Select Menu

Κάθε ομοιότητα με υπαρκτά πρόσωπα, γεγονότα, τόπο είναι απλώς συμπωματική.
Πρόταση για διαμόρφωση θεατρικής επιθεώρησης

Γράφει ο Γαβριήλ Πανάγος


Αρχηγός κόμματος:
(Προς τους υπουργούς) Βρε παιδιά πολύ ανοιχτήκατε. Έξοδα απ’ εδώ, έξοδα απ’ εκεί. Ανεβάσατε το χρέος πολύ 115 % επί του ΑΕΠ. Θα μας φωνάζουν από την παρέα έξω.

Υπουργός 1: Μη στεναχωριέσαι αρχηγέ, θα τα βολέψουμε. Πρέπει να περιορίσουμε την ανεργία. Εξ άλλου με τις συμβάσεις με την Αρκούδα γινόμαστε κάπως ανεξάρτητοι και δεν θα μας κουνιούνται πολύ οι έξω της παρέας.

Αρχηγός:  Μ’ αυτό έχω άλλο πρόβλημα. Στενοχωρήθηκαν οι Καβαλάρηδες.

Υπουργός 2: Άστους αυτούς, είναι έξω από την παρέα.

Αρχηγός: Ως κράτος ναι αλλά ως τραπεζίτες όχι. Έχουν περίεργες διασυνδέσεις.

Υπουργός 1: Και τι προτείνεις;

Αρχηγός: Εκλογές.

Όλοι οι υπουργοί: Εκλογές;;; Δεν μας συμφέρει.

Αρχηγός:  Θα πούμε την αλήθεια στο λαό.

Υπουργός 2: Για τους Καβαλάρηδες;

Αρχηγός:  Όχι, για τα οικονομικά. Θα πούμε ότι χρειάζεται πάγωμα μισθών και συντάξεων, περιορισμός των εξόδων του δημοσίου και νοικοκύρεμα.

Υπουργός 1:  Τι λες αρχηγέ! Αν πούμε την αλήθεια, δεν θα βγούμε.

Υπουργός 2: Οι άλλοι υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια. Ο λαός αρέσκεται να παραμυθιάζεται.

Αρχηγός: Εμείς θα δοκιμάσουμε με την αλήθεια.

Υπουργός 2: Οι άλλοι έχουν έτοιμο το προεκλογικό πρόγραμμα. Το έχω δει. Λέει:

  • Αν παγώσουμε μισθούς και συντάξεις, θα καταρρεύσει η οικονομία, θα αυξηθεί η ανεργία. Θα λένε μάλιστα ότι λεφτά υπάρχουν.
  • Το προεκλογικό τους σλόγκαν: «Λεφτά υπάρχουν και πράσινη ανάπτυξη».
Αρχηγός: Πράσινα άλογα. Είμαι περίεργος να δω τι θα λένε μετά, αν βγουν.

Υπουργός 1:  Μα θα βγουν έτσι. Με ψέματα μπορείς να βγεις. Το ξέρουμε αυτό, τι πολιτικοί είμαστε;

Αρχηγός:  Αυτή τη φορά θα δοκιμάσουμε εμείς με την αλήθεια, γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά πλέον, τελείωσαν τα ψέματα. Όποιος πει ψέματα αυτή τη φορά, αργά ή γρήγορα θα φάει τη μούρη του.

-------------  
Αρχηγός: (Κατ’ ιδίαν με έμπιστό του φίλο) Αυτό που λές ότι οι άλλοι με τα ψέματα θα βγουν το ξέρω και αυτό θέλω.
 
Φίλος: Αυτό θέλεις;; Γιατί;
 
Αρχηγός: Με απειλούν, εμένα την οικογένειά μου αλλά και όλο το κράτος κάποιες μυστικές υπηρεσίες. Το ξέρω από αντίθετες μυστικές υπηρεσίες. Με απειλούν για τις γνωστές συμφωνίες με την Αρκούδα.

Φίλος:  Εσένα το καταλαβαίνω αλλά όλο το κράτος;

Αρχηγός: Ναι, το κράτος. Κοίτα τι έγινε με όσους πήγαν να ανεξαρτητοποιηθούν. Τους προκαλούν πραξικόπημα ή εισβολή από άλλη χώρα ή ακόμη πόλεμο. Να σου πω στ’ αυτί κάποιες περιπτώσεις;

Φίλος:  Τι λες; Όλα δηλαδή ήταν υποκινούμενα;

Αρχηγός:  Ναι, βέβαια, από μυστικές υπηρεσίες. Βέβαια βρίσκουν κάποιες αιτίες, έχουν και τους ανθρώπους τους που τους προωθούν. Καταστρώνουν καλά μελετημένα σχέδια για προώθηση των ανθρώπων τους. Απότομα μπορεί κι ένας ανίκανος να γίνει κυβερνήτης. Εγώ θα πάω στην αντιπολίτευση και θα μουγγαθώ. Δεν θα λέω τίποτα πλέον.

Φίλος: Και πώς θα είσαι αρχηγός;

Αρχηγός: Ας μην είμαι. Κουράστηκα.

-----------------  

Στην περίεργη αυτή χώρα γίνονται εκλογές. Νικούν τα ψέματα.
Περνά μια περίοδος αδράνειας εσωτερικά, έντονης δραστηριότητας εξωτερικά.

Νέα κυβέρνηση: (Καμπάνιες στο εξωτερικό. Διαδίδεται παντού.) Οι κάτοικοι της φανταστικής χώρας δεν δουλεύουν, παίρνουν πολλά, παίρνουν 14 μισθούς το χρόνο (όχι πόσο συνολικά το χρόνο, τα οποία είναι λιγότερα από άλλες χώρες, όπου λέγονται αυτά). Οι κάτοικοι αυτής της χώρας είναι φοροφυγάδες, απατεώνες και όλα τα αρνητικά. (Για τους βουλευτές βέβαια αυτής της χώρας, κουβέντα, για όλα τα προνόμια που οι ίδιοι καθιέρωσαν για τους εαυτούς τους  κουβέντα, για τα σκάνδαλα των πολιτικών κουβέντα.) Διαδίδεται παντού ότι η προηγούμενη κυβέρνηση κατασπατάλησε το δημόσιο χρήμα.  (Τελικά ο λαός μαθαίνει από κυβερνητικά χείλια)  «Δεν υπάρχει σάλιο»  «Πρέπει να σφίξετε το ζωνάρι»  «Μαζί τα φάγαμε» Το «Λεφτά υπάρχουν» και η «Πράσινη ανάπτυξη» θάβεται, το έχουν τελείως ξεχάσει.

Ενδοκυβερνητικές συζητήσεις: Γιατί δεν παίρνουμε δάνειο από την Αρκούδα; Όταν επήγαμε πρόσφατα εκεί, οι άνθρωποι όλο ρώταγε και ξαναρώταγε: Τι χρειαζόσαστε; Μπορούμε να βοηθήσουμε. Κι εμείς τίποτα, κουβέντα.
 
Άντερσεν (κάποιου παραμυθά):  Δεν γίνεται. Κάνω συνεννοήσεις με τον διευθυντή της Διεθνούς Ταφόπλακας.
 
Βουλευτές: Μπορούμε κι εμείς να φτιάξουμε μια ταφόπλακα. Έχουμε αρκετή πέτρα.
 
Άντερσεν: Ααα, δεν είναι τόσο απλό. Χρειάζεται τεχνογνωσία για το πώς βάζεις την ταφόπλακα πάνω από μια χώρα. Ο διευθυντής λέει ότι είναι γιατρός και φίλος, τον λένε: Δεν Τρως καν.
 
Βουλευτές: Τι; Δεν θα τρώμε καθόλου;
 
Άντερσεν: Όχι εμείς. Ο λαός.

Συζήτηση με τον Δεν Τρως Καν
----------
Άντερσεν: Βρε Δεν Τρως Καν, εσύ τρως καν κάτι από αυτή τη θέση;

ΔΤΚ: Παίρνω έναν μισθουλάκο 400.000 δολαρίων.

Άντερσεν: Το χρόνο;

ΔΤΚ:  Όχι βρε!  Το μήνα αλλά πληρώνω πολλά μόνος μου.

Άντερσεν: Εμείς δυστυχώς δεν παίρνουμε τόσα, ως μισθό δηλαδή, αλλά έχουμε όλα δωρεάν. Ταξίδια, αυτοκίνητα, ρούχα, υπαλλήλους και διάφορα άλλα έξτρα, τυχερά.

ΔΤΚ: Δε μου λες είναι και οι καμαριέρες μέσα;

Άντερσεν: Φυσικά. Όταν πας σε ξενοδοχείο, εννοείται. Γιατί το ρωτάς;

ΔΤΚ: Γιατί εμένα οι καμαριέρες μου κοστίζουν πολύ και πρέπει να τις πληρώνω από τον μισθουλάκο μου.

Άντερσεν:  Δεν το καταλαβαίνω. Δεν μου λες κάτι άλλο; Ξέρεις κανένα κόλπο να βγάλω τίποτα λεφτουδάκια;

ΔΤΚ: Εφόσον θα το προχωρήσουμε το πράγμα με την φανταστική χώρα κι εσύ έχεις προετοιμάσει καλά το έδαφος κακολογώντας την, γιατί δεν παίζεις στοίχημα; Έτσι κι αλλιώς προχωράμε  τη χώρα σε κρίση. Τώρα αυτό το στοίχημα είναι ακόμη φθηνό.
 
Άντερσεν: Κι αν χάσω;

ΔΤΚ:  Δεν θα χάσεις. Οι ελεγκτές που θα στέλνω, θα ζητούν τέτοια που η κρίση θα βαθαίνει.
 
Άντερσεν:  Δηλαδή;

ΔΤΚ:  Αυστηρή λιτότητα, μείωση των αποδοχών, αύξηση των φόρων.

Άντερσεν:  Έτσι θ’ αυξηθεί η ανεργία, θα κλείσουν επιχειρήσεις και τελικά θα εισπράξουμε λιγότερα από φόρους, το έλεγα και προεκλογικά.

ΔΤΚ:  Αυτό θέλουμε.

Άντερσεν:  Θα με κυνηγήσουν οι δικοί μου.

ΔΤΚ:  Μη φοβάσαι, θα σου στείλω ειδικούς συμβούλους και θα τους πείσουμε ότι δεν γίνεται αλλιώς.

Άντερσεν:  Μα έτσι θα αυξηθεί και το χρέος;

ΔΤΚ: Μα δεν καταλαβαίνεις βλέπω. Αυτό θέλουμε. Μετά θα συστήσεις εταιρεία ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, πρόσεχε: αξιοποίησης θα πεις. Αυτός είναι ο στόχος. Επίσης θέλουμε να κλείσουν όλες οι μικρές επιχειρήσεις, οι ντόπιες, για να εγκατασταθούν άνετα οι πολυεθνικές με φθηνό εργατικό προσωπικό. Αυτές είναι στο πλέγμα των αφεντικών. Πρόκειται για ένα πλέγμα: πολυεθνικές-τράπεζες. Έτσι θα εκσυγχρονίσεις τη χώρα. Πρέπει να κάνεις βέβαια τον κόσμο να εκλιπαρεί για ένα ξεροκόμματο. Όσο πιο ανέχεια και μιζέρια υπάρχει στη μάζα, τόσο το καλύτερο. Φέρε και πολλούς ξένους από Ασία, Αφρική. Να παρέχεις γρήγορα άσυλο. Μη τυχόν τους αφήνεις να φεύγουν. Θα τους κρατάς μέσα στη χώρα.

Άντερσεν: Τώρα κατάλαβα. Στους εαυτούς μας όμως και στην παρέα μου δεν θα μειώσουμε τίποτα;
 
ΔΤΚ:  Εννοείται.
 
