Select Menu


" Μια φορά κι έναν καιρό , ένας ασχημούλης και μεγάλων διαστάσεων αγρότης έτυχε να ερωτευτεί μια πανέμορφη χρυσομαλλούσα πριγκίπισσα . Μια μέρα – ποιος ξέρει γιατί – η τελευταία φίλησε τον αγρότη κι εκείνος την ίδια στιγμή ως δια μαγείας μεταμορφώθηκε σε λεβεντόκορμο πανέμορφο πρίγκιπα . Τουλάχιστον έτσι τον έβλεπε εκείνη . Τουλάχιστον έτσι ένιωθε ο ίδιος ! "

Πρόκειται για απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι με τίτλο « Ιστορίες να σκεφτείς » , το οποίο αυτομάτως διαλύει όλους τους μύθους σχετικά με την ομορφιά και την αληθινή αγάπη .

Αντικειμενική ομορφιά , έτσι όπως την έχουμε μάθει με όλα τα στάνταρ και μη , δεν υπάρχει . Γιατί ακόμα κι αν κάποιος πληροί όλα τα κριτήρια ομορφιάς , που έτσι κι αλλιώς ορισμένοι έχουν θέσει ή ορίσει κι άλλοι έχουν απλώς συμφωνήσει , από τη στιγμή που θα βρεθεί έστω κι ένας να το διαψεύσει , παύει να αποτελεί καθολικότητα κι εμπίπτει στην περιοχή των προσωπικών προτιμήσεων . Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο , όταν ένας άνθρωπος θεωρείται από τον πολύ κόσμο ως μη εμφανής , από τη στιγμή που θα βρεθεί κάποιος να τον δει με άλλα μάτια , αλλάζουν όλα .

Εξάλλου , η ομορφιά εκλαμβάνεται με πολλούς τρόπους . Οι περισσότεροι δίνουν βάση στην εξωτερική εμφάνιση ως σύνολο χωρίς να εστιάζουν στα επιμέρους , όπως η λάμψη των ματιών , μια ελίτσα στο μάγουλο , κοντά στα χείλη ή στον ώμο , τα λακάκια και τα καλοσχηματισμένα γόνατα . Άλλοι πάλι επιμένουν μονομερώς είτε στην ομορφιά του προσώπου είτε σ’ αυτήν του σώματος . Μερικούς τους καλοπιάνουν οι αβροί τρόποι συμπεριφοράς σε συνδυασμό με την αγνότητα της ψυχής που προσδίδει επιπρόσθετη χάρη στον άνθρωπο και τον « αναβαθμίζει » κι εξωτερικά . Κι ασφαλώς , υπάρχουν κι εκείνοι που παρασύρονται στις εκτιμήσεις τους από την αίσθηση του χιούμορ , το μυαλό , την αύρα και την όποια χημεία .

Πέρα από τα όλα τα παραπάνω , υπάρχει και μια άλλη νομοτέλεια . Ή ίσως αυτή να ευθύνεται για τις ποικίλες μορφές εστίασης κι οπτικής γωνίας . Λέγεται αγάπη . Όταν αγαπάς είτε για συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και πράγματα είτε για πιο αφηρημένα κι ακόμα και χωρίς κανένα λόγο , ο άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα σου γίνεται ο αντικατοπτρισμός του δικού σου τρόπου σκέψης και θέασης . Είτε βλέπεις αυτό που θέλεις να δεις είτε εκείνο που νιώθεις , εξιδανικεύοντας και παραβλέποντας , με την αγάπη σου την ομορφιά τη δημιουργείς ή την αυξάνεις στις δόσεις που εσύ θες . Σε καμιά περίπτωση πάντως δεν την ελαττώνεις και δεν την εξαφανίζεις .

Αν έπιασες τον εαυτό σου ανά χείρας με το φακό το μεγεθυντικό και το ξεψείρισμα ως χόμπι , τότε κάτι δεν πάει καλά . Κάτι έχει εξαντληθεί . Δε φταίει ο άλλος . Δεν ασχήμυνε ξαφνικά . Συνεχίζει να είναι ο ίδιος . Μπορεί μάλιστα και να έχει ανανεωθεί . Απλώς εσύ δεν το βλέπεις , γιατί έχει φύγει από το μάτια σου το μαγικό φίλτρο , το φίλτρο της αγάπης . Η αγάπη ούτε πληγώνει ούτε προσβάλλει , ποτέ δεν καταπιέζει και δεν κριτικάρει . Και το σημαντικότερο απ’ όλα , δεν παραμορφώνει , αλλά μεταμορφώνει . Η διαφορά είναι μονάχα σε μια πρόθεση . Στη δική μας πρόθεση και θέληση να προσθέσουμε το παραπάνω φίλτρο ή να το αφαιρέσουμε .

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top