 |
| Παιδεία και Αυτοδιοίκηση |
Αυτό το Ανθρώπινο Κεφάλαιο, παράγεται μέσα στο Σύστημα Παιδείας και σε όλες τις βαθμίδες του. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι, η πολιτική που θα οδηγήσει με επιτυχία τη χώρα μας να υπάρξει και στο «αύριο», μέσα από τη σημερινή πραγματικότητα του ανελέητου ανταγωνισμού, είναι εκείνη που θα αποφασίσει να προβεί σε γενναία αύξηση των επενδύσεων και όχι των δαπανών για την Παιδεία.
Η χρηματοδότηση της Παιδείας δεν αποτελεί κατανάλωση, ώστε να χαρακτηρίζεται ως δαπάνη, είναι καθαρή επένδυση και μάλιστα, η πλέον παραγωγική.
Γίνεται απόλυτα κατανοητό λοιπόν, ότι η Σχολική Παιδεία είναι η βάση της Αγωγής και αποτελεί το σημαντικότερο στήριγμα του νέου ανθρώπου, για τη συγκρότηση της προσωπικότητάς του.
Η πρώτη κοινωνικοποίηση του παιδιού γίνεται ασφαλώς στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον, αλλά το σίγουρο είναι πως συνεχίζεται και ολοκληρώνεται με την ένταξή του και την προσαρμογή του στην οργανωμένη σχολική ζωή. Εδώ ακριβώς η Παιδεία έρχεται και παρεμβαίνει σαν θεσμός, προσπαθώντας να μετατρέψει τις πιθανές δυσπλαστικές επενέργειες του περιβάλλοντος σε διαπλαστικές. Και τέτοιες είναι εκείνες, που δεν αντιστρατεύονται το καλό του συνόλου, δεν πλήττουν τον αγώνα του για την επιβίωσή του ή και για την προκοπή του.
Έτσι καταξιώνεται η Παιδεία σαν ανάγκη για τους πολλούς και όχι προνόμιο για τους λίγους.
Στην εποχή μας συγκρούονται η οικονομική ανάπτυξη και η τεχνολογική εξέλιξη από τη μια μεριά, με το ήθος και την ανθρωπιά από την άλλη. Από τη σύγκρουση αυτή συνήθως συνθλίβεται η ανθρωπιά μας, ως μη συγκρίσιμο μέγεθος για τις «σύγχρονες» αντιλήψεις.
Γίνεται απόλυτα κατανοητό λοιπόν, ότι η Σχολική Παιδεία είναι η βάση της Αγωγής και αποτελεί το σημαντικότερο στήριγμα του ανθρώπου, για τη συγκρότηση της προσωπικότητάς του.
Μέσα από ένα ολοκληρωμένο Σύστημα Εκπαίδευσης, το νεαρό άτομο αναζητώντας το νόημα της ζωής και τον προορισμό του Ανθρώπου:
Θα εκτιμήσει την πανανθρώπινη αξία της Ελευθερίας, καλλιεργώντας τον αυτοσεβασμό, παράλληλα με το σεβασμό της ελευθερίας του άλλου.
Θα αγωνισθεί για τη διαφύλαξη της Παγκόσμιας Ειρήνης, συνειδητοποιώντας ότι ο πόλεμος δεν έχει νικητές και ηττημένους, παρά μόνο χαμένους περισσότερο ή λιγότερο.
Θα αισθανθεί το χρέος να συμβάλλει με την ενεργό συμμετοχή του, στη διατήρηση της Ιστορικής και της Πολιτισμικής Κληρονομιάς.
Θα επιδιώξει την απόκτηση της Ποιότητας Ζωής, αγαπώντας και φροντίζοντας το Περιβάλλον και στο βαθμό που μπορεί θα συμπαρίσταται στο Συνάνθρωπο.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως μια αποκεντρωμένη μορφή εξουσίας και στο βαθμό που εμπλέκεται θεσμικά στην αρωγή και τη στήριξη του Εκπαιδευτικού μας Συστήματος, με τη φροντίδα για τη σχολική στέγη και την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου, πρέπει να είναι σε μόνιμη επαγρύπνηση –για τα σχολεία της δικαιοδοσίας της - και πάντα ιδιαίτερα διεκδικητική, προς τη κεντρική εξουσία.
Τώρα με τον Καλλικράτη και με τις νέες αρμοδιότητες προς τους Δήμους, επιβάλλεται να εξασφαλισθεί και η αναγκαία χρηματοδότηση, του Εκπαιδευτικού Συστήματος. Δεν μπορεί το ελληνικό σχολείο να θεωρείται ο φτωχός συγγενής και να βασιλεύει η παραπαιδεία!
Και αν η Πολιτεία αντιληφθεί τη σημαντικότητα αυτής της επένδυσης, τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι το ελληνικό σχολείο είναι σε θέση να δώσει στα παιδιά μας, όλα εκείνα τα στοιχεία που τους χρειάζονται για την κάλυψη των μαθησιακών αναγκών τους, καθώς επίσης και των νέων απαιτήσεων, που δημιουργούνται στην εποχή μας.
Πηγή
To διάβασα εδώ
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.