Άντερσεν:  Προχωράμε λοιπόν την υπόθεση.
                                                    ------------------------------  

Η Κυβέρνηση προχωρά σύμφωνα με το πρόγραμμα. Παίρνονται αλλεπάλληλα σκληρά μέτρα για την πλειονότητα του πληθυσμού. Κάθε φορά λένε ότι είναι τα τελευταία. Ένας κακομοίρης υπουργός έφτασε να πεί ότι θα παραιτηθεί, αν παρθούν κι άλλα μέτρα. Θυσιάστηκε για τη διεθνή ταφόπλακα. Πάρθηκαν κι άλλα μέτρα αλλά δεν παραιτήθηκε. Κεφάλαια φεύγουν στο εξωτερικό συνέχεια, κλείνουν κι άλλες επιχειρήσεις, αυξάνει η ανεργία, δημιουργούνται οι αγανακτισμένοι.

Κάποιοι από την αντιπολίτευση προτείνουν ως λύση στην κρίση τα «βρωμόλογα».
 
Βουλευτής της κυβέρνησης: Δηλαδή τι εννοείτε;
 
Απάντηση: Να ζητήσετε από την παρέα έξω «βρωμόλογα».
.
Βουλευτής: Εμείς δεν κάνουμε τέτοια πράγματα. Δεν ζητάμε βρωμόλογα, ούτε λέμε. Εμείς θέλουμε να είμαστε ευγενικοί με τους έξω.

Υπουργοί – βουλευτές: Τι θα γίνει με αυτούς τους αγανακτισμένους; Αυξάνονται συνέχεια. Καταλύεται η δημοκρατία. Βγάζουν ανακοινώσεις από λαϊκές συνελεύσεις. Εμείς εδώ τι κάνουμε; Εμείς είμαστε η δημοκρατία. Εμείς ξέρουμε. Αυτοί έξω είναι ανόητοι. Και κοιτάξτε: Πρέπει να διαφυλάξουμε τις κατακτήσεις μας.  Τα προνόμιά μας. Κάναμε τόσους αγώνες για να κυκλοφορούν ελεύθερα οι καταχραστές και τώρα πάνε να μας το χαλάσουν, ξεσηκώνουν τον κόσμο. Κάτι πρέπει να κάνουμε.  Έχουμε ειδικό υπουργείο γι αυτό. Οι αγανακτισμένοι είναι όχλος, πρέπει να τον διαλύσουμε.
 
Υπουργείο: Γίνονται «φιλότιμες» προσπάθειες αλλά κάποιες πληροφορίες για ειδικές αποστολές (ύπουλες ενέργειες του υπουργείου) ξέφυγαν, πήγαν και στο εξωτερικό.
 
Ένας βουλευτής: Γιατί δεν βάζετε τον δήμαρχο να κάνει κάτι; Δικός μας είναι.
 
Δήμαρχος: Θα κάνω κάτι το καλοκαίρι που οι πολλοί θα φύγουν με τις ζέστες.

Οι αντιδράσεις στα μέτρα, στην ανεργία συνεχίζονται. Οι κυβερνώντες βρίσκουν διάφορα κόλπα αντιπερισπασμού, δημιουργούν άλλα προβλήματα.
 
Υπουργός Α: Βρε συ, έδωσες λύση στο πρόβλημα απελευθέρωσης των ταξί.
Δεν μ’ αρέσει.
 
Υπουργός Β:  Και τι θα κάνεις;
 
Υπουργός Α: Θα δημιουργήσω πρόβλημα εκεί που δεν υπάρχει. Έχουμε πλεόνασμα ταξί και τα φθηνότερα κόμιστρα μέσα στην παρέα των κρατών, κι έπειτα;  Να δεις, τι θα γίνει! Θα δίδεται άδεια ταξί απεριόριστα οπουδήποτε και σε οποιονδήποτε. Αυτή είναι η θέλησή μου.

Μετά κάποιο διάστημα έρχονται διαμαρτυρίες από πολλές πλευρές.

Υπουργός Α: Τι σας έπιασε όλους και πέσατε επάνω μου;
 
Βουλευτές:  Μα θα χάσουμε τους ψηφοφόρους μας, το παράκανες!
 
Υπουργός Α:  Εντάξει. Δεν μιλάω εγώ. Να μιλήσει ο επικεφαλής της περιφέρειας.
Το πρόβλημα τακτοποιείται προσωρινά αλλά το πείσμα υφίσταται.

