Του Κώστα Ράπτη
Μετά τις προειδοποιήσεις Gates, η σύγκρουση του David Cameron με τον αρχηγό του Βρετανικού Πολεμικού Ναυτικού για τη Λιβύη ήρθε να εικονογραφήσει τους επιχειρησιακούς περιορισμούς που επιβάλλουν στους ατλαντικούς συμμάχους οι δημοσιονομικές τους περιπέτειες.
“Συνάντησα τον ναύαρχο Stanhope και συμφωνήσαμε ότι μπορούμε να συνεχίσουμε την αποστολή [στη Λιβύη] για όσο χρειαστεί. Ο χρόνος λειτουργεί υπέρ μας. Έχουμε με το μέρος μας το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, τον Αραβικό σύνδεσμο και το δίκαιο” δήλωσε την Τετάρτη ενώπιον της Βουλής τω νΚοινοτήτων ο Βρετανός πρωθυπουργός David Cameron.
«Μπορείτε βασίμως να υποθέσετε ότι δεν σερβιρίστηκαν καφές και κουλουράκια» δήλωσαν ωστόσο σε απολύτως βρετανικό ύφος προς την εφημερίδα Guardian κυβερνητικές πηγές που κλήθηκαν να σχολιάσουν την εν λόγω συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον αρχηγό του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού, καθώς ο sir Mark Stanhope είχε εξαπολύσει «βόμβα» δηλώνοντας δημοσίως ότι αν οι επιχειρήσεις στη Λιβύη συνεχισθούν πέραν της νέας παράτασης των 90 ημερών που ενέκρινε στις αρχές του μηνός το ΝΑΤΟ «η κυβέρνηση ίσως χρειασθεί να λάβει δύσκολες αποφάσεις για τις προτεραιότητές της».
Ο ναύαρχος εν ολίγοις απλώς αποκάλυψε ένα κοινό μυστικό: ότι στην περίοδο των οδυνηρών δημοσιονομικών περικοπών στις οποίες προχωρά η Βρετανία, και οι οποίες άλλωστε οδήγησαν και σε αντίστοιχη αναθεώρηση του αμυντικού δόγματος, οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν μπορούν παρά να προσαρμόζουν προς τα κάτω την αποδοτικότητά τους».
«Έχουμε τον τέταρτο μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό στον κόσμο. Έχουμε εξαιρετικές και εξαιρετικά εξοπλισμένες Ένοπλες Δυνάμεις που επιτελούν λαμπρό έργο στη Λιβύη» διακήρυξε, απαντώντας στις επιθέσεις αντιπολιτευόμενων βουλευτών ο Cameron. Ωστόσο, απόστρατοι ναύαρχοι, που δεν έχουν τους υπηρεσιακούς περιορισμούς του Stanhope μίλησαν στον Τύπο σε πολύ δραματικότερους τόνους, κάνοντας λόγο για «αποδιοργάνωση» και υποστηρίζοντας ότι το βρετανικό Ναυτικό δεν θα μπορούσε να ανακαταλάβει τις νήσους Flaklands, αν επαναλαμβανόταν στις μέρες μας ο πόλεμος με την Αργεντινή. Πρόσφατος, άλλωστε, είναι ο παροπλισμός τον Δεκέμβριο του HMS ArkRoyal, μοναδικού πλήρως επιχειρησιακού αεροπλανοφόρου της Βρετανίας: για τα επόμενα δέκα χρόνια, τα βρετανικά μαχητικά θα απογειώνονται από γαλλικό αεροπλανοφόρο και οι πιλότοι τους θα εκμάθουν Γαλλικά, όπως συμφωνήθηκε διμερώς προκειμένου να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας…
Το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικά βρετανικό: την περασμένη Παρασκευή η Νορβηγία ανακοίνωσε ότι θα αποσύρει την 1η Αυγούστου τα έξι μαχητικά F-16 που έχει διαθέσει στην επιχείρηση της Λιβύης, ενώ η Ολλανδία γνωστοποίησε ότι τα δικά της αεροσκάφη σταματούν τις βομβαρδιστικές αποστολές.
Επρόκειτο, κατά ειρωνεία της τύχης, για την ίδια ημέρα κατά την οποία ο αποχωρών υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Robert Gates δήλωνε σε ασυνήθιστη γλώσσα προς τους συναδέλφους του των χωρών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες ότι, όπως αποδεικνύει η εμπειρία της Λιβύης, η Ατλαντική Συμμαχία αντιμετωπίζει την πραγματική πιθανότητα να χάσει κάθε στρατιωτικό βάρος (“the real possibility of collective military irrelevance”).
Μη κρύβοντας την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι μετά από 10.000 εξόδους αεροσκαφών επί 11 εβδομάδες εναντίον «ενός κακο-εξοπλισμένου καθεστώτος σε μιαν αραιοκατοικημένη χώρα» η επιχείρηση εναντίον του Καντάφι έχει οδηγηθεί σε πλήρη στασιμότητα και η «μεγαλύτερη στρατιωτική συμμαχία στην ιστορία» αντιμετωπίζει πλέον ελλείψεις πυρομαχικών που θα πρέπει να τα αναπληρώνουν οι ΗΠΑ.
«Πολλοί από τους συμμάχους, στέκονται παράμερα, διότι ακόμη και όταν έχουν την προθυμία να συμμετάσχουν, απλώς δεν έχουν την στρατιωτική ικανότητα» πρόσθεσε ο Gates, παρατηρώντας ότι στη χώρα του αντιστοιχεί ούτε λίγο ούτε πολύ το 75% των δαπανών του ΝΑΤΟ – εφόσον από τους 27 λοιπούς συμμάχους μόνο η Βρετανία, η Γαλλία, η Ελλάδα και η Αλβανία διαθέτουν στην άμυνά τους πάνω από το συμπεφωνημένο 2% του ΑΕΠ τους, ενώ από το 2001 μέχρι σήμερα οι συνολικές αμυντικές δαπάνες των Ευρωπαίων έχουν μειωθεί κατά 15% (και προφανώς η οικονομική κρίση δεν προοιωνίζεται αύξησή τους).
Βεβαίως ο Gates μιλά έχοντας ως μέτρο σύγκρισης το εξωπραγματικό των αμερικανικών στρατιωτικών δαπανών – που υπολογίζονται σε 45% του παγκοσμίου συνόλου των 1,7 τρισ. δολαρίων. Ωστόσο και στη δική του, επίσης δοκιμαζόμενη από το χρέος χώρα, η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων στη Λιβύη βρίσκεται πλέον στον αέρα, αν όχι για λόγους δημοσιονομικής σωφροσύνης, τουλάχιστον εξαιτίας συνταγματικών ευαισθησιών. Έτσι, το βράδυ της Δευτέρας η ομοσπονδιακή Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε με ψήφους 248 έναντι 163 (ισόρροπα κατανεμημένες και στα δύο κόμματα) τροπολογία που κατέθεσε για δεύτερη φορά ο Δημοκρατικός βουλευτής της Καλιφόρνιας Brad Sherman και με την οποία απαγορεύεται κάθε δέσμευση κονδυλίου για σκοπούς που παραβαίνουν τον Νόμο περί Πολεμικών Εξουσιών του 1973.
Ο νόμος αυτός επιβάλλει στον πρόεδρο να εξασφαλίζει έγκριση του Κογκρέσου για κάθε πολεμική εμπλοκή διάρκειας άνω των 60 ημερών είτε να την τερματίζει εντός 90 ημερών. Ήδη ο πρόεδρος της Βουλής John Boehner προειδοποίησε τον πρόεδρο Obama ότι η δεύτερη αυτή διορία λήγει την Κυριακή, ενώ σε μια παράπλευρη πρωτοβουλία οι βουλευτές Dennis Kucinich από το Οχάιο (αιώνιος διεκδικητής του προεδρικού χρίσματος των Δημοκρατικών για λογαριασμό της αριστερής πτέρυγας του κόμματος) και Walter Jones (Ρεπουμπλικανός από τη Βόρειο Καρολίνα) προσέφυγαν την Τετάρτη σε ομοσπονδιακό δικαστήριο, εφόσον καθ’ υπέρβαση των προεδρικών εξουσιών ο πόλεμος στη Λιβύη συνεχίζεται χωρίς κοινοβουλευτική εξουσιοδότηση.
