Σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδος από την κρίση

Θα μπορούσε να γίνει αξιοποίηση του συνόλου της λεγόμενης ιδιωτικής δημόσιας περιουσίας και των υποδομών, με μετατροπή σε συμμετοχική εταιρία του δημοσίου (holding) και εισαγωγή στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, με σκοπό την διάθεση του 25% των μετοχών αυτής της holding

Μια εκπληκτική ιδέα της Apple (βλέπε σχετικό άρθρο «Πώς η Apple και άλλοι τεχνολογικοί κολοσσοί θα μπορούσαν να σώσουν την Ελλάδα από το τεράστιο χρέος«) την οποία θεωρώ υλοποιήσιμη, αρκεί να την αποδεχτεί και να την προτείνει η κυβέρνηση της χώρας και κυρίως να την αποδεχτούν οι χοντροκέφαλοι «εταίροι» και δανειστές μας. Αν δεν την προτείνει ή δεν αφήσουν να την εφαρμόσει η χώρα μας, είμαι βέβαιος ότι αυτοί οι αμερικάνικοι κολοσσοί θα βρουν κάποια άλλη χώρα να λύσουν αυτό το πρόβλημα τους, πιθανότατα σε άλλη χώρα της ΕΕ και όχι της Ευρωζώνης.

Θα μπορούσε όμως να γίνει και κάτι διαφορετικό μέσω της αξιοποίησης του συνόλου της λεγόμενης ιδιωτικής δημόσιας περιουσίας και των υποδομών. Αν π.χ. μετατραπεί το ΤΑΙΠΕΔ σε συμμετοχική εταιρία του δημοσίου (holding) και μεταφερθεί σε αυτήν η συνολική κινητή και κυρίως η τεράστια ακίνητη περιουσία του δημοσίου και ακολουθήσει, μετά από κάποιες απαραίτητες προεργασίες και την αξιολόγηση από έγκριτους οίκους αξιολόγησης του εξωτερικού της εμπορικής της αξίας και η εισαγωγή της από επίσης έγκριτες τράπεζες του εξωτερικού και μιας μεγάλης ελληνικής ως ανάδοχες τράπεζες, στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, με σκοπό την διάθεση του 25% των μετοχών αυτής της holding.

Αναφέρω το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης επειδή είναι το μεγαλύτερο σε κεφαλαιοποίηση και γενικά του κόσμου και στη περίπτωση αυτή θα πρόκειται μάλλον για την εισαγωγή της μεγαλύτερης σε αξία εταιρίας σε χρηματιστήριο που θα έχει γίνει ποτέ στην ιστορία. Η εμπορική αξία του συνόλου της ιδιωτικής περιουσίας του ελληνικού δημοσίου σε κανονικές συνθήκες αγοράς – λαμβάνοντας υπόψη και τα αναμενόμενα πολύ σημαντικά έσοδα από την μακρόχρονη εκμίσθωση των ακινήτων του δημοσίου, υποχρεωτικά σε συνδυασμό με επενδύσεις στη πραγματική οικονομία και στα πλαίσια ενός νέου πρότυπου ανάπτυξης της χώρας, αλλά και τα επίσης πολύ σημαντικά έσοδα από την επίσης μακρόχρονη παραχώρηση της χρήσης των υποδομών, των λιμανιών και αεροδρομίων της χώρας, είναι κατά την δική μου εκτίμηση και όχι μόνο, τουλάχιστον 600 δισ ευρώ.

Έτσι θα μπορούσε η χώρα, αν κατάφερνε ο Πρωθυπουργός να συμμαζέψει με κάποιον τρόπο τις απίστευτες και καταστροφικές για τη χώρα παραφωνίες εντός της κυβέρνησης και να εκλείψουν επίσης η οπισθοδρομικές για τον τόπο ιδεοληψίες, να αντλήσει – κυρίως από τους λεγόμενους θεσμικούς επενδυτές (μεγάλα ασφαλιστικά ταμεία του εξωτερικού, μεγάλες ασφαλιστικές εταιρίες, κρατικά επενδυτικά κεφάλαια, κλπ.), οι οποίοι επενδύουν τα τελευταία χρόνια και ειδικά τώρα τα τεράστια κεφάλαια τους με σχεδόν μηδενικές αποδόσεις κυρίως στα ομόλογα (sorry στα κ…χαρτα) των κρατών και μάλιστα πλέον με σημαντικούς κινδύνους, αλλά ακόμα και από τα κερδοσκοπικά hedge funds και φυσικά από όποια φυσικά πρόσωπα ενδιαφέρονται να επενδύσουν σε μια κατά βάθος πλούσια χώρα, που είναι από τη φύση της ένας μικρός παράδεισος – τουλάχιστον 150 δισ ευρώ ( 25% από τα 600 δισ της εμπορικής αξίας αυτής της δημόσιας περιουσίας).

Από τους πρώτους που θα μπορούσαν να επενδύσουν αγοράζοντας μετοχές αυτής της συμμετοχικής εταιρίας θα ήταν και αυτές οι μεγάλες αμερικάνικες εταιρίες, όπως αυτές στις οποίες αναφέρεται η Apple, που δεν ξέρουν πως μπορούν να επενδύσουν πιο αποδοτικά, «χωρίς υπερβολική φορολογική επιβάρυνση», τα τεράστια κεφάλαια τους, όπως θα μπορούσαν να επενδύσουν και άμεσα μέρος αυτών των κεφαλαίων τους στη πραγματική οικονομία της χώρας, αλλά επίσης και οι Έλληνες της διασποράς, επενδύοντας έτσι στη κυριολεξία στην σωτηρία της Πατρίδας με το αζημίωτο.

Όλο αυτό το εγχείρημα θα λειτουργούσε κυρίως μέσω της αξιοποίησης με αυτόν τον τρόπο της τεράστιας ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, δηλαδή μέσω της μακρόχρονης εκμίσθωσης (για 30-40 χρόνια), υποχρεωτικά σε συνδυασμό με επενδύσεις σε συγκεκριμένους τομείς της πραγματικής οικονομίας στα πλαίσια ενός νέου πρότυπου ανάπτυξης, ως πρωτόγνωρος για τη χώρα μας πυρηνικός αντιδραστήρας ανάπτυξης με ότι αυτό συνεπάγεται για το ΑΕΠ, το χρέος, μέρος του οποίου θα μπορούσε έτσι να αποπληρωθεί άμεσα, για τα ασφαλιστικά ταμεία και για την απασχόληση κυρίως των νέων ανθρώπων.

Θα υπήρχε κατά την εκτίμηση μου και αρκετό ενδιαφέρον από τους παραπάνω επενδυτές για την αγορά μετοχών αυτής της συμμετοχικής εταιρίας του δημοσίου, όχι μόνο επειδή αυτές θα μπορούσαν να διατεθούν την κατάλληλη στιγμή με πολύ σημαντικά κέρδη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, αλλά και λόγω των αναμενόμενων σημαντικών εσόδων της ως μέρισμα από την μακρόχρoνη εκμίσθωση με τον παραπάνω τρόπο των ακινήτων και της παραχώρησης προς χρήση των υποδομών κλπ.

Θεωρώ επίσης και μόνο που θα γίνονταν γνωστή η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για ένα τέτοιο εγχείρημα της χώρας μας, στο οποίο δεν θα μπορούσαν να διαφωνήσουν και οι δανειστές και «εταίροι» μας, μια που θα διασφάλιζαν έτσι και τα χρήματα τους, θα άλλαζε άρδην η εικόνα της χώρας μας κυρίως στο εξωτερικό και θα έπεφταν και τα spreads των επιτοκίων δανεισμού στις αγορές.

Και προπάντων το ελληνικό δημόσιο θα κρατούσε τον απόλυτο έλεγχο ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας, αντί να την ξεπουλά μπιρ παρά, όχι μόνο λόγω της πλειοψηφίας (του 75 %) των μετοχών, αλλά και λόγω της τεράστιας διασποράς των μετόχων του 25% που πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να έχουν τη δυνατότητα για ενιαίες αποφάσεις στις γενικές συνελεύσεις.