Ψηφίζονται νέα μνημόνια για νέα δάνεια, για αύξηση του χρέους όπως είναι στο πρόγραμμα. Γίνεται μεταφορά των θέσεων των υπουργών και λέγεται στο λαό: «Τώρα με νέα κυβέρνηση θα πάμε μπροστά».

Σε νέα θέση υπουργός: Παίρνουμε παράλογα μέτρα, το ξέρω, αλλά με το πιστόλι στον κρόταφο. Τι να κάνω; Ο παλαιότερος έλεγε ότι έβαλε το περίστροφο γεμάτο πάνω στο τραπέζι και ο άλλος ότι του το έβαλαν στο κρόταφο. Οι υπουργοί οικονομικών έχουν μανία με πιστόλια. Έρχονται όμως στιγμές που τους πιάνει πανικός. Φωνάζουν: Έχουμε στέρηση εσόδων, στέρηση εσόδων, τα λεφτά στο δημόσιο δεν φτάνουν, τι να κάνουμε; Αυξάνουμε τους φόρους και εισπράττουμε λιγότερα. Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Πώς γίνεται άραγε; Μυστήριο!!! Και το πιο περίεργο είναι ότι αυξάνει και η ανεργία και οι λεφτάδες παίρνουν τα λεφτά τους και φεύγουν. Άλλο μυστήριο!!!  Θέλουμε λεφτά εδώ και τώρα. Εσείς οι παλιοί πείτε κάτι.

Παλιές καραβάνες (Προς τον υπουργό): Βάλε περαιώσεις, βάλε τακτοποίηση αυθαιρέτων. Θυμάσαι το «Δήλωσέ το και σώστο»; Παλιά παράδοση.
Πρέπει να τιμούμε τις παραδόσεις.
 
Ενστάσεις από νεότερους: Έτσι επιβραβεύουμε την παρανομία!
 
Παλιές καραβάνες:  Αυτό αποδίδει. Θα πάρεις ζεστό χρήμα, τι σε νοιάζει.
Βάλε ακόμη έκτακτη εισφορά σε μισθωτούς, σε όλους.
 
Υπουργός:  Και στους χαμηλόμισθους;
 
Παλιές καραβάνες: Μα αυτοί είναι οι πιο πολλοί. Βάλε κι άλλο φόρο στα ακίνητα, τη γη, παντού.
 
Υπουργός:  Πάλι στα ακίνητα; Για τα ακίνητα εισπράττουν οι δήμοι με τον λογαριασμό ρεύματος. Μετά βάλαμε εμείς το πρόσθετο φόρο ακίνητης περιουσίας.
 
Παλιές καραβάνες:  Βάλε κι άλλο επιπλέον για κάθε τετραγωνικό μέτρο.

Βουλευτές της κυβέρνησης: Με όλα αυτά τα μέτρα και την απαγόρευση προσλήψεων στο δημόσιο, πώς θα βολέψουμε τώρα τους δικούς μας; Τους έχουμε υποσχεθεί βόλεμα.
 
Βουλευτής 1:  Απλούστατο. Δεν διορίζουμε στο δημόσιο αλλά σε ΜΚΟ (μη κυβερνητικές οργανώσεις), όσες θα ελέγχουμε εμείς επιχορηγώντας τις.
 
Βουλευτής 2:  Θαυμάσια! Αρκεί βέβαια το υπουργείο οικονομικών να πληρώνει.
 
Βουλευτής 1:  Θα είναι σε προτεραιότητα αμέσως μετά τις δικές μας απολαβές βέβαια.  Θα κόβουμε από την υγεία, την εκπαίδευση, θα αφήνουμε απλήρωτους προμηθευτές του δημοσίου αλλά για τη βουλή θα υπάρχουν πάντα λεφτά.  

Η φανταστική αυτή χώρα δανείζεται για να πληρώνει δόσεις παλαιών δανείων και κάθε φορά μπαίνουν και τόκοι βέβαια, οπότε το χρέος συνέχεια αυξάνει. Το δημόσιο έχει συνέχεια στέρηση εσόδων, λόγω της αυξανόμενης ύφεσης και ανεργίας, κι έτσι όχι μόνο αδυνατεί να συμβάλει στο χρέος αλλά θέλει να παίρνει και κάτι από τα δάνεια. Κάποιες κακές γλώσσες μιλούν και για στέρηση νοημοσύνης. Σε μια στιγμή οι δανειστές ζητούν την δημόσια περιουσία, την εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου, αυτός ήταν ο στόχος. Τότε και πολύ πετρέλαιο θα βρεθεί.

