Για καλή μου τύχη, έπεσε στα χέρια μου ένα άρθρο του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά! Με τον μοναδικό και ρηξικέλευθο ακαδημαϊκό του τρόπο, αναζητά να βρει το στοιχείο αυτό που ενώνει τους σημερινούς Έλληνες. Στην πραγματικότητα όμως, μελετά την διαδικασία μέσα από την οποία αρνηθήκαμε την πολιτιστική μας κληρονομιά, πετάξαμε στο καλάθι της λήθης τις προγονικές ιδεολογίες και όλα αυτά γιατί; ‘’Για έναν άκρατο υλισμό, για το άδειασμα των δημοσίων ταμείων, για να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα’’.
Πόση αλήθεια κρύβουν οι τελευταίες φράσεις; Πόσο ρεαλιστικό είναι το νόημα τους; Πραγματικά πολύ μεγάλο, εάν αναλογιστούμε ότι στις μέρες μας δεν υπάρχει κανένα στοιχείο νεοελληνικής επικοινωνίας, γίναμε ξένοι μέσα στην ίδια μας την χώρα, χάσαμε την ταυτότητα μας σε μία γενιά, όπως αναφέρει ο Χρήστος Γιανναράς, και νιώθω το ηθικό χρέος να συμφωνήσω απόλυτα. Και φυσικά, η χαμένη επικοινωνία είναι πνευματική, απόρροια της γλωσσικής κρίσης και των υποτιμητικών αντιλήψεων σχετικά με την ορθή εκμάθηση της γλώσσας μας.
Σαν κινηματογραφική ταινία περνάνε από το μυαλό μου ο Όμηρος, ο Σωκράτης, ο Δημόκριτος, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Ροϊδης κι ο αγαπημένος μου Παπαδιαμάντης. Αναρωτιέμαι με αισθήματα εθνικής υπερηφάνειας, αλλά ταυτόχρονα και πολιτιστικής πνευματικής αγανάκτησης. Τι θα έλεγαν αυτοί οι άνδρες σήμερα, αν ανέβαιναν στο βήμα της βουλής; Πώς θα αντιδρούσε ο Σεφέρης, αν έβλεπε σημερινούς απόφοιτους πανεπιστημίων να μην γνωρίζουν το σπουδαίο έργο του «Επί Ασπαλάθων»; Πώς θα ένιωθε ο σκιαθίτης ζωγράφος των ηθών, αν παρατηρούσε σημερινούς «φιλολόγους»να αγνοούν τον «Ξεπεσμένο Δερβίση»; Ήθελα να είμαι από μία γωνιά να τα έβλεπα.
Αποκλειστικό μέλημα της εποχής είναι η αποκατάσταση στην αγορά εργασίας με οποιοδήποτε τρόπο, η διαφθορά, το κλείσιμο του ματιού στην παρανομία, οι πλαστές γνώσεις και τα εικονικά προσόντα. Απευθύνομαι στο μεγαλύτερο ποσοστό, υπάρχουν αξιόλογες εξαιρέσεις.
Έτσι,οδηγηθήκαμε στην οικονομική κρίση, καθώς εξαφανίστηκε χρόνια τώρα η παιδεία, η πνευματική αρχοντιά κι η εθνική αξιοπρέπεια. Θυμάμαι τα λόγια του Ροϊδη «Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Ελληνας.».
Δημήτριος Κλειώτης
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.