Τα WikiLeaks sites εξαφανίστηκαν, (αν και περίπου 1.400 mirror sites συνεχίζουν να έχουν ανεβασμένα τα απόρρητα έγγραφα). Τα έκλεισαν οι Amazon, Visa, MasterCard, και PayPal, μαζί με μια ελβετική τράπεζα.
Έκλεισαν είτε από μόνα τους είτε εξαιτίας απειλών της ίδια της αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά και των «κανίς» της στο Λονδίνο και στη Γενεύη. Ο Julian Assange βρίσκεται φυλακισμένος στην Αγγλία, και αντιμετωπίζει δίκη για κάποιες φουσκωμένες κατηγορίες, τις οποίες με ιδιαίτερο ζήλο επεξεργάζεται η Ιντερπόλ.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ προειδοποιεί τους υπαλλήλους της να μη διαβάζουν το περιεχόμενοι της WikiLeaks, οπουδήποτε στο διαδίκτυο, και ο υπουργός Δικαιοσύνης Eric Holder μαγειρεύει νέους περιορισμούς και ποινές για οποιοδήποτε σάϊτ θεωρηθεί ότι ανεβάζει υλικό που κρίνεται επικίνδυνο για την εθνική ασφάλεια της χώρας. Κάποιοι μάλιστα εμπορικοί οίκοι, όπως η Amazon, κάνουν τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να συμμορφωθούν και να βοηθήσουν στο σφράγισμα των σάϊτς, ασχέτως της πραγματικότητας ή μη της όποιας απειλής.
Το μεγαλύτερο μάθημα για όλους μας είναι το πόσο ευπρόσβλητα στις κυβερνητικές ορέξεις είναι τα κύρια μέσα επικοινωνιών μας. Πριν 43 χρόνια η CIA επιτέθηκε μετά μανίας στο περιοδικό Ramparts, εξαιτίας κάποιων αποκαλύψεών του. Σε καμία περίπτωση όμως δεν αγνόησε την συνταγματική προστασία της ελευθερίας του λόγου, ούτε προσπάθησε να το κλείσει για λόγους εθνικής ασφάλειας ή κατασκοπείας. Τα δικαστήρια σίγουρα θα το δικαίωναν. Σήμερα, το ηλεκτρονικό κομμάτι του Ramparts θα σφραγίζονταν. Όπως έγινε και με τη WikiLeaks.
Όσον αφορά στο διαδίκτυο, η προστασία του συντάγματος περί της ελευθερίας της έκφρασης, δεν φαίνεται να ισχύει. Ακόμη και πριν τη περίπτωση της WikiLeaks, η κατάσταση είχε σοβαρέψει ανησυχητικά. Όπως έγραψε πρόσφατα ο Davey D στο Hip Hop Corner website του, πριν λίγο καιρό έκλεισαν περισσότερα από 80 websites μετά από επέμβαση των υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων, υπουργείου Δικαιοσύνης, και της αμερικανικής ΑΕΠΙ. Τα websites που κατέβηκαν, κατηγορήθηκαν για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Χωρίς δίκη. Τη μια υπήρχαν, την επόμενη εξαφανίστηκαν.
Έχουμε λοιπόν ένα δημόσιο κοινοβούλιο, το διαδίκτυο, που υπόκειται στις αυθαιρεσίες κρατικών και ιδιωτικών συμφερόντων, χωρίς καμία συνταγματική προστασία. Και η κατάσταση θα γίνει χειρότερη. Το διαδίκτυο τείνει να ιδιωτικοποιηθεί. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η Google και το Facebook παλεύουν σκληρά για το ποια από τις δυο εταιρίες θα ελέγχει τον μεγαλύτερο όγκο του διαδικτυακού τράφικ. Εκατομμύρια χρηστών μπορεί να ανακαλύψουν κάποια ωραία πρωία, ότι οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις που θέλουν να στείλουν μήνυμα, τα σάϊτς που θέλουν να επισκεφτούν, οι διαφημίσεις που ίσως θελήσουν να ανεβάσουν, όλα αυτά θα επιτηρούνται από την Google ή το Facebook, και θα μπορούν να εξαφανιστούν χωρίς καμία εξήγηση ή απόδοση ευθυνών, οποτεδήποτε το θελήσουν οι ιδιώτες αυτοί.
