Τον Φεβρουάριο του 1918 η Ουκρανία κατελήφθη από τις σοβιετικές δυνάμεις και ένα μήνα μετά, με τη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ παραχωρήθηκε στη Γερμανία. Το 1920 ιδρύθηκε η Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας. Με τη Συνθήκη της Ρίγα το 1921 διαμελίστηκε σε δυτική (προσάρτηση εδαφών της από Πολωνία, Τσεχοσλοβακία και Ρουμανία) και ανατολική (ένα από τα ιδρυτικά τμήματα της Σοβιετικής Ένωσης), τμήματα τα οποία ενώθηκαν και πάλι μετά τον Β΄Π.Π. και το 1954 συμπεριελήφθη και η Κριμαία.
Προσπάθειες και δράσεις υπέρ ανεξαρτησίας ξεκίνησαν από την δεκαετία του ΄60 και συνεχίστηκαν μέχρι που στις 24 Αυγούστου του 1991, και μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ουκρανία απέκτησε την ανεξαρτησία της. Από το 2003 το νεοσύστατο κράτος υιοθέτησε το μοντέλο της Προεδρικής Δημοκρατίας επάνω στα πρότυπα της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Αμερικής (Ο Πρόεδρος έχει ευρύτερες εκτελεστικές εξουσίες και η εκλογή του γίνεται κάθε 5 χρόνια με μυστική καθολική ψηφοφορία).
Από τη μία ο εκλεγμένος αντιευρωπαϊστής πρόεδρος της χώρας Βίκτωρ Γιανουκόβιτς, διεφθαρμένος μετα-σοβιετικός πολιτικός, οπαδός τού επιπέδου-Τσαουσέσκου-καπιταλιστικού πλούτου, που βασιζόταν στο ανατολικό, ρωσικά προσκείμενο, τμήμα της Ουκρανίας. Ο εξαφανισμένος σήμερα πρόεδρος (πιθανόν κρυμμένος στο Χάρκοβο) αρνήθηκε να παραιτηθεί και, καθώς ξέρει πολύ καλά πως το πολιτικό τέλος του είναι μιαν ανάσα, μίλησε για στημένο πραξικόπημα.
Από την άλλη οι ευρωπαϊστές: η πρώην Πρωθυπουργός (2005 και 2007-2010) Γιούλια Βολοντιμίριβνα Τιμοσένκο (με τον συνασπισμό BYuT), και ο πρώην Πρόεδρος (2005-2010) και Πρωθυπουργός (1999-2001) Βίκτωρ Αντρίγιοβιτς Γιουστσένκο (OU-PSD) η βάση των οποίων είναι η δυτική Ουκρανία. Σήμερα αυτοί έχουν πλέον το «πάνω χέρι» στην πλατεία Ανεξαρτησίας και καλούν τον κόσμο να μείνει στους δρόμους. Η Ε.Ε. δυναμίτιζε τις καλά συγκαλυμμένες αρχικά ειρηνικές διαδηλώσεις με στόχο να «εκθέσει» τον Γιανουκόβις. Όμως αυτός, αριβιστική «αλεπού», δεν έπεσε στην ευρωπαϊκή παγίδα και αντί για επίθεση, «δήλωνε» υποχώρηση, μέχρι που «γέμισε το ποτήρι» και έλαβαν θέση αγνώστου προέλευσης (;) «ελεύθεροι σκοπευτές» ξεκινώντας έτσι το αιματοκύλισμα της Πέμπτης
Η δισεκατομμυριούχος Γιούλια ΤΙμοσένκο είναι ιδρύτρια της εταιρείας «Ενωμένα Ενεργειακά Συστήματα Ουκρανίας» (Єдині енергетичні системи України), εταιρεία που κατάφερε από το 1995 έως το τέλος του 1996, με την Τιμοσένκο ως πρόεδρο, να γίνει ο κύριος μεταφορέας Ρωσικού φυσικού αερίου στην Ουκρανία. Το κόμμα της εξέδωσε σήμερα, 23.2.2014 ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η κ. Μέρκελ τής εξέφρασε τη βεβαιότητα πως «επιστροφή της στην κεντρική πολιτική σκηνή θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς παράγοντες για τη σταθεροποίηση της κατάστασης στην Ουκρανία».
