Μια ιδιαίτερη μετακόμιση...

Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος εκλέχτηκε πρόσφατα από τον Αμερικανικό λαό και αποκαλείται «πλανητάρχης» από τα ΜΜΕ, αν και δεν έχει την αποκλειστικότητα σ’ αυτόν τον τίτλο, θα μετοικήσει στον Λευκό Οίκο στις 20 Ιανουαρίου του 2017, όπως προβλέπεται από τον σχετικό νόμο .

Η μετακόμιση αυτή, από την κατοικία του πλούτου στην κατοικία της δόξας, έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι αποτελεί τον συνδυασμό του χρήματος και της δόξας, δυο αγαθών τα οποία ο άνθρωπος σήμερα έχει αναγάγει σε υπέρτατες αξίες .

Η σημερινή κατοικία του νέου Αμερικανού προέδρου είναι ένα διαμέρισμα τριών ορόφων, στην κορυφή ενός ιδιόκτητου πύργου του, που βρίσκεται στην καρδιά της Νέας Υόρκης . Η αξία του εκτιμάται στα 100 εκατομμύρια δολάρια, αλλά το χρηματικό αυτό ποσόν, αν και φαίνεται να είναι υπερβολικό, δεν αποτελεί, παρά μόνο το ένα εκατοστό περίπου της συνολικής περιουσίας του . Το ανάκτορο αυτό μπορείτε και εσείς να το απολαύσετε, αλλά μόνο οπτικώς, εδώ .

Δεν έγινε ακόμη γνωστό, αν ο μεγιστάνας αυτός του πλούτου θα μεταφέρει μαζί του στον Λευκό Οίκο και την χλιδή, την οποία έχει συσσωρεύσει στη τωρινή του κατοικία, για να μην την αποχωριστεί, όσο διάστημα θα είναι φιλοξενούμενος του Αμερικανικού κράτους, ή θα τον μεταβάλει σε “Χρυσό Οίκο”, με δικές του δαπάνες και κατά τα πρότυπα της δικής του κατοικίας, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς το κράτος, για αυτή την φιλοξενία του .

Όσον αφορά τώρα τις επιπτώσεις, που θα έχει αυτή τη μετακόμιση στον Αμερικανικό λαό, ή ακόμη και σε πολλούς άλλους λαούς της Δύσης και της Ανατολής, νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς, για να κάνει κανείς συγκεκριμένες προβλέψεις και εκτιμήσεις .

Πάντως, το γεγονός ότι, η σκυτάλη της εξουσίας πέρασε από το Δημοκρατικό κόμμα στο Ρεπουμπλικανικό, δεν έχει νομίζω καμία σημασία, γιατί είναι γνωστό ότι σ’ αυτή τη χώρα, πολλά χρόνια τώρα, που τα δύο αυτά κόμματα εναλλάσσονται στην εξουσία, δεν υπήρξε ποτέ καμία σημαντική αλλαγή στην εσωτερική της πολιτική αλλά ούτε ουσιαστικά στην εξωτερική . Άλλωστε και οι δύο λέξεις «Δημοκρατία» και «Ρεπούμπλικα», που τα εκφράζουν, είναι ταυτόσημες .

Η μόνη διαφοροποίηση της εξωτερικής πολιτικής, με την εναλλαγή τους στην εξουσία, είναι ότι δεν πλήττονται πάντοτε απ’ αυτή, οι ίδιες «υποανάπτυκτες» χώρες, των οποίων ο ορυκτός πλούτος και οι γεωστρατηγικές τους θέσεις είναι εκμεταλλεύσιμες και αυτό γίνεται, με έναν και μόνον κοινό στόχο, την μεγιστοποίηση των συμφερόντων των μεγάλων αμερικανικών και πολυεθνικών εταιρειών, τις οποίες οι εκάστοτε πολιτικοί ηγέτες αυτής της χώρας εκπροσωπούν .

Όμως, μεγάλη σημασία έχει, κατά την γνώμη μου, το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός που θα ανέλθει σύντομα στην εξουσία αυτής της μεγάλης χώρας, είναι εξαιρετικά φιλόδοξος και ταυτόχρονα μεγιστάνας του πλούτου, κατέχει δηλαδή και τα δύο αυτά στοιχεία που ενισχύουν αφάνταστα την αλαζονεία της εξουσίας, η οποία είναι ουσιαστικά υπεύθυνη για τα περισσότερα από τα δεινά, που υπέστη η ανθρωπότητα στο παρελθόν και κατέγραψε η ιστορία . Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα, κυρίως, που χαρακτηρίζει την πρόσφατη εκλογή του νέου Αμερικανού προέδρου .

Αιμίλιος Κομίνης

Διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός