Καταπατήσεις στα καμένα δάση

Καταπατήσεις στα καμένα δάση

ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ των καταπατητών βρίσκονται οι καμένες εκτάσεις του νομού Ηλείας, τρία χρόνια μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές. Σε χάρτη που έχει συντάξει το WWF από αυτοψίες που έγιναν το 2009, φαίνεται ότι διάφορες αγροτικές εκτάσεις που είχαν γίνει παρανάλωμα του πυρός επεκτείνονται σταδιακά, καταπατώντας δασικές εκτάσεις και εξαλείφοντας τα τελευταία δάση που διέθετε η Ηλεία.

Η υπερβόσκηση και η διάβρωση του εδάφους έρχονται παράλληλα να αποτελειώσουν το καταστροφικό έργο των καταπατητών.

Στους χάρτες επισημαίνονται 70 περιπτώσεις καταπατήσεων, οι οποίες έχουν ήδη καταγγελθεί στα δασαρχεία της Ηλείας. Από αυτές τις καταπατήσεις που διαπίστωσε η επιστημονική ομάδα, οι 27 ανήκουν στα διοικητικά όρια του δασαρχείου Ολυμπίας, οι 42 στο δασαρχείο Πύργου και η μία στο δασαρχείο Αμαλιάδας. Από το WWF, ωστόσο, διαμηνύουν προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να δημοσιευθεί ο χάρτης αν δεν επιβεβαιωθούν οι καταγγελίες. Πληροφορίες του WWF αναφέρουν ότι έχει ήδη επιβεβαιωθεί πάνω από το 1/3 του συνόλου των καταγγελιών. «Το σύνολο των 42 περιπτώσεων που καταγγέλθηκαν στο δασαρχείο έχουν επιβεβαιωθεί και έχουν πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης. Το δασαρχείο Πύργου λαμβάνει σοβαρά υπόψη του τις καταγγελίες του WWF», σημειώνει ο δασάρχης Επαμεινώνδας Θωμόπουλος, ενώ καλεί τους πολίτες της Ηλείας να ευαισθητοποιηθούν περαιτέρω για το ζήτημα.

Κόλπο grosso με τις ελιές

Ο «μυστικός» χάρτης συντάχθηκε από τον Μάρτιο μέχρι και τον Αύγουστο του 2009. Ύστερα από την έρευνα, οι επιστήμονες του WWF, υπό την καθοδήγηση του υπεύθυνου περιβαλλοντικών προγραμμάτων Κωνσταντίνου Λιαρίκου, δημιούργησαν μια λεπτομερή βάση δεδομένων, που συνοδεύεται από φωτογραφικό υλικό. Αυτή η βάση θα αποτελέσει τον οδηγό για την αποκατάσταση των περιοχών που επλήγησαν στις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007.

Η συνηθισμένη πρακτική των καταπατήσεων γίνεται με τα μικρά ελαιόδεντρα. Τα στοιχεία του WWF δείχνουν ότι οι καταπατητές «σπρώχνουν» τα χωράφια τους προς τις δασικές εκτάσεις κατά πέντε με δέκα μέτρα κάθε χρόνο, εκμεταλλευόμενοι την αδράνεια των δασαρχείων που δεν διαθέτουν προσωπικό να διενεργήσουν αυτοψίες.

Επιβεβαιωμένη τάση

«Οι χάρτες της Ηλείας είναι όμοιοι με αυτούς ενός μωσαϊκού όπου περιπλέκονται οι αγροτικές με τις δασικές εκτάσεις. Υπάρχει επιβεβαιωμένη τάση ότι όλες οι αγροτικές εκτάσεις επεκτείνονται, χωρίς κανένας να μπορεί να την ανατρέψει, αφού δεν υπάρχουν δασικοί χάρτες», εξηγεί στη Real planet ο δασολόγος του WWF Παναγιώτης Κορδοπάτης.

Παράλληλα, τα δάση καταστρέφονται από την εντατική υπερβόσκηση και τη διάβρωση του εδάφους. Τα προβλήματα με την αλόγιστη κτηνοτροφία παρουσιάζονται οξυμένα στην Ανδρίτσαινα, αλλά και σε ορισμένα σημεία των δήμων Πηνείας, Ωλένης και Φολόης.

Η διάβρωση των εδαφών είναι ένα επιπρόσθετο φαινόμενο που παρουσιάζεται κατά κόρον στον νομό Ηλείας και λειτουργεί ανασταλτικά στην αναγέννηση του δάσους.

Τα κυριότερα σημεία που αντιμετωπίζουν πρόβλημα διάβρωσης εδάφους, σύμφωνα με τα στοιχεία του WWF, είναι η Ζαχάρω, στις περιοχές βόρεια του Πύργου- κυρίως της Αρχαίας Ολυμπίας- και ανατολικά της Αμαλιάδας.

«Το ζήτημα της υπερβόσκησης είναι δίκοπο μαχαίρι. Οι περιοχές στις οποίες αναπτύσσονται τα δέντρα δεν πρέπει να είναι προσβάσιμες στα ζώα των κτηνοτρόφων. Από την άλλη, όμως, αυτά τα ζώα δεν έχουν με τι να τραφούν, δημιουργώντας έτσι ένα σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες ανάμεσα στους κτηνοτρόφους και στο δάσος. Φυσικά, τις περισσότερες φορές την πληρώνει το δάσος», σημειώνει ο Π. Κορδοπάτης, για ένα μεγάλο πρόβλημα που δεν περιορίζεται στην Ηλεία.

Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ WWF

ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΔΑΣΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ- ΔΑΣΟΛΟΓΙΟ

«ΟΙ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΕΣ περιοχές της Πελοποννήσου αποτελούν μια μικρογραφία των σημαντικότερων προβλημάτων που αφορούν τα δάση μας και το φυσικό περιβάλλον. Προκειμένου να μεταβληθεί η παγιωμένη αυτή κατάσταση, είναι αναγκαίες οι πολιτικές παρεμβάσεις για τη θωράκιση του φυσικού μας πλούτου. Η προστασία των δασών και των καμένων εκτάσεων δεν μπορεί να είναι εφικτή εάν δεν ολοκληρωθούν τα αναγκαία νομικά εργαλεία, όπως είναι οι δασικοί χάρτες και το δασολόγιο. Παράλληλα, σημαντικές δυσλειτουργίες διαπιστώνονται σε όλες τις δασικές υπηρεσίες, όπως η υποστελέχωση και οι ελάχιστοι πόροι που διατίθενται για την προστασία και την αποκατάσταση, δυσχεραίνοντας έτσι το έργο των αρχών.Επίσης, καθίσταται αναγκαία η διαρκής παρακολούθηση των πυρόπληκτων περιοχών, με στόχο την ορθή και έγκαιρη λήψη μέτρων. Τέλος, κρίνεται απαραίτητη η ανάπτυξη σχέσεων συνεργασίας μεταξύ των φορέων, όπως και η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση του κόσμου», αναφέρει στην «R» η δασολόγος του WWF, Εύη Κορακάκη.

Πηγή