Πατριωτισμός

Θα ήθελα να αναφερθώ σε άνδρες της Επανάστασης του 1821, τους οποίους διέκρινε όχι μόνο πατριωτισμός, αλλά και ασυνήθης διορατικότητα και αφιλοχρηματία, εν εντιθέσει με τον πολιτικό κόσμο της Μεταπολίτευσης.

Ετσι ο πρίγκιψ Δημήτριος Υψηλάντης (1793-1832), μικρότερος αδελφός τού επίσης πρίγκιπος Αλεξάνδρου Υψηλάντη (1792-1828), ο οποίος Δημήτριος έθεσε τέρμα στον αγώνα της ανεξαρτησίας, στις 19.9.1829 με τη μάχη της Πέτρας Βοιωτίας, τον οποίον (αγώνα) άρχισε ο πρεσβύτερος αδελφός του Αλέξανδρος, με τη διάβαση του Προύθου στις 21.2.1821.

Αμφότεροι θυσίασαν τα πάντα για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους. Ηγεμονικά αξιώματα, τίτλους και ευχάριστη ζωή, οικογένεια και τεράστια περιουσία και τέλος την ίδια τους τη ζωή.

Ετσι, ο νεότερος Δημήτριος Υψηλάντης διεπίστωνε από τότε: "Δύο είναι οι θανάσιμες απειλές για τους Ελληνες, τα εξωτερικά δάνεια και οι εμφύλιοι αλληλοσπαραγμοί".

Και ο κόμης Ιωάννης Καποδίστριας, απευθυνόμενος στην Δ' Εθνοσυνέλευση τους Αργους, το 1828, έλεγε: "Ελπίζω ότι όσοι εξ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν... δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των... αλλά οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα τα οποία έχει η κυβέρνησις εις την εξουσίαν της. Εφόσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν"».