Select Menu


Η ηθική είναι κλάδος της φιλοσοφίας ο οποίος ερευνά το άτομο και το κοινωνικό σύνολο, προκειμένου να εξετάσει κατά πόσο οι πράξεις τους χαρακτηρίζονται από ορθότητα ή ακαταλληλότητα και να διατυπώσει αξίες, αρχές και κανόνες βάση των οποίων θα πρέπει να διαμορφώσει τη ζωή του ο άνθρωπος.

Η ηθική ασχολείται με το πώς οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους άλλους και τα υπόλοιπα όντα ώστε να προάγεται το κοινωνικό συμφέρον, η πρόοδος, η δημιουργικότητα, η έννοια του καλού και του κακού, του δικαίου ή του άδικου (πηγή).

Η ηθική θα πρέπει να διέπει τη λειτουργία των επιχειρήσεων αφού κι αυτές είναι μέρος του κοινωνικού συνόλου και αποτελούνται από ανθρώπους. Στον τομέα της διοίκησης επιχειρήσεων λοιπόν γίνεται λόγος για «Επιχειρηματική Ηθική». Ως Επιχειρηματική Ηθική νοείται η εφαρμογή στην επιχειρηματική συμπεριφορά των γενικών αρχών περί ηθικής, με σκοπό τη δημιουργική εξισορρόπηση και σύνθεση προτύπων, συμπεριφορών και σχέσεων μεταξύ της επιχείρησης, των μετόχων, των εργαζομένων, του πολίτη, του πελάτη, του καταναλωτή και του γενικότερου κοινωνικού και οικονομικού περιβάλλοντος στο οποίο δραστηριοποιείται μια επιχείρηση ή ένας οργανισμός ( πηγή). Οι αρχές που διέπουν την επιχειρηματική ηθική είναι οι εξής:
  • Σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα
  • Ακεραιότητα εργασιακών σχέσεων
  • Δεσμευση για υψηλή ποιότητα στα προσφερόμενα προϊόντα και υπηρεσίες
  • Προστασία του περιβάλλοντος
  • Ανθρωποκεντρική διοίκηση
  • Λογική
  • Δικαιοσύνη
  • Αντικειμενικότητα
  • Ευθύνη
  • Κοινωνική ευημερία
Οι βασικές αξίες και οι ηθικοί κανόνες του οργανισμού δηλώνονται σε ένα επίσημο έγγραφο τον κώδικα δεοντολογίας τον οποίο πρέπει να εφαρμόζουν τόσο οι managers όσο και το μη διοικητικό προσωπικό. Οι κώδικες αυτοί γνωρίζουν καθολική διάδοση τόσο σε μεγάλες όσο και σε μικρές επιχειρήσεις. Η ύπαρξη βεβαια του κώδικα δεν αναγκάζει πάντα τους managers και το λοιπό προσωπικό να ενεργούν ηθικά.

Η επιχειρηματική ηθική είναι μια γενική κουλτούρα η οποία θα πρέπει να επικρατεί πρώτα στο εσωτερικό περιβάλλον της επιχείρησης και εν συνεχεία να εκδηλώνεται στο εξωτερικό περιβάλλον της. Το ήθος της επιχείρησης λοιπόν αποτελεί απόρροια του ήθους και του επαγγελματισμού των managers και των απλών υπαλλήλων της και εν συνεχεία εκδηλώνεται ως ένα σύνολο κανόνων και αξιών που διέπουν όλα τα επίπεδα λειτουργίας της και αλληλεπίδρασής της με το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Το ίδιο το κοινωνικό σύνολο, ούτως ή αλλως, απαιτεί από τις επιχειρήσεις και τους managers να είναι υπεύθυνοι και ηθικοί. Η ηθική ή η ανήθικη συμπεριφορά ενός manager εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν την προσωπική του ηθική, τις αξίες, την προσωπικότητα και τις εμπειρίες του, την κουλτούρα του οργανισμού και το ηθικό ζήτημα που αντιμετωπίζει κάθε φορά (Robbins S.,Decenzo D. & Coulter M., 2012). Η λήψη ηθικών αποφάσεων και η τήρηση των διατάξεων του κώδικα ηθικής δεοντολογίας, είναι πολλές φορές μία πολύ δύσκολη διαδικασία για τους managers διότι η άσκηση υπεύθυνης δράσης προσκρούει σε διάφορα εμπόδια και σε πεδία δραστηριότητας όπου οι έννοιες του σωστού και του λάθους είναι δυσδιάκριτες.

Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια, τα νέα οικονομικά δεδομένα της παγκοσμιοποίησης και η ελληνική οικονομική κρίση, δημιουργούν μία σειρά από εμπόδια και δυσχεραίνουν το έργο της προσαρμογής των εταιρειών σε ηθικές συμπεριφορές (πηγή). 

