Το πολιτικό σύστημα δείχνει να έχει φτάσει στα όριά του.

Το πολιτικό σύστημα δείχνει να έχει φτάσει στα όριά του.

Κοινό είναι το αίσθημα της απαισιοδοξίας, όπως και η διαπίστωση ότι το σύστημα που οικοδομήθηκε την περίοδο της μεταπολίτευσης, ως έχει σήμερα, δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί στις σημερινές κρίσιμες περιστάσεις. Ο καθένας από την δική του οπτική γωνία, διατυπώνει την άποψή του για τον τρόπο υπέρβασης των σημερινών αδιεξόδων, όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο.



Όλοι μιλάνε για το σύστημα;
Ποιο σύστημα;


Αυτό που έχει στις συνισταμένες του το σημερινό φορολογικό σύστημα;
Αυτό που έχει στις συνισταμένες του το σημερινό δικονομικό σύστημα και που για να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση χρειάζονται όχι χρόνια αλλά τέρμενα;
Αυτό που έχει στις συνισταμένες του το σημερινό τρόπο παραγωγής δημοσίων έργων, και το σημερινό τρόπο χωροταξίας (45 χρόνια για να γίνει το σχέδιο πόλης στους πολύτεκνους) ;
Αυτό που έχει στις συνισταμένες του το σημερινό τρόπο προμηθειών στο Δημόσιο σύστημα υγείας;
Αυτό που έχει στις συνισταμένες του το σημερινό σύστημα παιδείας και τη σχέση του με τη παραγωγή;
Αυτό που έχει στις συνισταμένες του το σημερινό τρόπο ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας;
Ο κατάλογος είναι μακρύς και ο κάθε πικραμένος μπορεί να προσθέσει ότι ευαρεστείται.
Και για να μην φανεί ότι συγκαλύπτω ευθύνες, θα πω και τη συνιστάμενη της σημερινής κοινωνίας, που κακόμαθε, ανέχτηκε και σιώπησε, αν και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, όποτε της υπεσχέθησαν «επανίδρυση του κράτους », ξεγελάστηκε και τους στήριξε.

Η σημαντικότερη όμως συνισταμένη είναι οι ταγοί που έφτιαξαν ή ανέχτηκαν το σύστημα. Οι ηγέτες .Πριν μερικές μέρες με αιτία το «Ελληνικό πρόβλημα», παρακολουθήσαμε αποσπάσματα συζήτησης στη Γερμανική Βουλή. Αν κανείς το συγκρίνει με την αντιπαράθεση στην δική μας Βουλή, βγάζει αμέσως συμπεράσματα.

Αυτοί και με αυτά τα μυαλά θα ηγηθούν για την ανατροπή των παραπάνω, την υπέρβαση και την έξοδο από την κρίση;

Πέρασαν 100 χρόνια από την προηγουμένη χρεοκοπία της Ελλάδος, αφού τις προηγούμενες φορές την αποφύγαμε, υποτιμώντας την αείμνηστη δραχμούλα μας και στέλνοντας εκατομμύρια Έλληνες μετανάστες για να φέρουν απέξω χρήμα στο τόπο μας. Αργότερα φέραμε και τους ξένους και τα λεφτά τους για να μας βοηθήσουν και αυτοί στην αποφυγή του δόλιου αλλά φανερού πολιτικού αρμέγματος της δύσμοιρης πατρίδας μας .

Σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρχαν πολιτικοί που έδωσαν την ζωή τους και παραδειγμάτισαν με το ήθος τους στο τόπο αυτό. Ήταν όμως λίγοι και το σύστημα που αρκετοί από εμάς το υπηρέτησαν πιστά, άλλος εν αγνοία του, και άλλος συνειδητά, ανεχόμασταν και επιβραβεύαμε 35 χρόνια το γαλαζοπράσινο πολιτικό ψέμα και την ιδιοτέλεια των πραιτοριανών τους, στέλνοντας στον αγύριστο την πικρή αλήθεια του δύσκολου δρόμου για σταδιακή, έντιμη, και ουσιαστική ανάπτυξη και ευημερία του τόπου μας .

Η οικονομική χρεοκοπία στην ουσία είναι πολιτική χρεοκοπία, αφού η χώρα κυβερνάται από έξω με εντολοδόχους - αιχμάλωτους εμάς, και τους εισβολείς να έχουν ουσιαστικά καταλάβει πάλι τον βράχο της Ακρόπολης χωρίς την σημαία της σβάστικας αλλά του ευρώ. Έχουν όμως απλώσει παντού στο τραπέζι τους την λύπη, την απελπισία και σε λίγο την πείνα, αλλά και τον θάνατο, από τις παθήσεις του δυσβάστακτου πόνου, του καθημερινού άγχους και των ήδη αυτοκτονιών.

