις μορφές του, όταν καταλύω το κακό με την αναγνώριση και επιβολή του αγαθού- ελευθερώνω μέσα μου τον άνθρωπο από μια ταπεινωτική δουλεία, του δίνω τη δύναμη  και τη χαρά να υπερνικήσει μιαν ανυπόφορη ατέλεια, και έτσι προσφέρω νόημα στη ζωή μου, την κάνω αξιοβίωτη.

Κατά το μέτρο που θέλω και μπορώ να φτάσω σ’ αυτή την πραγμάτωση και δικαίωση του Ανθρώπινου, προσδιορίζεται μαζί με το βάρος της ευθύνης και το πνευματικό του μέγεθος. Τόσο πιο «άνθρωπος» γίνεται το θνητό ζώο, όσο μεγαλύτερες και βεβαιότερες νίκες σημειώνει σ’ αυτή τη δύσκολη άθληση[..].

Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα