Η ΑΟΖ φέρνει πόλεμο;

Η Τουρκία πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη «εχθροπραξία» κατά της χώρας μας
στο πεδίο μάχης της ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη)
επιλέγοντας για μια ακόμη φορά τη χρήση στρατιωτικών μέσων

Του Γιάννη Θεοδωράτου

Με τη χρήση πολεμικού πλοίου, εφάρμοσε για μία ακόμη φορά τη γνωστή της στρατηγική προκειμένου να αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή του Καστελόριζου, προκαλώντας παράλληλα και την ισραηλινή αντίδραση.

Το ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών, με καθυστέρηση δύο τουλάχιστον ημερών, έδωσε στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία αναφορικά με την παρενόχληση του ιταλικού ερευνητικού σκάφους OGS-Explora, το οποίο είχε μισθωθεί από την ισραηλινή κυβέρνηση με σκοπό την εκτέλεση βυθομέτρησης εντός της ελληνικής και της κυπριακής ΑΟΖ.

Η Τουρκία αντέδρασε δυναμικά αποστέλλοντας την κορβέτα «Bandirma» (F502), η οποία το Σάββατο 12 Μαρτίου προσέγγισε το ιταλικό σκάφος προειδοποιώντας το να διακόψει τις μετρήσεις και να εγκαταλείψει την περιοχή, ενημερώνοντας ότι βρίσκεται παράνομα (χωρίς άδεια) εντός της τουρκικής ΑΟΖ! Το ιταλικό σκάφος που εκτελούσε τις υποθαλάσσιες έρευνες – μετά το πέρας των οποίων θα ποντιζόταν καλώδιο οπτικών ινών που θα συνέδεε το Ισραήλ με την Ιταλία – είχε ζητήσει και λάβει σχετική άδεια από την Υδρογραφική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ).

Ο κυβερνήτης του πλοίου ενημέρωσε την αρμόδια εταιρεία με την οποία συνεργαζόταν, καθότι το πλοίο (που δεν είναι πολεμικό) δεν είχε καμία απολύτως σχέση / αρμοδιότητα να επικοινωνήσει με τις ελληνικές αρχές. Η εταιρεία στη συνέχεια ενημέρωσε για το συμβάν την Υδρογραφική Υπηρεσία του ΠΝ, οπότε το θέμα έφθασε στο ΓΕΕΘΑ, πλην όμως τον χειρισμό του ανέλαβε το Υπουργείο των Εξωτερικών.

Το ιταλικό πλοίο διέκοψε τις έρευνες και στη συνέχεια κινήθηκε με τη συνοδεία της τουρκικής κορβέτας εκτός της ελληνικής ΑΟΖ. Όταν εισήλθε στην κυπριακή, η «Bandirma» απομακρύνθηκε, έχοντας ολοκληρώσει την πρώτη καταγεγραμμένη εχθροπραξία, η οποία έληξε με την καταγραφή των τουρκικών διεκδικήσεων. Το ελληνικό ΥΠΕΞ απέκρυψε το γεγονός, προκειμένου να κρατηθούν κατά την πάγια τακτική χαμηλοί τόνοι, μέχρις ότου (άγνωστο πως) υπήρξε διαρροή στην εφημερίδα «Αυγή». Η μη ανακήρυξη ΑΟΖ εκ μέρους της Αθήνας δημιουργεί ένα «ύποπτο κενό» στην περιοχή του Καστελορίζου (βλ. τις αποκαλύψεις Ρολάνδη στο τρέχον τεύχος Μαρτίου του περιοδικού ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ τ.13 που κυκλοφορεί πανελλαδικά), που έρχεται να καλύψει η Άγκυρα!

Η τουρκική ενέργεια προκάλεσε την ισραηλινή αντίδραση, η οποία σύντομα αναμένεται να λάβει πιο σαφή μορφή, διότι παρεμποδίστηκε ένα έργο που αφορά τα συμφέροντα του εβραϊκού κράτους και διέρχεται μέσω της ελληνικής ΑΟΖ. Ωστόσο πρέπει να επισημανθούν τρία σημεία:

Α. Η τουρκική αντίδραση δεν πραγματοποιήθηκε μέσω της αποστολής σκάφους της Ακτοφυλακής αλλά του Τουρκικού Ναυτικού, το οποίο μάλιστα φαίνεται ότι περιπολεί βάσει σχεδίου στην περιοχή της ελληνικής ΑΟΖ με αποστολή να αποτρέψει οποιαδήποτε ενέργεια ξένης δύναμης / εταιρείας, η οποία δεν θα έχει λάβει την άδεια από την Άγκυρα. Συνεπώς η Τουρκία προετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα και έχει προσδιορίσει κανόνες εμπλοκής.

Β. Η ελληνική πλευρά υπέστη την πρώτη της ήττα στον πόλεμο της ΑΟΖ καθότι η τουρκική κορβέτα όχι μόνο προσδιόρισε το εύρος της τουρκικής διεκδίκησης δίνοντας το στίγμα (!) γεωγραφικού μήκους 32ο 16΄18’’ δυτικά του οποίου (ανοικτά των κυπριακών ακτών) η Τουρκία έχει νόμιμα δικαιώματα, αλλά κατέστησε άμεσα σαφές προς την Ελλάδα, την Κύπρο και ειδικά το Ισραήλ, ότι δεν υφίσταται συνέχεια των μεταξύ του ΑΟΖ, «εξουδετερώνοντας το φρούριο» του Καστελόριζου.

Γ. Αποτελεί παράδοξο το γεγονός της αναφοράς – σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες – των τουρκικών στρατιωτικών αρχών σε ύπαρξη τουρκικής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ είναι γνωστό ότι η Άγκυρα δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη του Μοντέγκο Μπέι (1982, ενεργοποιήθηκε μετά τη συλλογή των προβλεπόμενων κυρώσεων στις αρχές της δεκαετίας του 1990) και συνεπώς δεν αναγνωρίζει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή (εξαίρεση αποτελεί ο καθορισμός ΑΟΖ στην κλειστή Μαύρη Θάλασσα).

Η εμπλοκή συνιστά επιβεβαίωση του «κρυφού casus belli» που έχει γνωστοποιηθεί στη χώρα μας και είναι συνέχεια της δήλωσης Νταβούτογλου περί τοποθέτησης του Καστελορίζου στην Μεσόγειο. Η επιθετική αυτή ενέργεια έρχεται να απαντήσει σε ισραηλινές δηλώσεις περί ελληνικής ΑΟΖ, η οποία εσφαλμένα δεν ανακηρύσσεται. Πιθανόν η Άγκυρα να σκέφτεται σοβαρά να προχωρήσει και σε ανακήρυξη ΑΟΖ, σταθμίζοντας τα υπέρ και τα κατά που θα προκύψουν από μια τέτοια απόφαση.

Συμπερασματικά, θα πρέπει να αναμένονται τις επόμενες εβδομάδες νέες κινήσεις στο μέτωπο της ΑΟΖ, όπου η ισραηλινή εμπλοκή αναμένεται να είναι πολύ πιο συγκεκριμένη διότι επηρεάζονται πλέον ανοικτά και ισραηλινά συμφέροντα. Σε Αθήνα, Λευκωσία, Τελ Αβίβ και φυσικά στην Ουάσιγκτον γνωρίζουν ότι η τουρκική ενέργεια αποτελεί προοίμιο πρόκλησης προσχεδιασμένη κρίσης στην ανατολική Μεσόγειο, με σκοπό να διαπιστωθεί η «αντοχή» του πιο αδύναμου κρίκου της αλυσίδας, που είναι χωρίς αμφιβολία η Ελλάδα…

Χωροφύλακας της ελληνικής υφαλοκρηπίδας η Τουρκία

Το ιταλικό σκάφος Explora

Σε διάβημα προς το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών προέβη η Ελλάδα, μετά από νέα πρόκληση της Τουρκίας, η οποία επιμένει να αμφισβητεί την υφαλοκρηπίδα του Καστελορίζου και να ισχυρίζεται ότι αυτή περιορίζεται μόνο στα χωρικά του ύδατα.

Η Αγκυρα εξέδωσε αγγελία προς ναυτιλλομένους δίνοντας άδεια σε ιταλικό ερευνητικό πλοίο να πραγματοποιήσει εργασίες σε θαλάσσια περιοχή ελληνικής δικαιοδοσίας.
Όπως ανέφερε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γρηγόρης Δελαβέκουρας, η αγγελία αυτή της Τουρκίας είναι παράτυπη καθώς δεν έχει δικαιοδοσία στην περιοχή. «Τέτοιες πράξεις, που δεν εδράζονται στους κανόνες του διεθνούς δικαίου δεν μπορούν να επιφέρουν έννομες συνέπειες. Δεν επηρεάζουν τα ελληνικά δικαιώματα, που βασίζονται στο διεθνές δίκαιο. Η χώρα μας ενεργεί με αποκλειστικό γνώμονα τις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων» πρόσθεσε.

Τι μπορεί να σημαίνει η περίεργη πορεία που προκύπτει για το διάσημο πλέον Ιταλικό ερευνητικό σκάφος EXPLORA απο την σχετική εξουσιοδότηση που του παρέχει η τουρκική NAVTEX  της  22ας MAΡ.

Η πορεία του Explora

Οι συντεταγμένες των “waypoints” της πορείας ευρίσκονται μεταξύ αλλων εντός των ορίων της Ελληνικής χωρικής θάλασσας ΝΑ της Κρήτης – Νοτίως της Καρπάθου. Η πορεία περιλαμβάνει επίσης τμήματα εντός της Αιγυπτιακής και Κυπριακής χωρικής θάλασσας.

Προέκυψε κάποια de facto συμφωνία μεταξύ Τουρκίας – Αιγύπτου για την διευθέτηση της μεταξύ τους ΑΟΖ ; Ασφαλώς αυτό ερχεται σε δεύτερη μοίρα και εκείνο που μας απασχολεί είναι το ακρως ανησυχητικό φαινόμενο η Τουρκία να εξουσιοδοτεί ερευνες – εργασίες πλοίου τρίτης χώρας ΕΝΤΟΣ ελληνικής χωρικής θάλασσας, 78 περίπου ν.μ. απο το ΝΑ ακρο της Κρήτης, σε περιοχή οπου βάσει του διεθνούς δικαίου της θάλασσας (συνθήκη UNCLOS του 1983) τα ορια αυτής φθάνουν εως και τα 200 ν.μ.. λόγω του ανοικτού χαρακτήρα της θαλάσσιας αυτής περιοχής και περιλαμβάνεται απο πλευράς ευθύνης Ερεύνης – Διασώσεως  στο ελληνικό FIR.

Οπως γράψαμε σχετικά στην ανάρτηση «τί ακριβώς συνέβη στο Καστελόριζο» το Ιταλικό σκάφος είχε ζητήσει ανάλογη εξουσιοδότηση απο τις Ελληνικές Αρχές που εξέδωσαν και την σχετική NAVTEX. Οι Τούρκοι προέβησαν σε απαράδεκτη επέμβαση ελέγχου και παρεμποδίσεως  του εργου του Ιταλικού πλοίου ΕΝΤΟΣ ελληνικής περιοχής ευθύνης, χωρίς καμμία απολύτως ΕΜΠΡΑΚΤΗ ενέργεια αποκαταστάσεως της νομιμότητος  απο ελληνικής πλευράς πλήν μιας ακόμη διαμαρτυρίας του ΥΠΕΞ.

Όπως προκύπτει και από δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος οι Ιταλοί εζήτησαν την σχετική αδεια απο τις Τουρκικές Αρχές οι οποίες ως «αφεντικά» στην περιοχή την εδωσαν και  εξέδωσαν την επίμαχη NAVTEX …

Για αλλη μια φορά, «προέβημεν εις διάβημα διαμαρτυρίας…»

Είναι προφανές οτι η Τουρκία αναβαθμίζει  τις αξιώσεις της επί της ελληνικής χωρικής θάλασσας, οτι κλιμακώνει τις  αμφισβητήσεις της και ενδεχομένως εχει ΗΔΗ προβεί σε διευθετήσεις θαλασσίων συνόρων με τα προκύπτοντα ασταθή καθεστώτα των ομόρων χωρών.

Θα γίνει αντιληπτό οτι οσο καθυστερεί η σαφής διακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, οσο γίνεται αποδεκτή η de facto αμφσιβήτηση κυριαρχικών μας δικαιω μάτων  και μάλιστα η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ των αποτελεσμάτων αυτών των ενεργειών απο τρίτα Κράτη (που απλώς ενδιαφέρονται να κάνουν την δουλειά τους και οχι για το «ιδιοκτησιακό καθεστώς» της περιοχής) τόσο καθίσταται μή αναστρέψιμη η κατάσταση;

Βολές Β. Μαρκεζίνη για την εξωτερική πολιτική 

Με νέα του παρέμβαση ο ακαδημαϊκός Sir Βασίλειος Μαρκεζίνης επανέρχεται στην κριτική για τις πολιτικές...

και τους διπλωματικούς χειρισμούς του ΥΠΕΞ Δημήτρη Δρούτσα, κυρίως ως προς τα ελλητουρκικά θέματα και θέτει εκ νέου θέμα απομάκρυνσής του. Το άρθρο του Β. Μαρκεζίνη έχει ως εξής: Παρανοήσεις, λάθη και δισταγμοί του κ. Δρούτσα. Σε πρόσφατη συνέντευξή του, στις 20 Μαρτίου 2011 στην «Καθημερινή», ο υπουργός Εξωτερικών έδωσε μια σειρά από εσφαλμένες και πρόχειρες απαντήσεις, μερικές από τις οποίες, εμφανώς, συνδέονται με συγκεκριμένες προτάσεις και ιδέες που εξέφρασα για τον ίδιο και την τρέχουσα εξωτερική πολιτική της χώρας μας σε άρθρο μου στα «Επίκαιρα»της 17ης Μαρτίου 2011. Ας επανεξετάσουμε εδώ ορισμένους από τους ισχυρισμούς του, δίνοντας στον υπουργό μερικές ιδέες που θα του επιτρέψουν, ίσως, να τους βελτιώσει. 1.«Η [ακολουθούμενη] πολιτική είναι που θέλει θάρρος, όχι οι ανέξοδες “κορόνες” των υποτιθέμενων υπερπατριωτών της θεωρίας». Ερωτώ: Το να είναι κανείς πατριώτης αποτελεί αμάρτημα ή αρετή; Αν ισχύει το δεύτερο, μήπως το «υπέρ» καθιστά κολάσιμο τον πατριωτισμό; Επίσης, η φράση «υπερπατριώτες της θεωρίας» υποδηλώνει άραγε αυτούς που «φέρουν» τον τίτλο ότι τον φέρουν επιφανειακά, και όχι ουσιαστικά; 2.«[Αυτός ο πατριωτισμός] δεν ωφελεί την Ελλάδα». Μήπως, δηλαδή, την ωφελούν ο ενδοτισμός και η απραξία; 3.«Υιοθετούν [μερικοί] ως δεδομένη την πιο ακραία προπαγάνδα της Τουρκίας». Εμείς αναφερόμαστε απλώς στα όσα δήλωσε ο κ. Νταβούτογλου στην Ελλάδα. Βλέπουμε, επίσης, τι έκανε η Τουρκία πρόσφατα με το ιταλικό πλοίο στα νερά μας, στα νερά του Καστελόριζου, και επισημαίνουμε ότι το επεισόδιο αυτό απεκρύβη από τον ελληνικό Τύπο επί τρεις τουλάχιστον ημέρες. Γιατί; Από φόβο ή από διάθεση παραπληροφόρησης; Είναι τα ανωτέρω ψευδή; Είναι ακραίες αυτές οι πράξεις; Είναι εσφαλμένες οι παρατηρήσεις μας; Ό,τι κι αν είναι οι παρατηρήσεις μας, όμως, παραμένουν δικές μας – αντιθέτως, οι ακρότητες είναι της Τουρκίας. Τονίζουμε, ωστόσο, ότι τις εν λόγω απόψεις και ανησυχίες δεν τις διατυπώσαμε μόνον εμείς. Μέτρησε, άραγε, ο κύριος υπουργός πόσα άρθρα δημοσίευσε τον τελευταίο καιρό η φίλα προσκείμενα στο ΕΛΙΑΜΕΠ εφημερίδα, στην οποία έδωσε συνέντευξη, άρθρα που διατύπωσαν τις ίδιεςτις ίδιες ανησυχίες, τους ίδιους προβληματισμούς που από καιρό εκφράζουμε κι εμείς; αμφιβολίες, Αν πέφτουμε θύματα προπαγάνδας εμείς, τότε, εξίσου, πέφτουν και οι φίλοι του υπουργού. Η διαφορά μας είναι ότι εμείς τα είδαμε και τα είπαμε όλα αυτά πρώτα! 4.«Μας εγκαλούν», λέει ο υπουργός, «επειδή συνεχίζουμε να μιλάμε με τους Τούρκους». Όχι! Τους εγκαλούμε διότι: α) Δεν μας λένε –ούτε σ’ εμάς ούτε καν στους αρχηγούς των κομμάτων– τι ακριβώς συζητούν. β) Εγκαλούμε τον υπουργό επειδή οτιδήποτε μας λέει –πάντα υπό πίεση– το διαψεύδει αμέσως ο Τούρκος ομόλογός του. γ) Τους κατηγορούμε γιατί μιλάνε, μιλάνε, μιλάνε και, έως τώρα, το αποτέλεσμα των συνομιλιών είναι να σκληραίνουν οι Τούρκοι και στα έργα και στις υπερπτήσεις και στις προκλητικές βόλτες έξω από το Σούνιο. Αλήθεια ή λάθος; Γι’ αυτή την κατρακύλα δεν φταίω εγώ. Ως πατριώτης, όμως, οφείλω να την καταγγείλω. Εάν, τώρα, ο υπουργός, χρησιμοποιώντας τον πληθυντικό αριθμό –«μιλάμε»–, θέλει να μας πει ότι όλοι στην κυβέρνησή του συμμερίζονται τον τρόπο κατά τον οποίο διαπραγματεύεται ο ίδιος, τότε ευχαρίστως να δεχτούμε ότι όλοι είναι συνυπεύθυνοι και για το γίνεται και για τοτι θα επακολουθήσει. 