Θα πρέπει να δημιουργηθεί μία ισορροπημένη σχέση ποιότητας, μεταξύ των δύο ανθρώπων, έτσι ώστε να συνεχιστεί η σχέση για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα - κάτι που προϋποθέτει την αντιμετώπιση των κρίσεων που προκύπτουν νομοτελειακά στη ζωή
"Η σχέση συμβίωσης στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, δεν εξελίσσεται πάντοτε σε γάμο - αφού αρκετά νέα ζευγάρια επιλέγουν έναν συγκεκριμένο τρόπο (Partnership) για να μένουν μαζί, τον οποίο δηλώνουν στις Υπηρεσίες της χώρας τους ως έχει. Μία από τις βασικότερες αιτίες είναι η οικονομική κρίση - η οποία δημιουργεί ανασφάλεια στους νέους ανθρώπους, όσον αφορά τα οικογενειακά έξοδα, αλλά και τις υπόλοιπες υποχρεώσεις, με τις οποίες καλούνται να ανταπεξέλθουν.
Ειδικά σε κράτη με υψηλό ποσοστό ανεργίας στους νέους, όπως η Ισπανία και η Ελλάδα, ο φόβος απέναντι στο γάμο έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό - αν και σε ολόκληρη την Ευρώπη το ποσοστό των γάμων μειώνεται σταθερά, κάθε δεκαετία που περνάει (γράφημα).
Η μείωση των γάμων, η οποία δεν έχει σχέση μόνο με την οικονομική κρίση αυτού καθαυτού, αλλά και με τις ψυχολογικές πιέσεις που ασκούνται εξ αυτής από την κοινωνία, ειδικά στους νέους, συντελεί στον περιορισμό των γεννήσεων - ο οποίος είναι καταστροφικός για μία «γηρασμένη» κοινωνία, όπως είναι η ευρωπαϊκή, από πολλές διαφορετικές πλευρές.
Θεωρήσαμε λοιπόν σκόπιμο να παρουσιάσουμε την παρακάτω ανάλυση, η οποία αφορά τους τρόπους διατήρησης ενός γάμου, μίας σχέσης συμβίωσης ευρύτερα, ειδικά στις σύγχρονες κοινωνίες".
Ανάλυση
Η «κατάρρευση» μίας σχέσης συμβίωσης συνδέεται, σε πολλούς ανθρώπους, με αρνητικές επιπτώσεις όσον αφορά την ψυχική, καθώς επίσης τη σωματική υγεία και των δύο συντρόφων. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, ως πιθανές συνέπειες αναφέρονται οι εξής:
Αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης ψυχοπαθολογίας ή ενίσχυσης μίας υπάρχουσας ψυχικής νόσου - όπως είναι, για παράδειγμα, η κατάθλιψη. Μεγαλύτερα ποσοστά αυτοκινητιστικών ατυχημάτων, μία κλιμακούμενη πιθανότητα εμφάνισης κάποιας σωματικής ασθένειας, τάσεις αυτοκτονίας, βία, αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς επίσης αυξημένη θνησιμότητα, σε συνδυασμό με μία υφιστάμενη ασθένεια.
Περαιτέρω, σε μία σχέση συμβίωσης «εμπλέκονται» επίσης τα παιδιά, εφ' όσον φυσικά υπάρχουν. Οι πιθανές επιπτώσεις σε αυτά, όταν «καταρρέει» η σχέση, είναι η κοινωνική απομόνωση («απόσυρση»), η μειωμένη κοινωνική ικανότητα, τα προβλήματα υγείας, οι χαμηλότερες σχολικές επιδόσεις, καθώς επίσης διάφορες δυσκολίες συμπεριφοράς (JM Gottman, 1998).
Για να αποφευχθούν όλα αυτά, θα πρέπει να δημιουργηθεί μία ισορροπημένη σχέση ποιότητας, μεταξύ των δύο ανθρώπων, έτσι ώστε να διατηρηθεί η σχέση για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα - κάτι που προϋποθέτει την αντιμετώπιση των κρίσεων που προκύπτουν νομοτελειακά στη ζωή, μέσω της σωστής συνεργασίας και των δύο μελών του ζευγαριού.
Στα πλαίσια αυτά, με το παρόν κείμενο θα παρουσιαστούν ορισμένα ευρήματα από την ψυχολογική έρευνα, τα οποία είναι πολύ σημαντικά για την ποιότητα μίας σχέσης.
Οι επιστημονικές έρευνες
Τρεις ερευνητές, η Gordova, ο Gee και ο Warren, ανακάλυψαν ότι, η συναισθηματική ικανότητα, κυρίως η ικανότητα να αναγνωρίζονται, καθώς επίσης να «επικοινωνούνται» τα συναισθήματα, διαδραματίζει έναν πολύ σπουδαίο ρόλο, όσον αφορά την προσαρμογή των ανθρώπων σε ένα γάμο. Εκτός αυτού, η παραπάνω ικανότητα ενθαρρύνει τα συναισθήματα ασφαλείας και των δύο μελών του ζευγαριού.
Ένας επόμενος ερευνητής, ο Fowers, εξέτασε την επικοινωνία μεταξύ των συντρόφων - διαπιστώνοντας πως οι βασικές προϋποθέσεις για τη βελτίωση της επικοινωνίας είναι οι εξής «αρετές»: η αυτοπειθαρχία, το θάρρος και η φιλία.
Συνεχίζοντας, ο Bradbury και ο Fincham τεκμηρίωσαν πως οι δυστυχισμένοι σύζυγοι, συγκριτικά με τους ευτυχισμένους ή ικανοποιημένους συζύγους, κρίνουν τη συμπεριφορά του «εταίρου» τους από μία αρνητική οπτική γωνία. Αντίθετα, οι ευτυχισμένοι σύζυγοι κρίνουν τη συμπεριφορά του συντρόφου τους υπερβολικά αισιόδοξα - από μία θετική οπτική γωνία.
Ο τρόπος τώρα που κρίνει κανείς τον άλλο, η οπτική γωνία καλύτερα, πυροδοτεί μία αντίστοιχη αλυσιδωτή αντίδραση, όσον αφορά τη συμπεριφορά, καθώς επίσης το βαθμό ικανοποίησης. Οι «επιδόσεις» αυτές, οι αλυσιδωτές αντιδράσεις δηλαδή, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά το βαθμό της συζυγικής ικανοποίησης, στην πορεία του γάμου.
Μία άλλη έρευνα καταγράφει τα ακόλουθα αποτελέσματα, όσον αφορά πάντοτε τη σχέση συμβίωσης:
Θετικές προβλέψεις για την ποιότητα του γάμου, αποτελούν οι καλοπροαίρετες κριτικές μεταξύ των δύο συζύγων - επειδή διευκολύνουν τη διαδικασία της «συγχώρεσης», μέσω της συναισθηματικής «εμπάθειας» (ενσυναίσθησης, συμπάθειας). Σε σχέση δε με την υπευθυνότητα, όσον αφορά τις σχέσεις, οι γυναίκες έχουν περισσότερες προοπτικές να συγχωρήσουν τη συμπεριφορά του συντρόφου τους (Fincham, Paeleari, Regalia, 2002).
Απλούστερα, όταν η γυναίκα έχει τη δυνατότητα να επιμερίσει καθαρά τις ευθύνες για κάποιο γεγονός, της είναι πολύ ευκολότερο να συγχωρήσει. Η λογική λοιπόν είναι αυτή, η οποία καθορίζει τη συγκεκριμένη συμπεριφορά της γυναίκας.
Αντίθετα, η ενσυναίσθηση (Empathy) ήταν η βασικότερη προϋπόθεση για τους άνδρες, όσον αφορά τη συγχώρηση τυχόν «αρνητικής συμπεριφοράς» της συζύγου τους. Δηλαδή, όσο περισσότερο μπορεί να κατανοήσει ο άνδρας σε συναισθηματικό επίπεδο τη συμπεριφορά της γυναίκας, τόσο πιο εύκολα μπορεί να τη συγχωρήσει. Επομένως, στους άνδρες προέχει το συναίσθημα, όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα.
Άλλοι ερευνητές ασχολήθηκαν με τη σημασία της ευτυχίας στη σχέση - όπου η ευτυχία, μεταξύ των συντρόφων, θεωρείται ως ένδειξη μελλοντικής σταθερότητας της σχέσης συμβίωσης. Σύμφωνα με αυτό το κριτήριο, τα ζευγάρια έχουν την τάση να χωρίζουν, όσο πιο δυστυχισμένη είναι η γυναίκα στη σχέση - επειδή η γυναίκα είναι συνήθως η πρώτη από τους δυο, η οποία θα προσπαθήσει να χωρίσει.
Θεωρείται δε δεδομένο το ότι, οι δυο σύντροφοι συγκρίνονται ο ένας με τον άλλον, στο θέμα τις ευτυχίας - με τα «κενά ευτυχίας» να ερμηνεύονται ως στέρηση ευτυχίας. Και οι δυο «εταίροι» θεωρούν πολύ σημαντικό το να υπάρχει εξίσου πολύ ευτυχία και στους δυο (Guven, Senik, Stichnoth, 2012).
Οι προτάσεις του αμερικανικού συνδέσμου ψυχολογίας
Ο Αμερικανικός Ψυχολογικός Σύνδεσμος (American Psychological Association) αναφέρει ότι, για να διατηρηθεί μία σχέση απαιτείται πολύ δουλειά - ενώ ορισμένες «εργασίες», διαδικασίες καλύτερα, οφείλουν να θεωρηθούν ως καθήκοντα, τα οποία πρέπει να αναπτυχθούν και από τους δυο εταίρους (Wallerstein. 2014). Τα «καθήκοντα» αυτά είναι τα παρακάτω:
(1) Αντιμετώπιση και επίλυση των αναπόφευκτων κρίσεων που συναντώνται πάντοτε στη ζωή, για την ενίσχυση της συνοχής και της ασφάλειας.
(2) Για ζευγάρια με παιδιά: Να αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο της ανατροφής των παιδιών από κοινού, καθώς επίσης να αντιμετωπίζουν με επιτυχία τις συνέπειες της ένταξης ενός νέου μέλους στην οικογένεια. Να συνηθίζουν να προστατεύουν την «ιδιωτική σφαίρα» της σχέσης, καθώς επίσης να συνεχίζουν να ζουν ως ζευγάρι.
(3) Χρησιμοποίηση του χιούμορ και του γέλιου, για να διατηρηθεί η σχέση καλή, για να παραμείνουν θετικές οι μελλοντικές προοπτικές της, για να αποφευχθεί η πλήξη στη σχέση, καθώς επίσης η απομόνωση των συντρόφων.
(4) Μεγάλη προσοχή τις ανάγκες του συντρόφου - φροντίδα και παρηγορά, ενθάρρυνση, καθώς επίσης υποστήριξη του ενός από τον άλλο.
(5) Συναισθηματικός διαχωρισμός από την οικογένεια, στην οποία έχουμε μεγαλώσει - όχι όμως έως το σημείο της αποξένωσης, αλλά αρκετά ώστε η ταυτότητά μας να είναι ξεχωριστή, από εκείνη των συγγενών μας.
(6) Δημιουργία, από κοινού με το σύντροφό μας, ενός επιπέδου οικειότητας και ταυτότητας - σε κάποια καθορισμένα όρια όμως, έτσι ώστε να διατηρηθεί ένας ορισμένος βαθμός αυτονομίας.
(7) Διατήρηση μια ικανοποιητικής σεξουαλικής σχέσης - προστασία της από τις επιθέσεις που δέχεται, λόγω των υποχρεώσεων της δουλειάς και της οικογένειας.
(8) Διατήρηση της σχέσης, παρά τις υφιστάμενες αντιξοότητες. Η σχέση πρέπει να είναι ένα ασφαλές «καταφύγιο, όπου και οι δύο σύντροφοι θα είναι σε θέση να εκφράζουν τις απόψεις. καθώς επίσης να βιώνουν τις συγκρούσεις τους.
(9) Διατήρηση των πρώτων, ρομαντικών εικόνων της σχέσης, για να παραμείνει ζωντανή η αγάπη.
www.analyst.gr – Νίνα Βιλιάρδου
Ειδικοί συνεργάτες του www.logiosermis.net
© Copyright 2014 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.
Μία άλλη έρευνα καταγράφει τα ακόλουθα αποτελέσματα, όσον αφορά πάντοτε τη σχέση συμβίωσης:
Θετικές προβλέψεις για την ποιότητα του γάμου, αποτελούν οι καλοπροαίρετες κριτικές μεταξύ των δύο συζύγων - επειδή διευκολύνουν τη διαδικασία της «συγχώρεσης», μέσω της συναισθηματικής «εμπάθειας» (ενσυναίσθησης, συμπάθειας). Σε σχέση δε με την υπευθυνότητα, όσον αφορά τις σχέσεις, οι γυναίκες έχουν περισσότερες προοπτικές να συγχωρήσουν τη συμπεριφορά του συντρόφου τους (Fincham, Paeleari, Regalia, 2002).
Απλούστερα, όταν η γυναίκα έχει τη δυνατότητα να επιμερίσει καθαρά τις ευθύνες για κάποιο γεγονός, της είναι πολύ ευκολότερο να συγχωρήσει. Η λογική λοιπόν είναι αυτή, η οποία καθορίζει τη συγκεκριμένη συμπεριφορά της γυναίκας.
Αντίθετα, η ενσυναίσθηση (Empathy) ήταν η βασικότερη προϋπόθεση για τους άνδρες, όσον αφορά τη συγχώρηση τυχόν «αρνητικής συμπεριφοράς» της συζύγου τους. Δηλαδή, όσο περισσότερο μπορεί να κατανοήσει ο άνδρας σε συναισθηματικό επίπεδο τη συμπεριφορά της γυναίκας, τόσο πιο εύκολα μπορεί να τη συγχωρήσει. Επομένως, στους άνδρες προέχει το συναίσθημα, όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα.
Άλλοι ερευνητές ασχολήθηκαν με τη σημασία της ευτυχίας στη σχέση - όπου η ευτυχία, μεταξύ των συντρόφων, θεωρείται ως ένδειξη μελλοντικής σταθερότητας της σχέσης συμβίωσης. Σύμφωνα με αυτό το κριτήριο, τα ζευγάρια έχουν την τάση να χωρίζουν, όσο πιο δυστυχισμένη είναι η γυναίκα στη σχέση - επειδή η γυναίκα είναι συνήθως η πρώτη από τους δυο, η οποία θα προσπαθήσει να χωρίσει.
Θεωρείται δε δεδομένο το ότι, οι δυο σύντροφοι συγκρίνονται ο ένας με τον άλλον, στο θέμα τις ευτυχίας - με τα «κενά ευτυχίας» να ερμηνεύονται ως στέρηση ευτυχίας. Και οι δυο «εταίροι» θεωρούν πολύ σημαντικό το να υπάρχει εξίσου πολύ ευτυχία και στους δυο (Guven, Senik, Stichnoth, 2012).
Οι προτάσεις του αμερικανικού συνδέσμου ψυχολογίας
Ο Αμερικανικός Ψυχολογικός Σύνδεσμος (American Psychological Association) αναφέρει ότι, για να διατηρηθεί μία σχέση απαιτείται πολύ δουλειά - ενώ ορισμένες «εργασίες», διαδικασίες καλύτερα, οφείλουν να θεωρηθούν ως καθήκοντα, τα οποία πρέπει να αναπτυχθούν και από τους δυο εταίρους (Wallerstein. 2014). Τα «καθήκοντα» αυτά είναι τα παρακάτω:
(1) Αντιμετώπιση και επίλυση των αναπόφευκτων κρίσεων που συναντώνται πάντοτε στη ζωή, για την ενίσχυση της συνοχής και της ασφάλειας.
(2) Για ζευγάρια με παιδιά: Να αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο της ανατροφής των παιδιών από κοινού, καθώς επίσης να αντιμετωπίζουν με επιτυχία τις συνέπειες της ένταξης ενός νέου μέλους στην οικογένεια. Να συνηθίζουν να προστατεύουν την «ιδιωτική σφαίρα» της σχέσης, καθώς επίσης να συνεχίζουν να ζουν ως ζευγάρι.
(3) Χρησιμοποίηση του χιούμορ και του γέλιου, για να διατηρηθεί η σχέση καλή, για να παραμείνουν θετικές οι μελλοντικές προοπτικές της, για να αποφευχθεί η πλήξη στη σχέση, καθώς επίσης η απομόνωση των συντρόφων.
(4) Μεγάλη προσοχή τις ανάγκες του συντρόφου - φροντίδα και παρηγορά, ενθάρρυνση, καθώς επίσης υποστήριξη του ενός από τον άλλο.
(5) Συναισθηματικός διαχωρισμός από την οικογένεια, στην οποία έχουμε μεγαλώσει - όχι όμως έως το σημείο της αποξένωσης, αλλά αρκετά ώστε η ταυτότητά μας να είναι ξεχωριστή, από εκείνη των συγγενών μας.
(6) Δημιουργία, από κοινού με το σύντροφό μας, ενός επιπέδου οικειότητας και ταυτότητας - σε κάποια καθορισμένα όρια όμως, έτσι ώστε να διατηρηθεί ένας ορισμένος βαθμός αυτονομίας.
(7) Διατήρηση μια ικανοποιητικής σεξουαλικής σχέσης - προστασία της από τις επιθέσεις που δέχεται, λόγω των υποχρεώσεων της δουλειάς και της οικογένειας.
(8) Διατήρηση της σχέσης, παρά τις υφιστάμενες αντιξοότητες. Η σχέση πρέπει να είναι ένα ασφαλές «καταφύγιο, όπου και οι δύο σύντροφοι θα είναι σε θέση να εκφράζουν τις απόψεις. καθώς επίσης να βιώνουν τις συγκρούσεις τους.
(9) Διατήρηση των πρώτων, ρομαντικών εικόνων της σχέσης, για να παραμείνει ζωντανή η αγάπη.
www.analyst.gr – Νίνα Βιλιάρδου
Ειδικοί συνεργάτες του www.logiosermis.net
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.