Αυτό το σχέδιο, το σχέδιο «Ηρακλής» – μαζί με μια σειρά προτάσεων για το φορολογικό, για το χτύπημα της ακρίβειας κυρίως και λόγω των ενδοομιλικών τιμολογήσεων, για την ανάπτυξη της χώρας και τελικά για την σύντομη έξοδο από την κρίση – το έχω στείλει ήδη τον Σεπτ. του 2010 και τον Οκτώβριο του 2012 επανειλημμένα στους τότε ΥΠΟΙΚ, στους Πρωθυπουργούς της χώρας και στους Προέδρους όλων των κομμάτων του κοινοβουλίου του δημοκρατικού τόξου μέσω εταιρίας courier και με συστημένες ταχυδρομικές επιστολές, όπως και σε συγκεκριμένα άλλα μέλη και αρμόδια υψηλά πολιτικά πρόσωπα των κυβερνήσεων αυτών.

Για το αποτέλεσμα της δήθεν αξιολόγησης αυτού του σχεδίου από το Συμβούλιο των Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ) του ΥΠΟΙΚ, όπως μου υποσχέθηκαν και τις δύο φορές που το έστειλα, δεν έχω πάρει ούτε μια έστω αρνητική απάντηση. Ο ίδιος ο καθηγητής και τότε Γεν. Διευθυντής του ΙΟΒΕ κ. Γιάννης Στουρνάρας μου απάντησε σε σχετική αλληλογραφία με email το 2011, πολύ πριν γίνει ΥΠΟΙΚ, ότι αυτό το σχέδιο είναι εφαρμόσιμο και θα μπορούσε να βοηθήσει τη χώρα σημαντικά για την έξοδο από την κρίση, κυρίως μέσω της αξιοποίησης με αυτόν τον τρόπο της τεράστιας ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, η αξία μόνο μεγάλου μέρους της οποίας εκτιμήθηκε επίσημα με σχετική εμπεριστατωμένη μελέτη της ΚΕΔ αρχές του 2010 στα 300 δισ ευρώ (σχετικό δημοσίευμα της «Καθημερινής» από 24.01.2010 με τίτλο «Λευκή τρύπα 300 δισ. για το Δημόσιο από την ακίνητη περιουσία»). Το ίδιο συμπέρασμα έβγαλα και από σχετική συζήτηση που είχα στο ΥΠΟΙΚ τον Ιούνιο του 2013 με έναν εκ των συμβούλων του κ. Γιάννη Στουρνάρα.

Στις 11.2.15 έστειλα αυτό το σχέδιο με σχετική συνοδευτική επιστολή, αυτή τη φορά με email και σε αυτή την κυβέρνηση και προσωπικά στον κ. Ι. Βαρουφάκη, επίσης ως κοινοποίηση στον Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Γιάννη Δραγασάκη, και στην Κα. Βαλαβάνη ως αρμόδια για το ΤΑΙΠΕΔ και στις 27.4.15 στον ΓΓ. δημοσιονομικής πολιτικής κ. Νίκο Θεοχαράκη, μια που του ανατέθηκε από τον Πρωθυπουργό η εκπόνηση ενός νέου αναπτυξιακού σχεδίου για τη χώρα, μετά την απομάκρυνση του από την διαπραγματευτική ομάδα. Μέχρι σήμερα δεν έλαβα από κανέναν την παραμικρή απάντηση και ούτε πιστεύω ότι θα πάρω.

Στη πραγματικότητα πιστεύω ότι δεν το έχει διαβάσει και δεν έχει ασχοληθεί κανείς με το συγκεκριμένο σχέδιο, με εξαίρεση τον κ. Στουρνάρα στις αρχές του 2011 στα πλαίσια εκείνης της μικρής αλληλογραφίας με email και τον Σύμβουλο του, με τον οποίο είχα μια δίωρη συνάντηση στο ΥΠΟΙΚ στις 20.6.2013. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις είχα θετικές τοποθετήσεις εκ μέρους και των δύο ως προς την δυνατότητα επιτυχούς εφαρμογής αυτού του σχεδίου για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Μάνος Τριανταφύλλου
Οικονομολόγος στη Διοίκηση και Οικονομία των επιχ/σεων