Χάρτες που βιάστηκαν να κυκλοφορήσουν δείχνουν την Ουκρανία χωρισμένη στα δυο: η μεν Δυτική να ελέγχεται από τους Ευρωπαϊστές – Μερκελιστές στο πρόσωπο της Τιμοσένκο, η δε Ανατολική –συμπεριλαμβανομένης και της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας που, με πάνω από 2εκ. κατοίκους ζει κι αυτή τη δική της εξέγερση- να υποτάσσεται στον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν.
Isidor Alegro
Από τη μία ο εκλεγμένος αντιευρωπαϊστής πρόεδρος της χώρας Βίκτωρ Γιανουκόβιτς, διεφθαρμένος μετα-σοβιετικός πολιτικός, οπαδός τού επιπέδου-Τσαουσέσκου-καπιταλιστικού πλούτου, που βασιζόταν στο ανατολικό, ρωσικά προσκείμενο, τμήμα της Ουκρανίας. Ο εξαφανισμένος σήμερα πρόεδρος (πιθανόν κρυμμένος στο Χάρκοβο) αρνήθηκε να παραιτηθεί και, καθώς ξέρει πολύ καλά πως το πολιτικό τέλος του είναι μιαν ανάσα, μίλησε για στημένο πραξικόπημα.
Από την άλλη οι ευρωπαϊστές: η πρώην Πρωθυπουργός (2005 και 2007-2010) Γιούλια Βολοντιμίριβνα Τιμοσένκο (με τον συνασπισμό BYuT), και ο πρώην Πρόεδρος (2005-2010) και Πρωθυπουργός (1999-2001) Βίκτωρ Αντρίγιοβιτς Γιουστσένκο (OU-PSD) η βάση των οποίων είναι η δυτική Ουκρανία. Σήμερα αυτοί έχουν πλέον το «πάνω χέρι» στην πλατεία Ανεξαρτησίας και καλούν τον κόσμο να μείνει στους δρόμους. Η Ε.Ε. δυναμίτιζε τις καλά συγκαλυμμένες αρχικά ειρηνικές διαδηλώσεις με στόχο να «εκθέσει» τον Γιανουκόβις. Όμως αυτός, αριβιστική «αλεπού», δεν έπεσε στην ευρωπαϊκή παγίδα και αντί για επίθεση, «δήλωνε» υποχώρηση, μέχρι που «γέμισε το ποτήρι» και έλαβαν θέση αγνώστου προέλευσης (;) «ελεύθεροι σκοπευτές» ξεκινώντας έτσι το αιματοκύλισμα της Πέμπτης
Η δισεκατομμυριούχος Γιούλια ΤΙμοσένκο είναι ιδρύτρια της εταιρείας «Ενωμένα Ενεργειακά Συστήματα Ουκρανίας» (Єдині енергетичні системи України), εταιρεία που κατάφερε από το 1995 έως το τέλος του 1996, με την Τιμοσένκο ως πρόεδρο, να γίνει ο κύριος μεταφορέας Ρωσικού φυσικού αερίου στην Ουκρανία. Το κόμμα της εξέδωσε σήμερα, 23.2.2014 ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η κ. Μέρκελ τής εξέφρασε τη βεβαιότητα πως «επιστροφή της στην κεντρική πολιτική σκηνή θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς παράγοντες για τη σταθεροποίηση της κατάστασης στην Ουκρανία».
Χάρτες που βιάστηκαν να κυκλοφορήσουν δείχνουν την Ουκρανία χωρισμένη στα δυο: η μεν Δυτική να ελέγχεται από τους Ευρωπαϊστές – Μερκελιστές στο πρόσωπο της Τιμοσένκο, η δε Ανατολική –συμπεριλαμβανομένης και της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας που, με πάνω από 2εκ. κατοίκους ζει κι αυτή τη δική της εξέγερση- να υποτάσσεται στον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν.
Isidor Alegro
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.