5.Συνεχίζει ο υπουργός: «Δεν μας έχουν πει, όμως, ποτέ ποια είναι η δική τους [δηλαδή η δική μας] πρόταση».  Δεν ξέρω ποιος συντάσσει τους λόγους του υπουργού, αλλά αυτός που τον ενημερώνει για το τι γίνεται δεν φαίνεται να κάνει και τόσο καλή δουλειά. Ας του υπενθυμίσουμε, λοιπόν, απλώς, τα εξής: α) Από καιρό, μαζί με τον καθηγητή Θ. Καρυώτη, κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις για την ΑΟΖ, τονίζοντας τη σημασία της ΑΟΖ, που μέχρι τότε είχαν αποκρυβεί από τον ελληνικό Τύπο. Η κυβέρνηση του κ. Δρούτσα μιλούσε και μιλά μόνο για υφαλοκρηπίδα. Διερωτήθηκε άραγε ποτέ γιατί οι Τούρκοι προτιμούν αυτή τη φρασεολογία και αποφεύγουν κάθε συζήτηση για την ΑΟΖ; Μήπως βλέπουν και αυτοί αυτό που βλέπομε κι εμείς, αλλά δεν θέλει να δει ο υπουργός; β) Του υπενθυμίζουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις μας στην Ελευθεροτυπία της 10ης Ιανουαρίου 2011, στο πλαίσιο απάντησής μας προς επιστολή του πρέσβη κ. Σαββαΐδη. γ) Του υπενθυμίζουμε τις προτάσεις όλων των κομμάτων να ανακηρυχθεί πάραυτα η ΑΟΖ μας. δ) Του υπενθυμίζουμε ότι πάντα τον κατηγορούσαμε για το γεγονός ότι είχε δεχθεί οι συζητήσεις για το Καστελόριζο να γίνουν ξεχωριστά από τις συζητήσεις για το Αιγαίο. Ο ίδιος το αρνήθηκε βεβαίως, αλλά πρόσφατα το επιβεβαίωσε ο κ. Νταβούτογλου. ε) Γιατί δεν εκμεταλλεύεται την ευφυή πολιτική αυτού που τον «δημιούργησε», ώστε να υλοποιήσει τη συνεργασία με το Ισραήλ και την Κύπρο, προτού χαθεί η ευκαιρία; 6.«Υπάρχουν κύκλοι στην Ελλάδα που δεν επιθυμούν πρόοδο και εξομάλυνση στις σχέσεις με την Τουρκία». Δεν ανήκουμε σε αυτούς. Αντιθέτως, διακηρύσσουμε την ανάπτυξη πολιτικής φιλίας μεταξύ των δύο χωρών προ πολλού – προτού καν γεννηθεί ο υπουργός! Φιλία όμως εισηγούμεθα, όχι μονομερείς παραχωρήσεις. Συμφωνία ζητάμε, όχι παράδοση. Και οι Τούρκοι θα απαντήσουν καταλλήλως, όταν δουν ότι σοβαρευόμαστε. Η πρόσφατα –κακώς οργανωμένη– επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου άρχισε πια να πείθει τον ελληνικό λαό για όλα όσα λέγαμε εδώ και καιρό. Ο υπουργός αντιμετωπίζει αυτές τις ανησυχίες με σιωπή, γενικότητες, επαναλήψεις ή και υπονοούμενα, τα οποία οι σύμβουλοί του θα έπρεπε μάλλον να τον προειδοποιήσουν ότι ενίοτε πλησιάζουν επικίνδυνα το δίκαιο της δυσφημήσεως. Οι αναγνώστες και, μια μέρα, όλος ο ελληνικός λαός θα κρίνουν τον κ. Δρούτσα και την εξωτερική του πολιτική.  Εμείς φρονούμε ότι η περαιτέρω παραμονή του στο υπουργείο βλάπτει και τον πρωθυπουργό αλλά και –κυρίως– την ίδια τη χώρα. Δεν απαιτούμε χαρακίρι από τον υπουργό: απλώς, την πολιτική ευθιξία να παραιτηθεί και να επιστρέψει το ταχύτερο δυνατόν στη Βιέννη για να τελειώσει με την ησυχία του... και τη διατριβή του.

Πηγή
1 - 2