Πολίτης 1: Γιατί η κυβέρνηση εκλιπαρεί δάνεια στο εξωτερικό για πληρωμή δόσεων παλαιών και δεν λέει απλά: Καλύτερα, μη μου δίνετε κανένα δάνειο και δεν πληρώνω τα παλιά. Έτσι δεν θα αυξάνει το χρέος. Ξέρετε; Τώρα έφθασε στο 170 % του ΑΕΠ.

Πολίτης 2: Τότε δεν θα έχουμε ούτε ελεγκτές με τη φοβερή τους τεχνογνωσία, ούτε δανειακές συμβάσεις υποτέλειας και θα προχωρήσουμε σε ανάπτυξη. Γιατί δεν το κάνουν;

Πολίτης 3: Μα, θα κινδυνεύσουν τράπεζες εδώ και έξω;

Πολίτης 1:  Εμένα μ’ ενδιαφέρει για τις εδώ. Δηλαδή όλο το πανηγύρι γίνεται για τις τράπεζες;

Πολίτης 2: Τότε να ενοποιηθούν όλες οι τράπεζες στη χώρα σε μια κρατική που θα έχει όλες τις καταθέσεις. Σ’ αυτήν την τράπεζα θα εγγυάται το κράτος τις καταθέσεις.

Πολίτης 1:  Εγώ προτείνω μάλιστα να μπει ένας φόρος π.χ. 25 % σε κάθε ποσό που στέλνεται στο εξωτερικό εκτός για χρήματα για πρώτες ύλες βιομηχανίας και καύσιμα.

Πολίτης 2: Θα σου πουν: Αυτό δεν γίνεται λόγω διεθνών συμφωνιών.

Πολίτης 1:  Να τις βράσω τις διεθνείς συμφωνίες. Πόσες χώρες τις έχουν παραβεί. Μπορούμε να ζητήσουμε τουλάχιστον προσωρινή εξαίρεση.

Πολίτης 3: Και τότε να μειωθεί ο ΦΠΑ σε 5% στα τρόφιμα και σε 10% σε όλα τα άλλα. Τότε μαζί με το προηγούμενο θα έχει πολλά έσοδα το κράτος και θα τονωθεί η εσωτερική παραγωγή.

Πολίτης 1: Αυτά μπορεί να τα κάνει μια κυβέρνηση που ενδιαφέρεται πραγματικά για τη χώρα και όχι για τους δανειστές στο εξωτερικό.

Κάτι ασυνήθιστο

Πολίτης 4: Εγώ θα ήθελα να σας πω κάτι άλλο. Το υπουργείο παιδείας μαγείρευε νομοσχέδια κλπ. και ξαφνικά συνέβη κάτι ασυνήθιστο, βρέθηκε προ εκπλήξεων. Κάτι που δεν μπορούσε να το ξέρει μήνες πριν.
 
Πολίτης 1: Ποιό είναι αυτό;
 
Πολίτης 4: Το απρόοπτο φέτος είναι ότι τα σχολεία αρχίζουν τον Σεπτέμβριο και ότι θα χρειαστούν βιβλία. Αυτό δεν μπορούσε σε καμμιά περίπτωση να το ξέρει πριν.
Άντε τώρα να εγκριθεί το χαρτί για τα βιβλία. Το κατάφερε ήδη για το χαρτί από τις αρχές Σεπτεμβρίου. Είδες ταχύτητα!
 
Πολίτης 2:  Τώρα, τι μας λες; Κάθε χρόνο τα σχολεία Σεπτέμβριο δεν αρχίζουν;

Πολίτης 4: Μπορεί όλα να τα προβλέπει; Είχε άλλα στο νου του.
 
Πολίτης 3: Για να δούμε πότε θα έρθει η έγκριση για το τύπωμα.
 
Υπουργείο: Πρέπει να κάνουμε και οικονομία, δεν μπορούν όλα να εγκρίνονται έτσι γρήγορα. Σιγά, σιγά. Έχουμε χρόνο.
 
Εγκύκλιο του υπουργείου: Όπου βιάζονται, ας κάνουν φωτοτυπίες από υπάρχοντα βιβλία.
 
Εκπαιδευτικοί: Μα οι φωτοτυπίες στοιχίζουν περισσότερο από τα βιβλία!
 
Υπουργείο: Άσχετο. Πρέπει να τηρηθούν οι διαδικασίες.

Πολίτης 1:  Εκεί που αρχίζει το κράτος σταματάει η λογική.

Πολίτης 2:  Αρχίζει το θέατρο του παραλόγου και βολεύονται κάποιοι.

Πολίτης 3: Εκεί αρχίζει η κοροϊδία, ο εμπαιγμός.

Πολίτης 4: Αν δεν καταργηθεί η ασυλία και η παραγραφή για τους βουλευτές, υπουργούς και κάθε δημόσιο λειτουργό με δήμευση των περιουσιών των ιδίων και των συγγενών τους, περιουσίες που δεν δικαιολογούνται από τα νόμιμα εισοδήματά τους, δεν πρόκειται να διορθωθεί η κατάσταση. Και κάτι άλλο: Δημοψήφισμα για κάθε συμφωνία που δεσμεύει τη χώρα, για κάθε μεγάλη σύμβαση.

Πολίτης 1:  Πρέπει όλοι να ζητήσουμε αλλαγή του συντάγματος και νέα κυβέρνηση που να ενδιαφέρεται για τη χώρα, τους κατοίκους αυτής της χώρας και όχι για την εξυπηρέτηση των δανειστών.

Πολίτης 3: Εμείς μπορεί να το ζητάμε αλλά οι βουλευτές δεν το κάνουν.

Πολίτης 1: Τότε στις ερχόμενες εκλογές όλοι να γράψουμε στο λευκό:
Κατάργηση ασυλίας και παραγραφής – Αλλαγή του συντάγματος.

Πολίτης 2: Εγώ σας λέω επίσης ότι η χώρα δεν χρωστά, της χρωστούν. Υπολογίστε:

  • Κατοχικό δάνειο και χρυσό που έκλεψαν οι εισβολείς από τη χώρα στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.
  • Πολεμικές αποζημιώσεις  που η χώρα μας δεν πήρε, ενώ πολλοί άλλοι πήραν.
  • Όσα πλήρωσε η χώρα παραπάνω σε ξένες εταιρείες που έδωσαν μίζες. Δεν είναι μόνο οι μίζες αλλά κυρίως οι υπερτιμολογήσεις, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις υπερβαίνουν το 100% της αξίας.
  • Όσα πληρώνει η χώρα για φύλαξη ευρωπαϊκών συνόρων. Δες αναχαιτίσεις των σχεδόν καθημερινών επιδρομών της γειτόνισσας.
  • Αποζημιώσεις για κλεμμένες από τη χώρα, αρχαιότητες κλπ. κειμήλια.
  • Το κόστος για τόσους ταλαίπωρους ανθρώπους που έρχονται μέσω δουλεμπόρων στη χώρα μας και εμείς δεν τους αφήνουμε να πάνε πάρα πέρα όπως κάνει η γειτόνισσα.
Πολίτης 1: Γιατί δεν εγείρονται απαιτήσεις για όλα αυτά και η χώρα μας μέσω της κυβέρνησης παρουσιάζεται σαν ζητιάνα;

Πολίτης 2:  Ενώ τόσοι το φωνάζουν, οι κυβερνώντες κάνουν τους κουφούς.

Πολίτης 1: Ειδικά για τις υπερτιμολογήσεις δεν το κάνουν, γιατί αρκετοί από τη βουλή ή δικοί τους άνθρωποι θα βρεθούν μπλεγμένοι.

Πολίτης 3: Πρέπει να βρεθεί μια κυβέρνηση που να υπηρετεί τη χώρα και όχι τους ξένους, ξένα συμφέροντα και τους καταχραστές.

