Select Menu


Αφού έχει περάσει πλέον κάποιος - αρκετός - χρόνος από το αποτέλεσμα των εκλογών των Ηνωμένων Πολιτειών και την Εκλογή του Donald Trump ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με ένα μείζον θέμα που εμφανίζεται στον παγκόσμιο εκλογικό χάρτη. Το θέμα των δημοσκοπήσεων και το πως αυτές επηρεάζουν την κοινή γνώμη και την ψήφο των πολιτών.

Ο όρος δημοψήφισμα ουσιαστικά δηλώνει μία εξομοίωση ψηφοφορίας που σκηνοθετούν τα ΜΜΕ ρωτώντας τους πολίτες για την πολιτική τους στάση. Πώς όμως ξεκίνησε η διαδικασία των δημοσκοπήσεων; Ήταν το 1824 όταν δύο αμερικάνικες εφημερίδες, οι Harrisburg Pennsylvanian και Raleigh Star, δημοσίευσαν τα αποτελέσματα δύο δοκιμαστικών ψηφοφοριών. Ήταν οι πρώτες μιας σειράς από ψηφοφορίες που για έναν αιώνα που επρόκειτο να γνωρίσουν μεγάλη επιτυχία και δημοσιότητα τόσο στην Αμερική, όσο και αλλού.

Οι πρώτες έρευνες με ερωτηματολόγια τοποθετούνται στον 18ο αιώνα αλλά η ουσιαστική ανάπτυξή τους παρατηρείται κατά το 19ο αιώνα στις καπιταλιστικές χώρες (Αγγλία, Γαλλία). Με το πέρασμα στον επόμενο αιώνα, οι δραστηριότητες στη διαδικασία ψηφοφορίας βελτιώθηκαν, τόσο όσον αφορά στις ερωτήσεις της ψήφου, όσο και της κοινής γνώμης. Για παράδειγμα, ο F.J.Turner στις ΗΠΑ και A.Siegfried στη Γαλλία καταγράφουν την εκλογική δύναμη κατά γεωγραφική περιοχή και την χαρτογραφούν, παίζοντας έτσι σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της πολιτικής επιστήμης. Η συνεργασία ανάμεσα σε ιστορικούς, γεωγράφους-στατιστικολόγους κοινωνιολόγους και πολιτειολόγους συμβάλλουν στην εξέλιξη των πολιτικών σφυγμομετρήσεων. (πηγή fractalart.gr)

Ξεπερνώντας λοιπόν αυτήν την ιστορική αναδρομή για τις δημοσκοπήσεις, ας επικεντρωθούμε στην ουσία και τον τίτλο του άρθρου. Έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνο ένα φαινόμενο κατά το οποίο οι πολίτες βάλλονται κατά των δημοσκοπικών αποτελεσμάτων. Τα παραδείγματα ουκ ολίγα (Αμερική 2016, Ελλάδα 2015, Ισπανία 2016 κ.α). Το φαινόμενο αυτό λοιπόν εξηγείται αν παρατηρήσει κανείς τα αποτελέσματα αυτών των δημοσκοπήσεων. Όλες έχουν φέρει νικητές τους λεγόμενους <<συστημικούς>> ή αν δεν τους έχουν χρήσει νικητές έχουν έστω μειώσει την ψαλίδα από την προπορευόμενη παράταξη.

Ο όρος <<συστημικός>> αναφέρεται στο ότι οι συγκεκριμένες παρατάξεις / πρόσωπα έχουν απολαύσει ήδη τον θρόνο της εξουσίας, έχουν συμβάλλει και οι ίδιοι στην κοινωνική εξαθλίωση και πλέον δεν απολαμβάνουν την προτίμηση των μεσαίων και κατωτέρων κοινωνικών στρωμάτων. Καθίσταται λοιπόν σαφές πως είναι και τα πρόσωπα που δεν πρόκειται να ψηφισθούν από μεγάλο μέρος αυτών των στρωμάτων με αποτέλεσμα αυτά να στρέφονται εναντίον τους. Πώς; Υψώνοντας τη δική τους ασπίδα με την ψήφο τους κατά την εκλογική διαδικασία. Άλλωστε είναι λογικό κάποιος που αισθάνεται αδικημένος να θέλει να αντιδράσει, να απαντήσει, να θίξει τον εγωισμό των υπολοίπων.

Αυτό ακριβώς το γεγονός έρχονται και εκμεταλλεύονται διάφοροι, και μάλιστα πολλοί, δημαγωγοί που μέσω του λαϊκισμού προσπαθούν να γευτούν το νέκταρ της εκτίμησης του λαού. Κοινώς να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους. Αυτοί είναι συνήθως αδιάφθαρτα πολιτικά πρόσωπα που μέσω των προεκλογικών τους δηλώσεων ταυτίζονται με τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα και είναι έτοιμοι, έτσι τουλάχιστον λένε, να εφαρμόσουν ριζοσπαστικές πολιτικές και να πατάξουν κάθε είδους διαφθορά από τους προαναφερόμενους <<συστημικούς>>.

Έτσι λοιπόν οι ψηφοφόροι πηγαίνουν στην κάλπη αναποφάσιστοι, ψηφίζουν όμως στο τέλος τα νέα πρόσωπα έναντι των παλιών. Γνωρίζουν πως οι δεύτεροι θα τον απογοητεύσουν ενώ για τους πρώτους ζουν στην άγνοια. Ο λόγος όμως που οι ψηφοφόροι επιλέγουν τελικά αυτά τα πρόσωπα δεν είναι μόνο η εναντίωση τους προς τις δημοσκοπήσεις και τα κόμματα του συστήματος. Είναι πως δεν υπάρχει πλέον κάποιος ικανός πολιτικός που θα τους εμπνεύσει, θα τους συσπειρώσει και θα κάνει τα αιτήματα τους πραγματικότητα. Δεν υπάρχει ένας πολιτικός - ηγέτης. Μερικές χώρες είχαν την ευτυχία να γνωρίσουν τέτοιους, η Ελλάδα...

Παρ'όλα αυτά τα ΜΜΕ συνεχίζουν να προβάλλουν όλο και μεγαλύτερο αριθμό δημοσκοπήσεων, διαφόρων ειδών. Συνεχίζουν όμως να κάνουν το ίδιο λάθος. Να παίρνουν ξεκάθαρα και απρόκλητα το μέρος συγκεκριμένων παρατάξεων για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων και να αγνοούν την λαϊκή κυριαρχία. Και τα εκλογικά αποτελέσματα παίρνουν αναπάντεχες τροπές, οι οποίες παρουσιάζονται, ίσως και να είναι, ως τραγικά λάθη. Βέβαια πως μπορεί να χαρακτηριστεί ένα δημοκρατικό αποτέλεσμα λάθος; Ποιός είναι στη θέση να κρίνει τη λαϊκή ετυμηγορία; Η απάντηση είναι κανείς.

Κοιτώντας λίγο περισσότερο το πρόσφατο αποτέλεσμα των εκλογών στις Η.Π.Α κάποιος ψυχολογικά υγιής άνθρωπος συμπεραίνει πως ο δρόμος ήταν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Από τη μία όχθη, μία πολιτικός που έχει εμπλακεί σε αμέτρητα σκάνδαλα και το εκλογικό της πλάνο βασίζεται στους... εξωγήινους και από την άλλη ένας μεγιστάνας, άκρως σεξιστής και εθνικιστής που υπόσχεται δημιουργία φραχτών, κλείσιμο των συνόρων και στηρίζεται στο λαϊκισμό. Ποιος λοιπόν ήταν ο παράγοντας που έκανε τη μικρή διαφορά και οδήγησε στη νίκη του Τραμπ έναντι της Κλίντον; Οι δημοσκοπήσεις. Τα ΜΜΕ που μέσω αυτών στήριξαν τη Χίλαρυ και πολέμησαν τον Τραμπ ελπίζοντας σε μία δική τους εκλογική νίκη. Σε μία <<συστημική>> εκλογική νίκη. Το αποτέλεσμα όμως... τελείως αντίθετο.

Συνεπώς, μήπως οι δημοσκοπήσεις βλάπτουν την δημοκρατία; Μένει να δούμε τι θα γίνει στη συνέχεια κ. Λεπέν...

Χ.Φερεντίνος

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top