Κάθε μέρα έχει και τη δική της ιδιαίτερη σημασία. Κάποια περισσότερο και κάποια λιγότερο. Συγκεκριμένα η πρώτη του Μάη έχει με πολλούς τρόπους εξαίρετη βαρύτητα εδώ και πολλούς αιώνες. Συνδέθηκε με τον ερχομό της Άνοιξης και εορτάστηκε με πλείστα παγανιστικά έθιμα, και παράλληλα, στην σύγχρονη ιστορία συνδέθηκε με τον εργατικό αγώνα.
Ειδικότερα, στην Αρχαία Ελλάδα, στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και αργότερα στη Μεσαιωνική Ευρώπη, την ημέρα αυτή εορταζόταν με πλήθος εκδηλώσεων ο ερχομός της Άνοιξης, το άνοιγμα δηλαδή της καρποφορίας. Μπορούμε να φανταστούμε πόση σημασία θα είχε για τους περασμένους πολιτισμούς, που βασίζονταν σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα αγροτικά προϊόντα τους, η άφιξη της εποχής αυτής, ειδικά μετά από το βαρύ χειμώνα που σίγουρα δεν τον περνούσαν μέσα στις τόσες ανέσεις που έχουμε εμείς σήμερα στο αστικό μας περιβάλλον.
Έτσι, την ημέρα αυτή συνέλεγαν άνθη και κλωνάρια με πράσινα φύλλα, ως ένδειξη θαυμασμού απέναντι στη Φύση από την οποία τόσο πολύ εξαρτιόνταν. Παράλληλα, στεφάνωναν με άνθη δύο τυχερούς νέους δίνοντάς τους τον τίτλο του Βασιλιά και της Βασίλισσας της Άνοιξης. Χόρευαν από το πρωί, μέχρι αργά το βράδυ, ως μέρος της τελετουργικής πράξης που θα τους έφερνε μεγάλη γονιμότητα στα σπαρτά τους, στα ζώα που είχαν και σε ορισμένες περιπτώσεις στους ίδιους. Τα έθιμα αυτά αργότερα χαρακτηρίστηκαν από το Χριστιανισμό ως παγανιστικά και έχασαν σταδιακά τη σημασία τους σε έναν κόσμο που διαρκώς άλλαζε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι από τους Πουριτανούς, ως θρησκευτική ομάδα της Ευρώπης που ταξίδεψε στη Νέα Αγγλία, από την αρχή οι εορτές αυτές καταδικάστηκαν, με αποτέλεσμα να μην αποκτήσει καθόλου απήχηση η ημέρα αυτή στην αμερικανική ήπειρο.
Από την άλλη, το 1889 στη Σοσιαλιστική Διεθνή που πραγματοποιήθηκε, η ημέρα αυτή ανακηρύχτηκε ως ημέρα εορτασμού των πανταχού εργατών και της προσφοράς τους στο κοινωνικό σύνολο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν στην Δυτική Ευρώπη των αρχών του 20ου αιώνα, ως μέρος της κινητοποίησης των συνδικαλιστικών ενώσεων που ακολουθούσαν ορισμένες πρακτικές της Σοβιετικής Ένωσης, να υιοθετήσουν αυτήν την απόδοση τιμών στους εργάτες. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο Ανατολικό Μπλοκ, μετά την εδραίωση της σταλινικής πρακτικής η πρωτομαγιά απέκτησε εξέχουσα σημασία και την ημέρα αυτή πραγματοποιούνταν παρελάσεις μεγάλου βεληνεκούς, με συμμετοχές εργατικών ενώσεων και στρατιωτικών τμημάτων.
Από την άλλη, το 1889 στη Σοσιαλιστική Διεθνή που πραγματοποιήθηκε, η ημέρα αυτή ανακηρύχτηκε ως ημέρα εορτασμού των πανταχού εργατών και της προσφοράς τους στο κοινωνικό σύνολο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν στην Δυτική Ευρώπη των αρχών του 20ου αιώνα, ως μέρος της κινητοποίησης των συνδικαλιστικών ενώσεων που ακολουθούσαν ορισμένες πρακτικές της Σοβιετικής Ένωσης, να υιοθετήσουν αυτήν την απόδοση τιμών στους εργάτες. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο Ανατολικό Μπλοκ, μετά την εδραίωση της σταλινικής πρακτικής η πρωτομαγιά απέκτησε εξέχουσα σημασία και την ημέρα αυτή πραγματοποιούνταν παρελάσεις μεγάλου βεληνεκούς, με συμμετοχές εργατικών ενώσεων και στρατιωτικών τμημάτων.
Η ετήσια παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία στη Μόσχα γίνονταν την πρώτη του Μάη, αποκτώντας έτσι μεγάλη σημασία στον σοσιαλιστικό κόσμο. Με την πτώση του κομμουνισμού στην Ευρώπη ο εορτασμός αυτός έχασε τη σημασία του, χωρίς όμως να πάψει να εκδηλώνεται στις άλλες δυτικές χώρες της γηραιάς ηπείρου ο σεβασμός απέναντι σε όλο το εργατικό δυναμικό. Άξιο αναφοράς συνιστά το γεγονός, ότι, καθώς ο κομμουνισμός ποτέ του δεν απέκτησε μεγάλη απήχηση στις Η.Π.Α. και στον Καναδά, η απόδοση τιμών στις εργαζόμενους γινόταν τη λεγόμενη Labor Day, την πρώτη Δευτέρα του Σεπτέμβρη. Η ημερομηνία αυτή επισημοποιήθηκε μετά τη λήξη των απεργιών που προκλήθηκαν από τις μεγάλες περικοπές μισθών στα εργοστάσια αυτοκινήτων του George M. Pullman το 1894.
Ο καθένας μπορεί να διαλέξει τι του ταιριάζει τελικά να γιορτάζει την ημέρα αυτή, ανάλογα με τα πιστεύω και τις πεποιθήσεις του. Μπορεί να γιορτάζει και τις δυο έννοιες ή και καμία. Από τη μια έχει την απόδοση τιμών στη Φύση και στη γιγάντια σημασία αυτής στις ζωές όλως μας. Από την άλλη την απόδοση του απόλυτου σεβασμού στους εργάτες όλου του κόσμου, που αν και έχουν αλλάξει μορφή και πλέον αντί να δουλεύουν στα εργοστάσια προσφέρουν υπηρεσίες, ακόμη δίνουν τη ψυχή τους και το πνεύμα τους σε μια προσπάθεια να επιβιώσουν σε έναν τόσο δύσκολο και απαιτητικό κόσμο.
Νικολακόπουλος Νικόλαος
Πηγή: “Encyclopedia Britannica”, Σικάγο 2011.
Ο καθένας μπορεί να διαλέξει τι του ταιριάζει τελικά να γιορτάζει την ημέρα αυτή, ανάλογα με τα πιστεύω και τις πεποιθήσεις του. Μπορεί να γιορτάζει και τις δυο έννοιες ή και καμία. Από τη μια έχει την απόδοση τιμών στη Φύση και στη γιγάντια σημασία αυτής στις ζωές όλως μας. Από την άλλη την απόδοση του απόλυτου σεβασμού στους εργάτες όλου του κόσμου, που αν και έχουν αλλάξει μορφή και πλέον αντί να δουλεύουν στα εργοστάσια προσφέρουν υπηρεσίες, ακόμη δίνουν τη ψυχή τους και το πνεύμα τους σε μια προσπάθεια να επιβιώσουν σε έναν τόσο δύσκολο και απαιτητικό κόσμο.
Νικολακόπουλος Νικόλαος
Πηγή: “Encyclopedia Britannica”, Σικάγο 2011.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.