Πολίτης 1:  Να την δημιουργήσουμε. Να γίνει γενική απαίτηση: Δεν ψηφίζουμε κανέναν, αν δεν αλλάξει το σύνταγμα, αν δεν καταργηθούν ασυλία και παραγραφή πολιτικών και κάθε δημόσιου λειτουργού με δημεύσεις, όπως αναφέραμε Επίσης αν δεν εγερθούν οι παραπάνω απαιτήσεις της χώρας μας με ακύρωση όλων των δανειακών συμβάσεων. Να δώσουμε να καταλάβουν ότι μόνο όσοι κάνουν σημαία τους αυτή την γενική απαίτηση, θα εκλεγούν.
 
Πολίτης 3:  Προεκλογικά μπορεί να το λένε. Αν όμως δεν το κάνουν μετά; Εδώ ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ήταν ειλικρινής ο άνθρωπος,  είπε: Ποτέ δεν τηρούνται όσα λέγονται προεκλογικά.  Και αυτοί όχι μόνο δεν τα τήρησαν αλλά έπραξαν εντελώς τα αντίθετα.

Πολίτης 1:  Ε τότε να βάλουμε στην γενική απαίτηση το ετήσιο δικαίωμα ανάκλησης κάθε εκλεγμένου με ηλεκτρονικό δημοψήφισμα λόγω ασυνέπειας.

Πολίτης 2: Επιπλέον. Να έχουν υπ’ όψη τους οι κομματικά βολεμένοι ότι αν δεν συνταχθούν μ’ αυτή τη γενική απαίτηση, τότε η χώρα μας θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο μέχρι να ξεβουλευτούν τελείως. Θα πέσει η διεθνής ταφόπλακα και επάνω τους. Το κράτος τελικά δεν θα έχει να τους πληρώνει πλέον και θα επικρατήσει τρομακτικό χάος εδώ αλλά και παγκοσμίως. Εξεγέρσεις, απελπιστικές ελλείψεις σε τρόφιμα και βασικά αγαθά, εγκληματικότητα κ.α. Θα γίνει ένας παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος, ίσως και στρατιωτικός.

Σωτήριον έτος 2011 μ.Χ.
Σωτήριον για κάθαρση του πλανήτη από ένα νοσηρό οικονομικό σύστημα. Κάθαρση από τη διεθνή τοκογλυφία, τα διεθνή παιχνίδια με πλασματικό χρήμα για συσσώρευση δικαιωμάτων για καταλήστευση των λαών, των απλών πολιτών. Κάθαρση από το διαβολικό πλέγμα.

Υπερίων  (Συμπαντικός ταξειδιώτης)
Αυτά αντιλήφθηκα κάπου στον τρίτο πλανήτη γύρω από το άστρο Ήλιος.

Και σας επισημαίνω:
Οι άνθρωποι είναι ανάγκη να απαγκιστρωθούν από τις αγκυλώσεις τους. Ό,τι γίνεται μέχρι σήμερα, μπορεί να γίνει και εντελώς διαφορετικά. Ο πλανήτης χρειάζεται επειγόντως ένα νέο υγιές οικονομικό σύστημα. Όταν το χρήμα γίνεται εμπόρευμα και μπαίνουν τόκοι, το οικονομικό σύστημα αρρωσταίνει την κοινωνία. Τώρα δεν γίνεται εμπόρευμα μόνο το πραγματικό χρήμα αλλά και το πλασματικό. Οι τράπεζες έχουν φθάσει να εμπορεύονται μέχρι και 50 φορές περισσότερα χρήματα απ’ όσα έχουν. Επίσης τράπεζες ή παρακλάδια τους παίζουν πολλά παιχνίδια με χρήματα που δεν έχουν, στοιχήματα κ.α. Έτσι κάποιοι λίγοι, ελάχιστοι, συγκεντρώνουν δικαιώματα αφαίμαξης όλο και περισσότερων κατοίκων αυτού του πλανήτη.  Τράπεζες, χρηματιστήρια, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κλπ. παρόμοια έχουν γίνει παθολογικά για την κοινωνία.


Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top