Ελλάδα-Κύπρος, ουδέτερες δυνάμεις σε ρευστό περιβάλλον

Με αφορμή την υπογραφή τεράστιας στρατηγικής σημασίας συμφωνιών μεταξύ Κύπρου και Ρωσίας

του Κίμωνα Γεωργακάκη

Σε μία περίοδο που η διαμάχη μεταξύ Δύσης-Ρωσίας έχει φτάσει σε επικίνδυνα όρια ο Πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης, γίνεται ο μοναδικός ευρωπαίος ηγέτης που σπάει το άτυπο «εμπάργκο» επισκέψεων στην Μόσχα.

Η κίνηση της Λευκωσίας να υπογράψει με την Μόσχα συμφωνίες σε γεωστρατηγικό, οικονομικό και πολιτισμικό επίπεδο αποτελεί ζωτικής σημασίας κίνηση για την ασφάλεια της Μεγαλονήσου έναντι της τουρκικής απειλής αλλά και φανερώνει προς τα έξω την πρόθεση της Κύπρου να πρωτοστατήσει, άσχετα με την έκβαση των πραγμάτων, σε προσπάθεια ειρηνικής διευθέτησης των όποιων ζητημάτων μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας. Οι Ρώσοι από την άλλη τιμούν τις συμφωνίες τους και αυτό θα φανεί πολύ σύντομα.

Παράλληλα η Κύπρος διαβεβαιώνει την Δύση ότι η όποια στρατηγική συμφωνία συνάπτεται σε διεθνές επίπεδο δεν είναι και δεν πρέπει να μεταφράζεται ως εχθρική συμμαχία έναντι τρίτων χωρών.

Αυτό με λίγα λόγια ονομάζεται πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική βάσει συγκυριών αλλά και αμοιβαίων συμφερόντων. Όπως είχα γράψει σε παλαιότερο άρθρο: «Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν (…) να διευρύνουν τις συμμαχίες τους, ευνοούμενες από την σημαντική γεωστρατηγική τους θέση, η οποία συνδέει τρεις ηπείρους, τώρα που ένταση στην Ευρασία κορυφώνεται. (…)Η Κύπρος δεν ονομάζεται τυχαία «αεροπλανοφόρο των Μεγάλων Δυνάμεων». Όποια χώρα θέλει να έχει γρήγορη πρόσβαση στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, δεν μπορεί να παραβλέψει την Κύπρο. Το γεγονός ότι η χώρα δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, της δίνει την δυνατότητα να ελιχθεί ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις.».

Η Κριμαία, θυμίζω, έχει δρομολογήσει, ένα νέο Ανατολικό Ζήτημα, το οποίο ήδη εξελίσσεται έντονα στον άξονα Μαύρη Θάλασσα – Στενά – Αιγαίο – Κύπρος – Μέση Ανατολή. Η εν λόγω περιοχή αποτελεί αυτή την στιγμή την στρατηγικότερη περιοχή του πλανήτη αλλά και συνάμα ένα ρευστό περιβάλλον με τίποτα πλέον να μην θεωρείται δεδομένο. Ας μην ξεχνάμε την ταχύτατη προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία.

Ελλάδα και Κύπρος, αποτελώντας μέχρι στιγμής το μοναδικό πεδίο σχετικής σταθερότητας (εύχομαι η σταθερότητα να διατηρηθεί σε οικονομικό και πολιτικοκοινωνικό επίπεδο) και ασφάλειας με αξιόπιστες ένοπλες δυνάμεις που είναι σε θέση να εγγυηθούν τον όποιο ρόλο τους ανατεθεί, οφείλουν να κρατούν σε συνεργασία ανοιχτές διόδους με όλες τις πλευρές (ΕΕ,Η.Π.Α., Ρωσία, Κίνα, Ισραήλ) ανεξαρτήτου αποτελέσματος.

Αυτό σε συνδυασμό με το ότι τα δύο κράτη δεν εγείρουν άδικες εδαφικές διεκδικήσεις όπως πχ η

Τουρκία, η οποία έχει προειδοποιηθεί ουκ ολίγες φορές από την Ρωσία σε σχέση με τα Στενά, την Ουκρανία, την Κύπρο και την Συρία, οδηγούν αναγκαστικά τις Μεγάλες Δυνάμεις στο να εμπιστευτούν Ελλάδα και Κύπρο ως ουδέτερες δυνάμεις για ό,τι προκύψει στις μεταξύ τους διαφορές στην περιοχή.

Αν υλοποιηθεί η συγκεκριμένη προοπτική, θυμηθείτε με, θα επιφέρει σημαντικά οφέλη στον Ελληνισμό σχετικά σύντομα. Τα πάντα στην πολιτική έχουν να κάνουν με συμφέροντα.

Κίμων Γεωργακάκης, 

Πολιτικός Επιστήμων

ΠΥΓΜΗ.gr