Select Menu

Αν νιώθεις ότι πολεμάς με αγωνία και άγχος, θα έχεις μια λίστα συμπτωμάτων αρκετά γνώριμη προς εσένα: αδυναμία να διώξεις επιβλαβείς σκέψεις απ’το μυαλό σου, μειωμένη συγκέντρωση, δυσκολία να απολαύσεις πράξεις που ύπο άλλες συνθήκες περίμενες πως και πως...

Και η λίστα συμπτωμάτων είναι ατελείωτη. Αν έστω και στο ελάχιστο σχετίζεσαι με αυτά, τότε ίσως να θέλεις να μάθεις για την διαφραγματική αναπνοή.

Όταν νιώθεις ότι το άγχος σε κερδίζει, είναι πιθανό να παραιτηθείς από την μάχη, κάνοντας μια δραστηριότητα που θα σε κάνει να ξεχαστείς, όπως το ίντερνετ. Απωθείς τις σκέψεις απο το συνειδητό σου, και νιώθεις ότι αυτο λειτουργεί.

Τι γίνεται όμως, όταν δεν μπορείς να παραιτηθείς, όντας υποχρεωμένος να συγκεντρωθείς και να κερδίσεις αυτό που σε αγχώνει;

Όλοι έχουμε βιώσει αυτό το συναίσθημα, και ναι, είναι δυσάρεστο. Η απλή απώθηση δεν βοηθάει πάντα. Δώσε στον εαυτό σου χρόνο, αποφάσισε πως θα αφιερώσω δέκα λεπτά στις σκέψεις που με δυσκολεύουν.

Κλέισε τις πόρτες, κάτσε αναπαυτικά και μην αφήσεις τίποτα να σε αποσπάσει. Κλείσε τα μάτια και συγκεντρώσου στις σκέψεις αυτές. Ακούμπησε τα δάχτυλα στο στομάχι και ξεκίνα να μετράς μέχρι το 7, εισπνέοντας αργά από την μύτη νιώθοντας την κοιλιά σου να φουσκώνει. Όταν φτάσεις στο 7, μείνε έτσι για δύο δευτερόλεπτα – ύστερα, εξέπνευσε αργά από το στόμα για 5 δευτερόλεπτα.

Όσο το κάνεις αυτό, μην αφήσεις τίποτα άλλο στο κεφάλι, παρά μόνο προσπάθησε να προγραμματίσεις και να διαχειριστείς τις σκέψεις σου. Κάποια στιγμή, θα νιώσεις ότι είναι αρκετό, θα δεις τα πράγματα πιο καθαρά. Μην σταματήσεις, καθάρισε το μυαλό σου και συνέχισε τις αναπνοές, αυτή τη φορά επικεντρωμένος μόνο στο γεγονός ότι αναπνέεις. Νιώσε το σώμα σου να γεμίζει οξυγόνο, συκεντρώσου στις αργές ανάσες που παίρνεις και φαντάσου τον αέρα που φουσκώνει την κοιλιά και τα πνευμόνια σου.

Θα νιώσεις πολύ γρήγορα τον εαυτό σου να ηρεμεί. Όταν αγχωνόμαστε εκρίννουμε ένα κοκτείλ ορμονών (αδρεναλίνη, νορανδρεναλίνη, κορτιζόλη κ.α. ) , οι οποίες έχουν ως παρενέργεια την επιτάχυνση της αναπνοής και της εγκεφαλικής δραστηριότητας. Αυτή η τακτική ήταν ιδιαίτερα επωφελής στη φύση, καθώς σε έβαζε σε λειτουργεία μάχης ή φυγής, αυξάνοντας το σάγχαρο σου, δίνοντας ενέργεια στους μύες και στο μυαλό σου, επιταχύνοντας τον χρόνο αντίδρασής σου και επιτρέποντας σου χα χρησιμοποιήσεις όλες σου τις δυνάμεις για να επιβιώσεις.. Είναι άχρηστη όμως, όταν γίνεται καθημερινά και σε υπερβολικό βαθμό, αποσπώντας σε από πιο «ήρεμες» δραστηριότητες όπως η πραγματοποίηση ενός πρότζεκτ για τη δουλεία.

Η διαφραγματική αναπνοή μειώνει τις ορμόνες που υπερεκκρίνεις, βγάζοντας τον εαυτό σου από τη λειτουργεία μάχης ή φυγής, επιτρέποντας σου να συγκεντρωθείς δημιουργικά σε πράγματα πιο ήρεμα. Τέλος, η τακτική πρακτική της διαφραγματικής αναπνοής έχει αποδειχθεί ότι είναι ικανή να μειώσει το οξειδωτικό στρες που δημιουργείται απο διάφορες αιτίες και καταστρέφει τα κύτταρα σου, τον καρδιακό παλμό σου, το σάγχαρο σου κ.α.

Ηλίας Βορεάκος, φοιτητής Ιατρικής

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top