«Όποιος ελέγχει την προσφορά τροφίμων, ελέγχει τους ανθρώπους. Όποιος ελέγχει την ενέργεια, μπορεί να ελέγξει ολόκληρες ηπείρους. Όποιος ελέγχει τα χρήματα, μπορεί να ελέγξει ολόκληρο τον πλανήτη» (Henry Kissinger).Άρθρο
Οι επαναστάσεις, οι κοινωνικές εξεγέρσεις καλύτερα, έχουν πολλές διαφορετικές αιτίες - όπως η ανεργία, η οικονομική αστάθεια, η πολιτική καταπίεση, οι αυξήσεις των φόρων κοκ. Εν τούτοις, η σημαντικότερη όλων είναι η αύξηση των τιμών των τροφίμων - για την οποία ισχύει συνήθως «ο κανόνας του 40%».
Απλούστερα, όταν οι δαπάνες των νοικοκυριών για την αγορά τροφίμων ξεπερνούν το 40% των διαθεσίμων εισοδημάτων τους, τότε οι κοινωνικές εξεγέρσεις θεωρούνται σχεδόν σίγουρες - αφού, όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να εκθρέψουν τις οικογένειες τους, πιστεύουν πως δεν έχουν πλέον τίποτα άλλο να χάσουν και ξεχύνονται στους δρόμους, καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμα τους.
Στα πλαίσια αυτά, οι πρόσφατες αναταραχές στην Ταϊλάνδη και στη Βενεζουέλα επιβεβαιώνουν τον κανόνα - αφού δύο χώρες, σε δύο εντελώς διαφορετικές ηπείρους, με διαφορετικές κουλτούρες, βγήκαν στους δρόμους έχοντας μόνο ένα κοινό γνώρισμα μεταξύ τους: τη ραγδαία αύξηση των τιμών των τροφίμων.
Τα γεγονότα αυτά δεν είναι φυσικά χωρίς προηγούμενο - ενώ είναι γνωστά από την εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, όταν ο Αύγουστος εισηγήθηκε την κρατική επιδότηση των τιμών των σιτηρών, για να κατασιγάσουν οι λαϊκές εξεγέρσεις. Στην Αίγυπτο δε θεωρείται πως η αύξηση της τιμής του ψωμιού αποτελεί τη βασικότερη αιτία των κοινωνικών αναταραχών - γεγονός που αποδείχθηκε ξανά πρόσφατα, όταν η τιμή του σιταριού αυξήθηκε κατά 30%, μεταξύ των ετών 2010 και 2011.
Μία σύγχρονη μελέτη αποδεικνύει το συσχετισμό μεταξύ της αύξησης των τιμών των τροφίμων και των κοινωνικών εξεγέρσεων - όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί, με στοιχεία του 2011.
Δείκτης τιμών των τροφίμων, με τις αντίστοιχες έντονες διαδηλώσεις στα υψηλά επίπεδα.
Εάν η μελέτη αυτή είχε νέα στοιχεία, θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνει την Ταϊλάνδη, την Αργεντινή, τη Βενεζουέλα, την Ουκρανία και πιθανότατα την Ελλάδα - όπου, εάν συνεχιστεί η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, η εύλογη άνοδος της αριστεράς περισσότερο από όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα ακολουθηθεί σύντομα από μεγάλες κοινωνικές αναταραχές.
Η αιτία θα είναι και στην πατρίδα μας ο κανόνας του 40% - τον οποίο πλησιάζουμε με πολύ γρήγορο ρυθμό, με πρώτο δείγμα, προειδοποίηση καλύτερα, την απότομη αριστερή στροφή της κοινωνίας.
Προφανώς λοιπόν, ο «ασύμμετρος πόλεμος» εναντίον των εργαζομένων, ο οποίος εξελίσσεται στην Ελλάδα (κατακόρυφη άνοδος της ανεργίας, χρεοκοπίες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, κατάργηση των φοροαπαλλαγών, ραγδαία μείωση των συντάξεων, κατάρρευση της υγείας, περιορισμός των μισθών κοκ.), θα οδηγήσει σε κοινωνικές εξεγέρσεις, το αργότερο όταν το 40% των εισοδημάτων θα δαπανάται για τρόφιμα (η κρίσιμη νιφάδα).
Περαιτέρω, οφείλουμε να προσθέσουμε πως η επισιτιστική απειλή που διαφαίνεται στον ορίζοντα (ανάλυση), δεν πρόκειται να επιλυθεί με τη διατροφική βόμβα των μεταλλαγμένων (άρθρο) - ενώ οι πόλεμοι που ελλοχεύουν (Ουκρανία, Συρία, Κίνα κλπ.) αυξάνουν την τιμή του πετρελαίου, η οποία έχει άμεση σχέση με τις τιμές των τροφίμων (γράφημα).
Η εξέλιξη των τιμών των εμπορευμάτων.
Όπως είναι γνωστό, η ανοδική πορεία της τιμής του πετρελαίου προς τα 100 $ το βαρέλι ξεκίνησε το 2005 - όπου άρχισε και η αύξηση της τιμής των τροφίμων (γράφημα), με κατάληξη τότε την Αραβική Άνοιξη, τις εξεγέρσεις δηλαδή στη Β. Αφρική. Η αιτία είναι το ότι, σε κάθε μία θερμίδα τροφίμων είναι ενσωματωμένες 10-20 «θερμίδες ενέργειας» - οπότε η σύνδεση τους είναι νομοτελειακή.
Δείκτης τιμών των τροφίμων, με τιμές πραγματικές (χωρίς των πληθωρισμό, κίτρινο) και μη.
Ένας επί πλέον παράγοντας τώρα στις προβλέψεις για την άνοδο των τιμών των τροφίμων, είναι η υπερβολική άντληση του νερού από τα υδροφόρα στρώματα, τα οποία δεν αυξάνονται για πολλές δεκαετίες. Όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί, πολλές χώρες του πλανήτη απορροφούν ήδη υπερβολικές ποσότητες νερού, ενώ τα αποθέματα τους εξαντλούνται - όταν κάποιες άλλες, όπως η Ινδία, ευρίσκονται πλέον στα όρια.
Η έντονη άντληση νερού ανά χώρα
Οι χώρες που αναφέρονται στο χάρτη δεν έχουν βέβαια επαναστατήσει στο σύνολο τους, αν και κατευθύνονται προς τα εκεί - με εξαίρεση μερικές, όπως το Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία (τα αποθέματα της τελειώνουν το 2016), οι οποίες έχουν τα οικονομικά μέσα για να εισάγουν ή για να προβούν σε αφαλατώσεις νερού.
Περαιτέρω, οφείλει να γνωρίζει κανείς ότι, απαιτούνται έως και 1.000 τόνοι νερού για να παραχθεί ένας τόνος σιταριού. Επομένως, όταν η Κίνα ή άλλες χώρες εισάγουν δημητριακά, όπως καλαμπόκι, σόγια ή σιτάρι, εισάγουν στην πραγματικότητα νερό - όπου ειδικά η Κίνα είναι υποχρεωμένη να το κάνει, λόγω της εξάντλησης των υδροφόρων πηγών της, καθώς επίσης της συνεχώς αυξανόμενης ρύπανσης των επιφανειακών υδάτων από τη βιομηχανία της.
Τεκμηριώνεται λοιπόν και από εδώ ότι η Φύση, η ανώτερη δύναμη δηλαδή εξισορροπεί τα πάντα- όπως και τιμωρεί αυτούς που αναπτύσσονται εις βάρος των άλλων (κάτι που θα αντιμετωπίσει σύντομα και η Γερμανία, η οποία δολοφόνησε εν ψυχρώ την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Κύπρο και τη Λετονία).
Ολοκληρώνοντας, εάν λάβει κανείς υπ' όψιν τις τάσεις στην παγκόσμια παραγωγή τροφίμων, τις τιμές ενέργειας, τις ξηρασίες, τα φαινόμενα που καταστρέφουν τους υδροφόρους ορίζοντες (El Nino) κοκ., οι τιμές των τροφίμων πολύ δύσκολα δεν θα αυξηθούν - οπότε είναι προδιαγεγραμμένες οι κοινωνικές εξεγέρσεις.
Πόσο μάλλον όταν οι επεκτατικές πολιτικές που εφαρμόζουν οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης (τύπωμα χρημάτων) αλλά και η Κίνα, θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα σε πληθωριστικές πιέσεις - οι οποίες θα «εξαχθούν» στις φτωχότερες χώρες του πλανήτη, εκτινάσσοντας στα ύψη τις τιμές των τροφίμων και πυροδοτώντας, μεταξύ άλλων, μία βιβλική εισβολή τους στην Ευρώπη (άρθρο).
Analyst Team
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.