Με την Ελλάδα και την Ιρλανδία στην... αγκαλιά της τρόικας, η επόμενη χώρα «αδύναμος κρίκος» της ευρωζώνης που θα έχει την ίδια «τύχη» εκτιμάται ότι θα είναι η Πορτογαλία, ενώ στον προθάλαμο σύντομα μπορεί να βρεθεί και η Ισπανία.
Βασική διαφορά της χώρας μας με τους άλλους «αδύναμους κρίκους» της ευρωζώνης που είτε μπήκαν (Ιρλανδία) είτε ετοιμάζονται να μπουν (Πορτογαλία) στο μηχανισμό διάσωσης είναι ότι εμείς παρακαλούσαμε να ενταχθούμε και οι εταίροι μας έλεγαν όχι μέχρι την τελευταία στιγμή, ενώ τις άλλες χώρες τις πιέζουν να μπουν και αυτές αντιστέκονται.
Η αρνητική στάση των άλλων χωρών να ακολουθήσουν το δρόμο της Ελλάδας έχει εξήγηση και αυτή είναι το κακό προηγούμενο που δημιούργησε η δική μας κυβέρνηση, η οποία για να πάρει τα δάνεια παραδόθηκε στην κυριολεξία υπογράφοντας ό,τι της ζήτησαν. Και εάν σήμερα η χώρα μαστίζεται από την ύφεση, αυτό οφείλεται στα εξαιρετικά περιοριστικά μέτρα του μνημονίου, αφού οι εταίροι σε καμία περίπτωση δεν έλαβαν υπόψη τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας. Η περίπτωση της Ελλάδας έχει δημιουργήσει μια άτυπη «νομολογία», που η τρόικα προσπαθεί να εφαρμόσει σε όποια χώρα είναι υποψήφια για ένταξη στο μηχανισμό διάσωσης.
Η ΙΡΛΑΝΔΙΑ, έχοντας το ελληνικό προηγούμενο ως παράδειγμα προς αποφυγήν, αρχικά αρνήθηκε κατηγορηματικά να ζητήσει βοήθεια, αλλά τελικά, μετά από έντονες πιέσεις και απειλές ότι δεν θα στηριχθεί το τραπεζικό της σύστημα, υπέβαλε αίτηση. Στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν με την τρόικα έδωσε μάχη και πέτυχε να διατηρήσει τη φορολογική της πολιτική έναντι των επιχειρήσεων (της ζητούσαν να αυξήσει τους συντελεστές φορολογίας), ενώ απέσπασε ένα χρόνο επιπλέον (μέχρι το 2015), προκειμένου να επαναφέρει το έλλειμμα κάτω του 3% του ΑΕΠ.
Τώρα αντιστέκεται ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Ζοζέ Σόκρατες. Κι αυτός βλέπει τη χώρα μας ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Γνωρίζει ότι τελικά θα τον υποχρεώσουν να μπει στο «καταφύγιο», αλλά τουλάχιστον εάν τον βάλουν με το ζόρι θα μπορεί να διαπραγματευθεί καλύτερα την τιμή του… εισιτηρίου. Ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του έβαλαν τη χώρα στο «καταφύγιο», αλλά πληρώσαμε το... εισιτήριο σε τιμή «μαύρης αγοράς».
Η αρνητική στάση των άλλων χωρών να ακολουθήσουν το δρόμο της Ελλάδας έχει εξήγηση και αυτή είναι το κακό προηγούμενο που δημιούργησε η δική μας κυβέρνηση, η οποία για να πάρει τα δάνεια παραδόθηκε στην κυριολεξία υπογράφοντας ό,τι της ζήτησαν. Και εάν σήμερα η χώρα μαστίζεται από την ύφεση, αυτό οφείλεται στα εξαιρετικά περιοριστικά μέτρα του μνημονίου, αφού οι εταίροι σε καμία περίπτωση δεν έλαβαν υπόψη τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας. Η περίπτωση της Ελλάδας έχει δημιουργήσει μια άτυπη «νομολογία», που η τρόικα προσπαθεί να εφαρμόσει σε όποια χώρα είναι υποψήφια για ένταξη στο μηχανισμό διάσωσης.
Η ΙΡΛΑΝΔΙΑ, έχοντας το ελληνικό προηγούμενο ως παράδειγμα προς αποφυγήν, αρχικά αρνήθηκε κατηγορηματικά να ζητήσει βοήθεια, αλλά τελικά, μετά από έντονες πιέσεις και απειλές ότι δεν θα στηριχθεί το τραπεζικό της σύστημα, υπέβαλε αίτηση. Στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν με την τρόικα έδωσε μάχη και πέτυχε να διατηρήσει τη φορολογική της πολιτική έναντι των επιχειρήσεων (της ζητούσαν να αυξήσει τους συντελεστές φορολογίας), ενώ απέσπασε ένα χρόνο επιπλέον (μέχρι το 2015), προκειμένου να επαναφέρει το έλλειμμα κάτω του 3% του ΑΕΠ.
Τώρα αντιστέκεται ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Ζοζέ Σόκρατες. Κι αυτός βλέπει τη χώρα μας ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Γνωρίζει ότι τελικά θα τον υποχρεώσουν να μπει στο «καταφύγιο», αλλά τουλάχιστον εάν τον βάλουν με το ζόρι θα μπορεί να διαπραγματευθεί καλύτερα την τιμή του… εισιτηρίου. Ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του έβαλαν τη χώρα στο «καταφύγιο», αλλά πληρώσαμε το... εισιτήριο σε τιμή «μαύρης αγοράς».
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.