«Τα όνειρα με κόποις κτώνται!»

«Τα όνειρα με κόποις κτώνται!». Έτσι μας λέει η γνωστή ρήση, δηλαδή για πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου θέλει προσπάθεια, αγώνα, κόπο. Τι να σας πω, το να ονειρεύεται ο άνθρωπος είναι κάτι σαν πολυβιταμίνη αν μου επιτρέπεται η έκφρασις. Νοερά δημιουργείς κατευθύνσεις για τη ζωή σου οι οποίες θα σου παρέχουν ικανοποίηση και πληρότητα.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τον συλλογισμό μου για το θέμα αυτό, λέμε , ονειρεύομαι να πάρω ένα αυτοκίνητο ή μοτοσυκλέτα ή μια κατοικία ή να κατακτήσω αυτόν τον άνδρα ή μια γυναίκα αντίστοιχα. Και αγωνιζόμαστε για την επίτευξή των.

Να γίνουμε σοφοί ή πολίτες της προσφοράς και της αλληλεγγύης και παρόμοιες ανιδιοτελείς προσεγγίσεις άραγε το ονειρευόμαστε;

Παράξενο δεν είναι, τα όνειρά μας να εξυπηρετούν τον υλικό μας κόσμο;

Ίσως και γι’ αυτό να θέλει προσπάθεια και αγώνα να γίνουν πραγματικότητα αυτά τα όνειρα. Γιατί όταν η επιθυμία αφορά την ύλη έχει ως φαίνεται το αντίστοιχο τίμημα, επί παραδείγματι, η αγορά ενός αντικειμένου έχει χρηματικό κόστος.

Από την άλλη όμως, το να ασχοληθείς με μια ανθρωπιστική εκστρατεία πρόκειται για την ανάγκη σου για προσφορά, άρα δεν υπάρχει αντίτιμο, κόστος, αντίθετα θα μπορούσε κάποιος να παραθέσει ότι μέσα από το δόσιμο ολοκληρώνεται, ικανοποιείται και έτσι δεν έχει κόστος.

Μπορεί ο συλλογισμός μου να είναι εσφαλμένος. Αναρωτιέμαι.

Αυτό που είναι σωστό πάντως, είναι να ονειρευόμαστε έστω αν πρόκειται για υλικά θέματα.

Σιγά –σιγά μέσα από τα όνειρά μας να μπορέσουμε να γίνουμε άνθρωποι ολοκληρωμένοι, με ανιδιοτέλεια ώστε να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση στους αιώνες των αιώνων, που λέει και ο Ποιητής!

Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα