Μια ιστορική αναδρομή σε ένα αναπόφευκτο και "βουβό" πραξικόπημα

Στις παρακάτω γραμμές θα κάνουμε μια ιστορική αναδρομή αυτού του αναπόφευκτου και "βουβού" πραξικοπήματος, που ξεκίνησε στην αυγή της μεταπολίτευσης και ολοκληρώθηκε μέσα στο χρόνο. 

Στη "Μπανανία", που λέγεται Ελλάδα, κουμάντο κάνουν κάποιες λίγες οικογένειες αστών. 

Τόσο λίγες, που ζήτημα αν είναι παραπάνω από εκατό στον αριθμό. Αυτές οι οικογένειες αντιλαμβάνονται το κράτος σαν ιδιοκτησία τους και κάνουν ό,τι τους λένε αυτοί οι οποίοι τους προστατεύουν και οι οποίοι είναι οι ιμπεριαλιστές. 

Οι ιμπεριαλιστές τούς κάνουν "πλάτες" και εξαιτίας των πολυεθνικών των ιμπεριαλιστών γίνονται πλούσιοι. Οι ιμπεριαλιστές δηλαδή θέλουν την ελληνική αγορά και αυτοί τους την προσφέρουν στο "πιάτο", εισπράττοντας το μερίδιό τους. 

Φαινομενικά όλες αυτές οι οικογένειες είναι πετυχημένες οικονομικά, αλλά αυτό είναι απόλυτα "στημένο". Η "επιτυχία" των εφοπλιστών, των πετρελαιάδων, των βιομηχάνων και των τραπεζιτών στην Ελλάδα είναι "στημένη". Η ατομική τους "επιτυχία" είναι το μερίδιό τους από την εθνική "αποτυχία". Όλοι αυτοί είναι λακέδες των ΗΠΑ. 

Παλαιότερα ήταν λακέδες της Βρετανίας και μεταπολεμικά άλλαξαν στρατόπεδο. Είναι δεδομένο ότι είναι λακέδες, γιατί απλούστατα δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο. Η εθνική ανεξαρτησία, που προϋποθέτει ανεξάρτητη εθνική πολιτική, απαιτεί στήριξη από πλευράς των ισχυρών του έθνους. Η εθνική ανεξαρτησία απαιτεί κεφάλαιο για να επιτευχθεί. 

Απαιτεί ισχυρή κεφαλαιοκρατία. Απαιτεί παραγωγή, που κατά πρώτον να της επιτρέπει την αυτοσυντήρηση και κατά δεύτερον να της επιτρέπει ν' αντιστέκεται στις ξένες επιδράσεις και τους εκβιασμούς. Η Ελλάδα ποτέ δεν είχε κεφάλαιο στο βαθμό που να της επιτρέπει ν' ακολουθεί ανεξάρτητη πολιτική. Ποτέ δεν είχε κεφάλαιο, γιατί ποτέ δεν της επιτρεπόταν να έχει. 

Ήταν πάντα εξαρτώμενη από το ξένο κεφάλαιο. Ήταν πάντα ένα εμπορικό κράτος ευάλωτο στους ξένους. Ένα κράτος που ελεγχόταν με στόχο να μην αναπτυχθεί και ξεφύγει από τη σφαίρα ελέγχου τους. Εκ των δεδομένων δηλαδή δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα ανεξάρτητο κράτος, που ασκεί ανεξάρτητη εθνική πολιτική. Δεν είναι δυνατόν ν' ακολουθεί η Ελλάδα τέτοιου είδους πολιτική, όταν οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες της χώρας που θεωρητικά ευνοούνται από αυτού του είδους την πολιτική είναι αντιπρόσωποι και άρα υπάλληλοι των πολυεθνικών. 

Δεν είναι δυνατόν να γίνεσαι πλούσιος από την Texaco, τη Ford, τη General electric κλπ. και ταυτόχρονα να χρηματοδοτείς μια ανεξάρτητη εθνική πολιτική. Δεν μπορείς να γίνεσαι πλούσιος εφοπλιστής υπό την ομπρέλα των Lloyd's του Λονδίνου και να στηρίζεις οικονομικά τα κόμματα που μάχονται τον ιμπεριαλισμό. Απλά πράγματα. Αν το κάνεις, θα σου κόψουν την "κάνουλα" που σου επιτρέπει να "πετυχαίνεις". 

Τους δίνεις αυτά που θέλουν και σε βοηθούν να "πετυχαίνεις" ως άτομο. Όταν αυτές οι εκατό οικογένειες των εμπόρων και των αντιπροσώπων είναι το κατεστημένο στην Ελλάδα, ευνόητο είναι ότι θα την καθηλώσουν στο επίπεδο της "Μπανανίας". Όλοι αυτοί θα δώσουν στους ιμπεριαλιστές αυτά τα οποία θέλουν, προκειμένου να γίνουν οι ίδιοι πλούσιοι από την "αντιπαροχή". Τι θέλουν οι ιμπεριαλιστές; Τον έλεγχο της χώρας. Τον έλεγχο της αγοράς της. Επιδιώκουν μόνιμα την υπανάπτυξη, που τους ευνοεί. 

Όχι απλά δεν φαντάζονται ότι οι Έλληνες μπορούν να τους αποκλείσουν από την αγορά τους, αλλά ούτε καν ανταγωνισμό θέλουν μέσα σε μια αγορά που τη θεωρούν κτήμα τους. Δεν είναι ότι θέλουν μόνον να μην υπάρχουν προστατευτικοί νόμοι, που θα τους δημιουργούν προβλήματα στη διάθεση της παραγωγής τους, αλλά θέλουν να καταστρέφουν και τους Έλληνες παραγωγούς, που θα είχαν το "θράσος" να τους ανταγωνιστούν μέσα στην ελληνική αγορά. 

Όλα αυτά που ήθελαν τους τα πρόσφεραν τα δύο μεγάλα κόμματα της μεταπολίτευσης. Με τη βοήθειά τους "καπέλωσαν" τη δημοκρατία και άρα ακύρωσαν τον μόνο παράγοντα που θα μπορούσε να τους δημιουργήσει πρόβλημα. Τον μόνο παράγοντα, που, υπηρετώντας τα λαϊκά συμφέροντα, θα μπορούσε να τους απειλήσει. Το "ιερατείο" αυτού του οικονομικού κατεστημένου είναι οι "διάσημες" πολιτικές οικογένειες της χώρας. 

Οι Μητσοτάκηδες, οι Καραμανλήδες και οι Παπανδρέου. Ανθρωποι καθαρά υπάλληλοί των ιμπεριαλιστών. Ανθρωποι, που έχουν χρηματοδοτηθεί με όλους τους δυνατούς τρόπους και πολλάκις από αυτούς. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι οι "πατριάρχες" αυτών των οικογενειών έχουν όλοι στο παρελθόν τους παραμονή στο εξωτερικό υπό την ευγενική "χορηγία" ευαγών ιδρυμάτων τύπου CIA. 

Γελούσαν οι Έλληνες, όταν σχετικά πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι ο πρώην καραγκιόζης και νυν πεθαμένος Χουσεΐν, πριν γίνει βασιλιάς της Ιορδανίας, ήταν σε μισθολογική λίστα της CIA. 

Γελούσαν, γιατί απλά δεν ήξεραν ότι και οι ίδιοι από τέτοιους καραγκιόζηδες κυβερνούνταν. Δεν γνωρίζουν ότι η αποστασία, που μας οδήγησε στη χούντα, χρηματοδοτήθηκε από τις ΗΠΑ. Δεν γνωρίζουν ότι τα αρχικά χρήματα της δημιουργίας του "αντιαμερικανικού" ΠΑΣΟΚ ήταν αμερικανικά. Δεν γνωρίζουν ποιος χρηματοδοτούσε μόνιμα τη "μητέρα" της καρα¬μαν¬¬λικής Δεξιάς της μεταπολίτευσης. 

