Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις και οι τελευταίες πολιτικές διεργασίες είναι που θέτουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο το ερώτημα περί του τι είδους δημοκρατία έχουμε, ερώτημα άλλωστε που συχνά τίθεται με τρόπο γλαφυρό.
Εξηγούμαι: Στη συνεδρίαση της Βουλής (14/12/2010) επί του «πολυνομοσχεδίου» του υπουργείου Οικονομικών, ένας βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος καταψήφισε το νομοσχέδιο αυτό και διεγράφη αυθωρεί και παραχρήμα από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Είναι ένα φαινόμενο που συχνά - πυκνά εμφανίζεται και δεν ξενίζει κανένα. Μάλιστα πολλοί το θεωρούν και θετικό καθ’ όσον δείχνει ότι ο αρχηγός έχει «πυγμή». Το ίδιο έπραξε και ο αρχηγός της Ν.Δ., όταν διέγραψε μια βουλευτή του κόμματός του, που διαφώνησε με «θέση του κόμματος» στη Βουλή και διαφόρους άλλους για τον ίδιο λόγο. Βεβαίως, το ίδιο πράττει και το ΚΚΕ και όλα τα άλλα κόμματα, ας πούμε όμως ότι αυτά δικαιούμεθα να τα απαλλάξουμε, καθ’ όσον δεν κρύβουν τον αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας τους.
Πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι στις άλλες χώρες του προηγμένου κόσμου, αυτή η φασιστική φίμωση των βουλευτών είναι αδιανόητη, δείτε π.χ. τι συμβαίνει ακόμα και στις ΗΠΑ, που πολλοί κατηγορούμε για αντιδημοκρατική συμπεριφορά των πολιτικών ηγετών της (και είναι αντιδημοκρατική, αλλά με άλλες, καλύτερα κρυμμένες διαδικασίες). Αυτό που συμβαίνει, όμως, εδώ είναι ευθύς εμπαιγμός των νοημόνων πολιτών – ή όσων έχουν απομείνει ως τέτοιοι.
Για ποιο λόγο υπάρχουν οι βουλευτές και για ποιο λόγο συνεδριάζουν στη Βουλή; Υπάρχουν ως κράχτες για την εκλογή του αρχηγού, ο οποίος συσκεπτόμενος με την «ηγετική» του ομάδα, που έχει ο ίδιος ορίσει (και αυτό στην καλύτερη περίπτωση), αποφασίζει; Μήπως το ζήτημα αυτό θα πρέπει, εκτός των άλλων –δηλαδή ημών– να εξεταστεί και από τους διαφόρους συνταγματολόγους μας;
Ακόμα αυτοί οι συνταγματολόγοι –και προβάλλονται ως τέτοιοι μόνον αυτοί που κατέχουν υπουργική έδρα ή άλλα υψηλά δημόσια αξιώματα και εξ αυτής της θέσεως ερμηνεύουν τα τεκταινόμενα, αλλά υφίσταται και πλήθος άλλων εντέχνως αγνοημένων και υποβαθμισμένων– μήπως ακόμα θα πρέπει να δουν και την καταδήλως αντισυνταγματική υπουργοποίηση των βουλευτών, δηλαδή την ταύτιση νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας; Γιατί κανείς ειδικός δεν αποφαίνεται και δεν διαμαρτύρεται γι’ αυτό;
Ισως η απάντηση να βρίσκεται στο «τα φάγαμε όλοι μαζί», ίσως να βρίσκεται στην καταδήλως κατευθυνόμενη δήθεν δημοκρατική έκφραση των πολιτών.
Νικητας Χ.
Εξηγούμαι: Στη συνεδρίαση της Βουλής (14/12/2010) επί του «πολυνομοσχεδίου» του υπουργείου Οικονομικών, ένας βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος καταψήφισε το νομοσχέδιο αυτό και διεγράφη αυθωρεί και παραχρήμα από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Είναι ένα φαινόμενο που συχνά - πυκνά εμφανίζεται και δεν ξενίζει κανένα. Μάλιστα πολλοί το θεωρούν και θετικό καθ’ όσον δείχνει ότι ο αρχηγός έχει «πυγμή». Το ίδιο έπραξε και ο αρχηγός της Ν.Δ., όταν διέγραψε μια βουλευτή του κόμματός του, που διαφώνησε με «θέση του κόμματος» στη Βουλή και διαφόρους άλλους για τον ίδιο λόγο. Βεβαίως, το ίδιο πράττει και το ΚΚΕ και όλα τα άλλα κόμματα, ας πούμε όμως ότι αυτά δικαιούμεθα να τα απαλλάξουμε, καθ’ όσον δεν κρύβουν τον αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας τους.
Πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι στις άλλες χώρες του προηγμένου κόσμου, αυτή η φασιστική φίμωση των βουλευτών είναι αδιανόητη, δείτε π.χ. τι συμβαίνει ακόμα και στις ΗΠΑ, που πολλοί κατηγορούμε για αντιδημοκρατική συμπεριφορά των πολιτικών ηγετών της (και είναι αντιδημοκρατική, αλλά με άλλες, καλύτερα κρυμμένες διαδικασίες). Αυτό που συμβαίνει, όμως, εδώ είναι ευθύς εμπαιγμός των νοημόνων πολιτών – ή όσων έχουν απομείνει ως τέτοιοι.
Για ποιο λόγο υπάρχουν οι βουλευτές και για ποιο λόγο συνεδριάζουν στη Βουλή; Υπάρχουν ως κράχτες για την εκλογή του αρχηγού, ο οποίος συσκεπτόμενος με την «ηγετική» του ομάδα, που έχει ο ίδιος ορίσει (και αυτό στην καλύτερη περίπτωση), αποφασίζει; Μήπως το ζήτημα αυτό θα πρέπει, εκτός των άλλων –δηλαδή ημών– να εξεταστεί και από τους διαφόρους συνταγματολόγους μας;
Ακόμα αυτοί οι συνταγματολόγοι –και προβάλλονται ως τέτοιοι μόνον αυτοί που κατέχουν υπουργική έδρα ή άλλα υψηλά δημόσια αξιώματα και εξ αυτής της θέσεως ερμηνεύουν τα τεκταινόμενα, αλλά υφίσταται και πλήθος άλλων εντέχνως αγνοημένων και υποβαθμισμένων– μήπως ακόμα θα πρέπει να δουν και την καταδήλως αντισυνταγματική υπουργοποίηση των βουλευτών, δηλαδή την ταύτιση νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας; Γιατί κανείς ειδικός δεν αποφαίνεται και δεν διαμαρτύρεται γι’ αυτό;
Ισως η απάντηση να βρίσκεται στο «τα φάγαμε όλοι μαζί», ίσως να βρίσκεται στην καταδήλως κατευθυνόμενη δήθεν δημοκρατική έκφραση των πολιτών.
Νικητας Χ.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.