«Η θεία γλώσσα της Μουσικής!»

Πόσες φορές με το άκουσμα μιας μουσικής σύνθεσης ταξιδεύουμε σε απέραντους κόσμους, συνδέουμε ένα συναίσθημα για κάποιον άνθρωπο, ακόμη- ακόμη εκφράζουμε αυτό που νοιώθουμε ή ταυτιζόμαστε μαζί του.

Θεία η γλώσσα της Μουσικής. Άλλωστε ο Απόλλων τη θεοποίησε και ο Ορφέας μας «ταξίδεψε» μαζί της. Έχω την άποψη ότι η Μουσική είναι μια διαφορετική  γλώσσα, μια γλώσσα αισθαντική που μπορεί να γκρεμίσει κάθε εμπόδιο και αντίσταση προς την αρμονία και τη μέθεξη!
Θεία, γι’ αυτό είναι οικουμενική. Μακρινοί λαοί μεταξύ των χωρίς καμία πολιτιστική και παραδοσιακή σχέση ανταποκρίνονται όλοι στο κάλεσμα της  και βρίσκουν μια κοινή συνισταμένη. Μιας και ανέφερα έναν μαθηματικό όρο ας θυμηθώ ότι για κάποιους η Μουσική είναι Μαθηματικά.

Δεν γνωρίζω, αυτό όμως που ξέρω είναι η αίσθηση που σε κυριεύει ανάλογα με τη διάθεση, την περίσταση και το άκουσμα. Κάποιες φορές από θλίψη γιατί το άκουσμα της μουσικής σύνθεσης σου ξυπνά μνήμες που σε πονούν, άλλοτε γεμίζεις από αισιοδοξία και χαρά γιατί το άκουσμα δεν σου επιτρέπει κάτι διαφορετικό-έχει αυτές τις ιδιότητες η Μουσική- .

Υπέροχη γλώσσα, ιδανική. Όταν περιέχει και κίνηση, όταν δηλαδή το συναίσθημα παίρνει έκφραση μέσα από την κίνηση, το αποτέλεσμα είναι ονειρεμένο! Λένε ότι η Ισιδώρα Ντάκαν – η χορεύτρια- πριν δημιουργήσει μια χορογραφία έφερνε στη σκέψη της κάποια μουσική σύνθεση την οποία τη συνέδεε με προσωπική της εμπειρία και έτσι έδινε αυτή την καταπληκτική κίνηση!

Εντέλει όλα είναι συναίσθημα, ακόμη και η θεία γλώσσα της Μουσικής για να ερμηνευθεί ορίζεται από όρους που ζητούν συναισθηματική έκφραση, λένε, αυτό το σημείο της σύνθεσης θα «πεχθεί» αργά ή πιο γρήγορα ή κοφτά!

Ίσως γι’ αυτό να είναι η μόνη γλώσσα, (εκτός εκείνης του σώματος) που δεν περιορίζεται και όσο πιο ελεύθερα εκφράζεται τόσο εξαιρετικό είναι το αποτέλεσμα, επί παραδείγματι  όταν ακούμε   αυτοσχεδιασμό σε μουσική τζαζ!

Ας μου επιτραπεί εδώ να αναφέρω κάποιους από τους σπουδαίους μας μουσικούς συνθέτες χωρίς να σημαίνει ότι παραγνωρίζω τους υπολοίπους! Μάνος Χατζιδάκις, ποιος ερωτευμένος δεν ταξίδεψε με το χάρτινο το φεγγαράκι του; Μίκης Θεοδωράκης, ηγεμονική φυσιογνωμία και όχι μόνο στη Μουσική! Βασίλης Τσιτσάνης, Μάρκος Βαμβακάρης, Σταμάτης Σπανουδάκης, Δημήτρης Μητρόπουλος, Σκαλκώτας.

Θα ήθελα να παραθέσω τη σπουδαιότητα της παραδοσιακής μας μουσικής, ιδιαίτερα κατά τους πέτρινους αιώνες του γένους μας, όπου η μουσική ήταν  πηγή ιστορίας και μνήμης καθώς και συνέχειας των παραδόσεών μας.

Τι να λέμε, καταπληκτική η γλώσσα της Μουσικής, με ιδιότητες που καμιά άλλη τέχνη δεν περιέχει, από το να θεραπεύει έως να γκρεμίζει τείχη!

Εύχομαι στους δίσεκτους καιρούς που ζούμε να γραφεί μια Μουσική Σύνθεση που να έχει την ικανότητα να μας κάνει ανθρώπους της Σοφίας και της Αρετής, απομακρύνοντας από μέσα μας τη μικρότητα. Έχει αυτή την ιδιότητα!

Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα