7 μυθιστορήματα τρόμου που είναι καλύτερα από την κινηματογραφική μεταφορά τους. (VIDEO)

Όλο και περισσότεροι συμφωνούν πως το σινεμά έχει αρχίσει να μας απογοητεύει όλο και περισσότερο στα έργα που φιλοδοξούν να μας προκαλέσουν τρόμο. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, φτάνουν στο να μας προκαλέσουν δυσφορία για την επιλογή μας και στη χειρότερη, άφθονο γέλιο! Η ανάγκη του ανθρώπου για τρόμο και φόβο, αν και παράδοξη, είναι υπαρκτή και πρέπει να ικανοποιείται! Ο τρόμος στις σελίδες, έχει περισσότερα… εφέ και αξίζει να τον ζητήσεις εκεί!


Μυθιστόρημα: Τόμας Λιγκότι, “Εργοστάσιο Εφιαλτών”

Ο συγγραφέας, είναι ξακουστός μόνο σε αυτούς που ψάχνουν τον τρόμο στα βιβλία με μεράκι. Προσωπικοί λόγοι, τον κάνουν να αποφεύγει κάθε μορφής δημοσιότητα. Όνειρα βρίσκονται στον πυρήνα του φόβου.Κάθετί, βρίσκεται σε μια δίνη, σε κάποια άλλη διάσταση και δεν μπορεί κανείς να φανταστεί απλά αντικείμενα σε τί… μετατρέπονται. Αυτή άλλωστε δεν είναι η ουσία του φόβου; Απίστευτο βιβλίο, ομοιοπαθητική στους εφιάλτες!


Μυθιστόρημα: Στήβεν Κινγκ, “Το Αυτό”

Ο τίτλος του «αρχιερέα» του τρόμου, ανήκει δικαιωματικά στον Στήβεν Κινγκ. Κάποιοι φίλοι, ένας θάνατος αδερφού του ενός και ένας κλόουν συνδέονται σε ένα υπέροχο παραμύθι τρόμου. Οι παιδικοί μας φόβοι, μας ακολουθούν για πάντα. Αυτό θέλει να μας πει ο Στήβεν Κινγκ. Οι φίλοι μεγάλωσαν, όμως ο κλόουν – το Αυτό – θέλει να τους χαρίσει και άλλα… μπαλόνια. Οικογενειάρχες πλέον, τηρούν τον όρκο οτι θα είναι εκεί όταν αυτό επιστρέψει. Δύσκολα θα βρει κάποιος βιβλίο που να έχει τόσο αγνό φόβο… Κλοουνοφοβία ή κάτι παραπάνω από… Αυτό;

Μυθιστόρημα: Ρόμπερτ Μπλοχ, “Ψυχώ”

Αμέσως μας έρχονται στο μυαλό τα κινηματογραφικά έργα του Χίτσκοκ αλλά και το AmericanPsycho. Μερικοί αναγνώστες, προτιμούν τον απίθανο φόβο, εκείνον που χτυπάει μία φορά στις εκατό και αν χτυπήσει… Άλλοι, γοητεύονται από τον πιθανό φόβο. Το συγκεκριμένο βιβλίο, είναι ό,τι πρέπει για το δεύτερο γκρούπ! Αργά-αργά, με λογοτεχνική επιβράδυνση ο ήρωας μας δείχνει πως ένας συνηθισμένος άνθρωπος, μπορεί να κάνει πράγματα όχι τόσο συνηθισμένα – ευτυχώς. Ο «ψυχάκιας» της διπλανής πόρτας, δε χρειάζεται να έχει «γυαλιστερό μάτι». Εσείς έχετε σκεφτεί τη γειτονιά σας να είναι φιλόξενη σε τέτοιους ανθρώπους;


Μυθιστόρημα: Ίρα Λέβιν, “Το μωρό της Ρόζμαρι”

Ο Ρομάν Πολάνσκι κατάφερε αυτό που κατάφεραν λίγοι σκηνοθέτες. Να μεταφέρει ένα πολύ καλό βιβλίο σε ισάξια ταινία. Ποιός δεν ξέρει το αριστούργημα του Πολάνσκι; Το κακό, έρχεται με μορφή εμβρύου… Κάποιοι το περιμένουν εδώ και καιρό με τρόμο, ενώ άλλοι, το επιθυμούν. Στοιχεία θρησκευτικού θρίλερ, ανακατεμένα με σκοτεινές ομάδες και πλοκή που τρομάζει κυρίως τις γυναίκες. Εσείς θα μείνετε μόνο στην εικόνα του Πολάνσκι ή θα θέλατε να παίρνατε και κάποια γνώμη από τον Λέβιν;

Μυθιστόρημα: Σίρλεϋ Τζάκσον, “Οι δαίμονες του Χιλ Χάουζ” 

Κλειστός χώρος, σκοτάδι και στοίχειωμα, πάνε μαζί. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, αποτελεί κλασικό αριστούργημα για οποιαδήποτε λίστα βιλίων τρόμου. Το «τυχαίο» του μπλεξίματος με υπερφυσικές δυνάμεις που είναι σκοτεινές, αποκλείεται από αυτό το βιβλίο. Εδώ, οι άνθρωποι με θάρρος – ή θράσος – επιδιώκουν την έρευνα ενός σπιτιού που εικάζεται οτι είναι στοιχειωμένο. Οι χαρακτήρες των τεσσάρων ανθρώπων που ερευνούν το στοιχειωμένο σπίτι, αντιπροσωπεύουν εκατομμύρια χαρακτήρες ανθρώπων. Περάστε και εσείς μέσα στο Χιλ Χάουζ…

Μυθιστόρημα: Νταν Σίμμονς, “Το τραγούδι της θεάς Κάλι” Φεύγουμε από εδώ… ”

Πάμε στην Ινδία. Καιρός να μάθουμε και το πώς βλέπουν πιο ανατολικά τον τρόμο. Πραγματικά πρωτότυπο βιβλίο, μας κάνει να πούμε πολλές φορές «θεέ μου, για φαντάσου».

Η πλοκή είναι αριστουργηματική και αναρωτιέσαι συνεχώς «ποιός είναι ποιός και τί». Υπάρχουν ακραίες σκηνές μέσα στο βιβλίο, σε κάποια σημεία χρειάζεται γερό στομάχι! Θεοί μιας χώρας με ιστορία αιώνων, ποίηση, όλα μαζί, φτάνουν στην απόλυτη μάχη καλού και κακού, σκοταδιού και φωτός. Τί λέτε; Εσείς θα πηγαίνατε στην Ινδία για να βρείτε μια ποιητική συλλογή;

Μυθιστόρημα: Χ.Φ Λάβκραφτ, “Ο τρόμος του Ντάνγουιτς-Το κάλεσμα του Κθούλου”

Οι δύο σημαντικότερες νουβέλες του μεγάλου Λάβκραφτ που στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα, πήγε τον τρόμο… αιώνες μπροστά. Ο Λάβκραφτ προκάλεσε πανικό τόσο με το περιεχόμενο των έργων του, τόσο και με τις μυστηριώδεις πηγές έμπευσής του. Μαζί με τον Έντγκαρ Άλαν Πόε, θεωρούνται οι πιο «σκοτεινοί» συγγραφείς. Στο Ντάνγουιτς, η φρίκη αγγίζει σχεδόν το ανείπωτο. Το κάλεσμα του Κθούλου, είναι ίσως το αριστούργημά του καθώς σε αυτό εισήγαγε «καινά δαιμόνια»… Δε χρειάζεται να πούμε πως ο Λάβκραφτ επηρέασε μια και για πάντα την παγκόσμια λογοτεχνία τρόμου. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τους κακούς θεούς του Λάβκραφτ…


http://www.tsemperlidou.gr