Μετά τις προειδοποιήσεις Gates, η σύγκρουση του David Cameron με τον αρχηγό του Βρετανικού Πολεμικού Ναυτικού για τη Λιβύη ήρθε να εικονογραφήσει τους επιχειρησιακούς περιορισμούς που επιβάλλουν στους ατλαντικούς συμμάχους οι δημοσιονομικές τους περιπέτειες.
“Συνάντησα τον ναύαρχο Stanhope και συμφωνήσαμε ότι μπορούμε να συνεχίσουμε την αποστολή [στη Λιβύη] για όσο χρειαστεί. Ο χρόνος λειτουργεί υπέρ μας. Έχουμε με το μέρος μας το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, τον Αραβικό σύνδεσμο και το δίκαιο” δήλωσε την Τετάρτη ενώπιον της Βουλής τω νΚοινοτήτων ο Βρετανός πρωθυπουργός David Cameron.
«Μπορείτε βασίμως να υποθέσετε ότι δεν σερβιρίστηκαν καφές και κουλουράκια» δήλωσαν ωστόσο σε απολύτως βρετανικό ύφος προς την εφημερίδα Guardian κυβερνητικές πηγές που κλήθηκαν να σχολιάσουν την εν λόγω συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον αρχηγό του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού, καθώς ο sir Mark Stanhope είχε εξαπολύσει «βόμβα» δηλώνοντας δημοσίως ότι αν οι επιχειρήσεις στη Λιβύη συνεχισθούν πέραν της νέας παράτασης των 90 ημερών που ενέκρινε στις αρχές του μηνός το ΝΑΤΟ «η κυβέρνηση ίσως χρειασθεί να λάβει δύσκολες αποφάσεις για τις προτεραιότητές της».
Ο ναύαρχος εν ολίγοις απλώς αποκάλυψε ένα κοινό μυστικό: ότι στην περίοδο των οδυνηρών δημοσιονομικών περικοπών στις οποίες προχωρά η Βρετανία, και οι οποίες άλλωστε οδήγησαν και σε αντίστοιχη αναθεώρηση του αμυντικού δόγματος, οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν μπορούν παρά να προσαρμόζουν προς τα κάτω την αποδοτικότητά τους».
«Έχουμε τον τέταρτο μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό στον κόσμο. Έχουμε εξαιρετικές και εξαιρετικά εξοπλισμένες Ένοπλες Δυνάμεις που επιτελούν λαμπρό έργο στη Λιβύη» διακήρυξε, απαντώντας στις επιθέσεις αντιπολιτευόμενων βουλευτών ο Cameron. Ωστόσο, απόστρατοι ναύαρχοι, που δεν έχουν τους υπηρεσιακούς περιορισμούς του Stanhope μίλησαν στον Τύπο σε πολύ δραματικότερους τόνους, κάνοντας λόγο για «αποδιοργάνωση» και υποστηρίζοντας ότι το βρετανικό Ναυτικό δεν θα μπορούσε να ανακαταλάβει τις νήσους Flaklands, αν επαναλαμβανόταν στις μέρες μας ο πόλεμος με την Αργεντινή. Πρόσφατος, άλλωστε, είναι ο παροπλισμός τον Δεκέμβριο του HMS ArkRoyal, μοναδικού πλήρως επιχειρησιακού αεροπλανοφόρου της Βρετανίας: για τα επόμενα δέκα χρόνια, τα βρετανικά μαχητικά θα απογειώνονται από γαλλικό αεροπλανοφόρο και οι πιλότοι τους θα εκμάθουν Γαλλικά, όπως συμφωνήθηκε διμερώς προκειμένου να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας…
Το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικά βρετανικό: την περασμένη Παρασκευή η Νορβηγία ανακοίνωσε ότι θα αποσύρει την 1η Αυγούστου τα έξι μαχητικά F-16 που έχει διαθέσει στην επιχείρηση της Λιβύης, ενώ η Ολλανδία γνωστοποίησε ότι τα δικά της αεροσκάφη σταματούν τις βομβαρδιστικές αποστολές.
Επρόκειτο, κατά ειρωνεία της τύχης, για την ίδια ημέρα κατά την οποία ο αποχωρών υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Robert Gates δήλωνε σε ασυνήθιστη γλώσσα προς τους συναδέλφους του των χωρών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες ότι, όπως αποδεικνύει η εμπειρία της Λιβύης, η Ατλαντική Συμμαχία αντιμετωπίζει την πραγματική πιθανότητα να χάσει κάθε στρατιωτικό βάρος (“the real possibility of collective military irrelevance”).
Μη κρύβοντας την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι μετά από 10.000 εξόδους αεροσκαφών επί 11 εβδομάδες εναντίον «ενός κακο-εξοπλισμένου καθεστώτος σε μιαν αραιοκατοικημένη χώρα» η επιχείρηση εναντίον του Καντάφι έχει οδηγηθεί σε πλήρη στασιμότητα και η «μεγαλύτερη στρατιωτική συμμαχία στην ιστορία» αντιμετωπίζει πλέον ελλείψεις πυρομαχικών που θα πρέπει να τα αναπληρώνουν οι ΗΠΑ.
«Πολλοί από τους συμμάχους, στέκονται παράμερα, διότι ακόμη και όταν έχουν την προθυμία να συμμετάσχουν, απλώς δεν έχουν την στρατιωτική ικανότητα» πρόσθεσε ο Gates, παρατηρώντας ότι στη χώρα του αντιστοιχεί ούτε λίγο ούτε πολύ το 75% των δαπανών του ΝΑΤΟ – εφόσον από τους 27 λοιπούς συμμάχους μόνο η Βρετανία, η Γαλλία, η Ελλάδα και η Αλβανία διαθέτουν στην άμυνά τους πάνω από το συμπεφωνημένο 2% του ΑΕΠ τους, ενώ από το 2001 μέχρι σήμερα οι συνολικές αμυντικές δαπάνες των Ευρωπαίων έχουν μειωθεί κατά 15% (και προφανώς η οικονομική κρίση δεν προοιωνίζεται αύξησή τους).
Βεβαίως ο Gates μιλά έχοντας ως μέτρο σύγκρισης το εξωπραγματικό των αμερικανικών στρατιωτικών δαπανών – που υπολογίζονται σε 45% του παγκοσμίου συνόλου των 1,7 τρισ. δολαρίων. Ωστόσο και στη δική του, επίσης δοκιμαζόμενη από το χρέος χώρα, η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων στη Λιβύη βρίσκεται πλέον στον αέρα, αν όχι για λόγους δημοσιονομικής σωφροσύνης, τουλάχιστον εξαιτίας συνταγματικών ευαισθησιών. Έτσι, το βράδυ της Δευτέρας η ομοσπονδιακή Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε με ψήφους 248 έναντι 163 (ισόρροπα κατανεμημένες και στα δύο κόμματα) τροπολογία που κατέθεσε για δεύτερη φορά ο Δημοκρατικός βουλευτής της Καλιφόρνιας Brad Sherman και με την οποία απαγορεύεται κάθε δέσμευση κονδυλίου για σκοπούς που παραβαίνουν τον Νόμο περί Πολεμικών Εξουσιών του 1973.
Ο νόμος αυτός επιβάλλει στον πρόεδρο να εξασφαλίζει έγκριση του Κογκρέσου για κάθε πολεμική εμπλοκή διάρκειας άνω των 60 ημερών είτε να την τερματίζει εντός 90 ημερών. Ήδη ο πρόεδρος της Βουλής John Boehner προειδοποίησε τον πρόεδρο Obama ότι η δεύτερη αυτή διορία λήγει την Κυριακή, ενώ σε μια παράπλευρη πρωτοβουλία οι βουλευτές Dennis Kucinich από το Οχάιο (αιώνιος διεκδικητής του προεδρικού χρίσματος των Δημοκρατικών για λογαριασμό της αριστερής πτέρυγας του κόμματος) και Walter Jones (Ρεπουμπλικανός από τη Βόρειο Καρολίνα) προσέφυγαν την Τετάρτη σε ομοσπονδιακό δικαστήριο, εφόσον καθ’ υπέρβαση των προεδρικών εξουσιών ο πόλεμος στη Λιβύη συνεχίζεται χωρίς κοινοβουλευτική εξουσιοδότηση.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.