Για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, η Εθνική κυριαρχία έχει χαθεί . Η Ελλάδα μπαίνει μέσα κάθε μήνα με 2 δισεκατομμύρια δανεικά και αυτό δυστυχώς αντιμετωπίζεται μόνο με την μείωση των εξόδων και την αύξηση των εσόδων . Η συμπίεση αυτή, ακόμα και εάν ήταν τριπλάσια, δηλαδή εάν ένα δημόσιος υπάλληλος έπαιρνε 300 ¤ το μήνα, η Ελλάδα θα συνεχίζει να είναι χρεωμένη, αφού όλα τα έσοδα της πηγαίνουν στα δάνεια!

Ο ορίζοντας της αυξημένης παραγωγικότητας και της ανάπτυξης είναι στο ναδιρ.
Όχι . Το σύστημα δεν θα υπερβεί την κρίση. Κάποτε ίσως ναι ,σε τουλάχιστον 10 χρόνια και μετά ίσως θα βελτιωθούν τα πράγματα και το εύχομαι .

Θα ήταν όμως σωστό , κάποιος ιστορικός να μετρήσει τις απώλειες και πάνω από όλα πόσοι υπεύθυνοι πολιτικοί όπως ο Α. Παπανδρέου (που δεν ζει πια), ο Κ. Σημίτης και ο Κ. Καραμανλής (αυτοί ζουν και βασιλεύουν) μαζί με αρκετούς υπουργούς τους και παρατρεχάμενους θα πάνε φυλακή μαζί με τον Μαντέλη.

Ο κόσμος, που ο περισσότερος δεν έφταιγε, να μου το θυμάστε, θα ξεσηκωθεί και οι σύγχρονοι κοινωνικοί επαναστάτες θα τιμωρήσουν με παραδειγματικό και τραγικό τρόπο τους ενόχους αυτής της τραγικής καλοσχεδιασμένης χρεοκοπίας της Ελλάδας του 2010.


Το ζητούμενο δεν είναι η υπέρβαση της κρίσης του πολιτικού συστήματος, αλλά η υπέρβαση της κρίσης της κοινωνίας μας.

Όταν λέμε πολιτικό σύστημα εννοούμε, όσους δραστηριοποιούνται στα πολιτικά κόμματα - ιδίως στα κορυφαία κεντρικά και περιφερειακά όργανα-στην τοπική αυτοδιοίκηση, στις εργατικές, εργοδοτικές, επιστημονικές - κεντρικές και περιφερειακές - συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους δημοσιογράφους κεντρικών και περιφερειακών ΜΜΕ. Όλους δηλαδή όσους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει στη χώρα μας, τους οποίους όμως οι πολίτες, μέλη της κοινωνίας, έχουν επανειλημμένα στηρίξει, ενθαρρύνει, αποδεχτεί ή έστω ανεχθεί να βρίσκονται στις θέσεις που βρίσκονται και να κάνουν ότι κάνουν. Με άλλα λόγια δεν υπάρχει υγειές κομμάτι της κοινωνίας για να στηρίξει την ελπίδα αλλαγής της υπάρχουσας κατάστασης.

Ως μέλος μιας αποτυχημένης γενιάς, που ξεκίνησε με οράματα, διάθεση και πεποίθηση ότι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο τον κόσμο και τελικά κατάφερε να δημιουργήσει τον «εφιάλτη» που ζούμε σήμερα, αισθάνομαι πως έχουμε μια υποχρέωση και μια δυνατότητα.

Να ζητήσουμε ταπεινά συγγνώμη από τον μέσο πολίτη και ιδίως τους νέους, για ότι κάναμε, ή δεν κάναμε, για όσα είπαμε, ή δεν είπαμε, γι' αυτά που αποσιωπήσαμε ή ανεχθήκαμε και να αποσυρθούμε από το προσκήνιο, αφήνοντας να διαχειριστούν την κατάσταση, νέοι, με μόνο προσόν τα όνειρά τους και αναγκαία προϋπόθεση να μην έχουν καμιά μέχρι σήμερα ενασχόληση με τα «κοινά». Η έλλειψη εμπειρίας μάλλον θα είναι το μεγάλο τους όπλο για να δουν διαφορετικά και να αλλάξουν τελείως την κατάσταση.

Αλλωστε πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα ;
Λόγιος Ερμής ϶ϵ