Στα πλαίσια αυτά, οι «πανικόβλητες» επιθέσεις εναντίον των τραπεζών (bank run), όπως στο παράδειγμα της ισπανικής Bankia, σε συνδυασμό με τη μείωση των υφισταμένων αποταμιεύσεων των νοικοκυριών για βιοποριστικούς λόγους, καθώς επίσης με την αδυναμία επιστροφής των δανείων εκ μέρους των επιχειρήσεων, έχουν φτάσει στα όρια το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης – με κίνδυνο να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή σε κάποια χώρα, παρασύροντας όλες τις υπόλοιπες.
Ειδικά όσον αφορά τις ισπανικές τράπεζες, η υποτίμηση τους εκ μέρους της Moody’s, σε συνδυασμό με τα εκρηκτικά προβλήματα της ισπανικής οικονομίας (ανεργία, φούσκα ακινήτων, χρέη περί τα 3,1 τρις € κλπ.), είχε σαν αποτέλεσμα την απόσυρση καταθέσεων εκ μέρους των πελατών τους, σε ανησυχητικά επίπεδα.
Αν και η κεντρική τράπεζα της χώρας διατηρεί μυστικά τα νούμερα, η διοίκηση της μεγαλύτερης τράπεζας της Ισπανίας, της Banco Santander, επιβεβαίωσε πρόσφατα ότι, μόνο οι Βρετανοί πελάτες της σε μία ημέρα, στις 18. Μαΐου, απέσυραν 200 εκ. στερλίνες (περί τα 250 εκ. €) από τους λογαριασμούς τους – φοβούμενοι το «παράδειγμα» των ισλανδικών τραπεζών, από τις οποίες έχασαν όλες τις αποταμιεύσεις τους.
Η μυστικότητα εκ μέρους της ισπανικής κυβέρνησης οφείλεται προφανώς στο φόβο της για μαζικές αποσύρσεις καταθέσεων. Είναι όμως γνωστό ότι, στην Ισπανία και στην Ιταλία, το 21-58% πλέον των καταθέσεων διατηρείται σε λογαριασμούς όψεως - έτσι ώστε να μπορούν τα χρήματα να αποσυρθούν αμέσως.
Επίσης συζητείται ότι, εάν προκύψει ένα Bank run, μόνο από τις τράπεζες της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας θα υπήρχαν άμεσες εκροές μεταξύ 90 δις € και 340 δις € - ποσά που θα οδηγούσαν στην κατάρρευση ακόμη και τις μεγαλύτερες τράπεζες των χωρών αυτών (όπως αναφέρεται, η ΕΚΤ δεν είναι οργανωτικά σε θέση να ανταπεξέλθει με τέτοια προβλήματα).
Παρά το ότι όμως σήμερα τα βλέμματα όλων έχουν στραφεί στις ισπανικές τράπεζες, η πραγματική απειλή είναι οι γαλλικές – γεγονός που έχει επισημάνει η Morgan Stanley, η οποία έχει μειώσει τις τιμές-στόχους των μετοχών των μεγάλων τραπεζών της χώρας (μεταξύ των οποίων της BNP Paribas, της Société Générale και της Crédit Agricole).
Εκτός αυτού, η γαλλική μητρική της Εμπορικής Τράπεζας στη χώρα μας, λέγεται πως έχει αρνηθεί να συμβάλλει στην ανακεφαλαιοποίηση της – με αποτέλεσμα να θεωρείται πως κινδυνεύει πολύ σοβαρά, αφού η Ελλάδα μάλλον αδυνατεί να τη χρηματοδοτήσει.
Φυσικά οι γαλλικές τράπεζες, οι οποίες κινδυνεύουν περισσότερο από όλες τις άλλες, είναι αυτές που έχουν δραστηριοποιηθεί στον τομέα των ενυπόθηκων δανείων – με αποτέλεσμα αρκετές από αυτές να είναι στα πρόθυρα της κρατικοποίησης τους, κατά το παράδειγμα της ισπανικής Bankia. Η πλέον επικίνδυνη τράπεζα στη Γαλλία φαίνεται να είναι η Crédit Immobilier de France Development (CIFD) – για την οποία οι πληροφορίες είναι εξαιρετικά δυσοίωνες.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.