Δεν γνωρίζουν δηλαδή ότι όλοι αυτοί οι διάσημοι για την εθνική τους "ευαισθησία" λαοπατέρες λιποθυμούν από τον φόβο τους κάθε φορά που πηγαίνουν στην αμερικανική πρεσβεία. Γιατί λιποθυμούν; Γιατί εκεί τους εκβιάζουν. Τους εκβιάζουν αυτοί οι οποίοι τους χρηματοδότησαν την "επιτυχία" τους. Αυτοί που πλήρωσαν, για να ιδρύσουν τα κομματικά "μαγαζιά" τους. Αυτοί που τους τάιζαν στις εξορίες τους. Αυτοί που τους σπούδασαν δωρεάν τα παιδιά τους. 

Εκεί βρίσκονται τα "γραμμάτιά" τους και, κάθε φορά που τα βλέπουν, τρέμουν στην ιδέα ότι μπορούν να δοθούν στη δημοσιότητα. Δικαιωματικά λοιπόν ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα τούς παραδίδει "ραβασάκι" για το πώς θα κυβερνήσουν. Ακόμα και οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου πέρασαν από εκεί. Όσοι δεν πέρασαν, απλά "χάθηκαν" και ξεχάστηκαν. 

Εμείς γνωρίζουμε τους διάσημους που πέρασαν. Σε όλους αυτούς είπαν οι Αμερικανοί: "Θέλετε να μπείτε στα πράγματα και να κυβερνήσετε; Περάστε από το ταμείο μας να υπογράψετε τα "γραμμάτιά" σας. Πρόβλημα δεν υπάρχει, που είστε από "ταπεινές" οικογένειες. Υπογράψτε και εμείς θα σας αφήσουμε ν' αλλάξετε το "ίματζ" σας. Τα μεταπολιτευτικά "τζάκια" είχαν την αμερικανική "υπογραφή" για την ίδρυσή τους. Όταν όμως πληρώνεις, έχεις απαιτήσεις. Ποιες ήταν οι απαιτήσεις των Αμερικανών; Η ακύρωση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. 

Η εξασφάλιση των εθνικών τους συμφερόντων, τα οποία εκ των δεδομένων είναι συγκρουόμενα με τα εθνικά συμφέροντα του ελληνικού λαού. Αρα το πρώτο πράγμα που τους ενδιέφερε ήταν το όργανο που αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα αυτά και άρα η βουλή. Οι Αμερικανοί αποφάσισαν για την τύχη του ΚΚΕ και οι ίδιοι αποφάσισαν για τον δικομματισμό. Αμερικανικός σχεδιασμός ήταν η εισαγωγή των ιδεολογικών παρατάξεων στη βουλή. 

Από τη στιγμή που δεν μπορούσαν να επιβάλουν στους Έλληνες το Σύνταγμα της αρεσκείας τους, έβαλαν ως στόχο ν' "ακυρώσουν" αυτό που θα δημιουργούσαν. Μη μπορώντας, λόγω της προηγούμενης σχέσης τους με τη χούντα, να επιβάλουν τον επιθυμητό γι' αυτούς συνταγματικό νόμο, αποφάσισαν να τον παρακάμψουν. 

Επέτρεψαν στους Έλληνες να δημιουργήσουν ένα πολύτιμο "εργαλείο", αλλά δεν τους επέτρεψαν ποτέ να το εκμεταλλευτούν. Τι έγινε τότε; Το εξής απλό. Οι Αμερικανοί "διόρισαν" τους αρχηγούς των ελληνικών κομμάτων και οι Αμερικανοί ανάγκασαν τους Έλληνες μεγαλοπαράγοντες της οικονομίας να τους στηρίξουν. 

Το κατεστημένο των εκατό οικογενειών μοιράστηκε στα δύο, για να επιχορηγεί τις αμερικανικές επιλογές.

Παναγιώτης Τραϊανού.

ydrohoos.gr

ΥΓ. 300 καραγκιόζηδες άλωσαν την ελληνική βουλή και με πραξικοπηματική πράξη αλλοίωσαν το πολίτευμα. Στην Ελλάδα του 2003 έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε.. Η απόλυτη παρακμή του ελληνικού λαού. Αν "παιζόταν" καμιά θεσούλα στο δημόσιο, θα είχαμε νέες εποποιίες και νέα "Πολυτεχνεία".