Από τον Ευρωπόντικα
Με τις πέτρες θα μας παίρνουν, σε λίγο, όλα τα ευρωπαϊκά συνδικάτα και οι εργαζόμενοι, όταν αντιληφθούν ότι, το περιβόητο “Μνημόνιο”, που ελαφρά τη καρδία συνυπέγραψε η κυβέρνηση με την τροϊκα, δημιουργεί τις νομικές εκείνες προϋποθέσεις, για την πλήρη κατάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σ' όλη την Ευρώπη.
Με τις πέτρες θα μας παίρνουν, σε λίγο, όλα τα ευρωπαϊκά συνδικάτα και οι εργαζόμενοι, όταν αντιληφθούν ότι, το περιβόητο “Μνημόνιο”, που ελαφρά τη καρδία συνυπέγραψε η κυβέρνηση με την τροϊκα, δημιουργεί τις νομικές εκείνες προϋποθέσεις, για την πλήρη κατάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σ' όλη την Ευρώπη.
Τις σχετικές διατυπώσεις του Μνημονίου, για την ανατροπή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, όμως, αποδέχθηκε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αδιαφορώντας αν αυτές είναι αντίθετες με τις Συνθήκες, τον Χάρτη των θεμελιωδών Δικαιωμάτων , τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Εντοπίζοντας αυτή την αντίφαση, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, με ερώτηση που υπέβαλλε προς την Κομισιόν, ζητάει να μάθει, αν η τελευταία “αντιλαμβάνεται ότι η αποδοχή αυτών των απόψεων, υπονομεύει τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και το όποιο πλέγμα προστασίας των εργαζομένων ισχύει ακόμα σ' αυτήν”.
Να θυμίσουμε, λοιπόν, στους έλληνες εργατοπατέρες και στην σοσιαλιστική μας κυβέρνηση, ότι το Μνημόνιο, γι' αυτό το θέμα, αναφέρει ότι:
«Η Κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει ότι οι συμβάσεις σε επίπεδο επιχείρησης, υπερισχύουν των κλαδικών συμβάσεων που, με τη σειρά τους, υπερισχύουν έναντι των συμβάσεων σε επίπεδο επαγγελματικών ενώσεων.
Η Κυβέρνηση θα αποσύρει τη διάταξη που επιτρέπει στο Υπουργείο Εργασίας να επεκτείνει όλες τις κλαδικές συμβάσεις και σε αυτούς που δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις»
Αυτή η δέσμευση, όμως, έρχεται σε αντίθεση με την Συνθήκη για τη Λειτουργία της ΕΕ, τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, της Συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 2008/2085(INI) με το οποίο υπογραμμίζονταν ότι «οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και η συλλογική δράση αποτελούν θεμελιώδη δικαιώματα»…«τα οποία δεν είναι υποδεέστερα των οικονομικών δικαιωμάτων»... «δεν απαγορεύουν στα κράτη μέλη και τους κοινοτικούς εταίρους να απαιτούν ευνοϊκότερους όρους με στόχο την ισότιμη μεταχείριση των εργαζομένων».
Αυτές οι ρυθμίσεις, τέλος, δεν συμβιβάζονται με το γεγονός πως τα περί συλλογικών συμβάσεων είναι θέματα που άπτονται της Αρχής της Επικουρικότητας (αρμοδιότητα κράτους μέλους) και ότι με την ιεράρχηση των συμβάσεων, όπως αυτή περιγράφεται στο «επικαιροποιημένο» μνημόνιο, υπονομεύεται η ίδια η συνθήκη της ΕΕ και ιδίως το άρθρο 156, αλλά και η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης υπέρ των εργαζομένων.
Ψιλά τα γράμματα αλλά ...διαβάζονται.
Πηγή
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.