Select Menu


Το σχέδιο νόμου που προετοιμάζεται, με την Αυστρία να το υιοθετεί πρώτη, προβλέπει πως δεν θα υπάρχει ασφάλεια εκ μέρους των κρατών, όσον αφορά τους αποταμιευτές - οπότε οι ίδιες οι τράπεζες θα είναι υπεύθυνες.

Ενώ όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα προς την Ελλάδα, η οποία δεν φαίνεται να θέλει να σωθεί από τους εταίρους της, με κριτήριο το σχέδιο μεταρρυθμίσεων που υπέβαλλε στο Euro Group, η τραπεζική κρίση στην Αυστρία λαμβάνει συνεχώς νέες διαστάσεις - με το διοικητή της ΕΚΤ να απαιτεί από όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες να αναφέρουν την έκθεση τους στη χώρα.

Ειδικότερα η ΕΚΤ, η οποία έχει αναλάβει την εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρώπης, ζητάει από τις τράπεζες το ύψος των απ' ευθείας απαιτήσεων τους απέναντι στη Δημοκρατία της Αυστρίας, καθώς επίσης τον τρόπο, με τον οποίο τις ασφαλίζουν. Η διαδικασία αυτή αφορά ουσιαστικά την άρνηση της κυβέρνησης της χώρας να αναλάβει τις οφειλές της «κακής τράπεζας» (Heta), την οποία ίδρυσε η χρεοκοπημένη «Hypo Alpe Adria» (άρθρο).

Περαιτέρω, ζητείται από τις ευρωπαϊκές τράπεζες να αναφέρουν εάν σχεδιάζουν νομικές ενέργειες εναντίον της τράπεζας, με ποιά αιτιολογία, καθώς επίσης πώς θα επηρεάσει η κατάσταση αυτή την ευρύτερη στρατηγική ρίσκου τους - τόσο όσον αφορά την Αυστρία, όσο και γενικότερα.

Το γεγονός όμως ότι, η ΕΚΤ ζητάει επίσης από τις τράπεζες την έκθεση τους σε ομόλογα του αυστριακού δημοσίου, έχει ανησυχήσει πάρα πολλούς - αφού η ενέργεια αυτή υποδηλώνει πως υπάρχουν φόβοι, σχετικά με την πιθανότητα απώλειας της αξιοπιστίας της κυβέρνησης, απέναντι στους διεθνείς επενδυτές (η Αυστρία έχει χρέη ύψους 287 δις € και πληρώνει 8,3 δις € ετήσια για τόκους).

Συνεχίζοντας, στην Αυστρία συμβαίνει επί πλέον κάτι πολύ σημαντικό και ανησυχητικό μαζί - αφού σχεδιάζει μία ευρύτατη μεταρρύθμιση στη νομοθεσία για τις τραπεζικές καταθέσεις. Το σχέδιο νόμου που προετοιμάζεται προβλέπει ότι, μελλοντικά δεν θα υπάρχουν εγγυήσεις εκ μέρους του κράτους, όσον αφορά τις καταθέσεις των Πολιτών - οπότε οι ίδιες οι τράπεζες θα είναι υπεύθυνες.

Εδώ δεν πρέπει να περιορισθεί το ενδιαφέρον μας μόνο στην Αυστρία, επειδή ουσιαστικά εφαρμόζει έναν ευρωπαϊκό κανονισμό, ο οποίος έχει αποφασισθεί πριν από δύο χρόνια - ενώ είναι υποχρεωμένες όλες οι χώρες να τον υιοθετήσουν, αργά ή γρήγορα, στα πλαίσια της τραπεζικής ενοποίησης που ευρίσκεται σε εξέλιξη.

Ο νόμος προβλέπει τη δημιουργία ενός κεφαλαίου εγγύησης καταθέσεων από τις ίδιες τις τράπεζες, ύψους 1,5 δις € - μέσω του οποίου οι τράπεζες, σε περίπτωση χρεοκοπίας κάποιας, θα αποζημιώνουν τους καταθέτες για ποσά έως και 100.000 €. Μέχρι σήμερα οι τράπεζες εγγυούταν το ποσόν των 50.000 €, ενώ τα υπόλοιπα 50.000 € προέρχονταν από το κράτος.

Ο κανονισμός αντικαθιστά το υφιστάμενο σύστημα, το οποίο ήταν φυσικά θεωρητικό - επειδή τα χρήματα για την πληρωμή των εγγυήσεων στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν, αλλά θα πρέπει να βρίσκονται όταν απαιτείται κάτι τέτοιο. Επίσης επιτρέπει τη συνεργασία των τραπεζών μεταξύ τους (ομάδες κοινών συμφερόντων), για να παρέχουν εγγύηση στους δικούς τους καταθέτες - έτσι ώστε να μην είναι υπεύθυνες για τις καταθέσεις των άλλων τραπεζών.

Αυτό σημαίνει βέβαια ότι, θα αυξηθεί η ισχύς ορισμένων «τραπεζικών ομάδων» στο μέλλον, οπότε θα «μονοπωληθεί» σε μεγάλο βαθμό ο χρηματοπιστωτικός κλάδος - με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον ποτέ να ελεγχθεί από τα κράτη και την πολιτική.

Ειδικά όσον αφορά την Αυστρία προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι, το νέο εγγυητικό κεφάλαιο δεν θα διαχειρίζεται από τις τράπεζες, αλλά από το εμπορικό επιμελητήριο της χώρας - το οποίο, επειδή απαιτεί την υποχρεωτική συμμετοχή των μελών του, χαρακτηρίζεται από τους επικριτές του ως μία σκιώδης κυβέρνηση.

Βέβαια, το ύψος του εγγυητικού κεφαλαίου (1,5 δις €) είναι αστείο, αφού καλύπτει μόλις το 0,8% των τραπεζικών καταθέσεων της χώρας (187 δις €) - ο όγκος των ισολογισμών των τραπεζών της οποίας είναι υπερδιπλάσιος του αντιστοίχου των ελληνικών (γράφημα - με διακεκομμένη γραμμή και στο δεξιό άξονα οι ελληνικές τράπεζες).


Αυτό σημαίνει πως στην περίπτωση τυχόν χρεοκοπίας τραπεζών, οι καταθέτες δεν θα μπορούν να αποζημιωθούν πλήρως, όπως άλλωστε συνέβη πρόσφατα στη Βουλγαρία (Corpbank). Το γεγονός δε ότι, οι τράπεζες υποχρεούνται να καλύψουν το 1,5 δις € του εγγυητικού κεφαλαίου έως το 2024, όταν η νομοθεσία θα ψηφισθεί το 2015, είναι ένα ακόμη ανησυχητικό σημείο - αφού κανένας δεν γνωρίζει πώς θα αντιμετωπίζονται οι καταθέτες από το 2015 έως το 2024.

Γνωρίζοντας τώρα κανείς τα τεράστια προβλήματα του τραπεζικού κλάδου της Αυστρίας (άρθρο), κυρίως λόγω της έκθεσης του στην Ανατολική Ευρώπη, επίσης στη Ρωσία και στην Ουκρανία, δεν πρέπει να απορεί για τη βιαστική υιοθέτηση του ευρωπαϊκού κανονισμού - ούτε για τον ίδιο τον κανονισμό, αφού ο τραπεζικός τομέας της Ευρώπης είναι εξαιρετικά προβληματικός.

Εν τούτοις, η επιβάρυνση των Πολιτών με τα χρέη χωρών και τραπεζών, όπου δεν γίνονται σεβαστές ούτε οι καταθέσεις τους, ούτε οι ασφαλιστικές εισφορές τους, ούτε το κοινωνικό τους κράτος, με δυσμενή επακόλουθα για τους ίδιους, αλλά και για το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας, δεν είναι ότι καλύτερο για το μέλλον της ηπείρου μας - η οποία απειλείται με ένα κραχ τεραστίων διαστάσεων, όπως και ο υπόλοιπος πλανήτης.

www.analyst.gr

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top