Οι παράγοντες που αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη επιχειρηματικής ηθικής μπορούν να συνοψισθούν ως εξής:
  • Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει στη μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών με αποτέλεσμα τη μείωση των πωλήσεων. Οι επιχειρήσεις, λοιπόν, λόγω της μείωσης των κερδών τους και προκειμένου να συνεχίσουν εύρυθμα τη λειτουργία τους εξαναγκάζονται σε μεγάλες περικοπές μισθών, απολύσεις προσωπικού, μη εφαρμογή της ηθικής κουλτούρας προς ώφελος της επιβίωσης της επιχείρησης, περικοπές δαπανών για κοινωνικούς σκοπούς.
  • Κάποιες επιχειρήσεις, επωφελούμενες από το υψηλό ποσοστό ανεργίας, προσλαμβάνουν προσωπικό το οποίο αμοίβουν πενιχρά και το οποίο εργάζεται σε αντίξοες συνθήκες υπό τη συνεχή απειλή της απόλυσης.
  • Η υψηλή κυβερνητική φορολόγηση αποτελεί αντικίνητρο για την ανάπτυξη κοινωνικών και ηθικών δράσεων.
  • Οι σκληρές συνθήκες αναταγωνισμού στη σύγχρονη εποχή οδηγούν συχνά στην υϊοθέτηση μη ηθικών πολιτικών από τους managers προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις και να διατηρήσουν τη συνοχή και τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.
Οι επιχειρήσεις καλούνται να αντιμετωπίσουν και να υπερπηδήσουν όλα τα ανωτέρω προβλήματα προκειμένου να αναπτύξουν ηθική και κοινωνική δράση και κερδίσουν το σεβασμό του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.

Η ανάπτυξη ηθικών επιχειρηματικών δράσεων σίγουρα μία πολύ δύσκολη και δαπανηρή υπόθεση για τους managers των επιχειρήσεων. Η εφαρμογή της όμως έχει ποικίλα πλεονεκτήματα:
  • Οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης και κατανόησης με το σύνολο των κοινωνικών εταίρων.
  • Ενίσχυση της πιστότητας των πελατών.
  • Υποστήριξη και συναίνεση των υπαλλήλων και άλλων ομάδων κοινού προς την υλοποίηση της επιχειρηματικής στρατηγικής.
  • Διατήρηση και ενίσχυση εταιρικής φήμης.
  • Υποστήριξη της επιχείρησης σε συνθήκες κρίσης.
  • Κατανόηση και ενίσχυση των θετικών μηνυμάτων από τους εκπροσώπους του Τύπου.
Οι υπάλληλοι και οι συνεργάτες λειτουργούν ως ενισχυτές των θετικών μηνυμάτων της εταιρείας και ως πρεσβευτές της. (πηγή)

H επιχείρηση όπως προειπώθηκε αλληλεπιδρά σημαντικά με το κοινωνικό σύνολο. Η επιχειρηματική ηθική αποτελεί το μέσο με το οποίο θα ενδυναμωθεί η σχέση της επιχείρησης με το εσωτερικό και το εξωτερικό της περιβάλλον. Αποτελεί μονόδρομο για την οικονομική ανάπτυξη και την ανάπτυξη υγιούς επιχειρηματικής δράσης σε όλους τους τομείς. Οι επιχειρήσεις, μέσω διαφόρων προγραμμάτων αξιολογήσεων και πιστοποιήσεων με στόχο την ηθική αριστεία, τη συνεργασία με διάφορα ινστιτούτα επιχειρηματικής ηθικής, τη συμμετοχή σε συνέδρια και διεπιστημονικές συναντήσεις να αναπτύσσουν και να εξελίσσουν τον ηθικό τρόπο συμπεριφοράς των managers και να αποτελέσουν πρότυπα εμπιστοσύνης και αναγνώρισης τόσο σε εθνικό όσο και παγκόσμιο επίπεδο.

Βασίλειος Λεβάκος, ερευνητής – Προπτυχιακός Φοιτητής Τμήματος Οργάνωσης & Διαχείρισης Αθλητισμού Πανεπιστημίου Πελοποννήσου

ΠΗΓΕΣ:

Robbins S., Decenzo D. & Coulter M. (2012). Διοίκηση επιχειρήσεων-Αρχές και εφαρμογές. Αθήνα: Κριτική

Γκορτζή Α. (2015, August 10). Η επιχειρηματική ηθική ως λύση στην κρίση.

Μαρκογιαννοπούλου Α. (2013). Η επιχειρηματική ηθική ως μέσο ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας

Σημειώσεις μαθήματος «Ηθική στον Αθλητισμό και την Επιχειρηματικότητα»

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top