Βρέθηκαν πεταμένα 8 δισ. δραχμές!

Έξω από τη Θεσσαλονίκη, σε μια ειδυλλιακή περιοχή, δίπλα σε λίμνη, βρίσκεται η Απολλωνία. Ευλογημένο μέρος, με ιαματικά νερά. Από αυτά που βλέπει ο Φούχτελ και τρίβει τα χέρια του. Από αυτά που έχουμε να επικαλούμαστε όταν λέμε «ο τουρισμός είναι ανάπτυξη, να φέρουμε τουρισμό για να φέρουμε ανάπτυξη» κι άλλα ηχηρά παρόμοια. Στην Απολλωνία υπάρχουν κάποιες παλιές εγκαταστάσεις ιαματικών λουτρών που λειτουργούν από την τοπική Δημοτική Επιχείρηση. Ως εδώ, όλα καλά.

Έλα όμως, που εκεί κάποτε, το 1993, άρχισε να κατασκευάζεται μια νέα λουτρόπολη, επένδυση της ΕΤΒΑ. Ολοκληρώθηκε το 1997, και περιλαμβάνει ξενοδοχειακή μονάδα 220 κλινών, λουτροθεραπευτήριο με δύο μεγάλες πισίνες, τέσσερα υδρομασάζ και μία μονάδα αποκατάστασης μετατραυματικών παθήσεων. Υπερσύγχρονη, για την εποχή της, κόστισε 8 δισ. δραχμές, κάπου 24 εκατομμύρια ευρώ.

Ένα δελτίο Τύπου μού θύμισε ότι η λουτρόπολη αυτή ακόμη δεν έχει λειτουργήσει και ρημάζει, ενώ ο μηχανολογικός μηχανισμός έχει εξαφανιστεί (προφανέστατα κλαπεί, διότι από τις «πηγές μου» δε φάνηκε κάποιος να ξέρει πού βρίσκεται). Μια έρευνα στο google μού θύμισε, επίσης, ότι δεν πρόκειται για καμιά νέα αποκάλυψη: σε ρεπορτάζ του συναδέρφου Φώτη Κουτσαμπάρη στη «Μακεδονία» το 2007, αναφέρεται «"Τα κτίρια άρχισαν να διαβρώνονται μέρα με τη μέρα. Πιστεύουμε στην πρόθεση της πολιτείας να δοθεί λύση για αυτή την τεράστια επένδυση και να γίνει πόλος έλξης", είπε ο κ. Κώστας Ζάχος, πρόεδρος της λουτρόπολης.» Το 2007 αυτά, κι έχουμε τέλος 2014!

Και γιατί συμβαίνει όλο αυτό το κακό; Επειδή ουδέποτε ήταν ξεκάθαρο το καθεστώς υπό το οποίο έγινε αυτή η επένδυση που είχε, από την αρχή, νομικά ζητήματα και, επιπλέον, η ΕΤΒΑ πουλήθηκε, στη συνέχεια, στην Τράπεζα Πειραιώς, οπότε άλλαξαν οι συνομιλητές. Χρειάστηκε δικαστική διένεξη με αντικείμενο την κυριότητα του οικοπέδου όπου είχε, ήδη, κατασκευαστεί το έργο, προκειμένου αυτό να αναγνωριστεί στην κυριότητα του δήμου Βόλβης, όπως και η διαχείριση της λουτρόπολης.

Το θέμα ανακινούνταν συχνά από τους οικείους δημάρχους: ο προηγούμενος, Δημήτρης Γαλαμάτης, είχε προχωρήσει στη δυνατότητα σύμπραξης ιδιωτών και τη χρηματοδότηση από το πρόγραμμα JESSICA, αλλά ποτέ δεν επετεύχθη συμφωνία όλων των φορέων που εμπλέκονται, οι οποίοι δεν είναι πάντοτε προφανείς. Για παράδειγμα, εκτός όλων των ζητημάτων διαχείρισης, δεν υπάρχει, ακόμη, 21 γεμάτα χρόνια από την έναρξη του έργου, αναγνώριση της Ιαματικής Πηγής Απολλωνίας από το Υπουργείο Τουρισμού. Αναμένεται, πάντως, απ’ ό,τι διαβεβαιώνει ο νυν δήμαρχος, Διαμαντής Λιάμας.

Και να δημοσιευτεί, πάντως, η αναγνώριση, αυτό δε σημαίνει ότι η λουτρόπολη θα λειτουργήσει. Απαιτούνται μεγάλες δαπάνες -άρα εξεύρεση χρηματοδότησης- καθώς ο άλλοτε υπερσύγχρονος εξοπλισμός εξαφανίστηκε με μυστηριώδη τρόπο, αλλά αυτό εξηγείται πλήρως καθώς ο χώρος δε φυλάσσεται όλα αυτά τα χρόνια, κι ό,τι έχει απομείνει από το έργο είναι, πλέον, παρωχημένο και σε κακή κατάσταση, εφόσον δεν έχει συντηρηθεί.

Εκτός από αδιαφορία που καταλογίζεται στις αρχές γενικώς κι αορίστως -τόσο αορίστως, που δε γίνεται πιστευτή- πολλοί μιλούν για μικροσυμφέροντα που δε θέλουν να λειτουργήσει η λουτρόπολη.

Μου έκανε εντύπωση το ότι άκουσα πολλές φορές στη διάρκεια αυτού του ρεπορτάζ «Μα, τι σου κάνει εντύπωση; Στην Ελλάδα ζεις».

Ε, λοιπόν, αυτή η Ελλάδα δε μ’ αρέσει και θέλω να την αλλάξω. Πειράζει ή μήπως έχω άδικο;

protagon.gr