Για αυτό θα πρέπει να αντισταθούμε, όχι μόνο σε ζητήματα συνταγματικής προστασίας της ελευθερίας του λόγου, αλλά στο να αποτρέψουμε την δυνατότητα των ιδιωτικών επιχειρήσεων να καθορίζουν τη δομή του διαδικτύου και να αποφασίζουν ποιος επιτρέπεται να το χρησιμοποιεί.
S.A.-The First Post
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ προειδοποιεί τους υπαλλήλους της να μη διαβάζουν το περιεχόμενοι της WikiLeaks, οπουδήποτε στο διαδίκτυο, και ο υπουργός Δικαιοσύνης Eric Holder μαγειρεύει νέους περιορισμούς και ποινές για οποιοδήποτε σάϊτ θεωρηθεί ότι ανεβάζει υλικό που κρίνεται επικίνδυνο για την εθνική ασφάλεια της χώρας. Κάποιοι μάλιστα εμπορικοί οίκοι, όπως η Amazon, κάνουν τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να συμμορφωθούν και να βοηθήσουν στο σφράγισμα των σάϊτς, ασχέτως της πραγματικότητας ή μη της όποιας απειλής.
Το μεγαλύτερο μάθημα για όλους μας είναι το πόσο ευπρόσβλητα στις κυβερνητικές ορέξεις είναι τα κύρια μέσα επικοινωνιών μας. Πριν 43 χρόνια η CIA επιτέθηκε μετά μανίας στο περιοδικό Ramparts, εξαιτίας κάποιων αποκαλύψεών του. Σε καμία περίπτωση όμως δεν αγνόησε την συνταγματική προστασία της ελευθερίας του λόγου, ούτε προσπάθησε να το κλείσει για λόγους εθνικής ασφάλειας ή κατασκοπείας. Τα δικαστήρια σίγουρα θα το δικαίωναν. Σήμερα, το ηλεκτρονικό κομμάτι του Ramparts θα σφραγίζονταν. Όπως έγινε και με τη WikiLeaks.
Όσον αφορά στο διαδίκτυο, η προστασία του συντάγματος περί της ελευθερίας της έκφρασης, δεν φαίνεται να ισχύει. Ακόμη και πριν τη περίπτωση της WikiLeaks, η κατάσταση είχε σοβαρέψει ανησυχητικά. Όπως έγραψε πρόσφατα ο Davey D στο Hip Hop Corner website του, πριν λίγο καιρό έκλεισαν περισσότερα από 80 websites μετά από επέμβαση των υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων, υπουργείου Δικαιοσύνης, και της αμερικανικής ΑΕΠΙ. Τα websites που κατέβηκαν, κατηγορήθηκαν για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Χωρίς δίκη. Τη μια υπήρχαν, την επόμενη εξαφανίστηκαν.
Έχουμε λοιπόν ένα δημόσιο κοινοβούλιο, το διαδίκτυο, που υπόκειται στις αυθαιρεσίες κρατικών και ιδιωτικών συμφερόντων, χωρίς καμία συνταγματική προστασία. Και η κατάσταση θα γίνει χειρότερη. Το διαδίκτυο τείνει να ιδιωτικοποιηθεί. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η Google και το Facebook παλεύουν σκληρά για το ποια από τις δυο εταιρίες θα ελέγχει τον μεγαλύτερο όγκο του διαδικτυακού τράφικ. Εκατομμύρια χρηστών μπορεί να ανακαλύψουν κάποια ωραία πρωία, ότι οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις που θέλουν να στείλουν μήνυμα, τα σάϊτς που θέλουν να επισκεφτούν, οι διαφημίσεις που ίσως θελήσουν να ανεβάσουν, όλα αυτά θα επιτηρούνται από την Google ή το Facebook, και θα μπορούν να εξαφανιστούν χωρίς καμία εξήγηση ή απόδοση ευθυνών, οποτεδήποτε το θελήσουν οι ιδιώτες αυτοί.
Για αυτό θα πρέπει να αντισταθούμε, όχι μόνο σε ζητήματα συνταγματικής προστασίας της ελευθερίας του λόγου, αλλά στο να αποτρέψουμε την δυνατότητα των ιδιωτικών επιχειρήσεων να καθορίζουν τη δομή του διαδικτύου και να αποφασίζουν ποιος επιτρέπεται να το χρησιμοποιεί.
S.A.-The First Post
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.